INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2010 r. (data wpływu 19 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 czerwca 2010 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego oraz dokonanie wpłaty brakującej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą polegającą głównie na detalicznej sprzedaży wyrobów farmaceutycznych. Czynności wykonywane w ramach tej działalności dla celów podatku VAT podlegają w całości opodatkowaniu. Zainteresowana jest również wspólnikiem spółki jawnej. Opis zaistniałego stanu faktycznego dotyczy jednak tylko samodzielnie prowadzonej przez Zainteresowaną działalności.

Dla potrzeb prowadzonej działalności na parterze budynku mieszkalnego, którego Zainteresowana jest współwłaścicielką (małżeńska wspólność majątkowa) została zlokalizowana ogólnodostępna apteka. Pomieszczenia apteki nie zostały dotychczas wprowadzone do ewidencji środków trwałych i nie są amortyzowane.

W marcu 2010 r. Zainteresowana rozpoczęła realizację inwestycji polegającej na rozbudowie istniejącej apteki (łącznik) i budowie nowego budynku mieszkalnego z lokalami przeznaczonymi na działalność usługową – gabinety lekarskie, które po zakończeniu realizacji inwestycji zostaną wynajęte w ramach prowadzonej działalności. Nowe, dodatkowe pomieszczenia apteki, zgodnie z projektem architektoniczno-budowlanym będą usytuowane w łączniku - łączącym istniejący budynek (ze zlokalizowaną na parterze apteką) z nowobudowanym budynkiem mieszkaIno-usługowym. Łącznik ma być funkcjonalnie powiązany z istniejącą apteką i dostępny wyłącznie z apteki stanowiąc jej zaplecze. W tym celu potrzebna będzie rozbiórka ściany podparapetowej pod dwoma oknami i wykonanie otworu komunikującego istniejący budynek z przylegającym do niego łącznikiem i oparcie w jego ścianie szczytowej belek więźby dachowej łącznika. Po przeciwległej stronie łącznik będzie miał wspólną ścianę z nowym budynkiem, ale nie będzie przejścia z łącznika do nowego budynku. Łącznik będzie parterowy i niepodpiwniczony oraz przeznaczony wyłącznie na potrzeby obecnie prowadzonej działalności gospodarczej. Jego powierzchnia użytkowa zgodnie z projektem ma wynosić 45,89 m². Część instalacji w łączniku będzie zasilana z istniejących instalacji apteki (zimna woda, centralne ogrzewanie), a część instalacji będzie musiała być wykonana od nowa (kanalizacja sanitarna, deszczowa, instalacja elektryczna).

Druga część rozpoczętej inwestycji ma na celu budowę nowego budynku mieszkalnego z lokalami usługowymi (gabinety lekarskie pod wynajem). Budynek mieszkalno-usługowy będzie jednokondygnacyjny, częściowo podpiwniczony z poddaszem użytkowym, ze stromym dachem.

Przewiduje się w nim część mieszkalną dzienną (na parterze) oraz część sypialną na poddaszu, a także pomieszczenia gospodarczo-techniczne w piwnicy. W części parteru budynku zlokalizowane będą również dwa gabinety medycyny naturalnej - dostępne z zewnątrz. Powierzchnia użytkowa budynku mieszkalno-usługowego ma wynosić 252,69 m² - w tym część mieszkalna 211,21 m², gabinety 41,48 m². Całkowita powierzchnia użytkowa realizowanej inwestycji (budynku i łącznika) wynosi łącznie 298,58 m², z tego:

• przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej 87,37 m² (rozbudowa apteki 45,89 m² oraz lokale pod wynajem 41,48 m²),
• część mieszkalna 211,21 m² (w tym kotłownia usytuowana w piwnicy, w której znajdować się będzie kocioł, z którego zasilana będzie instalacja centralnego ogrzewania nowego budynku mieszkalno-usługowego, a więc części mieszkalnej budynku jak i gabinetów lekarskich - powierzchnia kotłowni 10,50 m², korytarz 2,83 m², klatka schodowa 1,64 m², razem 14,97 m²). Zgodnie z projektem architektoniczno-budowlanym roboty budowlano-montażowe przy realizacji inwestycji (budynku i łącznika) będą wykonywane jednocześnie. Ze względu na konstrukcyjne powiązania obu obiektów nie ma możliwości oddzielnego wykonywania robót. W związku z powyższym trudne do ustalenia będzie jaka część robót budowlanych dotyczyć będzie łącznika, a jaka budynku mieszkalno-usługowego. Również niemożliwym będzie jednoznaczne wydzielenie jaka część większości materiałów budowlanych zużyta zostanie do budowy łącznika, a jaka do budynku (np. beton pod fundamenty).

Ponadto, z pisma z dnia 18 czerwca 2010 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, że wykonywana przez Wnioskodawczynię w chwili obecnej działalność polegająca na prowadzeniu apteki odbywa się w obiektach budownictwa mieszkaniowego, o których, mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ istniejący (stary budynek), w którym zlokalizowana jest apteka, ze względu na to, że więcej niż połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, zgodnie z PKOB powinien zostać sklasyfikowany w dziale 11 – budynki mieszkalne grupa 111 – budynki mieszkalne jednorodzinne, klasa 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne.

Obecnie stary budynek, gdzie znajduje się apteka posiada symbol PKOB 1110. Po rozbudowaniu go o dodatkowe pomieszczenia apteki (łącznik) zgodnie z PKOB powinien zostać zaklasyfikowany do działu 12 – grupa 123, klasa 1230 – budynki handlowo – usługowe, ponieważ wówczas ponad połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana będzie dla potrzeb apteki, a nie do celów mieszkalnych (utraci swój charakter mieszkalny). Sam łącznik nie jest samodzielnym budynkiem i nie może być odrębnie sklasyfikowany. Stanowi on rozbudowę istniejącego starego budynku.

Natomiast realizowany nowy budynek mieszkalno-usługowy, w którym mają być oprócz części mieszkalnej, zlokalizowane gabinety lekarskie pod wynajem, zgodnie z PKOB posiada symbol 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne ze względu na to, że więcej niż połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej ma być przeznaczona do celów mieszkalnych.

Budowa łącznika stanowi rozbudowę budynku, w którym znajduje się ogólnodostępna apteka. Nie stanowi on samodzielnego budynku ze względu na brak odrębnego wejścia, instalacji i urządzeń technicznych oraz, że nie będzie oddzielnie wykorzystywany. Budynkiem samodzielnym natomiast będzie dobudowany nowy budynek mieszkalno-usługowy, ponieważ mimo, że jest połączony częściowo jedną ścianę z łącznikiem, to będzie on oddzielnie wykorzystywany, ma osobne wejście oraz instalacje i urządzenia techniczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla zleconych do wykonania robót budowlano-montażowych dotyczących całej realizowanej inwestycji ze względu na jej nierozłączność powinna mieć zastosowanie 7% stawka podatku VAT ze względu na przeważający udział części mieszkalnej... Czy też wykonywane roboty należy dzielić i dla budynku mieszkalno – usługowego należy zastosować stawkę 7% (ponad 50% powierzchni użytkowej stanowią pomieszczenia mieszkalne) a dla łącznika jako przeznaczonego na działalność 22%...

Zdaniem Wnioskodawczyni, realizowana przez Zainteresowaną inwestycja, zgodnie z PKOB powinna zostać zaliczona do grupy PKOB 111 – budynki mieszkalne jednorodzinne, co oznacza, że zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług powinna być dla celów tego podatku traktowana jako obiekt budownictwa mieszkaniowego, a co za tym idzie właściwą stawką podatku VAT do opodatkowania zleconych przez Zainteresowaną robót budowlano-montażowych wykonanych do dnia 31 grudnia 2010 r. powinna być stawka 7%, zgodnie z § 37 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Natomiast, jak stanowi art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Ponadto, zgodnie z treścią § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r., w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

nbspnbspnbsp - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika więc, iż wysokość stawki uzależniona jest od tego, czy prace dotyczą budynku mieszkalnego czy usługowego, a ponadto czy wykonywane są w obiektach budownictwa mieszkalnego, czy poza nimi.

Tym samym preferencyjna 7% stawka podatku od towarów i usług nie może być zastosowana do obiektów o przeznaczeniu użytkowym. Nie ma również zastosowania do usług realizowanych wyłącznie w lokalach użytkowych – na podstawie odrębnej umowy bez względu na rodzaj budynku, w którym lokale się znajdują.

Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), w związku z art. 2 pkt 6 ustawy, przez:

1. budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
2. budynek mieszkalny jednorodzinny należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;
3. budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Wskazać przy tym należy, iż klasyfikacji budynków dokonuje się na podstawie zapisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). W dziale objaśnień wstępnych, rozporządzenie wyjaśnia, iż Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej. Rozporządzenie segreguje poszczególne budynki, a następnie przyporządkowuje je stosując sekcje, działy, grupy oraz klasy.

W sekcji 1, dziale 11, grupie 111 sklasyfikowano budynki mieszkalne jednorodzinne . W ramach tej grupy w klasie 1110 zamieszczono między innymi samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp., domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Z kolei w sekcji 1, dziale 12, grupie 123 sklasyfikowano budynki niemieszkalne. W ramach tej grupy w klasie 1230 wymieniono budynki handlowo-usługowe takie jak np. centra handlowe, domy towarowe, samodzielne sklepy i butiki, hale używane do targów, aukcji i wystaw, targowiska pod dachem, stacje paliw, stacje obsługi, apteki itp.

Zastosowanie w przedmiotowej sprawie prawidłowej stawki podatku uzależnione jest od postanowień umowy na wykonanie robót budowlano-montażowych oraz od rodzaju budynku. Jeżeli bowiem przedmiotem umowy będą roboty budowlano-montażowe w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 1110 jako całości – to należną stawką będzie 7%. Jeżeli natomiast w umowie zostanie wskazane, iż roboty budowlano-montażowe dotyczyć będą poszczególnych części budynku tj. powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 7% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej – 22% stawka podatku. Z kolei w przypadku wykonywania robót budowlano-montażowych w budynkach sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 1230 jako całości należną jest 22% stawka podatku.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą polegającą głównie na detalicznej sprzedaży wyrobów farmaceutycznych. Czynności wykonywane w ramach tej działalności dla celów podatku VAT podlegają w całości opodatkowaniu. Dla potrzeb prowadzonej działalności na parterze budynku mieszkalnego, którego Zainteresowana jest współwłaścicielką (małżeńska wspólność majątkową) została zlokalizowana ogólnodostępna apteka. Pomieszczenia apteki nie zostały dotychczas wprowadzone do ewidencji środków trwałych i nie są amortyzowane. Zainteresowana rozpoczęła realizację inwestycji polegającej na rozbudowie istniejącej apteki (łącznik) i budowie nowego budynku mieszkalnego z lokalami przeznaczonymi na działalność usługową - gabinety lekarskie, które po zakończeniu realizacji inwestycji zostaną wynajęte w ramach prowadzonej działalności. Nowe, dodatkowe pomieszczenia apteki, zgodnie z projektem architektoniczno-budowlanym będą usytuowane w łączniku - łączącym istniejący budynek (ze zlokalizowaną na parterze apteką) z nowobudowanym budynkiem mieszkaIno - usługowym. Łącznik ma być funkcjonalnie powiązany z istniejącą apteką i dostępny wyłącznie z apteki stanowiąc jej zaplecze. Działalność polegająca na prowadzeniu apteki odbywa się w obiektach budownictwa mieszkaniowego, o których, mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ istniejący (stary budynek), w którym zlokalizowana jest apteka, ze względu na to, że więcej niż połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, zgodnie z PKOB powinien zostać sklasyfikowany w dziale 11 – budynki mieszkalne grupa 111 – budynki mieszkalne jednorodzinne, klasa 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne.

Obecnie stary budynek, gdzie znajduje się apteka posiada symbol PKOB 1110. Po rozbudowaniu go o dodatkowe pomieszczenia apteki (łącznik) zgodnie z PKOB powinien zostać zaklasyfikowany do działu 12 – grupa 123, klasa 1230 – budynki handlowo - usługowe, ponieważ wówczas ponad połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana będzie dla potrzeb apteki, a nie do celów mieszkalnych (utraci swój charakter mieszkalny). Sam łącznik nie jest samodzielnym budynkiem i nie może być odrębnie sklasyfikowany. Stanowi on rozbudowę istniejącego starego budynku.

Natomiast realizowany nowy budynek mieszkalno-usługowy, w którym mają być oprócz części mieszkalnej, zlokalizowane gabinety lekarskie pod wynajem, zgodnie z PKOB posiada symbol 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne ze względu na to, że więcej niż połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej ma być przeznaczona do celów mieszkalnych.

Budowa łącznika stanowi rozbudowę budynku, w którym znajduje się ogólnodostępna apteka. Nie stanowi on samodzielnego budynku ze względu na brak odrębnego wejścia, instalacji i urządzeń technicznych oraz, że nie będzie oddzielnie wykorzystywany. Budynkiem samodzielnym natomiast będzie dobudowany nowy budynek mieszkalno-usługowy, ponieważ mimo, że jest połączony częściowo jedną ścianę z łącznikiem, to będzie on oddzielnie wykorzystywany, ma osobne wejście oraz instalacje i urządzenia techniczne.

Z powyższego wynika zatem, iż przedmiotowe roboty budowlano-montażowe dotyczą budynków sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 1110. Tym samym zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 37 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów zastosowanie znajdzie preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 7%. Zmiana przeznaczenia budynku rozbudowywanego (w którym znajduje się ogólnodostępna apteka i do którego dobudowany jest/będzie łącznik) z PKOB 1110 na PKOB 1230 nastąpi dopiero po rozbudowie.

Reasumując, dla zleconych do wykonania robót budowlano-montażowych dotyczących realizowanej inwestycji prawidłowym jest zastosowanie 7% stawki podatku VAT zarówno w przypadku budowy nowego budynku mieszkalno-usługowego, jak również rozbudowy budynku, w którym znajduje się ogólnodostępna apteka i do którego dobudowany jest/będzie łącznik, bowiem jak wskazała Wnioskodawczyni budynki te sklasyfikowane są pod symbolem PKOB 1130.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawczynię zaklasyfikowania wskazanego we wniosku budynku według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. Organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budynków według PKOB, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania ww. obiektu według PKOB a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Kwestia potraktowania budowy łącznika i budynku mieszkano-usługowego łącznie jako budowy budynku została załatwiona postanowieniem nr ILPP1/443-442/10-4/AI z dnia 19 lipca 2010 r. o odmowie wszczęcia postępowania. Natomiast, kwestię dotyczącą stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT oraz sposobu dokumentowania zakupów inwestycyjnych rozstrzygnięto w interpretacji nr ILPP1/443-442/10-6/AI z dnia 19 lipca 2010 r. Z kolei wniosek w części dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu podatku VAT został rozstrzygnięty w interpretacji nr ILPB1/415-445/10-4/AGr z dnia 19 lipca 2010 r., a w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej został rozstrzygnięty w interpretacji nr ILPB1/415-445/10-5/AGr z dnia 19 lipca 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.