INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2010 r. (data wpływu 30 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 02 sierpnia 2010r. (data wpływu 02.08.2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 14 lipca 2010r. nr IPPP2/443-462/10-2/KOM, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności sprzedaży działek o charakterze budowlanym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności sprzedaży działek o charakterze budowlanym. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 02 sierpnia 2010r. (data wpływu 02.08.2010r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w 1988r. zakupił 5,08 ha ziemi na powiększenie gospodarstwa rolnego, które prowadził od 1980r. W roku 2006 przeszedł na rentę strukturalną, a gospodarstwo wydzierżawił. W dzierżawie jest ono do dnia dzisiejszego. W 2010r. na działkę o pow. 9446 m² położonej w Ł…., przy ul. K….. Wnioskodawca uzyskał warunki budowy na osiedle 16 budynków w zabudowie bliźniaczej i wolnostojącej. Prowadzenie działalności rolniczej na ww. działce, otoczonej z każdej strony przez inne działki budowlane, ze względu na niską klasę ziemi, nie miałoby racji bytu, dlatego też Wnioskodawca wycofał się z prowadzenia w jej obrębie produkcji rolnej. Z powodu stanu zdrowia Wnioskodawca zamierza podzielić przedmiotową działkę na 16 działek budowlanych i sprzedać każdą oddzielnie lub wszystkie razem, jeśli znajdzie się taki nabywca.

W uzupełnieniu Wnioskodawca dodał, że planowany podział i sprzedaż dotyczy części nieruchomości, którą zakupił 22 lata temu na powiększenie gospodarstwa rolnego i którą uprawiał do 2006r. Nie ulega zatem wątpliwości, że nieruchomość ta była zakupiona na potrzeby własne, w celu prowadzenia na niej działalności rolniczej, nie zaś w celu jej odsprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w takiej sytuacji sprzedaż przedmiotowych działek będzie obciążona podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej sytuacji działki te nie będą obciążone podatkiem VAT. Nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, czynność podziału tej nieruchomości na mniejsze działki w celu zwiększenia szansy na znalezienie nabywcy, a następnie czynność sprzedaży powstałych z podziału działek. W związku z dokonywaniem tych czynności, które dotyczą majątku osobistego, nie działa on w charakterze podatnika VAT. W konsekwencji czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Minister Finansów, w wydawanych przez siebie interpretacjach (m.in. interpretacja MF - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15.06.2010r. ILPP1/443-192/09/10-S/NS) stoi na stanowisku, iż,, działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą (...). Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną majątku prywatnego. Sprzedaż majątku nabytego na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższych zapisów wynika, że od chwili wejścia w życie przepisów ustawy o VAT, tj. od dnia 1 maja 2004 roku zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług. Zwolniona od podatku – jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy – jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W przepisach podatkowych brak jest co prawda definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę oraz wytycznych, jakimi należy się kierować przy ocenie danego gruntu. W związku z powyższym charakter gruntu ustalić należy w oparciu o przepisy prawa miejscowego, tj. lokalne przepisy zagospodarowania przestrzennego. Są to zapisy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, decyzje o warunkach zabudowy danej nieruchomości. O charakterze gruntów decyduje ich przeznaczenie zawarte w lokalnej polityce przestrzennej jednostki samorządowej, bez względu na charakter ich aktualnego wykorzystania.

Na potrzeby podatku od towarów i usług pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza” zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

W przedmiotowej sprawie, na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o VAT, jednoznacznie przesądza, że działalność wykonywana przez rolników zawiera się w pojęciu działalności gospodarczej.

W art. 2 pkt 15 ustawy o VAT zdefiniowano działalność rolniczą, której definicja jest szersza niż w ustawie o podatku dochodowym i obejmuje zarówno działalność rolniczą (świadczenie usług rolnych), jak i produkcję rolną (roślinną i zwierzęcą).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca planuje podzielić działkę o pow. 9446 m² na 16 działek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną bliźniaczą i wolnostojącą. Zainteresowany wskazał, iż przedmiotowa działka, stanowiąca jego gospodarstwo rolne, była przez niego wykorzystywana do 2006r. wyłącznie w działalności rolniczej. W momencie przejścia na rentę strukturalną w 2006r. gospodarstwo rolne oddał w dzierżawę.

Mając na uwadze powołaną wyżej definicję działalności gospodarczej należy uznać, iż planowane przez Zainteresowanego transakcje mają związek z działalnością gospodarczą, bowiem osoba wykorzystująca grunty do celów rolniczych, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Zatem, rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego, osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wykorzystywał będący przedmiotem wniosku grunt w celu prowadzenia działalności rolniczej, nie można uznać, że grunt ten jest majątkiem osobistym, który – jak sama nazwa wskazuje – służy do zaspokajania tylko i wyłącznie potrzeb osobistych (prywatnych).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W art. 43 ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego przepisu wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Zatem dostawa działek będących przedmiotem wniosku, nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem w oparciu o plan zagospodarowania przestrzennego zostały one przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną bliźniaczą i wolnostojącą.

W efekcie, dokonaną przez Wnioskodawcę dostawę przedmiotowych działek rolnych, które były wykorzystywane w działalności rolniczej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedaż gruntów należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Dlatego też nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że sprzedaż przedmiotowych gruntów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazać ponadto należy, iż ww. transakcja zbycia nieruchomości przeznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną bliźniaczą i wolnostojącą nie będzie korzystać również ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W konsekwencji, dostawę przedmiotowych działek należy opodatkować, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, 22% stawką podatku.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawca, dokonując planowanej sprzedaży 16 działek budowlanych w okolicznościach takich jak opisane we wniosku, z tytułu tej sprzedaży będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług, gdyż przedmiotowa nieruchomość była i jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, w ramach której mieści się działalność rolnicza. W rezultacie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.