INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 6 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prowadzenia ewidencji rachunkowej w przypadku posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefowy ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prowadzenia ewidencji rachunkowej w przypadku posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefowy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Spółka jest producentem z branży lotniczej, produkującym trzy podstawowe typy kompletnych statków powietrznych, a także kabiny do statków powietrznych.

W kwietniu 1999 r. uzyskała zezwolenie (dalej: Pierwsze zezwolenie) na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej: SSE lub strefa) w zakresie:

1. produkcji metalowych wyrobów gotowych, z wyjątkiem maszyn i urządzeń - sekcja D, podsekcja DJ, dział 28,
   
2. produkcji maszyn i urządzeń, gdzie indziej nie sklasyfikowanej - sekcja D, podsekcja DK, dział 29,
   
3. produkcji pojazdów mechanicznych, przyczep i naczep - sekcja D, podsekcja DM, dział 34,
   
4. produkcji statków powietrznych i kosmicznych - sekcja D, podsekcja DM, dział 35, grupa 35.3, klasa 35.30,
   
5. prac badawczo-rozwojowych w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych - sekcja K, dział 73, grupa 73.1
   

- według Polskiej Klasyfikacji Działalności (dalej: PKD).

Ponadto zakres działalności określony w pierwszym zezwoleniu obejmuje działalność pomocniczą niezbędną do realizacji zakresu wskazanego w pkt 1-5.

Dnia 10 kwietnia 2007 r. pierwsze zezwolenie w wyniku decyzji Ministra Gospodarki zostało zmienione na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274; dalej: ustawa o SSE) w związku z art. 6 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o SSE (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 ze zm.).

Wskutek powyższej zmiany zakres działalności Spółki określony w Pierwszym zezwoleniu został rozszerzony o:

1. produkcję pozostałych wyrobów z drewna - sekcja D, podsekcja DD, podklasa 20.51 .Z,
   
2. przetwarzanie odpadów - sekcja D, dział 37,
   
3. transport lotniczy nieregularny - sekcja I, podklasa 62.20.Z,
   
4. magazynowanie i przechowywanie towarów w pozostałych składowiskach - sekcja I, podklasa 63.12.C,
   
5. kontrolę ruchu lotniczego - sekcja I, podklasa 63.23.B,
   
6. obsługę naziemną statków powietrznych - sekcja I, podklasa 63.23.C,
   
7. działalność wspomagającą transport lotniczy pozostałą, gdzie indziej niesklasyfikowaną - sekcja I, podklasa 63.23.D,
   
8. doradztwo w zakresie sprzętu komputerowego - sekcja K, podklasa 72.10.Z,
   
9. działalność w zakresie oprogramowania - sekcja K, grupa 72.2,
   
10. przetwarzanie danych - sekcja K, podklasa 72.30.Z,
    
11. działalność związaną z bazami danych - sekcja K, podklasa 72.40.Z,
    
12. badania i analizy techniczne - sekcja I, podklasa 74.30.Z
    

- według PKD.

Powyższa zmiana (tzw. konwersja zezwolenia) odbyła się na podstawie przepisów mających na celu dostosowanie krajowych zasad pomocy publicznej do wymogów Unii Europejskiej. Spowodowała ona m.in., że do przedsiębiorcy korzystającego ze skonwertowanego zezwolenia stosuje się przepisy ustawy o SSE i aktów wykonawczych do tej ustawy w brzmieniu obowiązującym po 1 maja 2004 r., a więc tak jak dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie strefowe po tej dacie, za wyjątkiem przepisów dotyczących maksymalnej wielkości pomocy publicznej, która w odniesieniu do Pierwszego zezwolenia wynosi 75% kosztów inwestycji poniesionych do 31 grudnia 2006 r. W odniesieniu do pierwszego zezwolenia Spółka, obliczając dochód z tytułu działalności na terenie SSE, ma dodatkowo prawo pomniejszać go o straty poniesione na działalności strefowej.

Dnia 8 marca 2007 r. Spółka uzyskała drugie zezwolenie na działalność na terenie SSE (dalej: Drugie zezwolenie). Inwestycja zadeklarowana w biznes planie stanowiącym podstawę wydania Drugiego zezwolenia polega na modernizacji procesu produkcyjnego, unowocześnieniu infrastruktury informatycznej, wdrożeniu nowych standardów organizacyjnych oraz rozpoczęciu produkcji kabin do nowego typu statków powietrznych. Inwestycja związana z drugim zezwoleniem realizowana jest w tej samej lokalizacji co dotychczasowa działalność strefowa, tj. w tych samych halach produkcyjnych, a wykonywane w jej ramach procesy produkcyjne są w dużej mierze powiązane technologicznie i organizacyjnie. Zakres działalności według PKD objętych drugim zezwoleniem w całości zawiera się w tym określonym w ramach pierwszego zezwolenia.

Należy jedynie zaznaczyć, że w ramach drugiego zezwolenia działy 28, 29 i 34 PKD zostały uszczegółowione w stosunku do pierwszego zezwolenia w następujących obszarach (tj. nie wskazano jedynie ogólnego określenia danego działu, lecz podano bardziej szczegółowe określenie działalności poprzez wskazanie grup, klas oraz podklas):

1. działalność usługowa w zakresie instalowania konstrukcji metalowych - sekcja D, podsekcja DJ, dział 28, grupa 28.1, klasa 28.11, podklasa 28.11 .C,
   
2. kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgia proszków - sekcja D, podsekcja DJ, dział 28, grupa 28.4, klasa 28.40, podklasa 28.40.Z,
   
3. obróbka metali i nakładanie powłok na metale, obróbka mechaniczna elementów metalowych - sekcja D, podsekcja DJ, dział 28, grupa 28.5,
   
4. produkcja narzędzi - sekcja D, podsekcja DJ, dział 28, grupa 28.6, klasa 28.62, podklasa 28.62.Z,
   
5. produkcja pozostałych gotowych wyrobów metalowych - sekcja D, podsekcja DJ, dział 28, grupa 28.7, klasa 28.75, podklasa 28.75.B,
   
6. produkcja pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem działalności usługowej - sekcja D, podsekcja DK, dział 29, grupa 29.2, klasa 29.24, podklasa 29.24.A,
   
7. produkcja pojazdów samochodowych przeznaczonych do celów specjalnych - sekcja D, podsekcja DM, dział 34, grupa 34.1, klasa 34.10, podklasa 34.10.E,
   
8. produkcja nadwozi pojazdów samochodowych produkcja przyczep i naczep - sekcja D, podsekcja DM, dział 34, grupa 34.2, klasa 34.20, podklasa 34.20.Z
   

- według PKD.

W pozostałym zakresie oba zezwolenia są tożsame. Należy również wskazać, że zgodnie z § 5 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lutego 2007 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej ( Dz. U. z 2007 r. Nr 26, poz. 163 ze zm. dalej: Rozporządzenie MSSE), maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą wynosi 50% dla drugiego zezwolenia.

Spółka wskazuje również, że jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361M/E z dnia 6 maja 2003 r. dotyczącego definicji małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. U. L 124 z 20.5.2003). Status dużego przedsiębiorcy Spółka posiadała również w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, tj. 1 maja 2004 r.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, w związku z art. 12 ustawy o SSE, Spółka kwalifikuje dochody z działalności gospodarczej objętej zezwoleniem i prowadzonej na terenie SSE jako wolne od podatku.

Jednocześnie należy wskazać, że Spółka prowadzi również działalność gospodarczą w zakresie nieobjętym zezwoleniem w strefie, jak i działalność poza strefą.

Spółka prowadzi ewidencję rachunkową pozwalającą wyodrębnić łączny dochód (stratę) zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT) osiągany w związku z posiadanymi zezwoleniami oraz dochód (stratę) podlegający opodatkowaniu, stosownie do wymagań określonych w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 7 ust. 3 pkt 1 oraz art. 7 ust. 4 tejże ustawy.

Ponadto, Spółka zamierza wystąpić o trzecie zezwolenie na działalność na terenie SSE (dalej: trzecie zezwolenie). Działalność gospodarcza w ramach trzeciego zezwolenia będzie prowadzona na terenie tego samego zakładu i będzie ona tożsama z określonym według PKD zakresem działalności zwolnionej z CIT na podstawie dotychczasowych zezwoleń.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji posiadania Pierwszego i Drugiego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) oraz dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w zakresie określonym w tych zezwoleniach, wystarczającym będzie prowadzenie przez Spółkę dwóch odrębnych ewidencji, na podstawie których można by określić (a) dochód podlegający opodatkowaniu oraz (b) dochód strefowy zwolniony na podstawie obu zezwoleń łącznie... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Spółki wystarczające będzie prowadzenie dwóch odrębnych ewidencji rachunkowych, jeżeli na ich podstawie możliwe będzie określenie (a) dochodu (straty) z działalności opodatkowanej oraz (b) dochodu (straty) z działalności zwolnionej z opodatkowania CIT prowadzonej na podstawie dwóch posiadanych zezwoleń.

W opinii Spółki powyższy sposób prowadzenia ewidencji rozliczeń będzie również prawidłowy w przypadku trzeciego zezwolenia, tj. wystarczającym będzie prowadzenie (a) ewidencji umożliwiającej obliczenie dochodu (straty) z tytułu działalności opodatkowanej oraz (b) ewidencji umożliwiającej obliczenie dochodu (straty) z tytułu działalności zwolnionej z opodatkowania CIT prowadzonej na podstawie trzech zezwoleń.

Uzasadnienie

1.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu CIT lub są wolne od podatku. Ponadto w myśl art. 7 ust. 4 ustawy o CIT przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.

Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT stanowi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W uzupełnieniu do powołanych przepisów, stosownie do § 6 ust. 3 Rozporządzenia MSSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

2.

W opinii Spółki, biorąc pod uwagę powołane przepisy, w celu klasyfikowania i wykazywania dochodów jako wolnych od podatku, Spółka powinna łącznie spełniać następujące warunki:

1. uzyskiwać dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy,
   
2. prowadzić działalność na terenie strefy w zakresie zezwolenia strefowego,
3. wydzielać w ewidencji rachunkowej „jednostkę" prowadzącą działalność podlegającą zwolnieniu z CIT oraz „jednostkę" prowadzącą działalność nieobjętą zwolnieniem z CIT (poza zakresem określonym w zezwoleniu lub poza terytorialnym obszarem specjalnej strefy ekonomicznej).
   
   

Należy wskazać, ze Spółka prowadzi działalność na terenie SSE, a podstawą jej działania są dwa, opisane w stanie faktycznym zezwolenia. W konsekwencji, warunki (A) i (B) klasyfikowania dochodów jako wolnych od podatku są w opinii Spółki spełnione. W dalszej kolejności należy zatem wykazać, czy Spółka spełnia warunek prawidłowego prowadzenia ewidencji rachunkowej. W konsekwencji konieczne jest ustalenie, jak należy rozumieć odpowiednie „prowadzenie ewidencji" wskazane w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT oraz powołane w § 6 ust. 3 Rozporządzenia MSSE „wydzielenie organizacyjne". W szczególności należy ustalić, czy realizację powyższych wymogów zapewni księgowe wydzielenie dochodów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE M. na podstawie obu zezwoleń od pozostałych dochodów Spółki.

3.

W opinii Spółki, ustawodawca nie zdefiniował, o jak dalekie wyodrębnienie ewidencyjne oraz organizacyjne działalności prowadzonej na terenie strefy chodzi. Spółka stoi na stanowisku, że nie jest konieczne tworzenie formalnie wyodrębnionych oddziałów prowadzących oraz nieprowadzących działalności na terenie strefy. Wystarczającym będzie natomiast prowadzenie jednej odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie obu zezwoleń oraz drugiej ewidencji rachunkowej dla działalności prowadzonej poza strefą / poza zakresem określonym w zezwoleniu. W ten sposób możliwe będzie ustalenie dochodu wolnego od podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. Powyższe podejście zostało potwierdzone przez Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską z dnia 19 kwietnia 2006 r. (sygn. SPS-023-2267/06): „Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. A zatem wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym." Podobnie wskazało Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 31 października 2003 r. (znak: PB4/KGK-8214-2434-319/03) skierowanym do Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, zgodnie z którym: „Zdaniem Ministerstwa Finansów organizacyjne wyodrębnienie, służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym".

W konsekwencji należy zauważyć, że wymogi dotyczące prowadzenia stosownej ewidencji rachunkowej oraz wyodrębnienia organizacyjnego mają na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego z opodatkowania. Jeżeli więc rozważania dotyczące wyodrębnienia organizacyjnego prowadzą do wniosku, że powyższy postulat będzie spełniony przy zagwarantowaniu odpowiedniej ewidencji rachunkowej, to tym bardziej ewidencja taka wypełniać będzie warunki określone w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT. W efekcie zdaniem Spółki, w swojej ewidencji powinien wyodrębnić dochód osiągany na podstawie zezwoleń i dochód osiągany poza zezwoleniami.

Jak wspomniano w stanie faktycznym, Spółka księgowo wydziela dochody, które podlegają opodatkowaniu CIT oraz dochody strefowe zwolnione z opodatkowania. Dlatego też Spółka uznaje również za spełniony warunek (C).

4.

Spółka pragnie dalej zauważyć, że mimo iż zakres działalności prowadzonej na terenie SSE wynikający z drugiego zezwolenia jest bardziej szczegółowo zdefiniowany niż zakres działalności wskazany w pierwszym zezwoleniu, w praktyce działalności gospodarczej Spółki zakresy te są tożsame. W szczególności, jak przedstawiono w biznes planie dla drugiego projektu inwestycyjnego (objętego drugim zezwoleniem), celem drugiej inwestycji jest uruchomienie produkcji kabin do statków powietrznych oraz dostosowanie Spółki do światowych standardów przemysłu lotniczego, co stanowi kontynuację dotychczasowej działalności Spółki w zakresie produkcji statków powietrznych. W konsekwencji dotychczasowy park maszynowy Spółki został /zostanie unowocześniony, a asortyment produkowanych statków powietrznych/ ich części rozszerzony. Należy również podkreślić, że dla obu zezwoleń stosuje się identyczne zasady obliczania kwoty dochodu z działalności w strefie, liczonego jako suma przychodów osiągniętych z tytułu działalności w strefie w zakresie objętym zezwoleniem minus koszty uzyskania tych przychodów. Natomiast zmienione przepisy dotyczące poziomu intensywności nie wpływają na metodę wyliczenia dochodu z objętej zezwoleniami działalności na terenie strefy, a jedynie na sposób kalkulacji dostępnej puli pomocy publicznej.

5.

Warto wskazać, że Spółka kalkulując dostępną pulę pomocy publicznej uwzględnia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych różne poziomy intensywności pomocy wynikające z wydatków kwalifikowanych ponoszonych dla każdego z zezwoleń. Tak obliczona pula pomocy przysługująca Spółce będzie konsumowana przez dochód wolny od podatku, osiągany w zakresie określonym w zezwoleniach (po uwzględnieniu możliwej do rozliczenia straty wygenerowanej na działalności objętej zwolnieniem podatkowym przed uzyskaniem drugiego zezwolenia). Spółka zapewnia zatem odpowiednią ewidencję gwarantującą, że limit dopuszczalnej wysokości pomocy publicznej określony w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT nie zostanie przekroczony. Powyższe jest w opinii Spółki uzasadnione poprzez fakt, że zakres działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Drugiego zezwolenia nie zmienił się, a dzięki drugiej inwestycji rozszerzono jedynie dotychczasowy asortyment produkcji.

6.

Spółka jest świadoma poglądów wyrażanych w przeszłości przez niektórych przedstawicieli organów zarządzających specjalnymi strefami ekonomicznymi, zgodnie z którymi konieczne jest kalkulowanie dochodu odrębnie dla każdego projektu inwestycyjnego. Jednakże podejście polegające na odrębnej kalkulacji dochodu nie wynika z żadnych przepisów prawa, a zgodnie z zasadą praworządności na podatnika nie mogą zostać nałożone obowiązki szersze niż te określone przepisami prawa. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej 1 lutego 2008 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IP-PB3-423-426/07-3/KB), w której w odniesieniu do przepisów o SSE stwierdza się, że „wykładnia gramatyczna powyższych przepisów wskazuje, że poza kryteriami określającymi wielkość pomocy publicznej, udzielanej w formie zwolnienia, wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest każdy dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu i prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej." Tak również wypowiedział się Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z 5 grudnia 2005 r. (sygn. DP/P1/423-0146/05/AP).

Podejście Spółki, zgodnie z którym wystarczającym będzie wydzielenie rachunkowe działalności zwolnionej od działalności opodatkowanej zostało również potwierdzone w odnoszącym się do zbliżonego stanu faktycznego postanowieniu Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z 26 marca 2007 r. (znak: PUS.I/423/15/07), który wskazał „... Podatnik obowiązany jest prowadzić ewidencję w sposób wskazany przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bez względu na to czy i ile zezwoleń uzyskał oraz czy prowadzona przez Spółkę działalność na terenie strefy jest wydzielona organizacyjnie od działalności prowadzonej poza obszarem strefy. W myśl w/w przepisu ewidencja rachunkowa winna być prowadzona w sposób umożliwiający określenie dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym".

Spółce znane jest również stanowisko wyrażone przez przedstawicieli Specjalnej Strefy Ekonomicznej w opinii z 8 lipca 2008 r. skierowanej do jednego z przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie tej strefy (sygn. PO/MP/259/2008), zgodnie z którym „Niezależnym zagadnieniem, od faktu sukcesji praw i obowiązków wynikających z wydanych zezwoleń dla spółki przejmującej (lub spółki nowo zawiązanej), będzie możliwość rozliczania dopuszczalnej pomocy publicznej z dochodu uzyskiwanego przez spółkę z działalności prowadzonej w oparciu o wszystkie posiadane zezwolenia (rozliczanie pomocy ze „wspólnego strumienia dochodu"). (...) Oznacza to w naszej ocenie, że (...) zwolnieniu powinien podlegać cały dochód z działalności określonej w posiadanych zezwoleniach.

Za prezentowanym powyżej stanowiskiem przemawiają co najmniej następujące argumenty:

• zakresy przedmiotowe zezwoleń podlegających sukcesji praktycznie się pokrywają;
  
• działalność prowadzona będzie przez spółkę przejmującą w jednym miejscu, objętym granicami Specjalnej Strefy Ekonomicznej (hale technologiczne powiązane ze sobą technologicznie i organizacyjnie);
  
• przepisy prawa podatkowego nie wskazują na konieczność wyodrębnienia dochodu uzyskiwanego na podstawie kilku zezwoleń".
  
  

Warto podkreślić, iż w przypadku Spółki argumenty / przesłanki przedstawione w tiret 1 i 2 powyżej są w pełni spełnione, tj. zakresy obu zezwoleń są co do zasady tożsame, a działalność prowadzona jest w tej samej lokalizacji (w tych samych halach produkcyjnych).

W świetle przytoczonych argumentów Spółka będzie więc zobowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla objętej zezwoleniami działalności na terenie SSE, natomiast nie będzie dodatkowo zobowiązana do prowadzenia w jej ramach odrębnej ewidencji rachunkowej na potrzeby dochodu osiąganego w ramach drugiego zezwolenia. W sytuacji Spółki łączne ujmowanie zwolnionych dochodów strefowych jest również uzasadnione z punktu widzenia ekonomicznego i administracyjnego gdyż, jak wskazano, druga inwestycja stanowi co do zasady kontynuację dotychczasowej strefowej działalności Spółki.

7.

Spółka stoi zatem na stanowisku, że - prowadząc działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie obu zezwoleń i mając wyodrębnioną pod względem rachunkowym (a) działalność opodatkowaną i (b) działalność zwolnioną z opodatkowania CIT na podstawie obu posiadanych zezwoleń łącznie - Spółka wypełnia dyspozycje ujęte w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT oraz § 6 ust. 3 Rozporządzenia MSSE. W konsekwencji Spółka spełnia wszystkie nałożone przepisami prawa warunki właściwego określenia dochodu wolnego od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Podejście takie znajduje potwierdzenie w dotychczasowej linii interpretacyjnej organów podatkowych.

8.

W opinii Spółki uzyskanie trzeciego zezwolenia nie wpłynie na modyfikację obowiązków ewidencyjnych Spółki w zakresie ustalenia dochodu opodatkowanego oraz zwolnionego z opodatkowania CIT, tj. wystarczające będą dwie ewidencje: (a) jedna obejmująca działalność opodatkowaną oraz (b) druga obejmująca działalność zwolnioną prowadzoną na podstawie trzech zezwoleń. Natomiast w celu zagwarantowania nieprzekroczenia limitu dopuszczalnej pomocy publicznej Spółka będzie prowadzić szczegółową ewidencję wydatków kwalifikowanych ponoszonych na podstawie każdego z zezwoleń (zatem również trzeciego zezwolenia), co jednak nie pozostawia wątpliwości i nie jest objęte zakresem niniejszego wniosku. W świetle powyższego Spółka wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej zgodnej z przedstawionym stanowiskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.