P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm. ), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu, po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 5 kwietnia 2007r. dotyczącego interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie możliwości wynajęcia jednemu ze wspólników, prowadzącemu odrębna działalność gospodarczą budynku należącego do spółki stwierdza, iż Pana stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W myśl art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U.Nr 8 z 2005r., poz. 60 ze zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (.) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pismem z dnia 5 kwietnia 2007r. zwrócił się Pan z zapytaniem, czy istnieje możliwość wynajęcia jednemu ze wspólników , prowadzącemu odrębna działalność gospodarczą budynku należącego do spółki.W stanowisku przedstawionym we wniosku wskazał Pan, iż możliwość taka istnieje. Na dowód takiego twierdzenia powołano wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego – Ośrodek Zamiejscowy w Łodzi z dnia 24 czerwca 1998r. ( sygn. akt I SA Łd 1470/96) Ustosunkowując się do wniesionego zapytania , Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, co następuje:

Spółka cywilna jest jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej. Podstawowym skutkiem majątkowym zawarcia umowy spółki cywilnej jest powstanie między wspólnikami tzw. "wspólności łącznej", która obejmuje wszystkie składniki wspólnego majątku. Określenie "majątek spółki" należy zatem rozumieć jako wspólny majątek wspólników, objęty umową, a także nabyty później na rzecz spółki. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy, a nie spółka.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.) przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust.1a (podatek liniowy), łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności gospodarczej uważa się również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej, jednak - prowadząc działalność gospodarczą - jest jednostką organizacyjną, będącą odrębnym podmiotem gospodarczym, może więc zawierać umowy - także ze wspólnikami. Jednocześnie należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje określone limity transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi i jeżeli nie zostaną one przekroczone, a kontrahenci posiadają odpowiednią dokumentację, nie ma przeszkód do ich dokonywania

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana w zapytaniu i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Pana wiąże ona natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.Na podjęte w przedmiotowej sprawie postanowienie - stosownie do przepisu art. 14a § 4, w związku z art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego.W myśl art. 236 § 2 Ordynacji podatkowej zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia stronie.