INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2012r. (data wpływu 24 lutego 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2012r. (data wpływu 15 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT-7 za okres, w którym zostały wystawione wewnętrzne faktury korygujące – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2012r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 maja 2012r. (data wpływu 15 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT-7 za okres, w którym zostały wystawione wewnętrzne faktury korygujące.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży towarów. W oparciu o obowiązujące regulacje w zakresie VAT Spółka wystawiła faktury korygujące do faktur wewnętrznych. Korekcie podlegała kwota podatku należnego VAT wykazana na pierwotnych fakturach wewnętrznych. Skorygowany VAT był uprzednio zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o CIT.

Wnioskodawca wystawił faktury korygujące do faktur wewnętrznych VAT w związku z nieprawidłową kwalifikacją podatkową nieodpłatnych przekazań towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Wystawione faktury wewnętrzne zawierały bowiem VAT należny pomimo tego, że dokumentowały czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu sprzed 1 kwietnia 2011r. Doszło więc do pomyłki w kwocie podatku, polegającej na rozliczeniu należnego podatku. W związku z tym zaistniały przesłanki do dokonania korekty rozliczenia VAT poprzez wystawienie odpowiednich korygujących faktur wewnętrznych, w których podatek należny został odpowiednio skorygowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wystawieniem faktur korygujących do faktur wewnętrznych, zmniejszających VAT, Spółka była uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawione zostały wewnętrzne faktury korygujące...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wystawieniem faktur korygujących do faktur wewnętrznych, zmniejszających VAT, Spółka była uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawiono faktury korygujące do faktur wewnętrznych.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych m.in. w art. 7 ust. 2 ustawy, wystawiane są faktury wewnętrzne.

Stosownie natomiast do § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 68, poz. 360, dalej: „rozporządzenie fakturowe"), w przypadku, gdy stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, należy wystawić fakturę korygującą. Przepis ten stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych (§ 24 rozporządzenia fakturowego).

Odnosząc się do kwestii ujęcia przedmiotowych wewnętrznych faktur korygujących w rozliczeniu VAT należy zauważyć, że ustawa o VAT nie zawiera przepisów wskazujących wprost, w którym okresie rozliczeniowym należy uwzględnić korekty faktur wewnętrznych u ich wystawcy. W ocenie Spółki, przedmiotowe zagadnienie należy zatem rozstrzygnąć poprzez odpowiednie zastosowanie przepisów art. 29 ust. 4c w zw. z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, bowiem dotyczą one sytuacji, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej stwierdzono pomyłkę w kwocie podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania stanowi obrót. W myśl art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania o wartość kwot wynikających z dokonanych korekt faktur dokonuje się pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę. Stosownie natomiast do art. 29 ust. 4c ustawy o VAT, art. 29 ust. 4a ustawy o VAT stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Mając na uwadze powyższe regulacje, podstawa opodatkowania VAT pomniejszana jest po uzyskaniu potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. W związku jednak z faktem, że w przypadku korekty faktury wewnętrznej wystawca jest równocześnie nabywcą, w ocenie Spółki, nie jest konieczne uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę tej faktury, a zatem kwota podatku należnego VAT powinna być pomniejszona w rozliczeniu za okres wystawienia wewnętrznych faktur korygujących.

Spółka pragnie przy tym podkreślić, iż prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych wydanych przez organy podatkowe (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach indywidualnych z dnia 29 kwietnia 2008r., znak IPPP1-443-722/08-2/RK oraz z dnia 25 lutego 2008r., znak IPPP1/443-685/07-2/IG, a także z dnia 13 września 2011r., znak IPPP1-443-1052/11-2/PR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady fakturowania – w tym wystawiania faktur wewnętrznych – zostały określone przez Ministra Finansów w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie upoważnienia zapisanego w ustawie o VAT. Na mocy ustawowej delegacji Minister Finansów wydał obowiązujące rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 24 ust. 1 tego rozporządzenia przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.
   
   

W myśl § 24 ust. 2 rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Zgodnie z § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3 rozporządzenia).

§ 14 ust. 4 ww. rozporządzenia stanowi, iż przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 8 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Stosownie do przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W myśl art. 29 ust. 4b ustawy o VAT warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1. eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
2. dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.
   
   

Przepis art. 29 ust. 4c ustawy o VAT stanowi, iż przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w przypadku faktur wewnętrznych, jak i faktur wewnętrznych korygujących wystawca faktury nie przesyła jej do żadnego innego podmiotu. Nie może zatem otrzymać potwierdzenia odbioru wewnętrznej faktury korygującej. Tak więc w przypadku wystawienia korekty do faktury wewnętrznej (wystawionej w trybie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT), wystawca korekt faktur wewnętrznych jest równocześnie ich odbiorcą, a to powoduje, że data wystawienia korekt faktur wewnętrznych, jest jednocześnie datą potwierdzenia ich odbioru.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wystawił faktury korygujące do faktur wewnętrznych VAT w związku z nieprawidłową kwalifikacją podatkową nieodpłatnych przekazań towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Wystawione faktury wewnętrzne zawierały bowiem VAT należny pomimo tego, że dokumentowały czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT W związku z tym zaistniały przesłanki do dokonania korekty rozliczenia VAT poprzez wystawienie odpowiednich korygujących faktur wewnętrznych, w których podatek należny został odpowiednio skorygowany.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i zaistniały stan faktyczny należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wystawiając faktury korygujące do faktur wewnętrznych miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu podatku za okres, w którym te faktury korygujące zostały wystawione. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie bowiem zastosowanie art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. organ zauważa, iż przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii zasadności wystawienia przez Wnioskodawcę przedmiotowych korekt faktur wewnętrznych, gdyż kwestie te nie były przedmiotem jego zapytania. Stwierdzenia Wnioskodawcy w tym zakresie przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego bez dokonywania oceny ich prawidłowości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się również, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.