Skorowidz hasłowy interpretacji
Hasło: podatek dochodowy od osób prawnych

podatek dochodowy od osób prawnych 1685 / 481753  │  a   b   c   d   e   f   g   h   i   j   k   l   m   n   o   p   q   r   s   t   u   v   w   z  

8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

2008.09.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-345/08-4/MC
     ∟1. Czy w oparciu o zwolnienie określone w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody uzyskiwane przez spółkę X., z tytułu odsetek wypłacanych przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych?2. Czy Wnioskodawca jest uprawniony, w oparciu o zwolnienie określone w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do zaniechania poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek wypłacanych na rzecz spółki X?

2008.09.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-374/08-2/KS
     ∟W którym momencie należy rozpoznać przychód ze sprzedaży lokali. W dniu wpłaty środków, wystawienia faktury zaliczkowej, protokołu odbioru czy przeniesienia własności w formie aktu notarialnego?

2008.09.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-365/08-4/KS
     ∟Czy ustalony wynik finansowy w przedstawionej sytuacji jest prawidłowy?

2008.09.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-364/08-4/MC
     ∟Czy koszty zakupu wyżej wskazanych artykułów spożywczych na użytek pracowników stanowią koszt uzyskania przychodu, w szczególności nie mieszcząc się w zakresie wyłączenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2008.09.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-364/08-3/MC
     ∟Czy koszty zakupu wyżej wskazanych artykułów spożywczych na użytek posiedzeń organów spółki stanowią koszt uzyskania przychodu, w szczególności nie mieszcząc się w zakresie wyłączenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38a oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2008.09.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-339/08-4/MC
     ∟1. Według jakich kryteriów należy dzielić koszty uzyskania przychodu na koszty bezpośrednie i pośrednie?2. Jaką metodę podziału kosztów bezpośrednich ustalonych za dany miesiąc (rok) obrachunkowy należy zastosować w przypadku, gdy przychody podatkowe zaewidencjonowane w tym miesiącu dotyczą usług realizowanych w różnych miesiącach? Jak skonstruować klucz podziałowy kosztów?3. W jaki sposób ustalić prawidłową wartość zaliczki na podatek dochodowy, jeżeli w dacie jej wpłaty nie są znane kwoty kosztów bezpośrednich, dotyczące usług realizowanych w następnych miesiącach (możliwe jest ich ustalenie nawet trzy miesiące później)?

2008.08.29 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PP-II/4210-1/08/GZ
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PP-II/4210-1/08/GZData2008.08.29AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodówSłowa kluczowekoszty uzyskania przychodówpodatek dochodowy od osób prawnychróżnice kursowePytanie podatnikaStrona jest polską spółką z siedzibą w W. Spółka należy do francuskiej grupy inwestującej w nieruchomości. Grupa ta nabyła w Polsce w 2005r. udziały w spółkach będących właścicielami centrów handlowych. Spółka jest właścicielem centrum handlowo - rozrywkowego. W dniu 01 marca 2001r. Spółka zawarła z zagranicznym bankiem Y, umowę pożyczki m.in. na sfinansowanie budowy centrum handlowo - rozrywkowego. Pożyczka została udzielona Spółce w dolarach amerykańskich i w euro i wypłacona w 2 transzach. W lipcu 2005r. Spółka zawarła ze spółką francuską X, z siedzibą w P. – umowę pożyczki. Na mocy tej umowy X S.A. udzieliła Spółce pożyczki w EUR. Spółka część tej kwoty przeznaczyła na spłatę pożyczki udzielonej przez bank Y i poleciła X S.A. przelać określoną kwotę w EUR bezpośrednio na rachunek banku Y (w imieniu i na zlecenie Spółki). Pozostałą część Spółka poleciła X S.A. przelać na swój rachunek bankowy i przeznaczyła na bieżącą działalność operacyjną. Na dzień spłaty pożyczki zaciągniętej od banku Y Spółka rozpoznała różnice kursowe. Dla obliczenia wysokości zrealizowanych różnic kursowych Spółka zastosowała średnie kursy Narodowego Banku Polskiego (dalej: NBP).Spółka zwróciła się o potwierdzenie, że:1) w opisanej sytuacji Spółka postąpiła prawidłowo rozpoznając różnice kursowe na zapłacie zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki zawartej z bakiem Y;2) Spółka prawidłowo zastosowała, dla obliczenia wartości zrealizowanych różnic kursowych, średni kurs NBP z dnia zapłaty zobowiązania względem banku Y. Spółka stanęła na stanowisku, iż zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 zdanie trzecie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu z 2005r., Spółka powinna była na zapłacie zobowiązania względem banku Y rozpoznać dodatnie bądź ujemne różnice kursowe i odpowiednio zmniejszyć lub zwiększyć koszty uzyskania przychodu. Zastosowanie przez Spółkę do wyliczenia wartości zrealizowanych różnic kursowych jako kursu zapłaty (zobowiązania), średniego kursu NBP zamiast kursu sprzedaży waluty z dnia zapłaty ustalonego przez bank, z którego usług korzystała było w jej ocenie prawidłowe. Zdaniem Spółki, z treści art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP w brzmieniu z 2005r. wynika, że różnice kursowe pomniejszały lub powiększały koszty podatkowe, jeżeli koszty wyrażone były w walucie obcej; kursy waluty występujące w dniu zarachowania kosztu i w dniu jego zapłaty były różne.Zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji powyższe warunki wypełniły się ponieważ: zobowiązanie (koszt) Spółki wobec banku Y było wyrażone w walucie obcej (w USD i w EUR); kurs waluty był inny w dniu zarachowania pożyczki i inny w dniu jej spłaty.Jak Spółka uzasadniała - za prawidłowością podejścia przyjętego przez Spółkę przemawiają następujące względy:literalne brzmienie art. 15 ust. 1 zdanie 3 ustawy o PDOP,faktyczna zapłata za zobowiązanie, istota przepisów o różnicach kursowych.Strona uzasadniała, że przepis art. 15 ust. 1 zdanie 3 ustawy o PDOP bezwzględnie wymaga od podatnika, aby w sytuacji, w której koszt został wyrażony w walucie obcej i zarazem – kurs tej waluty był inny w dniu zarachowania kosztu i inny w dacie zapłaty, odpowiednio powiększył lub pomniejszył koszty podatkowe o wynikające ze zmiany tego kursu różnice kursowe. Nierozpoznanie przez podatnika różnic kursowych, mimo wypełnienia się powyższych przesłanek, będzie zawsze prowadziło do naruszenia przezeń postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, tj. do rozpoznania kosztu podatkowego w nieprawidłowej wysokości. W opinii Strony skoro w sytuacji Kraków Plaza powyższe okoliczności wystąpiły, Spółka – ze względu na treść art. 15 ust. 1 zdanie 3 ustawy o PDOP – powinna była rozpoznać różnice kursowe na zapłacie zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki zawartej z bankiem Y. W argumentacji Strony, w przedmiotowej sytuacji Spółka dokonała faktycznej zapłaty – zapłaciła swoimi środkami pieniężnymi swoje zobowiązanie względem banku Y (środki pieniężne zmieniły właściciela ze Spółki na bank Y). Wykonanie przez X S.A polecenia Spółki przelania środków pieniężnych bezpośrednio na rachunek bankowy banku Y miało taki sam skutek, w stosunkach między Spółką i X S.A, jak gdyby X S.A dokonała przelewu bezpośrednio na rachunek Spółki:X S.A uczyniła zadość zobowiązaniu przeniesienia na Spółkę własności środków pieniężnych przyznanych jej na mocy powyższej umowy i zgodziła się z poleceniem Spółki, co do sposobu zadysponowania tymi środkami; roszczenie Spółki względem X S.A zostało zaspokojone. Spółka uzyskała własność powyższych środków pieniężnych. Spółka wyraziła przy tym pogląd, że zarazem wykonanie przez X S.A tego polecenia, w ramach stosunku łączącego Stronę i bank Y, miało taki skutek, że Spółka zapłaciła swój dług wobec bank Y, uregulowała swoimi środkami pieniężnymi swoje zobowiązanie wobec banku Y - w efekcie czego zobowiązanie to wygasło. Zdaniem Strony zlecenie przez Spółkę, aby powyższej płatności dokonała w jej imieniu i na jej rachunek X S.A było bez znaczenia dla wypełnienia się w tej sytuacji przesłanek z art. 15 ust. 1 zdanie 3 ustawy o PDOP i powstania różnic kursowych. Dodatkowo wskazała, że zapłaty w sensie prawnym i ekonomicznym na rzecz banku Y dokonała Spółka swoimi środkami pieniężnymi, a takie działanie Spółki miało wyłącznie na celu uproszczenie obrotu tzn.: jeden przelew zamiast dwóch, mniejsze koszty obsługi bankowej takiego przelewu.Dodatkowo, zdaniem Spółki ustawa o PDOP nie nakazuje dokonania płatności za pośrednictwem banku z którego usług korzysta podatnik (tutaj: przelewu dokonano za pośrednictwem banku z którego korzystała X S.A.); odwołanie się przez ustawodawcę w treści art. 15 ust. 1 zdanie trzecie ustawy o PDOP do kursu banku z którego usług korzysta podatnik ma charakter wyłącznie referencyjny: tego kursu podatnik powinien użyć dla obliczenia wysokości zrealizowanych różnic kursowych; niezastosowanie tego kursu w żadnym wypadku nie prowadzi do sytuacji w której różnice kursowe w ogóle nie powstają .Spółka wyraziła pogląd, iż uznanie, że w opisanej powyżej sytuacji różnice kursowe w ogóle się nie zrealizowały godziłoby w istotę przepisów ustawy o PDOP dotyczących różnic kursowych. Zdaniem Spółki, kwestia, kto dokonuje formalnie czynności przelewu środków pieniężnych – podatnik, czy inny podmiot na jego zlecenie i rzecz – nie różnicuje sytuacji podatników w stopniu, który uzasadniałby różne ich traktowanie w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie zasad rozpoznawania różnic kursowych. Spółka wskazała ponadto, iż dokonała zapłaty zobowiązania wobec banku Y nie za pośrednictwem swojego rachunku bankowego, tylko za pośrednictwem rachunku bankowego X S.A. W tej sytuacji, zdaniem Spółki mogły pojawić się wątpliwości, czy kurs sprzedaży waluty ustalony przez bank, z którego usług korzystała na pewno był tutaj prawidłowy. Celem uniknięcia kontrowersji, Spółka uznała, że w tej sytuacji posłuży się, dla obliczenia wysokości zrealizowanych różnic kursowych kursem dla niej mniej korzystnym – średnim kursem NBP z dnia zapłaty zobowiązania względem banku Y. Średni kurs NBP z dnia zapłaty zobowiązania był bowiem niższy od kursu sprzedaży waluty stosowanego przez Bank z którego usług korzystała Spółka. Postanowieniem z dnia 26.07.2007r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe. Zgodnie z wnioskiem Strony interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych udzielona została w brzmieniu obowiązującym w 2005r. W ocenie organu podatkowego I instancji prawo Podatników do korekty (podwyższenia lub obniżenia) przychodów i kosztów podatkowych o różnice wynikające z różnych kursów walut pomiędzy dniem otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań wyrażonych w walutach obcych a dniem ich zarachowania w 2005r. wynikało z przepisów art. 12 ust. 3 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP. W przedmiotowej sprawie zdaniem organu I instancji ogólnie przyjętą zasadą jest, że przychodami i kosztami uzyskania przychodu stają się jedynie zrealizowane różnice kursowe. Niezrealizowane różnice kursowe ujmowane są w bilansowym rachunku podatnika i nie wpływają na wysokość podstawy opodatkowania.Organ I instancji stwierdził również, że przepisy art. 12 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 2, art. 12 ust. 3, art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, wskazują iż o realizacji różnic kursowych dla celów podatkowych można mówić jedynie w przypadku faktycznej zapłaty zobowiązania lub faktycznego otrzymania należności. W szczególności powołane przepisy nakazują odwołanie się do kursów kupna (sprzedaży) walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu (zapłaty – w przypadku kosztu) oraz zastosowania kursu średniego NBP z dnia osiągnięcia przychodu (poniesienia kosztu). Organ wskazał nadto, że element zapłaty jest jedną z przesłanek naliczania różnic kursowych. Podatnik nabywa więc prawo do obniżenia lub podwyższenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów o różnice wynikające z różnych kursów walut, ogłaszanych przez NBP i bank, z którego usług korzysta osoba uzyskująca przychód lub ponosząca koszt, w dniu otrzymania należności i odpowiednio zapłaty zobowiązania.Organ I instancji podkreślił również, że powołane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazują, iż podatnik uprawniony jest do ujęcia w przychodach i kosztach uzyskania przychodów ekonomicznych skutków zmiany kursów walut, w stosunku do złotego, powstałych między dniem uzyskania przychodu, a dniem jego faktycznego otrzymania oraz między dniem zarachowania kosztu a dniem zapłaty, jedynie w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznego transferu środków pieniężnych. W przedmiotowej sytuacji, zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego osoba trzecia (X S.A.) dokonała przelewu środków pieniężnych bezpośrednio na konto Wierzyciela (bank Y). Z tego też powodu w ocenie tego organu podatkowego transakcja ta nie wiązała się z żadnymi operacjami na rachunku Spółki. Organ I instancji wskazał ponadto, że brak kasowego rozliczenia Spółki na rzecz Wierzyciela, tzn. brak zapłaty w rozumieniu przepisów art. 12 ust. 2a, art. 12 ust. 3 oraz art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyklucza uznanie, iż dla celów podatku dochodowego od osób prawnych nastąpiła realizacja różnic kursowych. Reasumując, w opinii Naczelnika Urzędu Skarbowego, wskutek przedmiotowej transakcji, w wyniku, której Spółka nie dokonała przelewu środków na konto Wierzyciela, a zaspokojenie Wierzyciela odbyło się poprzez spłatę zobowiązań przez osobę trzecią (X S.A.), dla celów podatku dochodowego od osób prawnych nie nastąpiła realizacja różnic kursowych powstałych w związku z odmiennym kursem waluty z dnia zaciągnięcia zobowiązań (pożyczkowych lub handlowych) oraz dokonania przelewu środków na rachunek Wierzyciela.W konsekwencji powyższego stanowiska, organ I instancji stwierdził, że skoro w przedstawionej we wniosku sytuacji podatkowe różnice kursowe nie powstały to odpowiedź na pytanie dotyczące prawidłowości zastosowania do wyliczenia przedmiotowych różnic kursowych kursu bankowego należy uznać za bezzasadne. Na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. Spółka w dniu 03.08.2007r. złożyła zażalenie, w którym wniosła z zmianę zaskarżonego postanowienia. Zaskarżonemu postanowieniu Pełnomocnik Spółki zarzucił naruszenie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym w 2005r., w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm. – dalej jako Ordynacja podatkowa.W uzasadnieniu zażalenia Spółka dodała, iż w jej ocenie, Naczelnik wydając przedmiotowe postanowienie naruszył art. 15 ustawy o PDOP poprzez dokonanie błędnej interpretacji tego przepisu. Pełnomocnik w uzasadnieniu złożonego pisma powtórzył opis stanu faktycznego, który został zaprezentowany we wniosku. Strona stwierdziła, że Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe, gdyż Jego zdaniem w opisanym stanie faktycznym nie dochodziło do realizacji różnic kursowych powstałych w związku z odmiennym kursem waluty z dnia zaciągnięcia zobowiązania oraz dnia dokonania przelewu środków na rachunek wierzyciela. Podstawą takiej interpretacji Naczelnika Urzędu Skarbowego było założenie, iż przepis art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP zakładał konieczność dokonania faktycznej zapłaty zobowiązania, która w tym przypadku nie miała miejsca, gdyż Spółka nie dokonała przelewu środków z własnego konta na konto wierzyciela.W ocenie Spółki w opisanym stanie faktycznym spełnione zostały wszystkie przesłanki do rozpoznania różnic kursowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 zdanie 3 ustawy o PDOP, w szczególności nastąpiła faktyczna zapłata zobowiązania na rzecz banku Y. Zapłata ta nastąpiła w drodze faktycznego transferu środków pieniężnych należących do Spółki za pośrednictwem banku, na podstawie jej wyraźnej dyspozycji w tym zakresie. Zdaniem Spółki, fakt, iż taka dyspozycja została złożona i wykonana z rachunku bankowego pożyczkodawcy (X S.A.) nie ma żadnego znaczenia dla możliwości zrealizowania różnic kursowych. Spółka dla poparcia swojego stanowiska powołała się na art. 15 ust. 1 zdanie 3 ustawy o PDOP, którego analiza zdaniem Spółki wskazuje, iż ustawodawca uzależnił możliwość zrealizowania różnic kursowych od kumulatywnego spełnienia następujących przesłanek: koszty zostały wyrażone w walutach obcych, nastąpiło zarachowanie i zapłata zobowiązania, między dniem zarachowania a dniem zapłaty wystąpiły różne kursy walut.Zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym warunki powyższe zostały spełnione ponieważ - zobowiązanie Spółki wobec banku Y było wyrażone w USD i EUR, Spółka dokonała zarachowania i zapłaty zobowiązania w dwóch różnych dniach, w których wystąpiły dwa różne kursy walut. W ocenie Spółki uznanie, że w opisanej sytuacji różnice kursowe w ogóle nie zrealizowały się godziłoby w istotę przepisów ustawy o PDOP dotyczących różnic kursowych. Decyzją z dnia 22.10.2007r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. zmienił zaskarżone postanowienie i jednocześnie, odmówił uznania za prawidłowe stanowiska skarżącej, że w stanie prawnym obowiązującym w 2005r.: 1)prawidłowym było na podstawie art. 15 ust. 1 zdanie 3 rozpoznanie przez Spółkę różnic kursowych na zapłacie zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki zawartej z Bankiem Yi odpowiednio zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów,2)dla wyliczenia wartości zrealizowanych różnic kursowych o których mowa w stanowisku 1, prawidłowym było zastosowanie przez Spółkę średniego kursu NBP z dnia zapłaty zobowiązania (spłaty poż

2008.08.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-416/08-7/KS
     ∟Czy Spółka może traktować przedmiotowe wydatki jako koszt uzyskania przychodu?

2008.08.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-416/08-6/KS
     ∟Czy Spółka może traktować przedmiotowe wydatki jako koszt uzyskania przychodu?

2008.08.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-322/08-2/MC
     ∟Czy wydatki poniesione przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej w związku z wykonywaniem na jej rzecz tzw. usług wsparcia, są kosztami uzyskania przychodów w dacie poniesienia, tj. w następstwie fakturowania usługi przez Spółkę dominującą co miesiąc w ciągu roku?

2008.08.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-320/08-2/MC
     ∟Czy wydatki poniesione przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej w związku z wykonywaniem na jej rzecz tzw. usług wsparcia, są kosztami uzyskania przychodów w dacie poniesienia, tj. w następstwie fakturowania usługi przez Spółkę dominującą co miesiąc w ciągu roku?

2008.08.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IP-PB3-423-865/08-2/JB
     ∟W niniejszej sprawie, zastosowanie będą miały postanowienia umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (zwanej dalej: umową), a w szczególności przepisy art. 10 ust. 1 i ust. 2 umowy. Stosownie bowiem do art. 10 ust. 1 umowy, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Polsce osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech mogą być opodatkowane w Niemczech. Jednakże, w myśl postanowień art. 10 ust. 2 tej umowy dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Polsce, gdzie spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem polskim

2008.08.26 - Minister Finansów - DD5/8211/5/SBC/08/PK-276
     ∟Określenie skutków podatkowych wniesienia papierów wartościowych do funduszu inwestycyjnego następuje niezależnie od skutków następujących na dzień zbycia (umorzenia) samych certyfikatów lub jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym. Są to dwie niezależne od siebie czynności (zbycie papierów wartościowych wnoszonych do funduszu i zbycie tytułów uczestnictwa w funduszu), wywołujące odrębne skutki podatkowe. Kwota pieniężna uzyskana ze zbycia (umorzenia) certyfikatów lub jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym stanowi przychód podatkowy (art. 12 ust. 1 pkt 1 updop), zaś wydatki na ich nabycie będą stanowić koszty uzyskania przychodu (art. 16 ust.1 pkt 8 updop).

2008.08.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IP-PB3-423-480/08-5/MK
     ∟Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wynika w jakim momencie należy uzyskać certyfikat rezydencji, co oznacza, iż można go uzyskać po dokonaniu płatności pod warunkiem jednak że płatnik wykaże, iż podatnik, na rzecz którego dokonano płatności był rezydentem podatkowym innego państwa w dniu dokonania płatności. Certyfikat taki ma służyć przede wszystkim płatnikowi, od jego posiadania zależy czy Spółka ma prawo zastosować stawkę podatku wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Należy podkreślić również, że to na płatniku ciąży obowiązek wykazania, że podatnik, na rzecz którego dokonał płatności był rezydentem podatkowym innego państwa w dniu dokonania płatności

2008.08.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IP-PB3-423-824/08-4/MW
     ∟przychód Spółdzielni w podatku dochodowym od osób prawnych powstanie w momencie przeniesienia własności lokalu tj. w dniu podpisania aktu notarialnego

2008.08.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-309/08-2/EK
     ∟Czy Wnioskodawca, będący organizatorem realizacji programu wymiany międzynarodowej Hope, może zakwalifikować poniesione koszty pobytu i koszty aktywności społecznej przedstawicieli beneficjentów skierowanych przez Hope, uczestniczących w wymianie międzynarodowej, do kosztów działalności statutowej zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych?

2008.08.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-299/08-5/MC
     ∟Jaką podstawę Spółka powinna przyjąć dla ustalenia miesięcznych zaliczek, kalkulowanych na podstawie metody uproszczonej (art. 26 ust. 6 ww. ustawy) na rok 2009?

2008.08.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-299/08-4/MC
     ∟Czy mając na uwadze fakt, iż w poprzednim roku kalendarzowym wystąpiły dwa okresy rozliczeniowe dla celów podatkowych, Spółka postąpiła prawidłowo przyjmując za podstawę obliczenia miesięcznych zaliczek ustalonych na podstawie metody uproszczonej (art. 26 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) podatek należny za rok 2006, wynikający z zeznania złożonego 30 marca 2007 r.?

2008.08.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-302/08-3/DS
     ∟Spółka wnosi o potwierdzenie, czy w przedstawionym stanie faktycznym, wypłacane przez Spółkę na rzecz podmiotu zagranicznego wynagrodzenie z tytułu nabywanych usług weryfikacji próbek odzieży mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności pkt 2a tego przepisu?

2008.08.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-296/08-4/MC
     ∟1. Czy wydatki poniesione na organizację konferencji i gali można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?2. Czy w przypadku braku możliwości odliczenia podatku VAT od reprezentacji można uznać go za koszt uzyskania przychodów?

2008.08.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-284/08-4/MC
     ∟1. Czy poniesione przez podatnika wydatki, związane między innymi z zorganizowaniem przyjęcia okolicznościowego w postaci poczęstunku przygotowanego i serwowanego przez restaurację działającą w ramach Hotelu; związane z podaniem napojów, w tym napojów alkoholowych przygotowanych i serwowanych przez bar działający w ramach Hotelu; związane z wynajmem miejsc parkingowych dla zaproszonych na ww. przyjęcie gości; z tytułu wynagrodzenia dla firm zajmujących się oprawą muzyczną, graficzną i reklamową wieczoru; na wydrukowanie zaproszeń dla gości na ww. przyjęcie związane z uroczystym otwarciem Hotelu?2. Czy enumeratywnie wskazane powyżej wydatki podatnik może zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej w pełnej wysokości?3. W przypadku uznania za nieprawidłowe stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej w związku z pytaniem nr 1 oraz 2, które z enumeratywnie wskazanych wydatków mogą lub które nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości?

2008.07.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-266/08-2/KS
     ∟Czy podatek naliczony od wydatków na reprezentację, którego spółka nie może obniżyć od kwoty podatku należnego, może być kosztem uzyskania przychodu?

2008.07.29 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PP-I/4210-1/08/SP
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PP-I/4210-1/08/SPData2008.07.29ReferencjeIII SA/Wa 2074/07, wyrok zwykłego składu wojewódzkiego sądu administracyjnegoAutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodówPodatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodówSłowa kluczowekoszty uzyskania przychodówpodatek dochodowy od osób prawnychponiesienie kosztów w czasiePytanie podatnikaCzy w świetle postanowień art.15 ust.4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów (dot. wydatków na zakup towarów i usług, takich jak materiały biurowe, energia, woda, usługi telekomunikacyjne, które wykorzystywane są w ogólnej działalności i stanowią koszty pośrednie) jest dzień, w którym faktycznie dokonano zaksięgowania na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), czy też dzień, pod którym dany dokument został zaksięgowany (ujęty). Wnioskiem z dnia 20.06.2007 r. Przedsiębiorstwo P (zwane dalej Przedsiębiorstwem lub Stroną) zwróciło się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. o udzielenie w trybie art.14 Ordynacji podatkowej pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Przedsiębiorstwo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu towarów i usług, które wykorzystywane są w ogólnej działalności przedsiębiorstwa. Są to wydatki na zakup materiałów biurowych, energii, wody, usług telekomunikacyjnych, itp. Strona przedmiotowe wydatki kwalifikuje jako koszty pośrednio związane z uzyskanym przychodem. Po zakończeniu roku podatkowego otrzymuje faktury w zakresie rozliczenia poprzedniego roku, tj. w miesiącu styczniu otrzymuje faktury dotyczące dostaw towarów lub usług wykonanych w grudniu. W takich przypadkach dokonuje ich zarachowania do miesiąca grudnia.W opisanym stanie faktycznym Przedsiębiorstwo zwróciło się z zapytaniem czy w świetle postanowień art. 15 ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej „updop”) dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodów jest dzień, w którym faktycznie dokonano zaksięgowania na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), czy też dzień, pod którym dany dokument został zaksięgowany (ujęty).W ocenie Strony za dzień poniesienia kosztu należy uznać dzień, pod którym zaksięgowano fakturę (rachunek) lub inny dowód w przypadku braku faktury (rachunku) w księgach rachunkowych. Zatem, jeżeli otrzymanie faktury nastąpiło np. w miesiącu kwietniu a dokument został zaksięgowany do miesiąca marca, to wydatek ten będzie kosztem uzyskania przychodów miesiąca marca. Postanowieniem z dnia 03.08.2007r. Nr 1471/DPR2/423-133/07/JB Naczelnik Urzędu Skarbowego w W., uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe.W przedmiotowym postanowieniu Organ I instancji stwierdził, iż w odniesieniu do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami, a więc kosztów o których mowa we wniosku Strony, zastosowanie znajduje art. 15 ust. 4d i art.15 ust. 4e ww ustawy. W opinii Naczelnika Urzędu Skarbowego z literalnego brzmienia art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że o zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wydatku pośrednio związanego z uzyskiwanymi przychodami decyduje dzień jego ujęcia w księgach rachunkowych. Jednocześnie organ wyjaśnił, że zasady dokonywania zapisów księgowych wynikają z przepisów art.20 ust.1 i ust.2 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002r. Nr 76, poz.694 ze zm.).Naczelnik Urzędu Skarbowego konkludował, że w świetle ww. przepisów nieprawidłowe jest stanowisko Strony, że dniem poniesienia kosztów uzyskania przychodów nie może być dzień wcześniejszy od dnia otrzymania dokumentu stanowiącego podstawę do zapisu księgowego.W zażaleniu na powyższe postanowienie Przedsiębiorstwo wniosło o jego zmianę w całości z uwagi na naruszenie przepisu art.15 ust. 4e updop. Zdaniem Strony z powyższego przepisu nie wynika by nie można było ująć kosztu w okresie wcześniejszym niż dzień otrzymania faktury (rachunku), a użyte przez ustawodawcę sformułowanie „dzień na który” nie jest tożsame z pojęciem „dzień w którym”. Ratio legis wprowadzonych zmian do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych było zbliżenie regulacji zawartych w ustawie podatkowej do postanowień ustawyo rachunkowości, co znajduje potwierdzenie w uzasadnieniu do zmian ww. ustawy podatkowej poprzez stwierdzenie, że „wprowadzono nowy przepis, zgodnie z którym koszt traktowany jest na zasadzie memoriałowej” (art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 16 listopada 1996 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).Dodatkowo Przedsiębiorstwo zwróciło uwagę, iż organ podatkowy przywołując art. 20 ustawyo rachunkowości (regulujący zasady dokonywania zapisów księgowych), nie wziął pod uwagę treści art.6 tej ustawy, który wprowadza zasadę memoriału i współmierności. Zasada ta nakazuje ujęcie w księgach rachunkowych i w sprawozdaniu finansowym wszystkich operacji gospodarczych w momencie ich powstania niezależnie od terminu ich zapłaty a w szczególności nakłada obowiązek zachowania współmierności przychodów i kosztów. Prawidłowe stosowanie zasady współmierności oznacza ujęcie w wyniku finansowym danego okresu wszystkich kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni przyczyniły się do powstania przychodów tego okresu. Decyzją z dnia 5.10.2007r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. odmówił zmiany postanowienia organu I instancji. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej sformułowanie zawarte w przepisie art.15 ust. 4e updop, zgodnie z którym dniem poniesienia kosztu jest dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), lub też innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) wskazuje, że co do zasady dniem tym jest dzień, na który zaksięgowano koszt w księgach rachunkowych, przy czym dzień ten nie może być wcześniejszy niż dzień otrzymania dowodu będącego podstawą zapisu księgowego. Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości (art.14 i 15) zapisy w księgach dokonywane są w porządku chronologicznym a sposób dokonania zapisów powinien umożliwiać ich jednoznaczne powiązanie ze sprawdzonymi i zatwierdzonymi dowodami księgowymi. Końcowo, odnosząc się do zarzutu naruszenia przepisów ustawy o rachunkowości Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że organy podatkowe mają obowiązek udzielać interpretacji co do zakresu oraz sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, a powołana ustawa nie jest ustawą podatkową. W związku z powyższym organ podatkowy I instancji nie miał obowiązku (ani prawa) udzielenia szczegółowych wyjaśnień dotyczących zakresu oraz sposobu zastosowania przepisów tej ustawy.Powyższa decyzja została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej podtrzymał swoje dotychczasowe stanowiskow sprawie.Sąd wyrokiem z dnia 7.03.2008r. (sygnatura akt III SA/Wa 2074/07) uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W.W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy. Zdaniem Sądu ustawa o rachunkowości nie jest ustawą podatkową w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, a jej przepisy nie stanowią przepisów prawa podatkowego, o których mowa w art.3 pkt 2 Ordynacji, co przesądza o fakcie, iż jej przepisy nie powinny być interpretowane w ramach instytucji uregulowanejw art.14a Ordynacji w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2007r.Sąd stwierdził również, że pomimo wyjaśnień zawartych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji faktycznie dokonano interpretacji przepisów ustawy o rachunkowości poprzez stwierdzenie, iż nie można ująć kosztu w okresie wcześniejszym niż dzień otrzymania faktury (rachunku). Odpis prawomocnego wyroku wraz aktami sprawy został doręczony organowi odwoławczemuw dniu 04.06.2008r. Po ponownym rozpatrzeniu wniesionego przez Stronę zażalenia z dnia 10.08.2007r. oraz uwzględnieniu przepisu art.153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zgodnie z którym ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu WSA (sygnatura akt III SA/Wa 2074/07 z dnia 7.03.2008r.) wiążą w sprawie organ, którego działanie było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w W. stwierdza co następuje:W świetle obowiązującego stanu prawnego zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1ww. ustawy. Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów,o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związkuz przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.Dla poprawności dokonania odliczenia ważne jest również ustalenie, w którym okresie rozliczeniowym podatnik może dokonać potrącenia kosztów podatkowych. W przypadku kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, a do takich należy zaliczyć wydatki z tytułu zakupu towarów i usług wykorzystywanych w ogólnej działalności przedsiębiorstwa, tj. materiałów biurowych, energii, wody, usług telekomunikacyjnych wskazanych we wniosku Strony, zastosowanie ma art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.Natomiast w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.Jednocześnie przepis art. 9 wspomnianej ustawy stanowi, iż podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. W tym przypadku za przepisy odrębne należy uznać przepisy ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tekst jednolity Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.)a zwłaszcza art.20 ust.1, który stanowi, iż do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym.Z przywołanych przepisów wynika jednoznacznie, iż co do zasady koszty pośrednie, należy rozliczyć w dacie poniesienia kosztu. Ponadto ustawodawca przez pojęcie „data poniesienia kosztu” każe rozumieć dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych. Przy czym nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach, tylko jego „ujęcie jako kosztu”, tzn. uznanie przez podatnika za taki koszt z punktu widzenia przepisów ustawy o rachunkowości. Innymi słowy moment rozpoznania kosztu dla celów podatkowych został powiązany z momentem zaksięgowania tego kosztu w księgach rachunkowych podatnika. Kluczowy nie jest więc moment przeprowadzenia samej technicznej operacji księgowania, ale moment (dzień), do któregow księgach rachunkowych przypisane jest zdarzenie księgowe. W rozpatrywanej sprawie, we wniosku Podatnika z dnia 20.06.2007 r., postawiono pytanie czy w świetle postanowień art.15 ust.4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów (dot. wydatków na zakup towarów i usług, takich jak materiały biurowe, energia, woda, usługi telekomunikacyjne, które wykorzystywane są w ogólnej działalności i stanowią koszty pośrednie) jest dzień, w którym faktycznie dokonano zaksięgowania na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), czy też dzień, pod którym dany dokument został zaksięgowany (ujęty).Dyrektor Izby Skarbowej w W. uznaje za prawidłowe stanowisko Strony w którym wskazuje, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art.15 ust.4e updop uważa się dzień, na który (pod którym) zaksięgowano dany koszt w księgach rachunkowych Przedsiębiorstwa. Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa terminów do dokonywania odpowiednich czynności związanych z prowadzeniem ksiąg rachunkowych a art. 9 ustawy zawiera jedynie sformułowanie, iż podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami (co wyjaśniono powyżej), należy przyjąć, iż przepis art. 15 ust. 4e odsyła w tym zakresie pośrednio do odpowiednich przepisów ustawy o rachunkowości. Zatem począwszy od 1 stycznia 2007 r. koszty pośrednie rozpoznawane winny być w rachunku podatkowym analogicznie, jak w rachunku księgowym, czyli w sposób memoriałowy. W konsekwencji Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, że jeżeli przepisy ustawy o rachunkowości pozwalają zaewidencjonować dany wydatek (oceniony jako koszt pośredni) do miesiąca poprzedzającego faktyczny wpływ faktury dokumentującej dane zdarzenie do Przedsiębiorstwa,to również za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, iż taki wydatek (spełniający również pozostałe kryteria wynikające z ustawy podatkowej) będzie stanowił koszt uzyskania przychodów okresu (miesiąca) do którego został zaewidencjonowany. Reasumując w ocenie organu II instancji sformułowanie zawarte w przepisie art. 15 ust. 4e ustawy, że dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowoduw przypadku braku faktury (rachunku) wskazuje, że co do zasady dniem tym jest dzień, na który zaksięgowano koszt w księgach rachunkowych.Niniejsze rozstrzygnięcie zgodnie z art.153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uwzg

2008.07.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-260/08-3/MC
     ∟Czy otrzymane środki, zaliczane są do przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2008.07.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-238/08-4/MC
     ∟Czy wydatki poniesione na zorganizowanie imprezy promującej realizowaną inwestycję oraz na zakup (wynajem) billboardów, broszurek, folderów reklamowych, reklamujących Spółkę oraz realizowaną inwestycję będą stanowić koszty pośrednie Spółki w dacie ich poniesienia?

2008.07.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB3/423-318/08/NG
     ∟Czy zawarcie umowy z podwykonawca oraz posiadanie potwierdzenia wypłaty wynagrodzenia na rzecz podwykonawcy jest wystarczające do uznania, iż wydatki zostały prawidłowo udokumentowanie przez Spółkę?

2008.07.14 - Minister Finansów - DD6/8213/217/SOH/08/PK-600/08
     ∟Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego

2008.07.14 - Minister Finansów - DD6/8213/216/SOH/08/PK-602/08
     ∟Czy od otrzymanych odsetek za nieterminowe wpłaty właścicieli lokali (Miasto S. to jeden z właścicieli), przeznaczonych na utrzymanie zasobu mieszkaniowego, Wspólnota Mieszkaniowa ul. P. powinna zapłacić podatek dochodowy?

2008.07.14 - Minister Finansów - DD6/8213/182/MNX/08/489
     ∟Czy wpłacone przez najemców odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat czynszów stanowią dla Spółki przychody uzyskiwane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, z której dochód podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych?

2008.07.14 - Minister Finansów - DD5/8211/6/SRG/08/PK-276
     ∟Czy wniesione do funduszu inwestycyjnego posiadanych przez Spółkę papierów wartościowych lub udziałów w spółkach z ograniczoną działalnością spowoduje powstanie obowiązki podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Spółki?

8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28