INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu skorygowania kosztów uzyskania przychodów w wyniku wystawienia faktur korygujących w następnym roku podatkowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2009 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu skorygowania kosztów uzyskania przychodów w wyniku wystawienia faktur korygujących w następnym roku podatkowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W sierpniu 2009 r. Spółka otrzymała faktury korygujące wartość zużytej energii elektrycznej. Korekta dotyczyła energii zużytej w okresie od stycznia do sierpnia 2008 r. Korekty wystawione były z datą sierpnia 2009 r. i zwiększały wartość zużytej energii. Wystawcą faktur jest firma, od której Spółka wynajmuje powierzchnię biurową. Jako powód korekty podano weryfikację cen energii za okres od 1 stycznia do 31 sierpnia 2008 r. – zwiększono cenę jednostkową energii z powodu popełnionego wcześniej błędu. Jednocześnie w trakcie 2009 r. nie doszło do podpisania żadnych nowych umów, ani aneksów regulujących kwestie cen energii, czy innych o podobnym charakterze, między Spółką a wynajmującym.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy kosztów wynikających z faktur korygujących nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 2009 roku...

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych 2009 roku zużytej w 2008 energii elektrycznej. Wystawienie faktury korygującej nie kreuje nowego zdarzenia gospodarczego, tak więc powinno być odniesione do okresu, za który wystawiono fakturę pierwotną, zwłaszcza jeśli za dany okres nastąpiło uszczuplenie podatków. W związku z powyższym również Spółka nie ma możliwości zaliczenia kosztów wynikających z faktur korygujących do kosztów uzyskania przychodów za 2009 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) – dalej: ustawa, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Z kolei w przepisie art. 15 ust. 4 ustawy określono, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Stosownie natomiast do postanowień art. 15 ust. 4d ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekty kosztów uzyskania przychodów. Pomocne w tej kwestii jest rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), w którym wyszczególniono sytuacje, w których podatnik zobowiązany jest wystawić fakturę korygującą oraz jej formy. I tak, stosownie do § 13 i 14 tego rozporządzenia, faktury korygujące wystawiane są m.in. w przypadku:

• udzielenia rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont),
• zwrotu sprzedawcy towarów,
• zwrotu nabywcy kwot nienależnych, zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat podlegających opodatkowaniu,
• podwyższenia ceny po wystawieniu faktury,
• w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Należy mieć na uwadze okoliczność, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się wprost do stanu zaistniałego w przeszłości. Faktura korygująca nawiązuje zatem bezpośrednio do faktury pierwotnej.

Mając na uwadze powyższe uwarunkowania wyróżnić trzeba dwie sytuacje korygowania faktur:

• korekta jest wynikiem błędu, jaki miał miejsce w momencie wystawienia faktury pierwotnej (wówczas korekta winna być przyporządkowana do roku, którego dotyczy),
• korekta jest wynikiem wystąpienia zdarzenia, które nastąpiło po wystawieniu faktury pierwotnej, o którym wystawca faktury nie wiedział w momencie wystawienia faktury pierwotnej (wówczas korekta powinna być rozpoznawana na bieżąco).

Jak wynika z przedstawionego faktycznego, Spółka otrzymała w 2009 r. faktury korygujące wartość zużytej energii w okresie od stycznia do sierpnia 2008 r. z powodu popełnionego błędu. Zaistniał zatem pierwszy z wyżej wymienionych przypadków korygowania faktur, co skutkuje koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów za poszczególne okresy 2008 roku, w których ujęto jako koszty podatkowe wartość pierwotnie wystawionych faktur na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy. Z przepisu tego wynika, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.