INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 03 listopada 2008 r.) uzupełnionym w dniu 09 lutego 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m. in. w zakresie miejsca opodatkowania zysków Spółki pochodzących z eksploatacji samolotów w komunikacji międzynarodowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 listopada 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m. in. w zakresie miejsca opodatkowania zysków Spółki pochodzących z eksploatacji samolotów w komunikacji międzynarodowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 28 stycznia 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 09 lutego 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy (dalej: „Grupa W”) oferującej usługi transportu lotniczego na europejskim rynku tanich linii lotniczych. Obecnie działalność Spółki polega na wypożyczaniu załogi samolotów do linii lotniczej działającej w ramach „Grupy W”.

„Grupa W” rozważa obecnie restrukturyzację, w ramach której uzyska w Polsce licencje niezbędne do tego, aby móc oferować usługi zorganizowanego transportu powietrznego jako komercyjna linia lotnicza. Spółka będzie eksploatować flotę powietrzną i sprzedawać bilety lotnicze we własnym imieniu.

Po restrukturyzacji Spółka będzie zarządzana ze swego oddziału zlokalizowanego w Szwajcarii.

Zgromadzenia zarządu Spółki odbywać się będą w szwajcarskim oddziale co najmniej raz w miesiącu. Na Zgromadzeniach podejmowane będą najważniejsze decyzje dotyczące Spółki

W szczególności, będą to decyzje w następujących obszarach:

• handlowym (wejście/wycofanie się z określonych rynków, plany rozwoju floty, zarządzanie wielkością floty, najważniejsze kampanie marketingowe, promocje);
• zaopatrzeniowym (wybór głównych dostawców i zatwierdzanie kontraktów z nimi zawartych - np. dotyczących kupna samolotów i silników, konserwacji floty);
• finansowym (zatwierdzanie okresowych i rocznych biznesplanów, zarządzanie ryzykiem związanym z przepływami środków pieniężnych, inwestowanie w spółki zależne oraz w składniki majątku o znacznej wartości).
  
  

Dodatkowo, w szwajcarskim oddziale będą podejmowane inne działania o charakterze handlowym i pomocniczym (głównie mające na celu wsparcie procesów decyzyjnych), za które odpowiedzialni będą kierownicy średniego szczebla (np. niektórzy bądź wszyscy z wydziałów: prawnego, zaopatrzeniowego, rozwoju floty, planowania finansowego). Większość członków zarządu i wspomnianych kierowników średniego szczebla będzie na stałe mieszkać w Szwajcarii.

W Polsce będą natomiast zlokalizowane następujące zasoby ludzkie:

• załoga floty powietrznej niezbędna do wykonywania lotów z i do Polski (w jej strukturze i liczebności nie dojdzie do zasadniczych zmian w porównaniu do stanu obecnego );
• osoby funkcyjne i kierownik odpowiedzialny (accountable manager) przed Urzędem Lotnictwa Cywilnego, będący także członkiem zarządu, oraz część personelu zarządczego niższego i średniego szczebla - odpowiedzialni za kierowanie i sprawowanie nadzoru w następujących obszarach:

1. operacje lotnicze,
2. system obsługi technicznej,
3. szkolenie załóg,
4. operacje naziemne.
   
   

Stanowiska te muszą być stworzone, aby Spółka mogła uzyskać od Urzędu Lotnictwa Cywilnego licencje określające jej status jako linii lotniczej (m.in. certyfikat przewoźnika lotniczego, koncesja na wykonywanie przewozu lotniczego);

• pracownicy administracyjni i operacyjni niższego szczebla.
  
  

Podsumowując: pomimo tego, iż Spółka będzie miała swą siedzibę w Polsce, a licencje niezbędne do przyznania jej statusu linii lotniczej uzyska od polskiego Urzędu Lotnictwa Cywilnego, Spółka będzie faktycznie zarządzana ze swego szwajcarskiego oddziału. W szczególności będą tam podejmowane najważniejsze decyzje dotyczące działalności Spółki.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Zebrania zarządu będą się odbywać w Szwajcarii, co najmniej raz w miesiącu. Na zebraniach zarządu podejmowane będą najważniejsze, strategiczne decyzje dotyczące Spółki (wyznaczające jej politykę). Decyzje będą podejmowane przez zarząd autonomicznie. Zarząd będzie sprawował rzeczywistą kontrolę nad podejmowanymi działaniami Spółki.

W szczególności, będą to decyzje w następujących obszarach:

• handlowym (wejście/wycofanie się z określonych rynków, plany rozwoju floty, zarządzanie wielkością floty, najważniejsze kampanie marketingowe, promocje);
• zaopatrzeniowym (wybór głównych dostawców i zatwierdzanie kontraktów z nimi zawartych - np. dotyczących kupna samolotów i silników, konserwacji floty);
• finansowym (zatwierdzanie okresowych i rocznych biznesplanów, zarządzanie ryzykiem związanym z przepływami środków pieniężnych, inwestowanie w spółki zależne oraz w składniki majątku o znacznej wartości).
  
  

Zgodnie z planem restrukturyzacji, zarząd Spółki będzie się składał z czterech członków. Trzech z nich, Dyrektor Naczelny, Dyrektor Finansowy oraz Dyrektor Handlowy, będzie na stałe przebywać w Szwajcarii. Dyrektor Operacyjny będzie przebywał w Polsce, ale będzie uczestniczył w zebraniach zarządu w Szwajcarii. Możliwe, iż liczba członków zarządu ulegnie w przyszłości zmianie, niemniej jednak większość z nich będzie na stałe mieszkać i przebywać w Szwajcarii.

Członkowie zarządu przebywający w Szwajcarii praktycznie cały czas pracy będą obecni w szwajcarskim oddziale Spółki (z wyjątkiem podróży służbowych).

Dyrektor Operacyjny będzie pracował w szwajcarskim oddziale maksymalnie przez kilka dni w miesiącu.

Żaden z członków zarządu Spółki nie będzie zatrudniony przez inną spółkę.

Czynności zwykłego zarządu oraz prowadzenie bieżących spraw Spółki, będą wykonywane przede wszystkim w Szwajcarii, ale również w Polsce. W szczególności, zarządzanie sprawami handlowymi w całości będzie się odbywać w Szwajcarii, finansowymi głównie w Szwajcarii i w mniejszym zakresie w Polsce, a operacyjnymi jedynie w Polsce.

Dodatkowo w szwajcarskim oddziale będą podejmowane inne działania o charakterze handlowym i pomocniczym (głównie mające na celu wsparcie procesów decyzyjnych), za które odpowiedzialni będą członkowie zarządu oraz kierownicy funkcyjni znajdujący się w hierarchii Spółki o szczebel niżej niż członkowie zarządu (np. niektórzy bądź wszyscy z wydziałów: prawnego, zaopatrzeniowego, rozwoju floty, planowania finansowego). Zgodnie z planem restrukturyzacji, w Szwajcarii na stale przebywać będzie 13 kierowników funkcyjnych.

W Polsce będą natomiast zlokalizowane następujące zasoby ludzkie:

• załoga floty powietrznej niezbędna do wykonywania lotów z i do Polski (w jej strukturze i liczebności nie dojdzie do zasadniczych zmian w porównaniu do stanu obecnego);
• osoby funkcyjne i Dyrektor Operacyjny jako osoba odpowiedzialna przed Urzędem Lotnictwa Cywilnego, będący także członkiem zarządu, oraz część personelu, zarządczego niższego i średniego szczebla (wśród nich siedmiu kierowników funkcyjnych) - odpowiedzialni za kierowanie i sprawowanie nadzoru w następujących obszarach:

1. operacje lotnicze,
2. system obsługi technicznej,
3. szkolenie załóg,
4. operacje naziemne.
   
   

Stanowiska te muszą być stworzone, aby Spółka mogła uzyskać od Urzędu Lotnictwa Cywilnego licencje określające jej status jako linii lotniczej (m.in. certyfikat przewoźnika lotniczego, koncesja na wykonywanie przewozu lotniczego);

• pracownicy administracyjni i operacyjni niższego szczebla.

Dyrektor Operacyjny, czyli członek zarządu przebywający w Polsce, będzie odpowiedzialny za nadzór nad operacjami lotniczymi.

W szczególności nadzór ten dotyczy:

• utrzymania i serwisowania floty powietrznej,
• przeładunku naziemnego,
• systemu kontroli nad operacjami lotniczymi,
• zarządzania załogą floty powietrznej,
• bezpieczeństwa i jakości usług.
  
  

Zgodnie z wymogami nałożonymi przez ustawę o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r., księgi rachunkowe Spółki znajdować się będą w Polsce. Nie zmienia to faktu, że decyzje dotyczące polityki rachunkowości i spraw finansowych Spółki będą podejmowane przez zarząd w Szwajcarii.

Podsumowując: pomimo tego, iż Spółka będzie miała swą siedzibę w Polsce, a licencje niezbędne do przyznania jej statusu linii lotniczej uzyska od polskiego Urzędu Lotnictwa Cywilnego, Spółka będzie faktycznie zarządzana ze swego szwajcarskiego oddziału. W szczególności będą tam podejmowane najważniejsze decyzje dotyczące działalności Spółki.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy zyski Spółki pochodzące z eksploatacji samolotów w komunikacji międzynarodowej nie będą opodatkowane w Polsce, zgodnie z art. 8 ust.1 Umowy...

Zdaniem Spółki, na podstawie art. 8 ust 1 Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, zyski Spółki pochodzące z eksploatacji samolotów w komunikacji międzynarodowej będą opodatkowane w Szwajcarii, gdzie będzie się znajdować miejsce jej faktycznego zarządu, a nie w Polsce, gdzie Spółka będzie zarejestrowana.

Zasady opodatkowania zysków pochodzących z eksploatacji samolotów w komunikacji międzynarodowej.

Umowa przewiduje specjalne zasady opodatkowania zysków pochodzących z eksploatacji samolotów w komunikacji międzynarodowej. Polska i Szwajcaria uzgodniły w art. 8 ust. 1 ww. Umowy, iż: „zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków lub samolotów mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa”.

W przedmiotowej sprawie Spółka stanie się komercyjną linią lotniczą oferującą usługi transportu powietrznego klientom z różnych państw, dlatego jej zyski będą pochodzić z eksploatacji samolotów w komunikacji międzynarodowej. W konsekwencji, wspomniane zyski powinny być opodatkowane w miejscu jej faktycznego zarządu, a nie tam, gdzie zlokalizowana jest jej siedziba.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej interpretacja zgodna jest z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej jako „Komentarz"). Ponieważ brzmienie art. 8 ust. 1 Umowy dokładnie odzwierciedla brzmienie art. 8 ust. 1 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej jako „Modelowa Konwencja”), zdaniem Spółki, uzasadnione jest wzięcie pod uwagę interpretacji tego artykułu zawartego w Komentarzu.

„Celem ust. 1, który dotyczy zysków osiąganych z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków morskich lub powietrznych, jest zapewnienie, że takie zyski będą opodatkowane tylko w jednym państwie. Przepis wynika z zasady, że prawo opodatkowania powinno być zastrzeżone dla tego Umawiającego się Państwa, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa” (Modelowa Konwencja w sprawie podatku od dochodu i majątku, lipiec 2008, komentarz do art. 8 ust. 1 Modelowej Konwencji).

Spółka pragnie zwrócić uwagę, że Minister Finansów i organy podatkowe niższego stopnia wielokrotnie stwierdzały, iż w przypadkach interpretowania i stosowania zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania opartych na Modelowej Konwencji konieczne jest uwzględnianie treści Komentarza przez polskie organy podatkowe. Np. w swoim piśmie z 7 czerwca 2002 r. Minister Finansów stwierdził, że:

„Pomimo że Modelowa Konwencja nie jest źródłem prawa polskiego, jednak Polska, jako członek OECD, powinna zgodnie z zaleceniami Rady OECD stosować się do Modelowej Konwencji i interpretacji zawartej w załączonym Komentarzu, a jej organy podatkowe powinny odwoływać się do Komentarza przy stosowaniu i interpretacji postanowień swych dwustronnych konwencji opartych na Modelowej Konwencji" (Pismo Ministra Finansów z 7 czerwca 2002 r. sygn. PB 7/033-0136-383/01/CK).

W opinii Spółki, jej stanowisko jest zgodne z praktyką Ministra Finansów, który potwierdził, że zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej samolotów mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa (Pismo Ministerstwa Finansów z 28 lutego 2007 r. sygn. DD7/033-297-TK/07/835/06).

Identyczne rozumienie art. 8 ust. 1 ww. Umowy w odniesieniu do kryterium miejsca efektywnego zarządu, jako czynnika określającego miejsce opodatkowania zysków pochodzących z eksploatacji samolotów w komunikacji międzynarodowej, jest prezentowane w polskiej doktrynie prawa podatkowego:

„Kryterium to zostało stworzone i wprowadzone do Modelowej Konwencji, właśnie w odniesieniu do przepisów regulujących kwestie opodatkowania dochodów z transportu międzynarodowego <...>. Należy bowiem zauważyć, że prowadzenie tego rodzaju działalności gospodarczej w sposób szczególny predestynuje do zwiększonej aktywności w dokonywaniu zmian siedziby przedsiębiorstwa. Z tego też względu należało zastosować takie kryterium, które będzie opierało się „jak najmocniej" na rzeczywistych przesłankach, przy jednoczesnej marginalizacji kwestii formalnych (J. Banach, Polskie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, 2002, s. 178-179).

Biorąc powyższe pod uwagę, w opinii Spółki, należy stwierdzić, iż jej zyski pochodzące z eksploatacji samolotów w komunikacji międzynarodowej powinny być opodatkowane tylko w Szwajcarii, gdzie będzie się znajdować jej faktyczny zarząd, a nie w Polsce, gdzie Spółka będzie zarejestrowana.

Definicja miejsca faktycznego zarządu

W odniesieniu do koncepcji miejsca faktycznego zarządu należy zauważyć, iż w polskim ustawodawstwie wewnętrznym oraz w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę brak jest definicji tego terminu.

Jednakże możemy odnaleźć taką definicję w Komentarzu, w jego części odnoszącej się do art. 4 ust. 3 Modelowej Konwencji:

„Miejsce faktycznego zarządu to miejsce, w którym, z merytorycznego punktu widzenia, podejmowane są kluczowe decyzje w sprawach zarządzania i w sprawach handlowych, niezbędne do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa" (Modelowa Konwencja w sprawie podatku od dochodu i majątku, lipiec 2008, komentarz do art. 4 ust. 3).

Podobna definicja znajduje się w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 21 września 2007 r.:

"W ocenie Sądu należy się zatem posłużyć zwykłym znaczeniem użytych słów, co prowadzi do wniosku, że miejsce faktycznego zarządu to miejsce, w którym odbywa się faktyczne zarządzanie i kontrola nad spółką miejsce, w którym są podejmowane decyzje na najwyższym szczeblu w sprawach zasadniczych dla spółki, miejsce mające zasadnicze znaczenie dla zarządzania spółką z ekonomicznego i funkcjonalnego punktu widzenia oraz miejsce, w którym znajdują się najważniejsze księgi rachunkowe" (sygn. I SA/Gd 65/07).

Zastosowanie powyższej definicji jest zgodne z polską doktryną prawną:

<...> w polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak i w wewnętrznym ustawodawstwie, brak jest precyzyjnej definicji pojęcia „miejsce faktycznego zarządu” <…> Jednakże w najnowszej wersji Komentarza , brak ten został niejako zlikwidowany, poprzez wskazanie pewnych reguł, które winny znaleźć zastosowanie przy rozstrzyganiu tego problemu. Oczywiście podstawową regułą jest ta, iż wszystkie fakty i okoliczności powinny być brane pod uwagę przy rozstrzyganiu kwestii miejsca faktycznego zarządu, przy założeniu, że każda jednostka może mieć więcej niż jedno miejsce zarządu, lecz tylko jedno miejsce faktycznego zarządu w określonym czasie. Jednakże jako główne kryterium w ustalaniu tej kwestii jest ustalenie miejsca, w którym najwyższą rangą osoba lub grupa osób (np. zarząd) podejmuje w istocie kluczowe decyzje zarządcze i handlowe niezbędne dla działalności jednostki jako całości" (J. Banach, Polskie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, 2002, s.117).

Podsumowując, w opinii Spółki, miejsce faktycznego zarządu to miejsce, w którym są podejmowane kluczowe dla przedsiębiorstwa decyzje na najwyższym szczeblu w sprawach zarządzania i w sprawach handlowych.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że Spółka będzie posiadała miejsce faktycznego zarządu w Szwajcarii, ponieważ będzie zarządzana ze szwajcarskiego oddziału. W konsekwencji, warunki opisane w art. 8 ust. 1 ww. Umowy zostaną spełnione.

Wynika to z faktu, że wszystkie strategiczne - z finansowego i handlowego punktu widzenia - decyzje będą podejmowane w Szwajcarii. Wspomniane decyzje będą obejmować w szczególności: decyzje w obszarze handlowym (wejście/wycofanie się z określonych rynków, plany rozwoju floty, zarządzanie wielkością floty, najważniejsze kampanie marketingowe, promocje); decyzje w obszarze zaopatrzeniowym (wybór głównych dostawców i zatwierdzanie kontraktów z nimi zawartych - np. dotyczących kupna samolotów i silników, konserwacji floty); decyzje w obszarze finansowym (zatwierdzanie okresowych i rocznych biznesplanów, zarządzanie ryzykiem związanym z przepływami środków pieniężnych, inwestowanie w spółki zależne oraz w składniki majątku o znacznej wartości).

Członkowie zarządu będą spotykać się w Szwajcarii co najmniej raz w miesiącu dla podejmowania powyższych decyzji. Dodatkowo, większość członków zarządu, jak również niektórzy z kierowników średniego szczebla (pełniących zasadnicze funkcje w procesie wspierania i wykonywania wspomnianych decyzji), będą na stałe mieszkać w Szwajcarii. W Polsce rezydować będą osoby funkcyjne i kierownik odpowiedzialny (accountable manager) przed Urzędem Lotnictwa Cywilnego, będący także członkiem zarządu, oraz część personelu zarządczego niższego i średniego szczebla - odpowiedzialni za kierowanie i sprawowanie nadzoru w następujących obszarach:

1. operacje lotnicze,
2. system obsługi technicznej,
3. szkolenie załóg,
4. operacje naziemne.

Jak wyżej wspomniano, stanowiska te muszą być stworzone, aby Spółka mogła uzyskać od Urzędu Lotnictwa Cywilnego licencje określające jej status jako linii lotniczej.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. Umowy, zyski Spółki pochodzące z eksploatacji samolotów w komunikacji międzynarodowej będą opodatkowane tylko w Szwajcarii, ponieważ miejscem jej faktycznego zarządu będzie szwajcarski oddział.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Co oznacza że co do zasady, na mocy art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, spółki z siedzibą w Polsce są opodatkowane od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. W przypadku podmiotów mających siedzibę lub zarząd w kraju, z którym została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, postanowienia umowy stosuje się w pierwszej kolejności przed przepisami wewnętrznymi. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

W przedmiotowej sprawie będą to postanowienia Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzoną w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993r. Nr 22, poz. 92).

Art. 8 pkt 1 ww. Umowy stanowi, iż zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków lub samolotów mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Jednocześnie przy interpretacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania należy natomiast zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji OECD stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

W pkt 24 Komentarza do art. 4 Modelowej Konwencji OECD, wyraźnie stwierdza się, iż „Miejsce faktycznego zarządu to miejsce, w którym, z merytorycznego punktu widzenia, podejmowane są kluczowe decyzje w sprawach zarządzania i w sprawach handlowych, niezbędne do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa. Miejscem faktycznego zarządu będzie zazwyczaj miejsce, w którym osoba lub grupa osób sprawujących najwyższe funkcje (np. rada dyrektorów) podejmuje oficjalne decyzje, miejsce, w którym wypracowane są działania obejmujące przedsiębiorstwo jako całość. Jednak ponieważ nie można ustalić dokładnej normy, zatem w celu ustalenia miejsca faktycznego zarządu powinny być brane pod uwagę wszystkie fakty i okoliczności. Dany podmiot może mieć więcej niż jedno miejsce zarządu, lecz może mieć tylko jedno miejsce faktycznego zarządu."

Jak wynika z wniosku wszystkie strategiczne - z finansowego i handlowego punktu widzenia - decyzje będą podejmowane w Szwajcarii. Decyzje będą obejmować w szczególności: decyzje w obszarze handlowym (wejście/wycofanie się z określonych rynków, plany rozwoju floty, zarządzanie wielkością floty, najważniejsze kampanie marketingowe, promocje); decyzje w obszarze zaopatrzeniowym (wybór głównych dostawców i zatwierdzanie kontraktów z nimi zawartych - np. dotyczących kupna samolotów i silników, konserwacji floty); decyzje w obszarze finansowym (zatwierdzanie okresowych i rocznych biznesplanów, zarządzanie ryzykiem związanym z przepływami środków pieniężnych, inwestowanie w spółki zależne oraz w składniki majątku o znacznej wartości). Członkowie zarządu będą spotykać się w Szwajcarii co najmniej raz w miesiącu dla podejmowania powyższych decyzji. Dodatkowo, większość członków zarządu, jak również niektórzy z kierowników średniego szczebla (pełniących zasadnicze funkcje w procesie wspierania i wykonywania wspomnianych decyzji), będą na stałe mieszkać w Szwajcarii. W Polsce rezydować będzie jeden z czterech członków Zarządu i zarazem Dyrektorów tj. Dyrektor Operacyjny jako osoba odpowiedzialna przed Urzędem Lotnictwa Cywilnego oraz część personelu zarządczego niższego i średniego szczebla - odpowiedzialni za kierowanie i sprawowanie nadzoru w następujących obszarach: operacje lotnicze, system obsługi technicznej, szkolenie załóg, operacje naziemne, spośród 20 kierowników funkcyjnych 13 będzie na stałe przebywać w Szwajcarii a 7 w Polsce. Miejscem faktycznego zarządu będzie szwajcarski oddział.

Z przedstawionego we wniosku przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, że kluczowe decyzje w sprawach zarządzania i w sprawach handlowych niezbędne do prowadzenia przedsiębiorstwa podejmowane będą w oddziale szwajcarskim, jak również że miejscem faktycznego zarządu w którym grupa osób sprawujących najwyższe funkcje podejmuje oficjalne decyzje będzie Szwajcaria, to zyski Spółki będą opodatkowane tylko w Szwajcarii.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.