POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 14 § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) w odpowiedzi na wniosek Strony z dnia 10.02.2005 r. doręczony w dniu 21.02.2005 r. z zakresu podatku od towarów i usługpotwierdza stanowisko przedstawione w zapytaniu.

UZASADNIENIE

Spółka w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej zawiera z kontrahentami umowy handlowe, w których zawiera ustalenia co do odroczonego terminu płatności wynikających z nich należności. Niejednokrotnie terminy płatności określone w tych umowach przekraczają okres 30 - tu dni. Przedmiotem zapytania jest ustalenie, czy w związku z powyższym w opisanych przypadkach, jeśli Podatnik nie korzysta z uprawnienia do żądania odsetek ustawowych za okres począwszy od 31 dnia po spełnieniu świadczenia niepieniężnego do dnia zapłaty, ale nie dłuższy niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego, które to uprawnienie wynika wprost z przepisu art. 5 i 6 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. U. 03, Nr 139, poz. 1323 ze zm.), to czy okoliczność tę należy zakwalifikować jako zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004, Nr 54, poz. 535, ze zm.). Zdaniem Spółki takie działanie nie może być klasyfikowane jako zaniechanie rodzące konsekwencje podatkowe na gruncie podatku VAT z uwagi na fakt, iż ustawa o terminach zapłaty w transakcjach handlowych statuuje jedynie uprawnienie wierzyciela do żądania odsetek, nie zaś jego obowiązek. W przeciwnym razie stanowiłoby to nadmierną ingerencję ustawodawcy w zagwarantowaną kodeksem cywilnym swobodę woli stron umowy.

Tutejszy Urząd potwierdza stanowisko przedstawione w zapytaniu. Opisane zdarzenie (przyznanie kontrahentom prawa zapłaty za wykonaną czynność w terminie ponad 30-dniowym) nie jest oznaką świadczenia usługi, o której mowa w art. 8, ust. 1, pkt. 2 powołanej ustawy. Unormowanie o którym mowa w art. 8, ust. 1, pkt 2 ustawy przewidujące obowiązek rozliczenia podatku od czynności polegającej na powstrzymaniu się od dokonania danej czynności czy tolerowania czynności lub sytuacji dotyczyłoby np. zawartej umowy, w wyniku której podmiot za określoną czynność otrzymywałby uzgodnione wynagrodzenie przykładem może być otrzymywanie premii pieniężnej w zamian za realizację określonego poziomu zakupów). W opisywanym przypadku Podatnik, zawarł umowę, na mocy której wyraża zgodę na odroczony termin płatności za wykonaną czynność, bez dodatkowego wynagrodzenia.

W świetle powyższych ustaleń tutejszy Urząd potwierdza stanowisko Podatnika, orzekając jak w sentencji postanowienia.Nadmienia się, że interpretacja niniejsza jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na mniej sze postanowienie Stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia - Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, ul. Wadowicka 10, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu - w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia postanowienia - zgodnie z art. 14 a § 4 w związku z art. 236, § 2 i 239 ustawy Ordynacja podatkowa.