INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 08.07.2010 r. (data wpływu 13.07.2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28.09.2010r. (data wpływu 04.10.2010r., data nadania 28.09.2010r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 17.09.2010r. nr IPPP2-443-513/10-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 21.09.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania:

• nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych, informacyjnych (katalogi, ulotki, instrukcje, cenniki itp.) i prezentów o małej wartości na ceIe związane z prowadzoną przez Bank działalnością - jest prawidłowe,

• nieodpłatnego przekazania towarów np. słodyczy, napojów, owoców, drobnych kanapek itp., które są następnie zużyte na potrzeby wewnętrzne w związku z prowadzoną działalnością np. podczas spotkań handlowych z klientami Banku, poczęstunkiem gości na terenie Banku lub podczas organizowanych wystaw, targów - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13.07.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28.09.2010r. (data wpływu 04.10.2010r., data nadania 28.09.2010r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 17.09.2010r. nr IPPP2-443-513/10-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 21.09.2010r.). Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany dalej: „Bankiem”) w ramach działalności gospodarczej prowadzi akcje promocyjne i reklamowe, w wyniku których nieodpłatnie przekazuje klientom towary nabyte od osób trzecich.

Prowadzone akcje mają na celu zwiększenie sprzedaży oraz pozyskanie potencjalnych klientów. Czynności wykonywane przez Bank w ramach reprezentacji i reklamy można podzielić na następujące kategorie:

• przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (katalogi, ulotki, instrukcje, cenniki itp.) oraz prezentów o małej wartości na cele związane z prowadzoną przez Bank działalnością;
• przekazanie towarów np. słodyczy, napojów, owoców, drobnych kanapek itp., które są następnie zużyte na potrzeby wewnętrzne w związku z prowadzoną działalnością np. podczas spotkań handlowych z klientami Banku, poczęstunkiem gości na terenie Banku lub podczas organizowanych wystaw, targów.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazywane przez Bank towary i prezenty klientom w ramach promocji i reklamy na podstawie przepisów ustawy o VAT, należy traktować jako czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli przekazanie towarów reklamowych kontrahentom i klientom następuje nieodpłatnie oraz ma na celu promocję i reklamę, to czynności takie nie podlegają opodatkowaniu VAT z uwagi fakt, iż stanowi przekazanie towarów, które jest ściśle związane z działalnością prowadzoną przez Bank. Swoje stanowisko Bank opiera na wykładni art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej: „ustawą o VAT”, na podstawie której nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega podatkowi VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zasadą jest zatem opodatkowanie VAT odpłatnych rozporządzeń towarami. Wyjątkowo, w ściśle określonych w ustawie o VAT sytuacjach opodatkowaniu podlegają nieodpłatne dostawy towarów. Warunki opodatkowania takich dostaw określa art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w myśl którego za opodatkowaną dostawę uważa się również przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, a w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni lub domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika zatem, że nieodpłatne przekazanie towarów może zostać potraktowane jako odpłatna dostawa wyłącznie w przypadku spełnienia łącznego obydwu warunków. Konsekwentnie, w przypadku, gdy nie wystąpi choćby jeden ze wskazanych warunków nie ma podstaw by nieodpłatne przekazanie towarów traktować jako odpłatną dostawę podlegającą opodatkowaniu - przekazanie takie zatem w ogóle nie podlega opodatkowaniu VAT.

Tak więc zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać, iż przekazanie przez Bank bez wynagrodzenia towarów należących do Banku na cele związane z prowadzoną działalnością tj. w ramach reprezentacji i reklamy nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz Bank nie ma obowiązku dokumentowania tych czynności fakturami VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu znak: ILPP2/443-862/08/10-S/AK z dnia 26.02.2010 r. oraz znak: ILPP2/443-310/08/10-S/ISN z 15.04.2010 r.

Stanowisko Banku w zakresie podatkowego traktowania nieodpłatnego przekazania towarów znajduje również poparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych: m.in. NSA w uchwale siedmiu sędziów z 28 maja 2007 r. (sygn. akt I FPS 5/06) wskazał, że w stanie prawnym obowiązującym do 1 czerwca 2005 r. nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem może być zakwalifikowane jako podlegające opodatkowaniu VAT, w wyniku zrównania tego przekazania z odpłatną dostawą towarów. Sąd w uchwale wyznaczył granice czasowe nieodpłatnych przekazań. Po 1 czerwca 2005 r. w wyniku zmiany brzmienia przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie można twierdzić, że dochodzi do opodatkowania VAT czynności nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem.

Również w uchwale z 10 marca 2010 r. (sygn. akt. I FSK 1520/09) stwierdzono, iż nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych nie jest dostawą towarów, o ile związane jest z prowadzonym przedsiębiorstwem. Podobnie orzekł NSA w wyroku z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I FSP 6/08, który zapadł w rozszerzonym składzie i w którym Sąd jednoznacznie stwierdził, iż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Prawidłowość powyższych wniosków potwierdzają również orzeczenia Wojewódzkich Sądów Administracyjnych. Jak zwraca uwagę WSA we Wrocławiu w wyroku z 3 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I SA WR 152/07) obecnie zestawiając brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT z ust. 3 nie powinno ulegać wątpliwości, że opodatkowaniu podlega wyłącznie nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cel inny niż związany z prowadzoną działalnością. Natomiast ze znowelizowanych przepisów art. 7 ust. 3-7 ustawy wynika, że nie podlega opodatkowaniu nieodpłatne przekazanie, mające charakter darowizny wszelkich towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstw podatnika”

Stanowisko to w całości potwierdza także WSA w Warszawie w wyroku z 13 lipca 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 3537/06). Ten sam Sąd w wyroku z 5 października 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1255/07) zauważa, że „przepisy art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 czerwca 2005 r. nie dają podstaw do przyjęcia (odmiennie niż było to przed tą datą), że w warunkach określonych w tych przepisach za odpłatną dostawę towarów należy uznać także przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przedmiot opodatkowania, zgodnie z art. 217 konstytucji RP, musi wynikać z przepisów ustawowych. A skoro dany stan z przepisów tych nie wynika to należy uznać go za pozostający poza zakresem opodatkowania. Sąd zauważa przy tym, że przeciwne odczytywanie normy zawartej w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT jest sprzeczne z ratio legis tego przepisu (por. też wyrok WSA w Warszawie z 18.10.2007 r. - sygn. akt III SA/Wa 599/2007 oraz z 20.11.2007r. - sygn. akt III SA/Wa 1268/07).

Pismem z dnia 28.09.2010r. Wnioskodawca doprecyzował swoje stanowisko w sprawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wskazując, iż przekazanie przez Bank bez wynagrodzenia towarów należących do Banku na cele związane z prowadzoną działalnością tj. w ramach reprezentacji i reklamy nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz Bank nie ma obowiązku dokumentowania czynności fakturami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Z cytowanych wyżej przepisów, tj. art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podlega opodatkowaniu tylko zużycie towarów na rzecz podmiotów wymienionych w tym przepisie. Nie podlega zatem opodatkowaniu nieodpłatna czynność zużycia towarów na cele reprezentacji i reklamy w ramach prowadzonej działalności, w przypadku, gdy beneficjentem jest kontrahent przedsiębiorcy – osoba trzecia, nie będąca pracownikiem, udziałowcem, ani inną osobą która została wymieniona w przepisie art. 7 ust. 2 pkt 1.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Art. 7 ust. 4 ustawy o VAT definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Z kolei przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ww. ustawy o VAT, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi akcje promocyjne i reklamowe, w wyniku których nieodpłatnie przekazuje klientom towary nabyte od osób trzecich. Prowadzone akcje mają na celu zwiększenie sprzedaży oraz pozyskanie potencjalnych klientów. Przedmiotem nieodpłatnego przekazania są drukowane materiały reklamowe, informacyjne (katalogi, ulotki, instrukcje, cenniki itp.) i prezenty o małej wartości. Ponadto Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnego przekazania innych towarów takich jak np. słodycze, napoje, owoce, drobne kanapki itp., które są następnie zużyte na potrzeby wewnętrzne w związku z prowadzoną działalnością np. podczas spotkań handlowych z klientami Banku, poczęstunkiem gości na terenie Banku lub podczas organizowanych wystaw, targów.

Biorąc zatem pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz powołane wyżej przepisy stwierdza się, że zużycie artykułów spożywczych w drodze poczęstunku klientów Wnioskodawcy stanowi czynność niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług. Także w odniesieniu do czynności nieodpłatnego przekazania klientom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości należy stwierdzić, iż przekazanie to podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej opodatkowania nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych, informacyjnych (katalogi, ulotki, instrukcje, cenniki itp.) i prezentów o małej wartości na ceIe związane z prowadzoną przez Bank działalnością oraz przekazania towarów np. słodyczy, napojów, owoców, drobnych kanapek itp., które są następnie zużyte na potrzeby wewnętrzne w związku z prowadzoną działalnością np. podczas spotkań handlowych z klientami Banku, poczęstunkiem gości na terenie Banku lub podczas organizowanych wystaw, targów. Rozstrzygnięcie dotyczące opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zostało ujęte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.