INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 2 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania z tytułu darowizny budynków i budowli trwale związanych z gruntem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania darowizny budynków i budowli trwale związanych z gruntem za odpłatną dostawę towarów,

• stawki opodatkowania podatkiem VAT czynności darowizny ww. nieruchomości,

• możliwości rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT ww. darowizny

• podstawy opodatkowania z tytułu ww. darowizny.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca z siedzibą w … (dalej: Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in. wydobywanie węgla brunatnego oraz wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza przekazać w formie darowizny grunty wraz z mieszczącymi się na nich budynkami i budowlami należącymi do przedsiębiorstwa Spółki. Grunty, budynki i budowle, będące przedmiotem planowanej darowizny nie stanowią zorganizowanej część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011, Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: ustawa o VAT).

Spółka pragnie wskazać, iż jej poprzednikom prawnym (w 2010 r. nastąpiło połączenie 13 spółek z grupy … w drodze przejęcia, zgodnie z art. 492 § 1 pkt l ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych polegającego na przeniesieniu całego majątku spółek przejmowanych na rzecz Spółki, działającej jako spółka przejmująca. W rezultacie, na podstawie art. 93 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, Spółka wstąpiła we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółek przejmowanych, jako ich następca prawny) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z nabyciem towarów i usług służących wytworzeniu przedmiotowych budynków i budowli trwale związanych z gruntami. Przekazywane budowle i budynki zostały wytworzone przez poprzedników prawnych Spółki we własnym zakresie.

Budynki i budowle będące przedmiotem darowizny nie są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

(we wniosku pytanie nr 4) Czy podstawą opodatkowania przedmiotowej darowizny będzie określona w momencie dostawy wartość nakładów poniesionych na wytworzenie przekazywanych przez Spółkę budynków i budowli trwale związanych z gruntami, skorygowana o koszt ich zużycia, odpowiadająca ich aktualnej wartości netto określonej dla celów bilansowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania przedmiotowej darowizny będzie określona w momencie dostawy wartość nakładów poniesionych na wytworzenie przekazywanych przez Spółkę budynków i budowli trwale związanych z gruntami, skorygowana o koszt ich zużycia, odpowiadająca ich aktualnej wartości netto określonej dla celów bilansowych.

Zasadniczo, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, stanowiący kwotę należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o należny podatek. Stosownie natomiast do art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, „W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.”

Jak wynika z cytowanego powyżej art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli więc przedmiotem dostawy są trwale związane z gruntem budynki, budowle lub ich części, dla transakcji tej ustala się tylko jedną, tj. wspólną podstawę opodatkowania.

Jednocześnie, jak zostało wskazane w art. 29 ust 10 ustawy o VAT, w przypadku nieodpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, „podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów”.

Jak wynika z powyższych regulacji, w przypadku nieodpłatnych przekazań towarów, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (w tym darowizn), prawidłowe określenie podstawy opodatkowania wymaga od podatnika dokonującego przekazania następujących czynności:

• ustalenia kosztu wytworzenia przekazywanych nieodpłatnie towarów (w przypadku, gdy zostały one wytworzone, a nie nabyte),

• skorygowania poniesionych kosztów wytworzenia na moment ich dostawy (tj. na dzień dokonania ich nieodpłatnego przekazania w formie darowizny).
  
  

Zdaniem Spółki, stosownie do powyższego, ustalenia kosztu wytworzenia przekazywanych nieodpłatnie towarów na moment ich dostawy (tj. na dzień dokonania ich nieodpłatnego przekazania w formie darowizny), należy więc dokonać poprzez pomniejszenie wartości początkowej nakładów poniesionych na wytworzenie przekazywanych składników majątkowych o koszty ich zużycia (tj. częściową utratę ich wartości związaną z wieloletnim używaniem nieruchomości).

W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, iż w analizowanej sytuacji, podstawą opodatkowania przedmiotowej darowizny będzie określona w momencie dostawy (darowizny) wartość nakładów poniesionych na wytworzenie przekazywanych przez Spółkę budynków i budowli trwale związanych z gruntami skorygowana o koszt ich zużycia. W praktyce zatem wartość ta będzie odpowiadać aktualnej wartości netto przekazywanych składników, określonej dla celów bilansowych. Zdaniem Spółki bowiem, wartość przedmiotowych składników majątkowych ustalona w sposób wskazany powyżej, będzie najbardziej zbliżona do ich aktualnej, rzeczywistej wartości. Aktualna wartość netto tych składników określona dla celów bilansowych w najbardziej bowiem odpowiedni sposób odzwierciedlać będzie ich aktualną wartość. W szczególności, okres ekonomicznej użyteczności podlega okresowej weryfikacji jedynie na gruncie prawa bilansowego, podczas gdy na gruncie prawa podatkowego jest wartością stałą, wynikająca z przyjętych przez ustawodawcę uśrednionych wartości zawartych w Wykazie Stawek Amortyzacyjnych.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż zaprezentowane przez nią stanowisko znajduje odzwierciedlenie w pismach organów podatkowych. Przykładowo, prawidłowy sposób określania podstawy opodatkowania w przypadku darowizny budynków był przedmiotem interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 grudnia 2010 r. (sygn. ITPP2/443-976/10/AF), w której uznano, iż planowana przez podatnika darowizna będzie podlegała opodatkowaniu VAT, natomiast „(...) podstawą opodatkowania będzie koszt wytworzenia przedmiotowego budynku, określony w momencie dokonania opisanej czynności, a nie jak wskazano we wniosku - w momencie wytworzenia.”

Tożsame stanowisko zostało wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji Indywidualnej z dnia 7 lutego 2012 r. (sygn. ITPP2/443-1602/11/AW) dotyczącej prawidłowego określenia podstawy opodatkowania z tytułu przekazania przez podatnika budynku mieszkalnego na cele osobiste. W rozpatrywanej sprawie organ wskazał, że „podstawą opodatkowania ww. czynności, zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy, będzie koszt wytworzenia budynku określony na dzień, w którym dojdzie do jego nieodpłatnego przekazania na cele osobiste, a nie - jak wskazano we wniosku – nakłady wynikające z faktur i rachunków związanych z budową tego budynku.”

Wytyczne w zakresie prawidłowej interpretacji art. 29 ust. 10 zostały również zawarte w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2011 r. (sygn. ILPP4/443-416/11-2/BA), dotyczącej podstawy opodatkowania towarów podlegających spisowi z natury, ustalanej na postawie art. 29 ust. 10 ustawy o VAT.

W powoływanej interpretacji organ podatkowy wskazał, iż „(...) stanowisko Zainteresowanego, co do obowiązku ujęcia przedmiotowego budynku w spisie z natury oraz przyjęciu do określenia podstawy opodatkowania kosztu wytworzenia ustalonego w ten sposób, że wartość początkowa wytworzonego budynku zostanie pomniejszona o częściową utratę wartości w związku z kilkuletnim używaniem, o ile przyjęty wskaźnik utraty wartości uwzględnia rzeczywiste zużycie budynku, należało uznać za prawidłowe.”

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

W świetle regulacji art. 7 ust. 2 ustawy, przez odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in. wydobywanie węgla brunatnego oraz wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza przekazać w formie darowizny grunty wraz z mieszczącymi się na nich budynkami i budowlami należącymi do przedsiębiorstwa Spółki. Grunty, budynki i budowle, będące przedmiotem planowanej darowizny nie stanowią zorganizowanej część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka pragnie wskazać, iż jej poprzednikom prawnym (w 2010 r. nastąpiło połączenie 13 spółek z grupy … w drodze przejęcia, zgodnie z art. 492 § 1 pkt l ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych polegającego na przeniesieniu całego majątku spółek przejmowanych na rzecz Spółki, działającej jako spółka przejmująca. W rezultacie, na podstawie art. 93 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, Spółka wstąpiła we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółek przejmowanych, jako ich następca prawny) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z nabyciem towarów i usług służących wytworzeniu przedmiotowych budynków i budowli trwale związanych z gruntami. Przekazywane budowle i budynki zostały wytworzone przez poprzedników prawnych Spółki we własnym zakresie. Budynki i budowle będące przedmiotem darowizny nie są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o VAT.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (…).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Oznacza to, że strony są wolne w kształtowaniu treści umowy. Wskazana zasada ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy prawa podatkowego, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego. Stąd też Wnioskodawca przy zachowaniu zasad wolnego rynku i wolnej konkurencji może dowolnie kształtować ceny, po których sprzedawany jest towar.

W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 29 ust. 3 ustawy, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do treści art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jak stanowi art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Natomiast przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a).

Zgodnie z art. 29 ust. 9 ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (art. 29 ust. 10 ustawy).

Powołane wyżej przepisy art. 29 ustawy, wyrażają generalną zasadę określania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają zatem podatnika w swobodzie ustalania ceny. Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy.

Zagadnienie podstawy opodatkowania zostało uregulowane w art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Do podstawy opodatkowania, w myśl art. 78 ww. Dyrektywy wlicza się następujące elementy:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
2. koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Do celów akapitu pierwszego lit. b), państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (bądź dokonywanego w innej dopuszczalnej prawem formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów). Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji, tj. konkretnej dostawy towarów lub konkretnej usługi.

Z cyt. powyżej przepisów wynika, iż podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru lecz wartość tego towaru ustalona na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sytuacji podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla dokonania czynności darowizny nieruchomości będzie, zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy tego budynku oraz wartość gruntu. W sytuacji, gdy przedmiotem darowizny będzie budynek/budowle trwale z gruntem związane, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29 ust. 5 ustaw.

Oceniając zatem całościowo stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że podstawą opodatkowania przedmiotowej darowizny – gruntów wraz z mieszczącymi się na nich budynkami i budowlami, będzie określona w momencie dostawy wartość nakładów poniesionych na wytworzenie przekazywanych przez Spółkę budynków i budowli trwale związanych z gruntami, skorygowana o koszt ich zużycia, odpowiadająca ich aktualnej wartości netto określonej dla celów bilansowych, należało uznać za nieprawidłowe z uwagi na fakt niewskazania wartości gruntu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa. Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Stosownie zaś do art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w zakresie podstawy opodatkowania z tytułu darowizny budynków i budowli trwale związanych z gruntem .

Wniosek w zakresie:

• uznania darowizny budynków i budowli trwale związanych z gruntem za odpłatną dostawę towarów

• stawki opodatkowania podatkiem VAT czynności darowizny ww. nieruchomości,

• możliwości rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT ww. darowizny

został rozstrzygnięty interpretacją Nr IPTPP1/443-330/13-2/MW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.