Skorowidz hasłowy interpretacji
Hasło: moment zarachowania kosztów

moment zarachowania kosztów 224 / 481753  │  a   b   c   d   e   f   g   h   i   j   k   l   m   n   o   p   q   r   s   t   u   v   w   z  

1 2 3 4 5 6 7 8

2008.11.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-494/08-2/EK
     ∟Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że koszt ryczałtowego wynagrodzenia licencyjnego za okres 01.07.2005 do 30.06.2007 r. ujęty w księgach Spółki 27.06.2008 r. (na podstawie dowodu księgowego wystawionego 23.06.2008 r.) stanowić będzie na podstawie art. 15 ust. 4d w zw. z ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w całości koszt podatkowy roku 01.07.2007 – 30.06.2008?

2008.11.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-492/08-6/HS
     ∟Czy koszty energii elektrycznej wykazane w fakturach korygujących stanowią koszty podatkowe 2008 roku, bez konieczności korygowania deklaracji CIT-8 za 2007 r.?

2008.10.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-534/08-2/HS
     ∟W którym momencie odsetki od pożyczki (kredytu) zaciągniętej na zakup udziałów (akcji) stanowić będą koszt uzyskania przychodów dla Spółki?

2008.08.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-294/08-3/HS
     ∟1. Czy wartość opłaty licencyjnej za rok 2005 uiszczona na podstawie otrzymanej faktury będzie dla Spółki kosztem uzyskania przychodów?2.Czy różnica pomiędzy wartością uiszczonej opłaty w PLN a wartością przejętej rezerwy nie będzie stanowiła dla Spółki przychodu do opodatkowania?

2008.08.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-289/08-2/HS
     ∟Czy koszty związane z pożyczką zaciąganą na potrzeby wskazanej powyżej transakcji, w szczególności takie jak odsetki od kwoty pożyczki, stanowić będą koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w momencie zapłaty lub w dacie kapitalizacji?

2008.08.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-288/08-2/HS
     ∟Czy koszty związane z kredytem zaciąganym na potrzeby wskazanej powyżej transakcji, w szczególności takie jak odsetki od kredytu czy prowizje za rozpatrzenie wniosku lub udzielenie kredytu, stanowić będą koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w momencie zapłaty lub w dacie kapitalizacji?

2008.08.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-285/08-2/HS
     ∟Czy prawidłowym jest kwalifikowanie przez Spółkę kosztów ogólno – administracyjnych jako kosztów pośrednich w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ujmowanie ich w momencie poniesienia, tj. w momencie ujęcia kosztu w księgach rachunkowych zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezależnie od faktu, iż w związku z daną inwestycją, Spółka nie uzyskuje przychodu w tym roku, w którym ponoszone są pośrednie koszty?

2008.06.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-193/08-3/HS
     ∟Czy Spółka jest zobowiązana do podatkowego rozliczenia zysku/straty wynikających z zamknięcia kontraktu terminowego w dniu jego zamknięcia pomimo braku faktycznej realizacji kontraktu rozumianej jako zapłata?

2008.06.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-193/08-2/HS
     ∟Czy Spółka jest zobowiązana do podatkowego rozliczenia zysku/straty wynikających z zamknięcia kontraktu terminowego w dniu jego zamknięcia pomimo braku faktycznej realizacji kontraktu rozumianej jako zapłata?

2008.06.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-189/08-3/HS
     ∟Czy koszty związane z kredytami bankowymi obrotowymi nieodnawialnymi (tj. koszty odsetek od kredytów, koszty prowizji od kredytów, koszt wynagrodzenia brutto dla inspektora nadzoru bankowego, a także podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata sadowa oraz koszty notarialne związane z ustanowieniem hipoteki kaucyjnej i ujawnieniem tej hipoteki w księdze wieczystej) przeznaczonymi na finansowanie kosztów budowy osiedla, finansowanie kosztów ogólnych, spłatę zobowiązań za grunt, na którym prowadzona jest budowa, spłatę kosztów finansowych od udzielonych kredytów – a zatem na finansowanie podstawowej i bieżącej działalności Spółki, należy potraktować jako koszty pośrednio związane z przychodami ze sprzedaży lokali na budowanym osiedlu?

2008.06.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-189/08-2/HS
     ∟Kiedy koszty finansowe związane z umowami pożyczek dla Spółki od jej udziałowców należy potraktować jako koszty podatkowe? Czy z chwilą wypłaty tych odsetek?

2008.05.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-155/08-2/HS
     ∟Czy ponoszone przez Spółkę opłaty przyłączeniowe za podłączenie do gazowych sieci przesyłowych innych spółek powinny być włączone do wartości początkowej gazociągów, czy też powinny być zaliczane do kosztów podatkowych na bieżąco, jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami w dacie poniesienia kosztu?

2008.05.05 - Izba Skarbowa w Lublinie - PR-427-2/MJ/I/08
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnaturaPR-427-2/MJ/I/08Data2008.05.05AutorIzba Skarbowa w LublinieTematPodatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodówSłowa kluczowekoszty bezpośredniekoszty pośredniemoment zarachowania kosztówponiesienie kosztów w czasiepotrącalność kosztówPytanie podatnikaCzy prawidłowo zaliczono do kosztów uzyskania przychodów roku 2006 poniesione wydatki za lata 2003-2005, które zostały poddane rozliczeniom międzyokresowym, a które dotyczyły: leasingu samochodu Citroen z 2003 r. i podróży służbowych pracowników za 2004 i 2005 r.? DECYZJA Na podstawie art. 14b § 2 i § 5, art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1590) po rozpatrzeniu postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie z dnia 8.06.2007 r. nr D1/423-22/07 w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie wnioskodawcy: uchylam z urzędu w/w postanowienie i uznaje stanowisko przedstawione w zapytaniu za nieprawidłowe. UZASADNIENIE Pismem z dnia 31.03.2007 r. "B." Spółka z o.o. złożyła na podstawie art. 14 a ww. ustawy Ordynacja podatkowa wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. W złożonym wniosku zwrócono się o interpretację przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekstjedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z póź. zm. ), tj. czy prawidłowo zaliczono do kosztów uzyskania przychodów roku 2006 poniesione wydatki za lata 2003 - 2005, które zostały poddane rozliczeniom międzyokresowym, a które dotyczyły: - leasingu samochodu Citroen z 2003 r.,,br> - podróży służbowych pracowników za 2004 i 2005 r. Możliwość rozliczania kosztów w czasie Spółka uzasadniała tym, iż ustawa o podatku dochodowym w okresie objętym niniejszym zapytaniem nie określała ograniczeń co do rodzaju kosztów, które mogą być poddane rozliczeniom międzyokresowym, jak też nie ustalała szczególnego sposobu dokonywania takiego rozliczenia. W związku z tym w/w wydatki poniesione w latach 2003 - 2005 mogą być w części zaliczone do kosztów podatkowych 2006 r., ponieważ w tym roku Spółka osiągnęła znaczny wzrost przychodów. Po rozpatrzeniu wniosku Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie wydał postanowienie z dnia 8.06.2007 r. Nr D1/423-22/07, w którym przedstawione stanowisko uznał za prawidłowe. Postanowienie zawiera wykładnię przepisów prawa, a mianowicie: art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4 ww. ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 2006 r. Dokonując kwalifikacji wydatków na bezpośrednie i pośrednie zajęto stanowisko, zgodnie z którym wydatki wpływające na przychody Spółki w sposób pośredni należy uznać za koszty podatkowe w okresie ich faktycznego poniesienia, czyli zapłaty. Natomiast wydatki powiązane bezpośrednio z osiągniętym przychodem należy uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu w roku (okresie ) osiągnięcia przychodu, chyba że nie można ich zarachować w tym roku podatkowym. Ustawa nie precyzuje co znaczy określenie, iż "zarachowanie kosztów w danym roku podatkowym nie było możliwe" , ale generalnie należy przyjąć, iż chodzi o przypadki wyjątkowe, w których rzeczywiście podatnik nie miał możliwości odliczyć kosztów związanych z przychodami określonego roku podatkowego od przychodów tego roku. Zdaniem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie o sposobie klasyfikowania kosztów decyduje zatem sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów podatkowych. Rozpatrując ponownie wniosek i postanowienie organ odwoławczy zważył, co następuje. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż przepisem mającym zastosowanie w stanie faktycznym sprawy jest art. 15 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym, którego brzmienie w latach 2003-2006 nie uległo zmianie. W/w przepis określa moment potrącenia wydatków uznanych za koszty podatkowe stanowiąc, iż koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Brzmienie ww. przepisu daje podstawę do podziału kosztów na bezpośrednio związane z osiągnięciem konkretnego (wymiernego) przychodu oraz na koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Zatem wydatki dające powiązać się bezpośrednio z osiągniętym przychodem należy uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów w roku (okresie) w którym osiągnięto odpowiadąjące im przychody. Natomiast wydatki wpływające na przychody Spółki w sposób pośredni, dotyczące całokształtu działalności należy uznać za koszty podatkowe w okresie ich faktycznego poniesienia ( zapłaty ). Wskazany przepis art. 15 ust. 4 w/w ustawy podatkowej jednoznacznie wskazuje, iż ustalając moment uznania wydatku za koszt podatkowy, rozstrzygnąć należy, czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodami osiągniętymi w roku podatkowym w sposób bezpośredni, czy pośredni. W trakcie prowadzonego postępowania podatnik wypowiadając się w dniu 24.04.2008r. w sprawie zebranego materiału dowodowego podkreślił, że delegacje, o których rozliczenie zapytano we wniosku zostały wypłacone członkom zarządu tylko częściowo w latach 2003-2005 ze względu na brak środków finansowych. Dopiero w roku 2006 kwoty delegacji zostały w całości wypłacone zarządowi. Odnosząc powyższe uwagi do stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu, zgodnie z którym rozliczeniu w czasie poddano koszty leasingu samochodu Citroen z 2003 r. oraz część kosztów podróży służbowej pracowników z 2004 i 2005 r. stwierdzić należy, iż co do zasady ww. koszty są kosztami pośrednimi, a zatem powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów w roku, w którym zostały poniesione. Charakter ww. kosztów jak i argumenty przedstawione w zapytaniu nie dają podstaw aby łączyć ww. koszty z konkretnymi przychodami - w szczególności z przychodem osiągniętym w roku 2006. Zarówno ewentualny czynsz inicjalny, raty leasingowanego samochodu oraz wydatki dotyczące delegacji stanowią koszty uzyskania przychodów w roku, w którym zostały poniesione. Należy zauważyć, iż przedstawione w zapytaniu okoliczności, które w ocenie Spółki zdecydowały o rozliczaniu kosztów w czasie, tj. - utrata źródeł przychodów od II połowy 2003 r.,- podjęcie starań o rozwinięcie nowych zakresów działalności, - prowadzenie działalności w dziedzinach, które cechuje relatywnie długi cykl przygotowawczy i produkcyjny (przekraczający 1 rok), - uzyskania przychodów z nowego rodzaju działalności dopiero w 2006 r., znaczący wzrost przychodów w ogóle w roku 2006, - rozliczenie delegacji w/g klucza kryterium wypłat, które odzwierciedla proporcjonalnie uzyskiwanie przychodów, na które ponoszono nakłady w okresach poprzednich, - brak rozbudowanej struktury organizacyjnej, która dawałaby podstawę do podziału na ogólny zarząd i komórki produkcyjne, nie stanowią argumentów za uznaniem kosztów w roku 2006. W zapytaniu nie powiązano wydatków z żadnym konkretnym przychodem - w szczególności osiągniętym w 2006 roku. Wręcz przeciwnie. Argumentem nie może być utrata źródeł przychodów, ponieważ utrata przychodów nie wiąże się z kosztami, o których mowa w zapytaniu. Podejmowanie starań o rozwinięcie nowych zakresów działalności nie dawało podstaw do uznania, iż nowy rodzaj działalności w ogóle przyniesie przychody. Ustawa o podatku dochodowym nie daje podstaw do rozliczania kosztów w czasie przyjmując za podstawę cykl realizacji działalności - w szczególności przekraczający 1 rok. Nie jest też istotne kryterium znaczącego wzrostu przychodów w roku podatkowym. Należy nadmienić, że o zaliczeniu kosztów leasingowanych samochodu może rozstrzygać art. 17 b ust. 1 ww. ustawy podatkowej, z którego wynika, że poniesione (zarachowane) z powyższego tytułu wydatki w danym roku podatkowym u leasingobiorcy są kosztem uzyskania przychodów, u leasingodawcy zaś przychodem. Natomiast odnośnie faktu niewypłacenia w całości delegacji w latach 2003-2005 należy stwierdzić, że zgodnie z cytowanym już art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym rozliczone delegacje są kosztem, określonym co rodzaju i kwoty, który został zarachowany. W związku z powyższym koszty podróży służbowych należy zaliczyć do kosztów uzyskania w poszczególnych latach 2003-2006 w zależności od momentu ich zarachowania, a nie rzeczywistego wypłacenia. W przypadku, gdy dany koszt budzi wątpliwości, w którym roku będzie stanowił koszt uzyskania przychodów konieczna wydaje się jego ocena w kontekście określonego stanu faktycznego, a nadto ocena pod kątem możliwości racjonalnego i faktycznego powiązania kosztów z przychodem. W złożonym wniosku nie przedstawiono takiego stanu faktycznego, zgodnie z którym byłaby podstawa do uznania stanowiska podatnika za prawidłowe, tj. do rozliczania kosztów w czasie, a w szczególności przyporządkowania części z nich do roku 2006. Przedmiotowa interpretacja, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu prawnego i faktycznego przedstawionego w piśmie Wnioskodawcy. Regulacje art. 14a-d Ordynacji podatkowej nie przewidują prowadzenia postępowania dowodowego w sprawie o interpretację przepisów prawa podatkowego. Jednocześnie wskazać należy, iż stosownie do art. 14 b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa jeżeli podatnik zastosował się do interpretacji Naczelnika Urzędu, organ nie może wydać decyzji określającej zobowiązanie podatkowe bez uchylenia postanowienia, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Wskazać ponadto należy, iż zgodnie z art. 14 b § 5 Ordynacji uchylenie postanowienia Naczelnika Urzędu wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi. Mając na względzie okoliczności faktyczne sprawy oraz przywołane regulacje ustawy orzeczono jak w sentencji.

2006.09.28 - Izba Skarbowa w Poznaniu - BD-P/423-15/06/Z
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnaturaBD-P/423-15/06/ZData2006.09.28AutorIzba Skarbowa w PoznaniuTematPodatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodówSłowa kluczowekoszty uzyskania przychodówksięgi rachunkoweksięgowanie kosztówmoment zarachowania kosztówpotrącalność kosztówPytanie podatnikaW którym okresie Podatnik ma prawo uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków udokumentowanych fakturami dotyczącymi roku poprzedniego, otrzymanymi w nowym roku, po zamknięciu ksiąg, tj. po dniu 10 stycznia? W złożonym wniosku z dnia 7 kwietnia 2006 r. Podatnik, powołując się na art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, zwrócił się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie, w którym okresie ma prawo uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków udokumentowanych fakturami dotyczącymi roku poprzedniego, otrzymanymi w nowym roku, po zamknięciu ksiąg, tj. po dniu 10 stycznia? Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka stosując się do przepisów określonych w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, zamyka księgi rachunkowe z dniem 10 stycznia za rok poprzedni, czyli z dniem 10 stycznia 2006 r. zamknęła księgi za rok 2005. Po zamknięciu ksiąg, Spółka otrzymuje od kontrahentów (dostawców usług) faktury dotyczące usług wykonanych w poprzednim roku i dotyczące przychodów uzyskanych w roku poprzednim. Po ujęciu tych faktur w księgach bieżącego (nowego) roku, Spółka reguluje zobowiązania z tego tytułu wobec kontrahentów. Ze względu na wcześniejsze zamknięcie ksiąg, Spółka nie ma możliwości ujęcia tych faktur w księgach i sprawozdaniu finansowym roku poprzedniego. W terminie określonym w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka sporządza zeznanie podatkowe. Zdaniem Spółki, stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli zarachowanie kosztów nie było możliwe, to w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Ponieważ Spółka zamyka księgi rachunkowe z dniem 10 stycznia, to nie ma możliwości zarachowania w księgach roku poprzedniego faktur dotyczących roku poprzedniego, otrzymanych po tej dacie. Po dniu 10 stycznia, zarachowanie tych kosztów nie jest już możliwe. W związku z tym Spółka uważa, że powinna uznać otrzymane faktury za koszt uzyskania przychodu w bieżącym (nowym) roku, tj. w okresie w którym te faktury zostały ujęte w księgach i zapłacone. Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w postanowieniu z dnia 5 lipca 2006 r. Nr ZD/406-80/CIT/06 stwierdził, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe. Organ pierwszej instancji wskazał, iż zgodnie z regulacją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych wart. 16 ust. 1. Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz, że wykaże związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Organ pierwszej instancji wskazał jednak, iż moment potrącenia wydatków uznanych za koszty podatkowe określony jest w art. 15 ust. 4 wskazanej ustawy. Dodał też, że w stosunku do niektórych przypadków, terminy uznawania ich za koszty podatkowe zostały w szczególny sposób unormowane w art. 16 ustawy podatkowej. Zgodnie z regulacją art. 15 ust. 4 tejże ustawy, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potracalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w• tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Podatnik może ponosić koszty, które bezpośrednio wiążą się z konkretnymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym lub też może ponosić koszty mające pośredni wpływ na osiągane przez Podatnika przychody. Wydatki powiązane bezpośrednio z osiągniętym przychodem należy uwzględniać w kosztach uzyskania przychodów w roku (okresie) osiągnięcia przychodu - chyba, że nie można ich zarachować w tym roku. Natomiast wydatki wpływające na przychody Spółki w sposób pośredni należy uznawać za koszty podatkowe w okresie ich poniesienia - czyli zapłaty. W zaskarżonym postanowieniu stwierdzono, iż wydatki winny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w następujących okresach rozliczeniowych: 1. w roku osiągnięcia przychodu, gdy wydatki związane są bezpośrednio z tym przychodem i w tym roku zostały poniesione, 2. w roku osiągnięcia przychodu, gdy wydatki związane są bezpośrednio z tym przychodem a zostały poniesione w okresie poprzedzającym rok uzyskania przychodu, 3. w roku osiągnięcia przychodu, gdy wydatki jeszcze nie zostały poniesione lecz związane są bezpośrednio z tym przychodem i w roku uzyskania przychodu były znane co do rodzaju i kwoty oraz zostały zarachowane, 4. w przypadku, gdy koszt związany jest co prawda bezpośrednio z przychodem danego roku podatkowego, lecz w tym roku nie było możliwe jego zarachowanie, wówczas koszt potrąca się w całości w okresie jego poniesienia, 5. w przypadku, gdy nie jest możliwe przyporządkowanie wydatku do konkretnego przychodu osiągniętego w danym roku podatkowym, koszt potrąca się w całości w okresie jego poniesienia. Jednocześnie wskazano, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa terminów do dokonywania odpowiednich czynności związanych z prowadzeniem ksiąg rachunkowych. Przepis art. 9 ustawy wskazuje jedynie, że podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (starty), podstawy opodatkowania, i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m. Organ podatkowy pierwszej instancji wskazał również na treść przepisu art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), zgodnie z którym, zamknięcie ksiąg rachunkowych polega na nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonywania zapisów księgowych w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe, z uwzględnieniem art. 13 ust. 2 i ust. 3. Natomiast przepis art. 12 ust. 4 określa, iż ostateczne zamknięcie i otwarcie ksiąg rachunkowych jednostki kontynuującej działalność powinno nastąpić najpóźniej w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy. W postanowieniu zwrócono uwagę na fakt, iż pomimo wynikającego z przepisów o rachunkowości obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych w określonym powyżej terminie, nie można zastrzec, że jest to jednocześnie termin do którego możliwe jest zarachowanie wydatku, który bezpośrednio związany jest z przychodem, w koszty Spółki. Organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził też, iż nie jest możliwe dokładne wskazanie terminu do którego można zarachować koszty w odniesieniu do konkretnego roku podatkowego, gdyż termin ten zależy od indywidualnej sytuacji Podatnika dokonującego ksiąg rachunkowych. Organ pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu wskazał, iż Podatnik nie ma możliwości zarachowania kosztów, wynikających z faktur wystawionych po dniu 10 stycznia do roku 2005, mimo iż są one bezpośrednio związane z przychodami tego roku. Spółka wydatkami takimi powinna obciążyć koszty uzyskania przychodu w okresie ich poniesienia. Organ pierwszej instancji potwierdził stanowisko Spółki, iż powinna Ona uznać otrzymane faktury za koszt uzyskania przychodu w bieżącym (nowym) roku, tj. w okresie w którym faktury te zostały ujęte w księgach i zapłacone. Na powyższe postanowienie Podatnik wniósł w dniu 14 lipca 2006 r. zażalenie, zarzucając błędną wykładnię przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności błędną wykładnię art. 15 ust. 4 ustawy poprzez nieprawidłową interpretację pojęcia "koszt poniesiony". Spółka wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zmianę jego uzasadnienia i uznanie stanowiska Spółki w tym zakresie za prawidłowe, tj. o wskazanie, iż pojęcie "koszt poniesiony" nie obejmuje jedynie sytuacji, w której dany koszt został zapłacony, lecz również - w pierwszej kolejności: - otrzymanie przez Spółkę faktury konstytuującej po stronie Spółki obowiązek zapłaty, a także - wypełnienie przez kontrahenta Spółki zobowiązania, które powoduje powstanie po stronie Spółki obowiązku realizacji świadczenia ekwiwalentnego, co oznacza możliwość zastosowania w odniesieniu do rozliczania kosztów pośrednich również zasady memoriałowej, a nie wyłącznie zasady kasowej. Spółka podkreśla, iż w przepisach prawa podatkowego (w rozumieniu art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej) ustawodawca nie zdefiniował pojęcia kosztów poniesionych, pomimo faktu, iż w przepisach tych wielokrotnie posługuje się tym pojęciem. Konsekwencją tego stanu rzeczy, w opinii Spółki, jest konieczność odwołania się w tym zakresie do praktyki, poglądów doktryny oraz ukształtowanej linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Spółka wskazuje, iż w doktrynie ukształtował się pogląd, iż "koszt poniesiony" to nie tylko koszt faktycznie zrealizowany w znaczeniu kasowym (rozchód pieniężny), ale również każdy faktycznie dokonany odpis niebędący wydatkiem, powodujący zmianę w strukturze aktywów lub pasywów osoby prawnej, w tym również zmianę stanu środków pieniężnych na rachunkach bankowych. Stanowisko takie, w opinii Spółki, potwierdziło również Ministerstwo Finansów w odpowiedzi udzielonej na interpelację poselską złożoną w dniu 10 września 2003 r. w sprawie zasad potrącania kosztów uzyskania przychodów, stwierdzając, iż cyt.: ,,( ... ) należy wyjaśnić, że ewidencja pozostałych kosztów (poza zakupem materiałów podstawowych i towarów handlowych) w księdze przychodów i rozchodów następuje w dniu, w którym podatnik wszedł w posiadanie dowodu stwierdzającego zdarzenie gospodarcze, będącego podstawą zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów np. faktura za paliwo, energię elektryczną itp. Bez znaczenia pozostaje fakt, w jakiej formie następuje zapłata zobowiązań wynikających z tego dowodu księgowego (raty, kompensata, odroczony termin płatności)". Zdaniem Spółki, sposób sformułowania przez ustawodawcę treści przepisu art. 15 ust. 4 nie wskazuje, aby moment poniesienia kosztu należało rozumieć każdorazowo zgodnie z zasadą kasową. W opinii Spółki, przyjęcie takiego stanowiska prowadziłoby do uznania, iż w zakresie podatku od osób prawnych podstawową zasadą jest zasada kasowa. W takim zaś przypadku, niektóre działania ustawodawcy byłyby zupełnie nieracjonalne, np. zbędna byłaby jedna z ostatnich nowelizacji ustawy podatkowej, na mocy której zmianie poddany został przepis art. 16 ust. 1 pkt 57, zgodnie z którym nie uznaje się za koszty "niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności ( ... )". Wprowadzenie powyższego przepisu nie byłoby konieczne, gdyby z ustawy podatkowej wynikała jako zasada ogólna konieczność stosowania (w odniesieniu do kosztów pośrednich) każdorazowo zasady kasowej. Spółka wskazuje także na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Łodzi, sygn. akt I SA/Łd 573/96, w którym NSA stwierdził, iż cyt.: ,,( ... ) decyzje organów podatkowych wyłączające z kosztów uzyskania przychodów roku 1994 wydatki na prenumeratę pism oraz ubezpieczenie mienia, dotyczące okresu roku następnego nie naruszają przepisu art. 15 ust. 4 ani innych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych( ... )". Zdaniem Spółki powyższy wyrok potwierdza, że prenumerata jako koszt pośredni powinna być przyporządkowana do okresu, którego dotyczy. Spółka wskazuje także na postanowienie Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie, sygn. PO-3/423/628/TB/04, w którym stwierdził on, iż momentu poniesienia kosztu nie należy wiązać z jego zapłatą. W praktyce za moment poniesienia kosztu należy uznać (jest on przyjmowany przy prowadzeniu ewidencji rachunkowej) moment powstania obowiązku świadczenia pieniężnego lub innego w związku z uzyskaniem świadczenia będącego przedmiotem zawartej umowy cywilnoprawnej lub innej albo określony obowiązującymi przepisami prawnymi. Spółka zwraca też uwagę na fragment artykułu prasowego, opublikowanego na łamach "Gazety Prawnej" (Sławomir Jakubowski, Gazeta Prawna 21-22 maja 2001 r.), w którym to stwierdzono, iż cyt.: ,,( ... ) Moment zarachowania wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów nie zawsze jest uzależniony od dokonania faktycznej zapłaty ( ... ). Poniesienie kosztu oznacza, że podatnik dysponuje dowodem stwierdzającym zaistnienie w określonym czasie pewnego zdarzenia gospodarczego (nabycia usług telekomunikacyjnych, zakupu towarów), w których uczestniczył, a wynikające z tego dowodu zobowiązanie zostało przez niego uregulowane bądź nastąpi to w przyszłości. Zapłata lub jej brak nie decydują tutaj o uznaniu danego wydatku za "koszt poniesiony". Ponadto, w opinii Spółki, potwierdzeniem tego, że poniesienia kosztu nie należy utożsamiać z momentem jego zapłaty jest zapis art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, odnoszący się do kosztów w walutach obcych. Zgodnie z zapisem tegoż przepisu, z momentem zapłaty kosztów jest związana jedynie ich korekta zwana różnicami kursowymi spowodowana różnymi kursami walut w momencie poniesienia kosztu i jego zapłaty. W opinii Spółki, na potwierdzenie, iż intencją ustawodawcy przy formułowaniu treści art. 15 ust. 4 w odniesieniu do kosztów pośrednich nie było ograniczenie treści kryjącej się pod pojęciem "kosztu poniesionego" do obowiązku stosowania w tym przypadku wyłącznie zasady kasowej, należy przywołać projekt zmian do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Po dokonaniu wnikliwej analizy przedstawionych przez Podatnika okoliczności faktycznych sprawy, a także treści zaskarżonego postanowienia oraz obowiązujących unormowań prawnych stwierdzam: Zgodnie z treścią przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych wart. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kurs

1 2 3 4 5 6 7 8