INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu 2 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uwzględnienia towarów otrzymanych w formie darowizny przy wyliczaniu różnic remanentowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uwzględnienia towarów otrzymanych w formie darowizny przy wyliczaniu różnic remanentowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pana ojciec prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W związku ze złym stanem zdrowia planuje przekazać Panu swoje przedsiębiorstwo w formie darowizny. Darowizna zostanie potwierdzona aktem notarialnym. W skład przedsiębiorstwa wchodzą środki trwałe, wyposażenie np. regały sklepowe, lady, komputery itp. oraz towary handlowe przeznaczone do sprzedaży. Pan prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych i również ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W związku z otrzymaniem darowizny kontynuowałby Pan działalność handlową w oparciu o dotychczas posiadane środki oraz przy wykorzystaniu tych pochodzących z darowizny. W związku z obowiązującymi przepisami na koniec roku jest Pan zobowiązany do sporządzenia remanentu końcowego. Remanent ten niezbędny jest w celu określania dochodu z działalności, mianowicie o wartość remanentu końcowego obniżone są koszty uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość spisu z natury na koniec roku podatkowego, służąca do obliczenia dochodu za rok podatkowy powinna zawierać również wartość towarów handlowych pozyskanych darowizną, czy też towary handlowe pochodzące z darowizny powinny być ujęte w remanencie końcowym ale nie uwzględnione w nim przy ustaleniu dochodu...

Pana zdaniem, otrzymana wartość towarów handlowych powinna zostać ujęta w księdze przychodów i rozchodów i zaksięgowana w kolumnie 16 (uwagi), ponieważ jako darowizna nie spełnia warunków traktowania ich jako koszt uzyskania przychodów. Uważa Pan, że powinien również uwzględnić ją przy ustaleniu remanentu na koniec roku podatkowego, natomiast wartości otrzymanych darowizną towarów handlowych nie powinien uwzględniać w wartości spisu z natury na koniec roku podatkowego służącej do ustalenia dochodu osiągniętego w roku podatkowym. Efektem takiego stanowiska będzie sytuacja, w której podatek dochodowy od sprzedaży towarów handlowych otrzymanych darowizną zapłaci Pan w momencie ich sprzedaży (a więc w momencie faktycznego uzyskania dochodu), a nie w momencie ich otrzymania. Na potwierdzenie własnego stanowiska powołuje Pan interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 sierpnia 2008 r. nr IBPB1/415-390/08/AP. W związku z powyższym, uważa Pan, że towary otrzymane w drodze darowizny powinny być ujęte w remanencie końcowym, natomiast ich wartość nie powinna być uwzględniona przy ustalaniu dochodu rocznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W świetle tego przepisu, wartość towarów handlowych nabytych w drodze darowizny (nieodpłatnie) nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, albowiem nabycie tych towarów nie wiąże się z poniesieniem wydatku.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Stosownie natomiast do § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury” na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Materiały i towary handlowe objęte spisem z natury winny być wycenione według cen zakupu lub nabycia albo wg cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia (por. § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W związku z możliwością otrzymania od ojca darowizny w postaci jego przedsiębiorstwa zamierza Pan kontynuować własną działalność gospodarczą w oparciu o dotychczas posiadane środki oraz m. in. towary handlowe które otrzyma Pan w drodze darowizny. Z uwagi na fakt, iż pytanie dotyczy ustalenia dochodu rocznego, należy przyjąć, że chodzi tu o różnicę między remanentem na początek roku podatkowego i remanentem na koniec roku podatkowego.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że zobowiązany jest Pan ująć otrzymane w drodze darowizny towary w remanencie końcowym. Przy czym, w myśl § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty, opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Zatem skoro nabycie towarów nastąpiło w drodze darowizny (nieodpłatnie), wartość tych towarów nie może być zaliczona przez Pana do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, albowiem nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pomimo zatem ciążącego na Panu obowiązku ujęcia ww. towarów w remanencie sporządzonym na koniec roku, ich wartość wynikająca z wyceny, nie może być brana pod uwagę przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.