INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, reprezentowanej przez pełnomocnika radcę prawnego przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2013 r. (data wpływu 3 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2014 r. (data wpływu 21 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy sprzedaż działki wchodzącej w skład majątku osobistego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy sprzedaż działki wchodzącej w skład majątku osobistego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 lutego 2014 r. (data wpływu 21 lutego 2014 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy i własnego stanowiska oraz określenie przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (jak określono w piśmie z dnia 18 lutego 2014 r.).

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą z przerwami od roku 2006 w zakresie handlu artykułami spożywczymi, która podlega wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej. W roku 2007 Zainteresowany nabył działkę rolną o powierzchni 1,70 ha. W roku 2008 Wnioskodawca nabył kolejny grunt rolny o powierzchni 1,22 ha, który powiększył Jego gospodarstwo rolne. Ww. działki nigdy nie były użytkowane w prowadzonej działalności gospodarczej, ani nie były ujęte w ewidencji środków trwałych. W roku 2011 Zainteresowany dokonał podziału gruntu rolnego, zakupionego jako majątek prywatny, o powierzchni 1,70 ha na 13 mniejszych działek. Jedna z nich stanowi wydzieloną drogę dojazdową do 12 pozostałych. W roku 2012 Uchwałą Rady Gminy uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (…), w którym to planie teren ww. działek został uznany za działki rolne z prawem do zabudowy jednorodzinnej, szeregowej lub bliźniaczej. W październiku 2013 r. Wnioskodawca sprzedał jedną z działek wraz z udziałem w drodze dojazdowej. Przed sprzedażą Zainteresowany nie utwardzał drogi, jak również nie podłączył sieci wodnej, kanalizacyjnej ani prądu i nie zamierza tego rodzaju działań wykonywać. Działki nie zostały również ogrodzone, a przy sprzedaży Wnioskodawca nie korzystał z ogłoszeń w prasie ani z usług pośrednictwa biura nieruchomości. Teren sprzedawanych działek nie był wydzierżawiany, Zainteresowany nie pobierał również dopłat unijnych do nieużytków.

Działka nie została nabyta w celu podziału i odsprzedaży, co potwierdza również fakt, że aby podzielić teren na działki i wydzielić drogę dojazdową Wnioskodawca razem z dwoma właścicielami sąsiednich gruntów udostępnili część terenu, aby można było wydzielić drogę zgodnie z wymaganiami Gminy.

Z pisma z dnia 18 lutego 2014 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, że Zainteresowany w roku 2007 nabył działkę rolną celem prowadzenia gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca nadmienił, że posiada status rolnika do dnia dzisiejszego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży działki rolnej z prawem do zabudowy, nabytej w roku 2007 wchodzącej w skład majątku osobistego Zainteresowanego wystąpi konieczność odprowadzenia podatku VAT należnego do US...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w VAT nie powstanie przy sprzedaży nabytych w roku 2007 działek. Działki nie zostały nabyte w celu odsprzedaży, nigdy nie służyły i nie służą prowadzonej działalności gospodarczej, a otrzymane ze sprzedaży środki nie zostały przeznaczone na zakup kolejnych gruntów, a na potrzeby własne Zainteresowanego. Zgodność powyższego działania z zapisami ustawy o VAT oraz prawem unijnym zdaje się potwierdzać wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4176/06 (niepubl.), zgodnie z którym: „Sprzedaż kilku lub więcej dziełek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe, jeżeli działki te stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu VI Dyrektywy VAT”. W powołanym wyroku sądu obowiązek podatkowy w VAT nie powstaje w sytuacji, gdy podmiot dokonuje czynności, która odnosi się do majątku osobistego niezwiązanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży. Na podobnym stanowisku stanął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06, LEX nr 261626.

W piśmie z dnia 18 lutego 2014 r. - stanowiącym uzupełnienie do wniosku - Wnioskodawca wskazał, że obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT nie powstanie biorąc pod uwagę brzmienie art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Przede wszystkim w przedmiotowej sprawie, jak Zainteresowany wskazał w opisie sprawy, nie mamy do czynienia z prowadzeniem przez Niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca nabył działki jako osoba fizyczna do majątku osobistego. Zgodnie ze stanowiskiem zawartym w doktrynie z uwagi na dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej nie pozwala na uznanie podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Wniosek ten wynika z literalnego brzmienia przepisu art. 15 ust. 2 ustawy. Podatnikiem na gruncie ustawy może być osoba, która dokonuje czynności dostawy towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w sposób częstotliwy. W przedmiotowej sprawie Zainteresowany jest osobą, która ma zamiar dokonania sprzedaży działek stanowiących majątek osobisty, a ponadto jako osoba fizyczna. Bez znaczenia w niniejszej sprawie jest fakt, że Wnioskodawca posiada 11 działek.

Ponadto nałożenie na Zainteresowanego obowiązku zapłaty podatku VAT w przedstawionym stanie faktycznym prowadziłoby do absurdalnej sytuacji, w której sprzedaż składnika majątku osobistego traktowana byłaby jako działalność gospodarcza opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że w związku z tym, że wniosek wpłynął do tut. Organu w grudniu 2013 r., przedstawiony stan faktyczny został oceniony w oparciu o przepisy obowiązujące w roku 2013.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowej jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Ponadto należy zauważyć, że z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji, jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku gruntu jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Nie jest zatem działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą z przerwami od roku 2006 w zakresie handlu artykułami spożywczymi, która podlega wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej. W roku 2007 Zainteresowany nabył działkę rolną o powierzchni 1,70 ha. W roku 2008 Wnioskodawca nabył kolejny grunt rolny o powierzchni 1,22 ha, który powiększył Jego gospodarstwo rolne. Ww. działki nigdy nie były użytkowane w prowadzonej działalności gospodarczej, ani nie były ujęte w ewidencji środków trwałych. W roku 2011 Zainteresowany dokonał podziału gruntu rolnego, zakupionego jako majątek prywatny, o powierzchni 1,70 ha na 13 mniejszych działek. Jedna z nich stanowi wydzieloną drogę dojazdową do 12 pozostałych. W roku 2012 Uchwałą Rady Gminy uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (…), w którym to planie teren ww. działek został uznany za działki rolne z prawem do zabudowy jednorodzinnej, szeregowej lub bliźniaczej. W październiku 2013 r. Wnioskodawca sprzedał jedną z działek wraz z udziałem w drodze dojazdowej. Przed sprzedażą Zainteresowany nie utwardzał drogi, jak również nie podłączył sieci wodnej, kanalizacyjnej ani prądu i nie zamierza tego rodzaju działań wykonywać. Działki nie zostały również ogrodzone, a przy sprzedaży Wnioskodawca nie korzystał z ogłoszeń w prasie ani z usług pośrednictwa biura nieruchomości. Teren sprzedawanych działek nie był wydzierżawiany, Zainteresowany nie pobierał również dopłat unijnych do nieużytków. Działka nie została nabyta w celu podziału i odsprzedaży, co potwierdza również fakt, że aby podzielić teren na działki i wydzielić drogę dojazdową Wnioskodawca razem z dwoma właścicielami sąsiednich gruntów udostępnili część terenu, aby można było wydzielić drogę zgodnie z wymaganiami Gminy. Ponadto Zainteresowany wskazał, że w roku 2007 nabył działkę rolną celem prowadzenia gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca nadmienił, że posiada status rolnika do dnia dzisiejszego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego nie wynika jakiekolwiek aktywne działanie Wnioskodawcy, tj. uzbrojenie gruntów w przyłącza do sieci wodociągowej, energetycznej lub gazowej, ogrodzenie, utwardzenie dróg wewnętrznych, ogłoszenie w prasie, radiu i sieci internetowej w poszukiwaniu nabywców itd., które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto opisana działka gruntu nie była wykorzystywana przez Zainteresowanego w działalności gospodarczej oraz nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych, co mogłoby wskazywać na ekonomiczne wykorzystanie gruntu.

W przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca nie działa zatem jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży ww. nieruchomości stanowi jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez Niego prywatnego majątku. Zainteresowany sprzedając wskazaną działkę korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż towaru z majątku osobistego nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność ta oznacza bowiem działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Zatem Wnioskodawca dokonując sprzedaży wskazanej we wniosku działki korzystał z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie sprzedaży ww. działki, a dostawę tej działki cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż działki rolnej z prawem do zabudowy, nabytej w roku 2007 wchodzącej w skład majątku osobistego Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej. W związku z ww. dostawą gruntu Zainteresowany korzysta z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem i nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem w niniejszej sytuacji nie wystąpi konieczność odprowadzenia podatku VAT należnego do Urzędu Skarbowego.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie wskazania, czy sprzedaż działki wchodzącej w skład majątku osobistego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w zakresie wskazania, czy sprzedaż nieuzbrojonych działek bez wykorzystania prasy oraz biur pośrednictwa sprzedaży nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2014 r. nr ILPP1/443-1083/13-5/NS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.