INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 11 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpisów amortyzacyjnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz wartości początkowej środka trwałego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 25 maja 2012 r. znak ILPB1/415-451/12-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 maja 2012 r., a w dniu 11 czerwca 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 4 czerwca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w dniu 10 kwietnia 2010 r. nabyła wraz z siostrą spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, znajdującego się w zasobach Spółdzielni. Udziały w tym prawie zostały określone po 50% na każdą z kupujących. Zakup lokalu został sfinansowany częściowo środkami własnymi, częściowo środkami pochodzącymi z kredytu hipotecznego na zakup lokalu. Lokal zaspokaja potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawczyni od czerwca 2010, nie służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych drugiej współwłaścicielki (służy tylko jako źródło przychodu z najmu). Jednocześnie część lokalu od maja 2010 była wynajmowana. Wnioskodawczyni przychód z najmu opodatkowała na zasadach ogólnych jako najem rozliczany poza działalnością gospodarczą; wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną w zakresie zaliczenia w koszty podatkowo opłacanych odsetek od kredytu hipotecznego i ubezpieczeń wynikających z umowy kredytowej zawartej z Bankiem (interpretacja wydana 08.11.2010 pod numerem ILPB1/415/905/10-6/AG).

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Wnioskodawczyni za prawidłowe w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów odsetek od zaciągniętego kredytu hipotecznego oraz innych opłat związanych z kredytem.

W marcu 2012 roku Wnioskodawczyni rozszerzyła zakres prowadzonej od października 2010 roku działalności gospodarczej, dokonując aktualizacji wpisu do CEIDG - kodem PKD 68.20.Z. Podklasa ta obejmuje m.in. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi, takimi jak mieszkania, wynajem domów, mieszkań i apartamentów, włączając umeblowane, na dłuższy okres użytkowania, tzn. w cyklu miesięcznym lub rocznym.

Jednocześnie Zainteresowana wystąpiła z wnioskiem do Spółdzielni o przeniesienie własności tego lokalu na podstawie art. 17¹⁴ ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z póz zm.). Przeniesienie nastąpi pod koniec miesiąca kwietnia 2012. Wnioskodawczyni zamierza wnieść część lokalu mieszkalnego do środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej po dokonaniu przeniesienia (uzyskując prawo własności 50% mieszkania) - w części służącej prowadzeniu działalności polegającej na najmie lokalu.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej pdof), przychody z udziału w spółce niebędcej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust.1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasadę określona w powyższym przytoczonym art. 8 ust. 1 ustawy pdof stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2).

Do marca 2012 Wnioskodawczyni rozliczała wydatki na najem w proporcji 37,245% do wydatków ponoszonych na spłatę odsetek i innych kosztów kredytu hipotecznego. Zgodnie z wydaną wcześniej interpretacją, Zainteresowana określiła proporcję jako część lokalu wykorzystywanego w celach osiągania przychodów z najmu (również części wspólne), nie uwzględniając pomieszczeń zajmowanych na cele prywatne - proporcja ta wyniosła 74,49%, a następnie podzieliła wg 50% udziału w spółdzielczym prawie do lokalu. Współczynnik ten nie ulegnie zmianie w dniu przeniesienia własności lokalu na Wnioskodawczynię i jej siostrę.

Przeniesienie własności na mocy art. 17¹⁴ ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Spółdzielniach mieszkaniowych nie następuje za odpłatnością (brak ceny zakupu), wobec czego Wnioskodawczyni zastosuje zasadę wyrażoną w art. 22g ust. 8 ustawy pdof: jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Wnioskodawczyni zamierza ustalić wartość początkową przypadającej na nią 50% własności lokalu w następujący sposób:

1. Ustali wartość rynkową nieruchomości na podstawie publikowanej przez NBP bazy cen nieruchomości mieszkaniowych od 2006 r. (dostępnej pod adresem: http://nbp.gov.pl/home.aspx...f=publikacje/rynek_nieruchomosci/index2.html), mnożąc metraż nieruchomości przez średnią cenę transakcyjną 1 metra kwadratowego nieruchomości mieszkalnej na rynku wtórnym na koniec IV kwartału 2011 (a więc także na grudzień roku poprzedniego przed wprowadzeniem nieruchomości do ewidencji). Tak ustaloną kwotę pomnoży przez udział we własności, tj. 50%.
2. Wartość przyszłego środka trwałego powiększy o wydatki poniesione w związku z przeniesieniem prawa własności do lokalu (np. opłaty notarialne, koszty dokumentacji, wypisów, odpisów ksiąg wieczystych, opłat skarbowych) oraz zapłacone odsetki i składki ubezpieczeń wynikające z umowy kredytowej (w części poniesionej przez Wnioskodawczynię) w okresie od zmiany rozliczania przychodu z najmu do momentu ujęcia lokalu w ewidencji ŚT.
   
   

Po przeniesieniu własności lokalu od spółdzielni, Zainteresowana zamierza wprowadzić część udziału w lokalu do ewidencji ŚT i amortyzować. Wnioskodawczyni nie amortyzowała wcześniej posiadanego udziału w spółdzielczym prawie do lokalu, do marca 2012 nie rozliczała przypadającego na nią przychodu z najmu nieruchomości w ramach działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, iż inne wydatki w pytaniu 4 zostały określone jako „inne wydatki niż wymienione w pytaniu 3” (czyli niezwiązane bezpośrednio z eksploatacją lokalu, niebędące wynikiem umowy kredytowej - do tej kategorii kwalifikują się zatem wszystkie inne wydatki mające związek pośredni lub bezpośredni z lokalem). Pytanie 4 dotyczy prawidłowości zasady przeliczania tego rodzaju wydatków, do uwzględnienia ich w kosztach podatkowych a nie samej definicji rodzaju wydatku, istoty kosztu lub sposobu zaliczenia w koszty danego wydatku (tzn. kwalifikacja jako remont, wydatek związany z modernizacją czy ulepszeniem ŚT). Kryteria zakwalifikowania wydatków do kosztów podatkowych ani sposób ich ujęcia w kosztach nie były przedmiotem tego pytania (jako iż precyzują to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), lecz sposób przeliczania w związku z wątpliwościami dotyczącymi wykorzystania tylko części nieruchomości do osiągania przychodów z najmu w połączeniu z zasadą z art. 8. Pytanie nr 4 dotyczy więc wyłącznie sposobu przeliczenia, dojścia do obliczenia odpowiedniej kwoty zaliczanej w koszty - z wydatku, który spełnia wszelkie cechy kosztu podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy odsetki i składki ubezpieczenia wynikające z umowy o kredyt hipoteczny, zapłacone przez Wnioskodawczynię po zmianie formy rozliczania przychodów z najmu (na dokonywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) - nadal będą kosztem uzyskania przychodu...
2. Czy odsetki oraz ubezpieczenia wynikające z umowy kredytowej finansującej częściowo zakup nieruchomości zapłacone w okresie, w którym przysługiwało Wnioskodawczyni 50% spółdzielczego prawa własnościowego do lokalu, i dokonała opisanej uprzednio zmiany rozliczania przychodów z najmu, będą kosztem bieżącym w dacie ich poniesienia (tj. opłacenia), czy będą kosztem jako odpis amortyzacyjny od wartości początkowej przyszłego środka trwałego, jakim będzie część nieruchomości służącej osiąganiu przychodów z najmu...
3. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię (a w przypadku wspólnych wydatków z siostrą Wnioskodawczyni - 50% wydatków), związane bezpośrednio z eksploatacją lokalu, tj. czynsz, media, podatek od nieruchomości, ubezpieczenie lokalu, opłaty administracyjne, oraz zapłacone opłaty wynikające z umowy kredytowej, tj. ubezpieczenia, odsetki (odsetki i składki ubezpieczenia po okresie wprowadzenia części lokalu do ewidencji ŚT), będą kosztem uzyskania przychodu proporcjonalnie do części powierzchni nieruchomości służącej osiąganiu przychodów z najmu (wg zasady wyrażonej w art. 8 ust 2 pdof)...
4. Czy inne wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię lub wspólnie z drugą współwłaścicielką (wówczas 50%) inne niż wymienione w pytaniu 3, mające przyczynić się bezpośrednio lub pośrednio do uzyskania przychodu z najmu, a związanego z nieruchomością (np. wydatki na umeblowanie części najmowanej, naprawę i konserwację istniejących instalacji), powinny być również przeliczone wg proporcji powierzchni lokalu służącego do osiągania przychodów z najmu i po takim przeliczeniu zaliczone do kosztów, czy stanowią koszt w wysokości poniesionej przez Wnioskodawczynię (lub wspólnie z drugą współwłaścicielką - 50%)...
5. Czy do ustalenia wartości przyszłego środka trwałego jakim będzie część nieruchomości, prawidłowym jest ujęcie 50% wartości rynkowej lokalu, czy wartości 50% spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu wg aktu notarialnego z kwietnia 2010...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone numerem 5 - w zakresie odpisów amortyzacyjnych. Natomiast wniosek w części dotyczącej pytań od 1 do 4 - w zakresie kosztów uzyskania przychodów został rozstrzygnięty w dniu 18 lipca 2012 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-451/12-4/AG.

Zdaniem Wnioskodawczyni, do ustalenia wartości przyszłego środka trwałego jakim będzie część nieruchomości, prawidłowym jest ujęcie 50% wartości rynkowej lokalu ustalonego na podstawie bazy cen nieruchomości, nie zaś cena wyrażona w akcie notarialnym z 2010 roku odnosząca się do spółdzielczego prawa własności lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z definicją współwłasności wyrażoną w art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) wspólna własność rzeczy ma miejsce wtedy, gdy prawo własności tej samej rzeczy przysługuje więcej niż jednej osobie. Ponadto według zasady zawartej w art. 207 ustawy Kodeks cywilny pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną. Wymienione wyżej przepisy nakazują zatem podatnikom określać przychody i koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do ich praw w udziale zysku ze współwłasności, wspólnego przedsięwzięcia, posiadania lub użytkowania rzeczy lub praw majątkowych. Jeżeli zatem nieruchomość stanowiąca wspólną własność jest wynajmowana i uzyskiwane są przychody z tego tytułu, to każdy ze współwłaścicieli powinien określać przychody i koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego udziału we współwłasności w oparciu o dokumenty potwierdzające stosunki własnościowe między współwłaścicielami a następnie dokonać samodzielnego opodatkowania osiągniętego dochodu z tego źródła.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Zainteresowana jest współwłaścicielką spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, który zakupiła z udziałem kredytu hipotecznego wraz z siostrą. Cena zakupu została określona w akcie notarialnym. Obecnie Wnioskodawczyni czyni starania, aby prawo do tego lokalu przekształcić ze spółdzielczego na własnościowe, a następnie w części ułamkowej prawa do własności wprowadzić go do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, ustalając wartość początkową środka trwałego zgodnie z jego wartością rynkową. Działalność gospodarcza w zakresie - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi, takimi jak mieszkania, wynajem domów, mieszkań i apartamentów, włączając umeblowane, na dłuższy okres użytkowania, tzn. w cyklu miesięcznym lub rocznym, jest prowadzona przez Zainteresowaną od marca 2012 roku. Uprzednio lokal ten był przez Zainteresowaną wynajmowany jako tzw. najem prywatny.

Stosownie do treści art. 17¹⁴ ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), na pisemne żądanie członka lub osoby niebędącej członkiem spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, spółdzielnia mieszkaniowa jest obowiązana zawrzeć umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

1. spłaty przypadających na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami,
2. spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1.

W myśl ust. 2 powołanego przepisu powyższej ustawy, wynagrodzenie notariusza za ogół czynności notarialnych dokonanych przy zawieraniu umowy, o której mowa w ust. 1, oraz koszty sądowe w postępowaniu wieczystoksięgowym obciążają osobę, na rzecz której spółdzielnia dokonuje przeniesienia własności lokalu.

Przechodząc na grunt ustawy podatkowej należy zauważyć co następuje.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek przyczynowo-skutkowy z osiąganymi przychodami czyli musi wykazać, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

W myśl art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Powyższa zasada ma zastosowanie odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów (art. 8 ust. 2 cytowanej ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 22 ust. 8 cytowanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty   - przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
   
   

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarte są w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy za wartość początkową środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

W przedmiotowej sprawie kwestią bezsporną jest fakt, iż przedmiotową nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła wraz z siostrą w 2010 roku w drodze kupna. Zatem należy rozważyć czy dla ustalenia jej wartości początkowej zastosowanie znajdzie przepis art. 22g ust. 3 cytowanej ustawy.

Przepis ten stanowi, iż za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Przepisy ww. artykułu definiujące cenę nabycia, łączą „koszty zakupu” i koszty poniesione w związku z przystosowaniem środka trwałego do stanu zdatnego do używania w jedną całość.

Jak wynika z przedstawionych informacji, w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z sytuacją, w której ustalenie ceny nabycia środka trwałego (mieszkania) nie jest możliwe, gdyż cena zakupu tego mieszkania jest znana.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22g ust. 8 cyt. ustawy - jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Zauważyć jednak należy, iż możliwość ustalenia wartości początkowej środka trwałego w drodze wyceny dokonanej przez podatnika stanowi sytuację szczególną, wyjątek od obowiązującej zasady ustalania tejże wartości według ceny nabycia.

Przesłanką uzasadniającą zastosowanie art. 22g ust. 8 ww. ustawy nie może być wyłącznie okoliczność, iż Zainteresowana nabyła spółdzielcze prawo do lokalu, które następnie po upływie dwóch lat przekształciła na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Powyższy fakt nie powoduje, iż nie można ustalić ceny nabycia mieszkania.

Fakt, iż wartość wynikająca z aktu notarialnego może nie odzwierciedlać aktualnej wartości mieszkania oraz prawo do lokalu zostało przekształcone ze spółdzielczego na własnościowe bez odpłatności, nie stanowi przesłanki uzasadniającej zastosowanie art. 22g ust. 8 ww. ustawy.

Przepis art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma służyć podnoszeniu rynkowej wartości budynku mieszkalnego dzięki odwołaniu się do aktualnych cen na rynku nieruchomości i pomijaniu faktu, że w dacie nabycia koniunktura była inna a więc i wartość początkowa byłaby niższa niż ta ustalona w dacie wyceny.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wartość początkową nabytego budynku mieszkalnego należy ustalić zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wg ceny nabycia powiększonej o wydatki poniesione na ten środek trwały do momentu jego wprowadzenia do ewidencji środków trwałych. Zatem, do ustalenia wartości początkowej przyszłego środka trwałego jakim będzie część nieruchomości, prawidłowym jest ujęcie 50% wartości nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu wg aktu notarialnego z kwietnia 2010 roku, nie zaś jak twierdzi Zainteresowana – 50% wartości rynkowej lokalu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.