Obecnie budynek produkcyjno-usługowy znajduje się na niepodzielonej jeszcze działce (jego łączna powierzchnia użytkowa wynosi 11 894,80 m2, w tym 504,80 m2 powierzchni dobudowanej przez głównego najemcę - nakłady te zostały odkupione od najemcy).

Przed sprzedażą wybudowana zostanie ściana działowa oddzielająca części budynku produkcyjno-usługowego znajdujące się na działkach A2 i B wzdłuż podziału geodezyjnego gruntu w ten sposób, że obie części staną się odrębnymi budynkami, w tym powierzchnia budynku położonego na działce B (dalej: „budynek B”) będzie wynosiła 6 322 m2, co stanowi 53,15 % całkowitej powierzchni pierwotnego budynku produkcyjno-usługowego przy czym decyzja podziałowa może, ze względów technicznych i układu konstrukcyjnego budynku, kształtować nieco inaczej lokalizację ściany działowej (może ona powodować konieczność rozbiórki 397,9 m2 części B budynku przed podpisaniem umowy przyrzeczonej sprzedaży Części B Nieruchomości).

Niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego dotyczy wyłącznie transakcji sprzedaży części Nieruchomości, w zakresie prawa użytkowania gruntu - Działki B - wraz z posadowionymi na niej budynkami i budowlami (dalej: „Część B Nieruchomości”).

Na dzień składania niniejszego wniosku podpisana została już umowa przedwstępna sprzedaży Nieruchomości. W przypadku wyboru przez Nabywcę opcji zakupu Nieruchomości w dwóch etapach, podpisanie umowy przyrzeczonej w odniesieniu do Części B Nieruchomości powinno nastąpić do końca maja 2014 roku, podczas gdy umowa przyrzeczona dot. części A nieruchomości zostanie prawdopodobnie zawada pod koniec 2012 r.

Spółka zamierza zbyć Część B Nieruchomości drogą sprzedaży Nabywcy (dalej: „Spółka”, „Nabywca”). Nabywca prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie realizacji projektów budowlanych, kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek oraz zarządzania nieruchomościami.Nabywca jest podatnikiem VAT czynnym.

W okresie od 1 lipca 1991 r. do 30 września 1996 r. Spółka korzystała z nieruchomości Skarbu Państwa na podstawie aktu notarialnego z dnia 04.07.1991 r. Rep. Akt X. Aktem tym Spółka przejęła od Skarbu Państwa do odpłatnego korzystania mienie po zlikwidowanym przedsiębiorstwie państwowym obejmujące: nieruchomości i prawo użytkowania gruntów (będące w niniejszej sprawie przedmiotem sprzedaży), a także środki trwałe, środki obrotowe, przedmioty nietrwałe oraz roszczenia konsumenckie i wprowadziła do swoich ksiąg pod datą aktu. Późniejsze płatności (zmienione następnie umową z dnia 31 .05.1993 r. Rep. A X) wynikały z przyjętego w umowach harmonogramu spłat i nie były obciążane podatkiem od towarów i usług.

Aktem notarialnym z dnia 30.09.1996 r. Spółka nabyła od Skarbu Państwa zespół składników materialnych i niematerialnych w rozumieniu art. 55 k.c. „ stanowiący zorganizowaną część zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, w tym nieruchomości: prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz własność budynków i budowli.

Przy nabyciu nie wystąpił podatek VAT, zatem Spółka. nie dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Natomiast w okresie eksploatacji Spółka ponosiła nakłady na ulepszenia Nieruchomości (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) i skorzystała w związku z dokonanymi ulepszeniami z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie faktur VAT.

Ponadto, na przestrzeni lat główny najemca dokonywał ulepszeń najmowanych powierzchni. W ramach rozliczeń związanych z procesem opróżniania Nieruchomości Spółka odkupiła w maju 2012 r. od głównego najemcy nakłady na Nieruchomość poczynione w trakcie trwania umowy najmu, co zostało udokumentowane fakturą VAT. Wydatki te powiększyły wartość środka trwałego (budynku Spółki). Do daty sprzedaży Spółka będzie dokonywać od powyższych wydatków na ulepszenie odpisów amortyzacyjnych.

W przypadku uznania planowanej transakcji sprzedaży Części B Nieruchomości za zwolnioną z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Spółka oraz Nabywca dokonają wyboru opcji opodatkowania tej transakcji na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT (strony transakcji złożyły już stosowne oświadczenia do właściwego urzędu skarbowego).

Wartość początkowa obiektów będących przedmiotem transakcji i ich ulepszenia

Stan poszczególnych obiektów, których dotyczyć będzie transakcja, wygląda następująco:

- Budynek produkcyjno-usługowy:

Zatem wydatki na ulepszenie budynku produkcyjno-usługowego w poczynione w latach 1994-2005 wyniosły 40,8% zaktualizowanej wartości początkowej, w 2008 r. - 0,17%, a w 2010 r. - 5,68%.

Wydatki poczynione w latach 1994-2005 ponoszone były przez Sprzedającego i z reguły dotyczyły powierzchni wykorzystywanych na własne potrzeby, aczkolwiek mogły być związane w pewnym zakresie z częścią oddaną w najem (np. części wspólnych), w tym z częścią stanowiącą w późniejszym okresie przedmiot najmu. Ulepszenia z lat 2008, 2010 dotyczyły głównie wynajmowanych powierzchni.

Dodatkowo Najemcy również dokonywali ulepszeń i modernizacji budynku produkcyjno-usługowego - traktowane w ich księgach jako nakłady w obcych środkach trwałych. Wydatki poczynione przez najemcę z reguły dotyczyły powierzchni wynajmowanych, aczkolwiek mogły być związane w pewnym zakresie z częściami wspólnymi budynku.

Niezamortyzowana część tych inwestycji została odkupiona przez Spółkę w 2012 r., co zostało udokumentowane fakturą VAT. Wydatki te powiększyły wartość budynku produkcyjno-usługowego w księgach Spółki. Do daty sprzedaży Budynku B, Spółka będzie dokonywała od powyższych wydatków na ulepszenie budynku produkcyjno-usługowego odpisów amortyzacyjnych. Ulepszony budynek produkcyjno-usługowy jest przed miotem wynajmu (w proporcji wskazanej poniżej) i będzie wynajmowany obecnemu najemcy do daty zawarcia umowy ostatecznej, włącznie z powierzchnią stanowiącą wcześniej u tego najemcy inwestycję w obcym środku trwałym. Wydatki na ulepszenie budynku w postaci odkupionych nakładów od głównego najemcy stanowią 31,73% wartości początkowej całego budynku uwzględniającej nakłady na ulepszenia z lat poprzednich.

Budynek B o powierzchni 6 322 m2 obejmować będzie 53,15 % powierzchni budynku produkcyjno - usługowego przed podziałem. Zatem wartość początkowa Budynku B ustalona jako odpowiednia część całego budynku wyniesie 4 606 798,45 zł. powierzchni jaka przypadnie na budynek B po podziale dotyczyło część ulepszenia nabytego przez Spółkę od najemcy w łącznej wartości 1 554 587,50 zł

- Pawilon auto-komis - budynek ten został odkupiony w maju 2012 roku przez Spółkę w ramach nakładów na Nieruchomość poczynionych przez głównego najemcę i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółka jako odrębny środek trwały o wartości początkowej 111 000,00 zł.

W stosunku do budowli, w przypadku osadnika błota ulepszenia od czasu przyjęcia środka trwałego do używania w 1991 r. nie wystąpiły, natomiast stan pozostałych przedstawia się następująco:

- Place i drogi:

Zatem wydatki na ostatnie ulepszenie placów i dróg poczynione w 2000 r. wyniosły 2,30% wartości początkowej uwzględniającej urzędową aktualizację oraz nakłady poczynione w latach poprzednich. Ulepszenie środka trwałego poprzez odkupienie nakładów poczynionych przez głównego najemcę stanowi 12,83% wartości początkowej tej budowli. Powyższe odnosi się do wartości całej budowli (placów i dróg znajdujących się na Nieruchomości).

Na Części B Nieruchomości znajdować się będzie 11 245 m2 placów i dróg, co stanowi 39,46% ich ogólnej powierzchni, przy czym wskazane nakłady dotyczyły wyłącznie placów i dróg przypadających po podziale na Część B Nieruchomości.

- Ogrodzenie terenu:

Zatem wydatki poniesione w 1994 r. na ulepszenie ogrodzenia terenu wyniosły 324,38% wartości początkowej budowli. W późniejszym czasie ulepszenia nie były dokonywane.

Najem obiektów będących przedmiotem transakcji

Nieruchomość jest przedmiotem najmu nieprzerwanie od 1994 r.,Powierzchnia wynajęta stanowi:

• 70,36% powierzchni użytkowej części B budynku produkcyjno-usługowego, (dodatkowo 3,73% stanowiła powierzchnię dobudowaną przez głównego najemcę, przejęta przez Spółkę w ramach odkupienia nakładów, a 7,12% - 450 m2 - powierzchni użytkowej budynku B stanowiło prawo użytkowania wniesione w 1997 r. aportem do głównego najemcy; pozostałą powierzchnię, tj. 18,79%, Spółka wykorzystuje na własne potrzeby)
• 91,06% powierzchni placów i dróg wewnętrznych na działce B (pozostałą część - 8,94% - Spółka wykorzystuje na własne potrzeby).
  
  

Na przestrzeni lat (tj. pomiędzy rokiem 1994 a 2012) zarówno powierzchnia wynajmowana jak i wskazane wyżej proporcje ulegały zmianom, w szczególności przed dokonaniem aportu prawa do użytkowania 450 m2 powierzchni budynku produkcyjno-usługowego była ona przez Sprzedającego wynajmowana.

Ogrodzenie terenu oraz osadnik błota stanowią część Nieruchomości integralnie związaną z jej funkcjonowaniem (najemcy korzystają z tych części Nieruchomości), obiekty te nie są jednak wskazane bezpośrednio jako przedmiot najmu.

Głównym najemcą jest jedna z jednostek zależnych od Spółki, pozostali najemcy są w większości podmiotami niezależnymi. Spółka wynajmuje Nieruchomość głównie na potrzeby prowadzenia salonu sprzedaży samochodów i serwisu samochodowego.

Dokonany przez Spółkę w 1997 r. aport prawa użytkowania 450 m2 powierzchni budynku produkcyjno- usługowego do spółki zależnej - głównego najemcy nie został opodatkowany VAT i strony nie udokumentowały tej transakcji fakturą VAT. W tym czasie aport prawa majątkowego w postaci prawa użytkowania ustanowionego przez wspólnika na rzecz spółki nie podlegał opodatkowaniu VAT (działanie takie nie było uznawane ani za dostawę towarów, ani za świadczenie usług).

Warunki odbioru przedmiotu transakcji

Intencją Spółki oraz Nabywcy jest objęcie planowaną transakcją składnika majątkowego (Części B Nieruchomości), nie zaś całego przedsiębiorstwa, czy też zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa. Spółka po dokonaniu transakcji będzie kontynuować działalność gospodarczą w innym rejonie Warszawy na bazie posiadanych aktywów.

Przed dokonaniem dostawy Części B Nieruchomości Spółka rozwiąże umowy najmu (w tym ewentualne umowy podnajmu) i doprowadzi do opróżnienia odpowiadającej im powierzchni, zgodnie z ustaleniami poczynionymi z Nabywcą

Z chwilą sprzedaży (zawarcia umowy przyrzeczonej) nastąpi przeniesienie posiadania samoistnego Części B Nieruchomości na Nabywcę w ten sposób, że Spółka zachowa ją w swoim władaniu jako posiadacz zależny. Po sprzedaży (tj. po podpisaniu umowy przyrzeczonej) Spółka będzie miała prawo używania Części B Nieruchomości przez czas nie dłuższy niż 3 miesiące („Okres Używania”) w celu podjęcia działań niezbędnych do zmiany miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (tj. do przeprowadzki), w tym będzie zobowiązana do usunięcia z terenu Nieruchomości wszystkich ruchomości. Najpóźniej z upływem „Okresu Używania” Spółka opuści Część B Nieruchomość i wyda ją Kupującemu, a Strony udokumentują stan Części B Nieruchomości w dniu jej przekazania na podstawie wcześniej dokonanej inspekcji . Strony wspólnie opiszą stan Części B Nieruchomości w ostatecznym protokole zdawczo-odbiorczym podpisanym przez Strony („Ostateczny Protokół Zdawczo-Odbiorczy”). Korzyści i ciężary związane z Częścią B Nieruchomością przejdą na Nabywcę z chwilą jej wydania przez Spółkę, w szczególności koszty mediów, podatku od nieruchomości i opłaty za użytkowanie wieczyste do momentu wydania Części B Nieruchomości będą pokrywane przez Spółkę.

Po ostatecznym przekazaniu Części B Nieruchomości znajdujące się na niej obiekty zostaną przez Nabywcę rozebrane. Nabywca rozpocznie na tym terenie inwestycję polegającą na utworzeniu wielofunkcyjnych obiektów biurowych, handlowo-usługowych i mieszkaniowych zgodnie z uzyskaną już decyzją o warunkach zabudowy.

W celu usprawnienia procesu inwestycyjnego, Spółka zamierza w ramach umowy przedwstępnej złożyć oświadczenie umożliwiające Nabywcy złożenie wniosku o uzyskanie pozwolenia na rozbiórkę lub pozwolenia na budowę do czasu wpisania Nabywcy do księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana transakcja sprzedaży obiektów znajdujących się na Części B Nieruchomości będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, niewyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisana we wniosku transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, niewyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przedmiotowa transakcja potencjalnie mogłaby nie podlegać przepisom ustawy o VAT jedynie w sytuacji gdyby, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ich przedmiotem było przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”). Zdaniem Spółki, przedmiotem transakcji nie będzie jednak żadne z powyższych, gdyż składniki majątkowe stanowiące przedmiotem transakcji nie konstytuują ani przedsiębiorstwa, ani ZCP.

Pojęcie przedsiębiorstwa nie zostało zdefiniowane wprost w ustawie o VAT, jednak w doktrynie, orzecznictwie (wyrok SN z dnia 20 grudnia 2000 r., sygn. III RN 163/00; wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 października 2009 r., sygn. III SA/Wa 368/09) oraz interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe (interpretacja indywidualna z dnia 4 listopada 2008 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-1510/08-3/GD; interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2008 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-1641/08- /SM) powszechnie przyjmuje się, że do zdefiniowania tego pojęcia w zakresie ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55 KC, do której to definicji odsyła wprost ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych art. 4a pkt 3 ustawy (Dz. U. Nr 21, poz. 86 z późn. zm.).

Stosownie do art. 551 KC „przedsiębiorstwo” należy rozumieć jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie z powyższym przepisem, przedsiębiorstwo obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości łub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości łub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Pojęcie ZCP zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem, aby zbiór danych składników majątkowych mógł być uważany za ZCP, muszą być spełnione łącznie wszystkie elementy definicji przytoczonej powyżej, co oznacza, że:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
3. składniki te są przeznaczone do realizacji zadań gospodarczych;
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
   
   

Łączne spełnienie wyżej wymienionych przesłanek jest niezbędne, aby można było stwierdzić, iż mamy do czynienia z ZCP. Stanowisko takie zostało potwierdzone w orzecznictwie dotyczącym analogicznej definicji zawartej w przepisach o podatku dochodowym (wyrok WSA w Lublinie z dnia 12 października 2007 r., sygn. I SA/Lu 403107, wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 sierpnia 2009r., sygn. I SA/Ke 226/09) oraz interpretacjach organów podatkowych (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 maja 2009 r., sygn. IPPB5/423-131/09-2/MB; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 kwietnia 2009 r., sygn. ILPP2/443-67/09-4/EN, interpretacja Dyrektora Skarbowej w Warszawie z dnia 29 września 2009 r., sygn. IPPP2/443-778/09-2/IK).

Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, musi się on odznaczać pełną odrębnością która stanowi o możliwości samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. ZCP tworzą więc składniki, które można uznać za stanowiące zespół, a nie zbiór przypadkowych elementów.

Oznacza to, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić działalność lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa już przed zbyciem (interpretacja Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 29 marca 2004 r., sygn. IS.I/3- 423/6/04).

Dlatego też zbycie przez Spółkę Części B Nieruchomości, która stanowi jedno z aktywów nie może zostać uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w wiążących interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 sierpnia 2009 r., sygn. ILPP1/443-639/09-6/MT wskazano, iż nie wystarczy, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo, bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia pewnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Część B Nieruchomości będąca przedmiotem planowanej transakcji nie spełnia kryteriów pozwalających na zaklasyfikowanie jej jako ZCP. Należy zwrócić uwagę, że - jak to zostało powołane powyżej - aby można było mówić o ZCP, niezbędne jest wyodrębnienie organizacyjne oraz finansowe składników majątkowych z przedsiębiorstwa, natomiast przedmiotowa Część B Nieruchomości nie jest w ten sposób wyodrębniona z przedsiębiorstwa Spółki.

Jeżeli chodzi natomiast o wyodrębnienie finansowe, to i w tym przypadku ustawa nie określa jakie przesłanki muszą być spełnione, w szczególności, czy koniecznie jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych czy sporządzanie bilansów. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.(por. J. Marciniuk Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2008 Komentarz; Wydawnictwo C.H. Beck; Warszawa 2008;

także postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 20 marca 2007 r., sygn. 1471/DPR21423-204/06/AB). Dodatkowo, jednostka powinna posiadać własne środki pieniężne na finansowanie bieżącej działalności oraz własny rachunek bankowy. Również w świetle powyższej przesłanki przedmiotowa Część B Nieruchomości nie wykazuje cech ZCP. Dla Części B Nieruchomości nie są prowadzone odrębne księgi jak również nie jest sporządzany dla niej osobny bilans.

Spółka planuje sprzedać prawo wieczystego użytkowania gruntów wraz z prawem własności budynków i budowli stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Jednym z warunków transakcji będzie wypowiedzenie przez Spółkę umów najmu, a także doprowadzenie do rozwiązania istniejących względem Części B Nieruchomości umów podnajmu lub poddzierżawy. W związku z tym przed zawarciem umowy sprzedaży nastąpi opróżnienie powierzchni zajmowanej wcześniej przez najemców.

Tym samym podstawowy warunek uznania Części B Nieruchomości za ZCP nie zostanie w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym spełniony, gdyż Nabywca kupi opróżnioną Część B Nieruchomości, nie zaś funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony kompleks, w oparciu o który można prowadzić działalność gospodarczą.

Reasumując, zdaniem Spółki, sprzedaż obiektów znajdujących się na Części B Nieruchomości wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi wskazanymi w zdarzeniu przyszłym, w sytuacji w której nie zostaną przeniesione kluczowe umowy związane z prowadzeniem w oparciu o Część B Nieruchomości działalności gospodarczej, stanowić będzie dostawę składników majątkowych, nie zaś dostawę przedsiębiorstwa ani też ZCP. W konsekwencji dostawa ta podlegać będzie uregulowaniom ustawy o VAT i nie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawa Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w pozostałym zakresie (pyt. nr 2, 3 i 4 wniosku) zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.