INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 09.07.2010 r. (data wpływu 14.07.2010 r.), uzupełnionym na formularzu ORD-IN z dnia 20.09.2010 r. (data wpływu 27.09.2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-687/10-2/JK z dnia 13.09.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej dotyczącej dostawy krajowej w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego oraz dopuszczalnych form potwierdzenia odbioru faktury korygującej – jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej braku obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej dotyczącej dostawy krajowej,
• prawidłowe – w części dopuszczalnych form potwierdzenia odbioru faktury korygującej.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14.07.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej dotyczącej dostawy krajowej w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego oraz dopuszczalnych form potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony na formularzu ORD-IN z dnia 20.09.2010 r. (data wpływu 27.09.2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-687/10-2/JK z dnia 13.09.2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży pojazdów ciężarowych i części zamiennych oraz usług serwisowych. Zdarza się, że Wnioskodawca koryguje wartość sprzedaży dokumentując to fakturami korygującymi. W wielu przypadkach kontrahenci nie odsyłają potwierdzeń odbioru faktur korygujących lub odsyłają je z dużym opóźnieniem po wielokrotnych prośbach ze strony Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 29 ust. 4a i 4c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku zmniejszenia podstawy opodatkowania lub kwoty podatku po wystawieniu faktury, dla rozliczenia takiego zmniejszenia niezbędnym jest posiadanie potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Ustawodawca nie wskazał w jaki sposób potwierdzenie odbioru faktury korygującej powinno być dokonane. Jednocześnie przepisy Dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności art. 73 i 90 nie przewidują warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia doręczenia faktury korygującej jego kontrahentowi w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o wartość tego podatku wynikającą z faktury korygującej. Z treści art. 10 i 249 Traktatu o Wspólnocie Europejskiej wynika, że organy podatkowe zobowiązane są nie stosować przepisu prawa krajowego sprzecznego z prawem wspólnotowym. Obowiązek ten znajduje potwierdzenie w orzecznictwie ETS oraz krajowych sądów administracyjnych.

Wnioskodawca podnosi, iż dotychczas stosował obniżenie podatku dopiero w momencie uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, iż faktury korygujące dotyczą poza dostawami krajowymi również eksportu towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Ponadto wskazuje, iż potwierdzenie rozrachunków jest dokumentowane w różny sposób, nie ma gotowego wzoru. Są przypadki kiedy kontrahent zwraca się do Wnioskodawcy z prośbą o uzgodnienie sald przysyłając swoje wydruki z systemu finansowo-księgowego a innym razem Wnioskodawca występuje do kontrahenta z inicjatywą dokonania takiego uzgodnienia i wysyła swoje dane. W każdym przypadku takie uzgodnienie zawiera numery faktur VAT i faktur korygujących, daty ich wystawienia i kwoty. Kontrahent nie pisze na potwierdzeniu salda „zapoznałem się z treścią faktur korygujących” ale zdaniem Wnioskodawcy skoro zaksięgował faktury korygujące i wykazuje je na zestawieniu to znaczy, że je zaakceptował.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o wartość podatku wynikającą z faktury korygującej, Wnioskodawca zobowiązany jest posiadać potwierdzenie odbioru tej faktury przez nabywcę...
2. W przypadku udzielenia odpowiedzi, iż wymóg ten musi zostać spełniony, Wnioskodawca zwraca się z pytaniem - czy wystarczającym dowodem otrzymania przez nabywcę faktury korygującej uprawniającym do dokonania przez Wnioskodawcę korekty należnego podatku od towarów i usług jest jeden z poniższych:
   1. zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki zawierającej fakturę korygującą, wysłanej pocztą w formie listu poleconego,
   2. pisemne odrębne potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej;
   3. fax podpisanej faktury korygującej (takie stanowisko przedstawił Pierwszy Urząd Skarbowy Warszawa - Śródmieście w interpretacji z dnia 16 kwietnia 2007 r. o sygn. 1435/PP1/443-12/07/JK/BB);
   4. potwierdzenie otrzymane drogą e-mailową, pod warunkiem, iż informacja mailowa nie może być przez sprzedawcę zmieniana np. wysłanie informacji za pomocą PDF (Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 stycznia 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 1521/07);
   5. potwierdzenie rozrachunków, z którego wynika fakt rozliczenia faktury korygującej przez nabywcę...
3. W przypadku udzielenia odpowiedzi, że wymóg posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej nie jest konieczny dla obniżenia podatku należnego, Wnioskodawca zwraca się z pytaniem - jak powinien rozliczyć podatek VAT zawarty w fakturach korygujących z ubiegłych okresów, które dotychczas nie zostały potwierdzone przez klientów...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest On obowiązany posiadać potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o wartość podatku wynikającą z niniejszej faktury korygującej. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 marca 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2100/09, przepis art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług jest sprzeczny z prawem wspólnotowym oraz narusza podstawowe zasady podatku VAT takie jak: proporcjonalność, neutralność i opodatkowanie konsumpcji. Brak uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej skutkuje obciążeniem podatnika ciężarem podatku VAT.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy każdy z wymienionych dowodów może stanowić samodzielny i wystarczający dowód otrzymania przez nabywcę faktury korygującej uprawniający do dokonania przez sprzedawcę korekty należnego podatku od towarów i usług.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy podatek VAT z faktur korygujących z ubiegłych okresów, które dotychczas nie zostały potwierdzone, powinien zostać rozliczony w miesiącu wystawienia tych faktur poprzez korektę deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej braku obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej dotyczącej dostawy krajowej,
• prawidłowe – w części dopuszczalnych form potwierdzenia odbioru faktury korygującej.
  
  

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Art. 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Stosownie do § 13 ust. 2 rozporządzenia faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (§ 13 ust. 3 rozporządzenia).
   
   

Na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania, podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Ze złożonego wniosku wynika, że niekiedy Wnioskodawca koryguje wartość sprzedaży dokumentując to fakturami korygującymi obniżającymi podstawę opodatkowania i podatek należny. Faktury korygujące dotyczą dostaw krajowych.

Wątpliwości Spółki dotyczą obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o wartość podatku wynikającą z faktury korygującej oraz dopuszczalnych form potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

Powołane wyżej regulacje art. 29 ust. 4a i 4c ustawy jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę spowoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i da prawo do takiego obniżenia. Należy podkreślić, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy. Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług.

Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych i prawnie dopuszczalnych rabatów, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy.

Należy wskazać, iż interpretacja przepisu art. 29 ust. 4 i 4a i odwołanie się do sytuacji wystawiania i otrzymywania faktur korygujących między podmiotami będącymi podatnikami VAT, ma na celu wskazanie Wnioskodawcy, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej ma szczególną wagę w rozliczeniach między podatnikami VAT. Skutkuje bowiem uzasadnionym i potwierdzonym obniżeniem podatku należnego u sprzedawcy oraz powoduje konieczność stosownego obniżenia podatku naliczonego przez nabywcę, który otrzymał fakturę korygującą i potwierdził ten fakt, co w konsekwencji prowadzi do zachowania neutralności w rozliczeniach. Jednakże oczywistym jest, iż przepis ww. dotyczy również sytuacji, gdy faktura korygująca zmniejszająca podatek należny wystawiona została dla nabywców, wykonujących czynności zwolnione od podatku oraz nabywców nie działających w charakterze podatnika podatku VAT (np. osoba fizyczna). Fakt, iż nabywcy ci nie dokonują odliczenia podatku naliczonego nie ma wpływu na uzyskanie od nich potwierdzenia odbioru faktury korygującej i na tej podstawie obniżenia podatku należnego przez sprzedawcę. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury. Dopiero posiadanie potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, w którym sprzedawca otrzyma potwierdzenie odbioru faktury przez nabywcę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż brak potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta uniemożliwia Zainteresowanemu obniżenie podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej.

Należy zauważyć, iż przepisy nie narzucają formy w jakiej potwierdzenie odbioru faktur korygujących ma być dokonane, zatem strony mają swobodę wyboru metody tego potwierdzenia. Wobec tego, potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał. Bez wątpienia taki wymóg dowodowy spełnia uzyskanie zwrotnie kopii faktury korygującej z własnoręcznym podpisem odbiorcy. Niemniej jednak dopuszczalne jest również potwierdzenie w innej formie, np. zwrotne potwierdzenie odbioru wysłanej pocztą - w formie listu poleconego - przesyłki zwierającej fakturę korygującą, odrębne pisemne potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej również w formie elektronicznej lub fax podpisanej faktury korygującej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przedstawione przez Wnioskodawcę sposoby dokumentowania odbioru przez kontrahentów faktur korygujących w formie:

• zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki zawierającej fakturę korygującą, wysłanej pocztą w formie listu poleconego,
• pisemnego odrębnego potwierdzenia faktu otrzymania faktury korygującej;
• fax podpisanej faktury korygującej;
• potwierdzenia otrzymanego drogą e-mailową, pod warunkiem, iż informacja mailowa nie może być przez sprzedawcę;
• potwierdzenia rozrachunków, z którego wynika fakt rozliczenia faktury korygującej przez nabywcę

spełniają warunek wynikający z art. 29 ust. 4a ustawy, pozwalają bowiem jednoznacznie stwierdzić, że kontrahent fakturę korygującą otrzymał. Powyższe wynika z faktu, iż w ww. przypadkach odbiór faktury korygującej został potwierdzony w informacji (dokumencie) pochodzącej od kontrahenta (odbiorcy faktury).

Wnioskodawca w uzasadnieniu odniósł się do rozstrzygnięcia WSA w Warszawie z dnia 31.03.2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2100/00.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż orzecznictwo sądów administracyjnych w stanie prawnym obowiązującym obecnie nie jest jednolite w kwestii obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktur korygujących i o ile Strona powołała korzystny dla siebie wyrok, tak Organ pragnie przywołać orzeczenia wojewódzkich sądów administracyjnych, które potwierdzają stanowisko Organu w interpretacji.

W wyrokach WSA w Poznaniu z 09.09.2009. r., sygn. akt I SA/Po 632/09 i z dnia 15.09.2009 r., sygn. akt I SA/Po 627/09 oraz WSA w Lublinie sygn. akt I SA/Lu 798/09 z dnia 05.02.2010 r., Sąd zaprezentował stanowisko, zgodnie z którym sprzedawca może pomniejszyć należny podatek od towarów i usług dopiero po otrzymaniu potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

W ww. wyroku sygn. akt. I SA/Po 627/09, WSA w Poznaniu uznał, że art. 29 ust. 4a ustawy o VAT jest zgodny z przepisami Dyrektywy. Sąd stwierdził, że „W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w ust. 4 art. 29 podatnik ma możliwość zmniejszenia podstawy opodatkowania w wystawionej uprzednio fakturze przez wystawienie faktury korygującej. Skutki podatkowe skorygowania wysokości podstawy opodatkowania mogą dla podatnika nastąpić pod warunkiem zachowania wymogów określonych w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT”.

W wyroku WSA w Poznaniu sygn. akt. I SA/Po 632/09, Sąd podniósł, iż „ (...) regulacja prawna, przewidziana w art. 29 ust. 4a ww. ustawy nie narusza postanowień Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DZ. U. UE.L 06.347.1), bowiem przepis jej art. 90 § 1 jednoznacznie określa, że w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązywania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu ustawy, podstawą opodatkowania jest stosowanie obniżenia na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Tym samym, powołany art. 90 § 1 ww. Dyrektywy stanowi upoważnienie dla państwa członkowskiego między innymi Polski do wprowadzenia obwarowania formalnego uzależniającego zmianę przez podatnika – sprzedawcę podstawy opodatkowania (obrotu), o którym traktuje art. 29 ust. 4a ustawy o VAT (...)”. Tak więc w wyroku tym Sąd w sposób jednoznaczny stwierdził, iż treść art. 29 ust. 4a ustawy o VAT nie narusza w żaden sposób art. 90 oraz art. 73 Dyrektywy.

Stanowisko Organu znajduje odzwierciedlenie w wyroku WSA w Lublinie z dnia 05.02.2010 r. I SA/Lu 798/09 (orzeczenie nieprawomocne), w którym Sąd stwierdził: „Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 273 Dyrektywy Rady 2006/112/WE usytuowanego w Tytule Xl „Obowiązki podatników i niektórych osób niebędących podatnikami” wskazać należy, iż stanowi on, że państwa członkowskie mogą nałożyć inne obowiązki, jakie uznają za niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru VAT i zapobieżenia oszustwom podatkowym, pod warunkiem równego traktowania transakcji krajowych i transakcji dokonywanych między państwami członkowskimi przez podatników oraz pod warunkiem, że obowiązki te, w wymianie handlowej między państwami członkowskimi, nie będą prowadzić do powstania formalności związanych z przekraczaniem granic (akapit pierwszy), a ponadto, że możliwość przewidziana w akapicie pierwszym nie może zostać wykorzystana do nałożenia dodatkowych obowiązków związanych z fakturowaniem poza obowiązkami, które zostały określone w rozdziale 3 (akapit drugi).

Według Sądu, zarzut naruszenia art. 273 Dyrektywy Rady 112 jest o tyle chybiony, że przepis ten, ustanawiając w akapicie pierwszym uprawnienia dla państwa członkowskich do przeciwdziałania konkretnie wskazanym w nim zjawiskom, poprzez odesłanie w akapicie drugim do rozdziału 3 Tytułu Xl - „Fakturowanie”, tylko i wyłącznie w tym wymiarze determinuje zakres dopuszczalnej ingerencji państw członkowskich podejmowanej, co do zasady, na warunkach określonych w akapicie pierwszym. Przepisy rozdziału 3 regulując, w zakresie nim określonym, obowiązki podatników i niektórych osób niebędących podatnikami rozstrzygają kwestie odnoszące się do: definiowania pojęcia faktury (każdy dokument lub nota, która zmienia fakturę pierwotną i odnosi się do niej w sposób wyraźny i jednoznaczny, uznawane są za fakturę - art. 219); wystawiania faktur; danych umieszczanych na fakturach; przesyłania faktur drogą elektroniczną; środków upraszczających. Przedmiot tej regulacji nie odnosi się więc stricte do istoty sporu w niniejszej sprawie, co jednocześnie prowadzi również do wniosku, że nie wyłącza on generalnie prawnej dopuszczalności działań podejmowanych na podstawie akapitu pierwszego art. 273”.

Mając na uwadze powyższe należy uznać za błędne stanowisko Wnioskodawcy, iż nie musi On być w posiadaniu potwierdzenia odbioru faktury korygującej dotyczącej dostawy krajowej od nabywcy, aby obniżyć podstawę opodatkowania oraz podatek należny. Bowiem brak potwierdzenia odbioru faktury korygującej dotyczącej dostawy krajowej przez kontrahenta uniemożliwia Zainteresowanemu obniżenie podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej.

Reasumując tut. Organ stwierdza, iż w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o wartość podatku wynikającą z faktury korygującej dotyczącej dostawy krajowej, Wnioskodawca zobowiązany jest posiadać potwierdzenie odbioru tej faktury przez nabywcę. Jednocześnie wystarczającym dowodem otrzymania przez nabywcę faktury korygującej uprawniającym do dokonania przez Wnioskodawcę korekty należnego podatku od towarów i usług jest potwierdzenie odbioru przesyłki zawierającej fakturę korygującą, wysłanej pocztą w formie listu poleconego; pisemne odrębne potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej; fax podpisanej faktury korygującej; potwierdzenie otrzymane drogą e-mailową; potwierdzenie rozrachunków, o ile będzie z nich wynikał jednoznacznie fakt, że nabywca otrzymał fakturę korygującą.

Z uwagi na uznanie, że w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o wartość podatku wynikającą z faktury korygującej dotyczącej dostawy krajowej konieczne jest posiadanie potwierdzenia odbioru tej faktury przez nabywcę pytanie trzecie, które odnosi się do sytuacji, gdy posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej dotyczącej dostawy krajowej przez nabywcę nie jest konieczne w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o wartość podatku wynikającą z tej faktury korygującej stało się bezprzedmiotowe.

Końcowo należy wskazać, iż w zakresie obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej dotyczącej eksportu towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.