INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2013 r. (data wpływu 2 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu transakcji sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu transakcji sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działek,

• opodatkowania podatkiem i braku zwolnienia z podatku VAT transakcji sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działek.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 lipca 2013 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości, w której skład wchodzą działki gruntu o numerach ewidencyjnych 64/82 oraz 64/93 (dalej: działki).

Wnioskodawca zamierza zawrzeć ze spółką (dalej: Spółka) umowę sprzedaży działek (dalej: umowa sprzedaży). Wnioskodawca jest właścicielem 48,4% udziałów w Spółce. Pozostałe udziały w Spółce należą do innej spółki kapitałowej, przy czym Wnioskodawca posiada 99,9% udziałów w tej drugiej wymienionej Spółce.

Działki wraz z naniesieniami zostały nabyte przez Wnioskodawcę na mocy umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego w 2002 r. W umowie tej wskazano, iż cena nabycia działek oraz znajdujących się na nich wówczas budynków, budowli i urządzeń nie zawierała podatku od towarów i usług (dalej: VAT) z uwagi na zastosowanie zwolnienia z VAT.

W dacie nabycia działek znajdowały się na nich budynki, budowle i urządzenia, które stały się własnością Wnioskodawcy, z wyjątkiem budowli sieciowych opisanych poniżej. Zgodnie z informacją zawartą w księdze wieczystej, obie działki mają status zabudowanych, jednakże w rzeczywistości, wskazane wyżej budynki, budowle i urządzenia, które niegdyś znajdowały się na działkach zostały w całości wyburzone/usunięte w ramach przygotowania terenu pod inwestycję. Na Działkach znajdują się jednak następujące naniesienia, niebędące własnością Wnioskodawcy, to jest:

• na działce 64/82 znajduje się wodociąg dostarczający wodę do działek sąsiednich, który wchodzi w skład przedsiębiorstwa wodno - kanalizacyjnego;

• w granicy działki 64/93 znajduje się kabel wysokiego napięcia będący własnością Zakładu Energetycznego (jak to wskazuje ww. akt notarialny);

• na działkach 64/82 i 64/93 znajduje się kabel telefoniczny wchodzący w skład przedsiębiorstwa telekomunikacyjnego;

• na działkach 64/82 i 64/93 znajduje się kanalizacja sanitarna wchodząca w skład przedsiębiorstwa wodno - kanalizacyjnego.
  
  

Od daty nabycia Działek, Wnioskodawca nie ponosił na nie nakładów. W 2007 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółką umowę dzierżawy (dalej: umowa dzierżawy), zgodnie z którą oddał Spółce działki wraz z posadowionymi na nich budynkami (dotyczy to okresu przed ich wyburzeniem) do używania i pobierania pożytków za wynagrodzeniem, co obejmowało również uprawnienie Spółki do dysponowania działkami na cele budowlane. Zgodnie z umową dzierżawy Spółka miała, po wyburzeniu dotychczasowych obiektów w całości, zrealizować inwestycję polegającą na wybudowaniu na działkach obiektu centrum handlowo-biurowo-usługowo-rekreacyjnego. W stosunku do obu działek zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy. Ponadto, Spółka, jako inwestor, uzyskała decyzję Prezydenta Miasta o pozwoleniu na budowę na działkach centrum handlowo-rozrywkowego. W ostatnim kwartale 2012 r. Spółka rozpoczęła proces inwestycyjny. Aktualnie na działkach zostały dokonane wyburzenia i rozpoczęto prace ziemne oraz budowę fundamentów przyszłego centrum handlowego. Przewidywany termin zakończenia budowy centrum handlowego na działkach przypada w ostatnim kwartale 2014 r.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i rozlicza dla celów VAT usługi dzierżawy działek, według stawki podstawowej, dokumentując je fakturami VAT wystawianymi na Spółkę, Wnioskodawca uzyskuje również dochody z wynajmu lokali, który to najem również jest przez niego uwzględniany w rozliczeniach podatku VAT.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i rozlicza przychody z tytułu umowy dzierżawy oraz umów najmu dla celów podatku dochodowego, jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako m.in. najem i dzierżawa składników majątku niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Powyższe przychody rozliczane są dla celów podatku dochodowego na zasadach ogólnych, tj. według skali podatkowej.

Wnioskodawca uzyskał interpretację indywidulaną z dnia 30 sierpnia 2010 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP2/443-803/10-2/MN) dotyczącą opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek wraz z ich ówczesnymi naniesieniami. Organ uznał w tej interpretacji, iż przy sprzedaży działek Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika VAT oraz że sprzedaż działek wraz z pozostałymi naniesieniami będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, jednakże zwolnioną z tego podatku na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę, iż z dniem 1 kwietnia 2013 uległo zmianie brzmienie art. 15 ust. 2 ustawy oVAT, zawierającego definicję działalności gospodarczej dla celów VAT, jak również na działkach wyburzono naniesienia, Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskanie potwierdzenia prawidłowości swojego stanowiska na gruncie nowego brzmienia przepisów ustawy.

Wnioskodawca informuje, iż również Spółka wystąpiła do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim) działającego z upoważnienia Ministra Finansów, z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidulanej w zakresie skutków podatkowych umowy sprzedaży Działek występujących po jej stronie.

W piśmie z dnia 18 lipca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że przed dokonaniem transakcji sprzedaży działek nie dokona zwrotu poniesionych przez Spółkę nakładów inwestycyjnych związanych z budową przyszłego centrum handlowego. Wynika to z następującej konstrukcji prawnej planowanej transakcji:

• jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego działek na rzecz Spółki;

• z mocy prawa, na Spółkę (jako dzierżawcę), z chwilą sprzedaży przejdzie ogół praw i obowiązków wydzierżawiającego (Wnioskodawcy);

• wygaśnie w drodze tzw. konfuzji (czyli skupienia w jednym podmiocie pozycji dzierżawy i wydzierżawiającego) – umowa dzierżawy nie zostanie zatem rozwiązana przez jej strony przed zawarciem umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek na rzecz Spółki;

• z uwagi na fakt, że nie dojdzie do rozwiązania umowy dzierżawy, nie będzie miał miejsca zwrot na rzecz Wnioskodawcy przedmiotu dzierżawy, w tym i ulepszeń dokonanych przez Spółkę jako dzierżawcę – w efekcie, nie dojdzie do zwrotu na rzecz Spółki poniesionych przez nią nakładów na ulepszenia.
  
  

Należy także zwrócić uwagę, że zgodnie z interpretacją art. 676 w zw. z art. 694 Kodeksu cywilnego, zwrot dzierżawcy poniesionych przez niego nakładów na ulepszenia następuje po ziszczeniu się dwóch warunków:

1. zwrotu przedmiotu dzierżawy na rzecz wydzierżawiającego po zakończeniu dzierżawy;
2. zatrzymania przez wydzierżawiającego ulepszeń w zamian za odrębne wynagrodzenie na rzecz dzierżawcy.
   
   

Żaden z tych warunków nie będzie miał miejsca w niniejszej sprawie, gdyż Wnioskodawca:

1. nie otrzyma z powrotem przedmiotu dzierżawy (wręcz przeciwnie, sprzeda przedmiot dzierżawy na rzecz Spółki);
2. nie zatrzyma ulepszeń.
   
   

Powyższy sposób przeprowadzenia transakcji sprzedaży działek na rzecz dzierżawcy, który dokonał na tych działkach ulepszeń jest również akceptowany w praktyce podatkowej, co znajduje potwierdzenie w interpretacjach podatkowych i wyroku Sądu Administracyjnego powołanych we wniosku o interpretację podatkową.

Przedmiotem zbycia będą jedynie prawa użytkowania wieczystego działek gruntu opisanych we wniosku o interpretację podatkową. Przedmiotem zbycia nie będą natomiast:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, z wyjątkiem prawa użytkowania wieczystego działek gruntu przedstawionych we wniosku;

• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa o korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych (przy czym, z mocy prawa, na Spółkę przejdą prawa i obowiązku wydzierżawiającego);

• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

• koncesje, licencje i zezwolenia;

• patenty i inne prawa własności przemysłowej;

• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

• tajemnice przedsiębiorstwa;

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Przedmiotem zbycia będzie prawo użytkowania wieczystego dwóch działek gruntu należących do majątku Wnioskodawcy – osoby fizycznej, z którym Wnioskodawca osiąga dochody z dzierżawy. Zdaniem Wnioskodawcy, dochody z dzierżawy tych składników jego majątku mają charakter pasywny. Ich uzyskiwanie wprawdzie stanowi przejaw działalności gospodarczej Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (ze względu na szeroką definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 15 tej ustawy) i, z tego względu, czynności te podlegają opodatkowaniu VAT, jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, nie prowadzi on w tym celu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Nie jest on także z tego względu zarejestrowany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, działki będące przedmiotem sprzedaży nie będą wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonym do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zdaniem Wnioskodawcy, działki te nie będą wyodrębnione:

• na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. nie stanowią wyodrębnionego organizacyjnie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania; nie można bowiem mówić o zorganizowanym zespole składników w sytuacji, gdy mamy do czynienia jedynie z dwiema działkami gruntu; ponadto, trudno mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym w odniesieniu do dwóch działek, których jedyną cechą jest to, że należą do majątku Wnioskodawcy;

• na płaszczyźnie finansowej, tj. nie posiadają samodzielności finansowej, pozwalającej na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym, Wnioskodawca nie prowadzi bowiem ewidencji księgowej (tj. nie prowadzi ksiąg rachunkowych, ani podatkowej księgi przychodów i rozchodów), ponadto, fakt, że na podstawie dokumentów posiadanych przez Wnioskodawcę możliwe jest określenie przychodów i kosztów dzierżawy przedmiotowych działek jest oczywistą konsekwencją ich posiadania i oddania w dzierżawę, jednocześnie, jest to wręcz konieczne dla celów prawidłowego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych;

• na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. dwie działki nie mogą stanowić, bez użycia innych aktywów, potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.
  
  

Wnioskodawca wskazał, iż ma nadzieję, że przedstawione wyjaśnienia będą pomocne dla organu wydającego interpretację dla potrzeb dokonania samodzielnej oceny, że zbywane działki gruntu nie są wyodrębnione na płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej i że w związku z tym nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa czy też przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zawarciem i wykonaniem umowy sprzedaży Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawarciem i wykonaniem umowy sprzedaży Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika VAT.

Uzasadnienie stanowiska:

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawarciem i wykonaniem umowy sprzedaży będzie on działał w charakterze podatnika VAT.

Status podatnika VAT zgodnie z przepisami ustawy o VAT

Podatkowi VAT podlegają czynności przedmiotowo podlegające opodatkowaniu (tj. w szczególności, dostawa towarów lub świadczenie usług za wynagrodzeniem) dokonane przez osoby działające w charakterze podatników. Oceny, czy przy sprzedaży działek Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika VAT należy dokonywać w oparciu o przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami VAT są osoby wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na mocy ust. 2, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przepis ten w powyższym brzmieniu obowiązuje od 1.04.2013 r.

W doktrynie wskazuje się, iż powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Aczkolwiek ustawa nie wyraża tego wprost, przyjąć należy, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności (por. Adam Bartosiewicz, Komentarz do art. 15 ustawy o podatku cd towarów i usług, SIP Lex).

Niezwykle ważnym źródłem interpretacji art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), który w połączonych sprawach C-180/10 (Słaby) i C-181/10 (Kuć) orzekł, iż dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. TSUE stwierdził, iż jeżeli zbywca w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy VAT, należy uznać go za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika VAT.

Argumenty przemawiające za uznaniem Wnioskodawcy za podatnika VAT w stosunku do sprzedaży działek.

W świetle powyższej definicji działalności gospodarczej oraz orzecznictwa TSUE, za uznaniem Wnioskodawcy za podatnika w stosunku do sprzedaży działek przemawiają następujące argumenty:

1. W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i działa aktywnie na rynku nieruchomości, tj. w sposób ciągły dla celów zarobkowych nie tylko wydzierżawia działki, ale także wynajmuje lokale innym podmiotom. Nie można uznać tej działalności Wnioskodawcy za incydentalną. Co więcej, Wnioskodawca wykorzystuje działki do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust 2 ustawy o VAT (tj. w celu świadczenia ww. usług dzierżawy), włączając w to również zamiar realizacji inwestycji w postaci centrum handlowego. Zdaniem Wnioskodawcy, zamiar ten wykracza poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności, czy też zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawca nie ograniczał się bowiem do pasywnego wydzierżawienia gruntu, a jego aktywność gospodarcza nie skończy się na sprzedaży działek na rzecz Spółki. Wnioskodawca dokona tej sprzedaży w ściśle określonym celu inwestycyjnym, zachowując pośredni wpływ na przebieg inwestycji. Należy bowiem zauważyć, iż Wnioskodawca, działając jako profesjonalista utworzył spółkę celową (tj. Spółkę) oraz w sposób zorganizowany i przemyślany przygotował inwestycję komercyjną. Należy w tym miejscu wyjaśnić, iż wykorzystywanie spółek celowych (taką jest Spółka) do realizacji inwestycji komercyjnych na rynku nieruchomości jest ogólnie przyjętą praktyką biznesową na rynku nieruchomości, przede wszystkim z uwagi na możliwość pozyskania finansowania od instytucji finansowych. Innymi słowy, wkład Wnioskodawcy w tę inwestycję nie ogranicza się jedynie do „dostarczenia” działek. Wnioskodawca będzie bowiem zachowywał kontrolę i decydujący wpływ na przebieg inwestycji realizowanej przez Spółkę. Wpisuje się to w strategię gospodarczą Wnioskodawcy (realizowaną z powziętym z góry zamiarem), który zmierza do maksymalizacji zysków z posiadanych nieruchomości, a jednym z wymaganych do realizacji celu działań prawnych jest zbycie działek na rzecz spółki celowej.Niewątpliwie zatem sprzedaż działek na rzecz Spółki będzie odbywała się w ramach większego planu gospodarczego Wnioskodawcy, a zatem w sferze działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy o VAT) prowadzonej przez Wnioskodawcę.
2. Należy zauważyć, iż Wnioskodawca wprawdzie nie podejmował działań marketingowych, ani innych działań sprzedażowych typowych dla podmiotów trudniących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, jednakże, nie dlatego, iż nie działa jako profesjonalista w tym zakresie, ale dlatego tylko, że zamierza sprzedać działki na rzecz Spółki, w której jest udziałowcem. Czyni to zbędnymi wysiłki marketingowe związane ze sprzedażą działek, gdyż Wnioskodawca kontrolował i kontroluje Spółkę. Zatem brak aktywności marketingowej, ukierunkowanej na znalezienie nabywcy działek, nie może powodować, że Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT w stosunku do ich sprzedaży.
3. Warto zauważyć, że Wnioskodawca otrzymał już w przeszłości pozytywną interpretację podatkową w związku z planowaną sprzedażą działek. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu we wskazanej wyżej interpretacji z dnia 30 sierpnia 2010 r., słusznie wskazał, że skoro Wnioskodawca ma status podatnika VAT i działa w tym charakterze przy dzierżawie działek, to nie można przyjąć, że nie będzie działał w tym charakterze przy ich sprzedaży. Zdaniem Wnioskodawcy, konkluzja ta pozostaje aktualna również w świetle nowego brzmienia art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zwłaszcza biorąc pod uwagę całokształt działalności Wnioskodawcy i jego strategię gospodarczą.
4. Warto również zauważyć, że ustawa o VAT zawiera własną definicję działalności gospodarczej stworzoną na potrzeby opodatkowania VAT. Definicja ta różni się od definicji działalności gospodarczej występujących w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, w Ordynacji podatkowej, jak też w innych ustawach podatkowych, np. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, iż pojęcie działalności gospodarczej na gruncie VAT jest autonomiczne dla celów tego podatku. Oznacza to, iż sam fakt braku rejestracji Wnioskodawcy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej nie przesądza, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT.
   
   

Powyższe argumenty jednoznacznie wskazują, iż Wnioskodawca będzie działał przy sprzedaży działek w charakterze podatnika VAT.

Zmiana brzmienia art. 15 ust. 2 ustawy o VAT

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana brzmienia art. 15 ust. 2 ustawy o VAT pozostaje bez wpływu na sytuację Wnioskodawcy w niniejszej sprawie. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż przed dniem 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 15 ust. 2 ustawy o VAT zawierający definicję działalności gospodarczej, brzmiał następująco: „działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2013.35; dalej: ustawa nowelizująca), zmieniającej powyższą definicję działalności gospodarczej, przedmiotowa zmiana uwzględnia wnioski z wymienionego wyżej wyroku TSUE. W uzasadnieniu do projektu ustawy nowelizującej wskazano, iż „nowe brzmienie art. 15 ust. 2 jednoznacznie wskazuje, że nie jest realizowana opcja uznania za podatnika każdego, kto dokonuje określonych transakcji związanych z działalnością gospodarczą w sposób okazjonalny. W konsekwencji doprecyzowanie definicji działalności gospodarczej pozwoli łatwiej ocenić podmiotowi, czy wykonując określone czynności staje się on podatnikiem VAT. Wprowadzana zmiana nie oznacza jednak, że nie jest objęty podatkiem od towarów i usług podmiot, który prowadząc działalność gospodarczą wykona np. tylko jedną transakcję.” W świetle powyższego uzasadnienia, z nowego brzmienia ustawy nie należy wywodzić, iż jednorazowość transakcji w sposób automatyczny powoduje jej niepodleganie opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji, pomimo wykreślenia z definicji działalności gospodarczej na gruncie VAT odniesienia do „czynności, która została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy”, Wnioskodawca nadal powinien być uznawany za podatnika w stosunku do sprzedaży działek z uwagi na całokształt swojej działalności. Konkluzje Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu przedstawione w powołanej wyżej interpretacji indywidualnej pozostają zatem niewątpliwie aktualne.

W świetle powyższego, Wnioskodawca uważa, iż w związku z zawarciem i wykonaniem umowy sprzedaży Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu transakcji sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działek. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem i braku zwolnienia z podatku VAT transakcji sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działek został rozpatrzony interpretacją nr IPTPP4/443-291/13-7/UNR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.