INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2008 r. (data wpływu 06 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień podmiotowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 października 2008 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony w dniu 15 grudnia 2008 r. o brakującą opłatę w wysokości 40 zł – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień podmiotowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Gmina, będąca podatnikiem podatku od towarów i usług zamierza wybudować na terenie Gminy: tereny rekreacyjno-sportowe, w tym place zabaw i boiska sportowe. Realizacja projektu inwestycyjnego będzie odbywała się w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich – działanie: „Odnowa …”. Inwestycja nie będzie miała charakteru komercyjnego. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym zadania własne gminy obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Wybudowane tereny rekreacyjne i sportowe dostępne będą społeczności lokalnej bezpłatnie, a Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z nich.

Ponieważ realizowany projekt nie będzie służył do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Gmina nie będzie miała przewidzianego w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków służących realizacji inwestycji.

Na mocy art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, a zatem podatek VAT zawarty w cenach nabywanych przez Gminę towarów i usług dotyczący inwestycji nie powiększy kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na wybudowanych terenach rekreacyjnych i urządzeniach sportowych Gmina nie będzie prowadziła działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, realizacji której służyłyby poniesione przez Gminę wydatki na planowaną inwestycję.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym Gmina będąc podatnikiem korzystającym ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych będzie mogła zaliczyć nie odliczony podatek od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów ustalonych dla celów rozliczenia tego podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania podatku od towarów i usług poprzez zaliczenie go do kosztów uzyskania przychodów i tym samym obniżenia podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych. Wynika to z faktu, iż Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest zwolniona od podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, (art. 7 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Gmina w ramach swoich zadań zamierza realizować projekt pn. „Odnowa …”. Przedmiotem realizowanego projektu jest stworzenie na terenie Gminy terenów rekreacyjno-sportowych, w tym placów zabaw i boisk sportowych. Planowana inwestycja nie będzie miała charakteru komercyjnego. Przedmiotowy projekt będzie służył ogółowi mieszkańców nieodpłatnie i Gmina z tego tytułu nie będzie pobierała opłat za korzystanie z niego.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Tak więc, powyższy przepis pozwala w ściśle określonych przypadkach na zaliczenie podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodu, co skutkuje zmniejszeniem zobowiązania podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Nie dotyczy on jednak sytuacji opisanej we wniosku.

Stosownie do postanowień art. 6 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, zwalnia się od podatku jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

Konsekwencją tego zwolnienia jest to, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzystająca ze zwolnienia podmiotowego, nie ustala przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, Gmina nie może zaliczyć nieodliczonego podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów i skompensować go w postaci zmniejszenia swoich zobowiązań z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż nie jest podatnikiem tego podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę, oraz brzmienie art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdza się, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług, została wydana odrębna interpretacja w dniu 18 grudnia 2008 r., nr ILPP1/443-936/08-4/AT .

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.