POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § l ,§ 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8 ,poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego po rozpatrzeniu wniosku o pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w zakresie terminu księgowania kosztów uzyskania przychodów, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskanym przychodem, stosując metodę księgowania kosztów na podstawie art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a związanych z przychodem ze sprzedaży usług, uzyskiwanym w dacie płatności faktury (art. 14 ust. 1 g pkt. 3 ustawy) - postanawia uznać stanowisko Podatników za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 marca 2006r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, uzupełniony 30.03.2006r. i doprecyzowany dnia 19.04.2006r., dotyczący terminu księgowania kosztów uzyskania przychodów których nie można powiązać z uzyskanym przychodem, stosując metodę księgowania kosztów na podstawie art. 22 ust. 5 ustawy, a związanych z przychodem ze sprzedaży usług w zakresie wywozu i unieszkodliwiania odpadów, uzyskiwanym w dacie płatności faktury (art. 14 ust. Ig pkt.3 ustawy).

Z pisma Podatnika wynika że Spółka rozlicza podatek dochodowy na zasadach ogólnych, prowadząc księgi rachunkowe. Koszty uzyskania przychodów występujące w danym miesiącu (zapłacone faktycznie oraz poniesione w dacie wystawienia faktury) księguje w tym samym miesiącu.

Przy księgowaniu kosztów nie stosuje przyporządkowania kosztów dotyczących danego miesiąca do przychodów danego miesiąca. Spółka jest w stanie przyporządkować tylko część kosztów danego miesiąca do przychodów danego miesiąca. Wątpliwości Podatników dotyczą terminu zaksięgowania kosztów, gdy nie można ich bezpośrednio powiązać z uzyskanym przychodem. Podatnicy stoją na stanowisku, że księgowanie kosztów w okresie którego dotyczą jest prawidłowe.

Stosownie do art. 22 ust. l ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 14 póz. 176 z późn. zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.Z powyższego przepisu wynika, że koszty uzyskania przychodów powinny być rozliczane w tym roku /miesiącu/, którego dotyczą, z uwzględnieniem powiązania przyczynowo- skutkowego wydatku z danym przychodem.Oznacza to, że o możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje moment osiągnięcia przychodów, a nie moment dokonania wydatku. Zasadniczym kryterium jest więc związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy kosztem a uzyskanym przychodem.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów objęte tymi księgami, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, t.j. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego,chyba że zarachowanie ich nie było możliwe, w tym wypadku są one potrącalne w rokuw którym zostały poniesione.

Metoda memoriałowa wynikająca z w/w przepisu polega, na wpisywaniu do ksiąg kosztów w okresie, w którym uzyskuje się przychód związany z tym kosztem, a jeżeli wydatku nie można bezpośrednio powiązać z uzyskaniem przychodu konkretnego roku (miesiąca) podatkowego podlega on ujęciu w momencie jego poniesienia. Za datę poniesienia wydatku należy rozumieć dzień otrzymania dokumentu /np. faktury VAT/, lub dzień faktycznej zapłaty w przypadkach określonych ustawą /np. wynagrodzenie, odsetki/.Poniesienie kosztu nie oznacza że chodzi o faktyczna zapłatę. Tam gdzie musi być faktyczna zaplata przepisy wyraźnie wskazują na konieczność jej dokonania. To że koszt został poniesiony, nie znaczy że został faktycznie zapłacony, wynika to wprost z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając powyższe postanowiono jak na wstępie.

Niniejsza interpretacja odnosi się do stanu faktycznego przedstawionego przez Podatników i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § l ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta,wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu zmiany lub uchylenia w trybie określonym w art. 14b § 5 ustawy Ordynacja podatkowa.