Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka świadczy usługi budowlane na rzecz podmiotów z sektora publicznego. Usługi te finansowane są zarówno ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, jak i ze środków własnych inwestorów.

Umowy dotyczące tych usług wykazują jako cenę świadczonej usługi albo cenę „netto” wyrażoną w Euro albo cenę „kontraktową”, która jest wskazywana jako „równowartość w złotych polskich kwoty Euro”.

W odniesieniu do ceny „netto” umowy zawierają dwa warianty dokonania płatności:

płatność jest dokonywana w Euro na rachunek bankowy Spółki otwarty i prowadzony w Euro

płatność jest dokonywana w Euro na rachunek bankowy Spółki otwarty i prowadzony w złotych.

Natomiast do ceny „kontraktowej” umowy wskazują, że płatność nastąpi w złotych, jako równowartość przypadającej do zapłaty należności w Euro, obliczonej wg kursu średniego NBP z dnia wystawienia faktury.

Podstawą do wystawienia faktury jest podpisany przez inwestora i wykonawcę protokół, sporządzony po zakończeniu każdego miesiąca na potwierdzenie zakresu wykonania prac. Faktura jest wystawiana niezwłocznie po podpisaniu protokołu, a datą sprzedaży jest data podpisania protokołu (przyjmując, że jest to data wykonania usługi). Kwotą netto w wystawionej fakturze jest kwota w złotych stanowiąca równowartość kwoty określonej w Euro, zgodnie z kursem średnim NBP ogłaszanym na dzień wystawienia faktury.

Według Strony w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie ma§ 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 97, poz. 970 ze zm.). Zdaniem Spółki oznacza to, iż w razie ustalenia płatności w Euro na rachunek bankowy prowadzony w złotych nie należy korygować faktury do wartości w złotych polskich, które tytułem faktury wpłynęły na rachunek bankowy.

Na podstawie z art. 106 ust 12 ustawy z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, jeżeli na fakturach wykazywane są kwoty w walutach obcych, z uwzględnieniem przepisów w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie do § 37 ust. 1 w/w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Zgodnie z § 18 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 971) w przypadkach określonych m.in. w art. 19ust. 13 pkt 2 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego i nie wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Zgodnie z ust. 3 § 37 w/w rozporządzenia w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia , kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Obowiązek podatkowy w przypadku usług budowlanych, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d w/w ustawy, powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi.