INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.) uzupełnionym w dniu 14 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności nieruchomości gruntowej zabudowanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2010 r. został złożony wniosek uzupełnionym w dniu 14 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności nieruchomości gruntowej zabudowanej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina wraz z osobą fizyczną jest współwłaścicielem w udziałach po #189; części zabudowanej nieruchomości. Nieruchomość ta zabudowana jest budynkiem mieszkalnym wybudowanym w 1889 r., obejmującym 3 lokale mieszkalne oraz dwoma budynkami gospodarczymi. Strony zamierzają zawrzeć umowę zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości, w wyniku której zostaną wyodrębnione 3 lokale mieszkalne, z których jeden lokal mieszkalny otrzyma Gmina, a współwłaściciel – osoba fizyczna dwa lokale mieszkalne. W wyniku zniesienia współwłasności, osoba fizyczna otrzyma większy niż pierwotnie udział w przedmiotowej nieruchomości i z tego tytułu nastąpi dopłata na rzecz Gminy w kwocie 9.392,50 zł. W uzupełnieniu wniosku Gmina wskazała, że przy zniesieniu współwłasności jeden budynek gospodarczy będzie do wyłącznego korzystania przez osoby fizyczne, natomiast drugi – do wspólnego korzystania przez Gminę i osoby fizyczne. Własność nieruchomości zabudowanej w udziale do #189; części Gmina nabyła z mocy prawa nieodpłatnie na podstawie decyzji Wojewody z dnia 16 maja 2005 r., w wyniku przeprowadzonego postępowania komunalizacyjnego. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, jak również Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków w wysokości powyżej 30% wartości początkowej. Przysługujący Gminie udział jest przedmiotem najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy realizacja zniesienia współwłasności zabudowanej nieruchomości, polegającej na wyodrębnieniu lokali mieszkalnych z dopłatą podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, w przypadku zniesienia z dopłatą współwłasności zabudowanej budynkiem mieszkalnym należy zastosować zwolnienie od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z którego wynika, że towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 cyt. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei z art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy wynika, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

Natomiast na mocy art. 43 ust. 10 cyt. ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z art. 43 ust. 11 ustawy wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Z kolei kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki lub budowle, rozstrzyga art. 29 ust. 5 cyt. ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynku lub budowli, która objęta jest stawką 22%, dostawa gruntu związanego z tym obiektem jako niewyłączona z podstawy opodatkowania tegoż obiektu, również podlega opodatkowaniu według 22% stawki podatku. Jeżeli natomiast dostawa budynku, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż mocą postanowień umownych Gmina zamierza dokonać zniesienia współwłasności (w dotychczasowym udziale po #189;) nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym obejmującym trzy lokale mieszkalne i dwa budynki gospodarcze. W wyniku zniesienia współwłasności osoba fizyczna otrzyma dwa lokale mieszkalne i budynek gospodarczy, natomiast Gmina otrzyma jeden lokal mieszkalny zaś drugi budynek gospodarczy będzie przeznaczony do wspólnego korzystania przez współwłaścicieli. Osoba fizyczna zostanie zobowiązana do dopłaty na rzecz Gminy kwoty 9.392,50 zł tytułem wyrównania wartości udziałów. Z tytułu nabycia udziału w nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, nie były ponoszone nakłady na ulepszenie budynków powyżej 30% wartości początkowej, a ponadto przysługujący Gminie udział był przedmiotem najmu.

Uwzględniając powyższe w oparciu o przywołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że w związku ze zniesieniem współwłasności nieruchomości ma miejsce wydanie nieruchomości w zamian za świadczenie pieniężne, czynność ta stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast z uwagi na to, iż przedmiotem dostawy będzie grunt zabudowany budynkami, przy nabyciu którego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, nie były również ponoszone nakłady inwestycyjne związane z nieruchomością, jak również przysługujący Gminie udział był przedmiotem najmu, opisana we wniosku czynność stanowić będzie dostawę towarów korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług - a nie jak wskazano we wniosku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy - o ile Gmina nie wybierze opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ww. ustawy. Zauważyć należy, iż przywołany przez Gminę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem po zmianie przepisów od dnia 1 stycznia 2009 r. towarem używanym są tylko rzeczy ruchome. A zatem regulacje zawarte we wskazanym przepisie nie mają zastosowania do budynków, budowli lub ich części, do których to odnosi się art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a cyt. ustawy. Z tych też tylko względów stanowisko wyrażone we wniosku uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.