We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina P. (dalej również jako: ,,Gmina” lub ,,Wnioskodawczym”) jest osobą prawną powołaną z mocy ustawy, wykonującą zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jej status prawny określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 - powoływana dalej jako: ,,ustawa o samorządzie gminnym’’). Na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm. - powoływanej dalej jako: „ustawa o finansach publicznych"), Wnioskodawczyni prowadzi rachunkowość zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.) i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 289) - z uwzględnieniem zasad określonych w ustawie o finansach publicznych.

Dotychczas Wnioskodawczyni rozliczała podatek od towarów i usług za pośrednictwem Urzędu (NIP: xxx) - który stanowi jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Co istotne, urząd gminy funkcjonuje wyłącznie w ramach struktury organizacyjnej Gminy. Urząd Gminy jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (określanego dalej również jako: ,,VAT’’).

Pozostałe gminne jednostki budżetowe nie były zaś zarejestrowane jako podatnicy podatku od towarów i usług i nie dokonywały jego odrębnych rozliczeń.

W dniu 19 lutego 2014 r. Gmina złożyła w Urzędzie Skarbowym w … zgłoszenie VAT-R - rejestrując się tym samym jako podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni wskazała przy tym, że Gmina będzie składać deklaracje VAT-7, zaś pierwsza deklaracja zostanie złożona za miesiąc marzec 2014 r.

Podatek od towarów i usług za miesiąc luty 2014 r. Gmina zamierza rozliczyć tak, jak czyniła to dotychczas - tj. deklarację VAT-7 złoży Urząd Gminy (NIP: xxx) i rozliczy w niej podatek od towarów i usług związany z działalnością Gminy w miesiącu lutym 2014 r.

Począwszy od miesiąca marca 2014 r., deklaracje VAT-7 będzie składała Gmina (NIP: yyy). W związku z tym faktury VAT sprzedaży wystawiać będzie Gmina (NIP: yyy) i na nią również wystawiane będą faktury VAT zakupu. Urząd Gminy (NIP: xxx) od miesiąca marca 2014 r. nie będzie już wystawiać ani otrzymywać faktur VAT.

Jednocześnie jednak deklaracje VAT-7 za te same okresy rozliczeniowe składać będzie również Urząd Gminy (NIP: xxx). Będą to deklaracje ,,zerowe’’, w których nie będzie wykazywana żadna sprzedaż ani żaden zakup.

Wymaga przy tym podkreślenia, że począwszy od marca 2014 r. całościowego rozliczenia podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni dokonywać będzie w deklaracjach VAT-7 składanych przez Gminę (NIP: yyy). Dalsze utrzymywanie rejestracji Urzędu Gminy dla celów VAT wynika zaś z konieczności zapewnienia możliwości (ewentualnego) korygowania deklaracji VAT-7 złożonych za okresy rozliczeniowe poprzedzające marzec 2014 r., oraz (ewentualnego) korygowania faktur VAT z tych okresów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. (we wniosku pytanie nr 2) Czy prawidłowe będzie złożenie przez Urząd Gminy deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2014 roku i dokonanie w tej deklaracji rozliczenia podatku od towarów i usług związanego z działalnością Gminy z miesiąca lutego 2014 r.?
2. (we wniosku pytanie nr 3) Czy prawidłową będzie zamierzona praktyka Gminy polegająca na tym, że - począwszy od okresu rozliczeniowego: marzec 2014 r. - składać będzie deklaracje VAT-7 Gminy i dokonywać w tych deklaracjach rozliczeń podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe oraz - równocześnie - składać będzie ,,zerowe’’ deklaracje VAT-7 Urzędu Gminy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, przyczyną podjęcia przywołanej wyżej uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 1/13 była rozbieżność praktyki rozliczania podatku od towarów i usług przez poszczególne gminy. Niektóre z nich rozliczały bowiem podatek VAT poprzez poszczególne gminne jednostki budżetowe, inne zaś rozliczały ten podatek - wynikający z działalności całej gminy - w jednej deklaracji składanej| bezpośrednio przez daną gminę. Wnioskodawczyni dotychczas rozliczała podatek od towarów i usług w deklaracjach VAT-7 składanych przez Urząd Gminy. Z uwagi jednak na jednoznaczne wyjaśnienie przedmiotowego zagadnienia prawnego uchwałą NSA z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 1/13 (z której wynika obowiązek skonsolidowania rozliczeń VAT na poziomie danej jednostki samorządu terytorialnego), Gmina musiała zarejestrować się jako podatnik podatku od towarów i usług.

Wszelako podjęta przez Wnioskodawczynię zmiana praktyki rozliczeń podatku VAT pociąga za sobą istotne trudności praktyczne. Obawy Gminy dotyczą przede wszystkim rozliczeń podatku od towarów i usług, których dokonała poprzez Urząd Gminy. Co istotne, faktury VAT sprzedaży i zakupu były dotychczas wystawiane na Urząd Gminy. Z uwagi na mechanizm rozliczeń podatku VAT i dynamikę obrotu gospodarczego może również dojść do sytuacji, w której zajdzie konieczność skorygowania faktury VAT sprzedaży wystawionej przez Urząd Gminy i - co za tym idzie - skorygowania deklaracji VAT-7 z poprzednich okresów rozliczeniowych. Wnioskodawczyni może również otrzymywać korekty faktur VAT zakupu z poprzednich okresów rozliczeniowych (co również rodzić będzie konieczność dokonania korekty deklaracji VAT-7). Skoro zaś deklaracje składał dotychczas Urząd Gminy, to tylko on będzie mógł dokonać ich ewentualnych korekt.

Z tych przyczyn Wnioskodawczyni nie wyrejestrowała Urzędu Gminy na formularzu VAT-R, lecz zamierza w dalszym ciągu składać deklaracje VAT-7 Urzędu Gminy. Co istotne, w deklaracjach tych nie będzie wykazywać żadnych czynności sprzedaży ani zakupu (deklaracje ,,zerowe,,). Taka praktyka umożliwi Wnioskodawczyni dokonywanie ewentualnych korekt faktur VAT i deklaracji VAT-7 z poprzednich okresów rozliczeniowych.

Począwszy od okresu rozliczeniowego: marzec 2014 r., podatek od towarów i usług będzie rozliczany w deklaracjach VAT-7 Gminy.

Z uwagi na miesięczny mechanizm rozliczania podatku od towarów i usług, deklarację VAT-7 za miesiąc luty 2013 r. złoży jeszcze (na dotychczasowych zasadach) Urząd Gminy, który dokonana w niej całościowego podatku VAT związanego z działalnością Gminy z miesiąca lutego 2014 r.

Stanowisko Wnioskodawcy co do opisanych wyżej zdarzeń przyszłych (pytania 2 i 3) jest uzasadnione względami praktycznymi i nie jest sprzeczne z przepisami obowiązującego prawa. Co istotne, znajduje ono oparcie w komunikacie Ministerstwa Finansów dot. uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 1/13, w przedmiocie możliwości uznania jednostek budżetowych gminy za podatników podatku od towarów i usług (zamieszczonym na stronach internetowych Ministerstwa Finansów w dniu 9 lipca 2013 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy wskazać, że konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Na mocy art. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.), gmina jest wspólnotą samorządową, którą tworzą mieszkańcy gminy.

W świetle art. 4 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, Rada Ministrów w drodze rozporządzenia tworzy gminy, nadaje gminie lub miejscowości statut miasta i ustala jego granice.

Ponadto gmina - na podstawie art. 2 cyt. wyżej ustawy - wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 powołanej ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta). Jak stanowi natomiast art. 11a ust. 3 tej ustawy - ilekroć w ustawie jest mowa o wójcie, należy przez to rozumieć także burmistrza oraz prezydenta miasta.

W myśl art. 33 ust. 1 ww. ustawy, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Jak wynika z powyższego, urząd gminy nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu.

Urząd gminy (miasta) jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań gminy oraz obsługi techniczno-organizacyjnej gminy. Urząd, działając w imieniu gminy, realizuje jej zadania własne. Natomiast zdolność prawną i zdolność do dokonywania czynności prawnych ma wyłącznie gmina. Ustawa o samorządzie gminnym nie przyznaje urzędowi gminy (miasta) statusu jednostki organizacyjnej gminy, ale wyłącznie status aparatu pomocniczego organu gminy (wójta, burmistrza, prezydenta miasta). Tym samym urząd realizując zadania gminy może działać wyłącznie z zachowaniem swego statusu, jako jednostki pomocniczej organu wykonawczego.

Zatem na podstawie przepisów regulujących ustrój gminy oraz przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług, jako jednostka samorządu terytorialnego, ze względu na przyznaną jej ustawowo osobowość prawną. Natomiast urząd gminy (miasta), realizując zadania spoczywające na samorządowej osobie prawnej, a skutkujące obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług, występuje wyłącznie jako aparat pomocniczy, działający w imieniu i na rzecz ww. osoby prawnej.

Z przytoczonych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy (miasta). Gmina i urząd nie mogą być odrębnymi (odrębnie zarejestrowanymi) podatnikami podatku od towarów i usług, gdyż są to ściśle ze sobą związane podmioty.

Jak już zaznaczono powyżej, podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności może być wyłącznie gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną, nie zaś urząd gminy (miasta). Dlatego też tylko gmina może składać rozliczenia deklaracyjne w podatku od towarów i usług. Urząd nie może być zarejestrowany jako odrębny od gminy podatnik VAT, w związku z czym nie może być uprawniony do składania deklaracji w imieniu własnym (tj. używając własnej nazwy) w ramach realizacji zadań gminy.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego” (art. 96 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia (…).

Z przytoczonych przepisów wynika, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy, obowiązane są podmioty, o których mowa w art. 15 ustawy. Są to - jak już wskazano powyżej - podmioty będące osobami prawnymi, jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej lub osobami fizycznymi wykonującymi samodzielnie działalność gospodarczą (w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy) bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zatem to Gmina, a nie Urząd, winna złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi podstawę dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Ponadto, na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Wskazany przepis statuuje ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Przepis art. 81 § 2 ww. ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Stosownie do treści art. 81b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, uprawnienie do skorygowania deklaracji:

1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
2. przysługuje nadal po zakończeniu:
   1. kontroli podatkowej,
   2. postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.
   
   
   

W myśl art. 81b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji ma zatem na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Skorygowana deklaracja zastępuje deklarację złożoną uprzednio.

W tym miejscu należy podkreślić, że przy korekcie deklaracji należy uwzględnić przepisy dotyczące przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zgodnie z art. 70 § 1 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Stosownie z art. 112a ust. 1 ustawy, podatnicy przechowują:

1. wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie;
2. otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

– w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni dotychczas rozliczała podatek od towarów i usług za pośrednictwem Urzędu Gminy, który stanowi jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 19 lutego 2014 r. Gmina złożyła w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie VAT-R, rejestrując się tym samym jako podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni wskazała, że będzie składać deklaracje VAT-7, zaś pierwsza deklaracja zostanie złożona za miesiąc marzec 2014 r. Podatek od towarów i usług za miesiąc luty 2014 r. Gmina zamierza rozliczyć tak, jak czyniła to dotychczas - tj. deklarację VAT-7 złoży Urząd Gminy i rozliczy w niej podatek od towarów i usług związany z działalnością Gminy w miesiącu lutym 2014 r. Począwszy od miesiąca marca 2014 r., deklaracje VAT-7 będzie składała Gmina. W związku z tym faktury VAT sprzedaży wystawiać będzie Gmina i na nią również wystawiane będą faktury VAT zakupu. Urząd Gminy od miesiąca marca 2014 r. nie będzie już wystawiać ani otrzymywać faktur VAT. Jednocześnie jednak deklaracje VAT-7 za te same okresy rozliczeniowe składać będzie również Urząd Gminy. Będą to deklaracje ,,zerowe’’, w których nie będzie wykazywana żadna sprzedaż ani żaden zakup. Począwszy od marca 2014 r. całościowego rozliczenia podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni dokonywać będzie w deklaracjach VAT-7 składanych przez Gminę. Dalsze utrzymywanie rejestracji Urzędu Gminy dla celów VAT wynika zaś z konieczności zapewnienia możliwości (ewentualnego) korygowania deklaracji VAT-7 złożonych za okresy rozliczeniowe poprzedzające marzec 2014 r., oraz (ewentualnego) korygowania faktur VAT z tych okresów.

Z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wynika, że to gmina posiada osobowość prawną, a nie urząd. To gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Organem wykonawczym gminy jest wójt (burmistrz, prezydent), który wykonuje zadania przy pomocy urzędu. Urząd to jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej (jednostka budżetowa) faktycznie realizująca m.in. czynności objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Zatem urząd gminy nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Jest jednostką pomocniczą służącą wykonywaniu zadań gminy i wykonującą zadania obsługi techniczno-organizacyjnej gminy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy wskazać, że w zakresie podatku od towarów i usług podatnikiem jest Gmina. Z powyższej konstrukcji prawnej, jednoznacznie wynika, że Urząd uczestnicząc w realizacji określonych zadań spoczywających na Gminie, a skutkujących obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku od towarów i usług, występuje wyłącznie jako jednostka organizacyjna wspomagająca wykonywanie zadań przez Gminę i nie jest zdolny do podejmowania samodzielnych działań we własnym imieniu i na własny rachunek w tym zakresie.

Tym samym w przypadku wykonywania przez Gminę, jako jednostkę samorządu terytorialnego, czynności cywilnoprawnych podlegających podatkowi od towarów i usług, podatnikiem tego podatku jest wyłącznie Gmina, posiadająca osobowość prawną. Z przytoczonych wyżej przepisów jednoznacznie wynika bowiem, że nie występuje odrębna od podmiotowości Gminy podmiotowość Urzędu Miasta. Gmina i Urząd nie mogą być odrębnymi (odrębnie zarejestrowanymi) podatnikami podatku od towarów i usług, gdyż są to ściśle ze sobą związane podmioty. Ponadto należy wskazać, że Urząd nie jest uprawniony do wystawiania, otrzymywania faktur oraz składania deklaracji w imieniu własnym (tj. używając własnej nazwy) w ramach realizacji zadań Gminy.

Mając na względzie przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że w zakresie wypełniania wszelkich obowiązków z tytułu podatku od towarów i usług właściwym podmiotem tych czynności jest jedynie Gmina. Urząd prowadząc rozliczenia VAT jednostki samorządu terytorialnego działał jako reprezentant Gminy (jednostki samorządu terytorialnego). Zatem pomimo formalnych nieprawidłowości związanych z faktem, że to Urząd był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i deklaracje VAT-7 składane były przez Urząd - nie ulega jednak wątpliwości, że składane przez Urząd rozliczenia VAT były rozliczeniami Gminy - jako podatnika.

Urząd Gminy nie był i nie jest podmiotem uprawnionym do składania deklaracji VAT-7. Zatem Urząd Gminy nie jest również podmiotem uprawnionym do złożenia deklaracji za miesiąc luty 2014 r. Jednak z uwagi na to, iż w rozpatrywanej kwestii na gruncie przepisów podatku od towarów i usług występuje pełna ciągłość rozliczeń oraz tożsamość Urzędu i Gminy, zatem pomimo formalnych nieprawidłowości związanych z faktem, że deklaracja VAT-7 za miesiąc luty 2014r. została złożona przez Urząd, to rozliczenie to jest rozliczeniem Gminy - jako podatnika.

Dla celów rozliczeń podatku od towarów i usług, gmina i urząd gminy powinny stosować jednakowe oznaczenie NIP nadane gminie, a w związku z wykonywanymi przez nie czynnościami powinno być wystawiane jedno rozliczenie - deklaracja VAT-7, niezależnie od tego czy daną czynność należy przypisać gminie, czy też obsługującemu ją od strony techniczno-organizacyjnej urzędowi gminy.

Tym samym brak podstaw, by Gmina i Urząd Gminy byli równolegle zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług od marca 2014r. i by składane były za poszczególne okresy rozliczeniowe począwszy od marca 2014 r. dwie deklaracje VAT-7, tj. deklaracje Gminy z rozliczeniem podatku od towarów i usług oraz „zerowe” deklaracje Urzędu Gminy. W związku z zarejestrowaniem Gminy jako podatnika VAT, Urząd Gminy winien być wykreślony z rejestru podatników VAT, stosownie do art. 96 ust. 6 ustawy.

W przypadku zidentyfikowania potrzeby skorygowania rozliczeń z tytułu VAT (w zakresie ewentualnej korekty podatku należnego, jak i naliczonego) za okres, w którym czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT był Urząd, prawo do złożenia korekt deklaracji VAT-7 do deklaracji złożonych przez Urząd posiada Gmina, z uwagi na fakt, że dokonywane przez Urząd Gminy wszystkie rozliczenia w zakresie podatku VAT były w rzeczywistości rozliczeniami Gminy, jako podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy czy własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w przedmiocie zdarzenia przyszłego w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiąc luty 2014r. przez Urząd Gminy oraz równoległego składania deklaracji VAT-7 od marca 2014r. przez Gminę i Urząd Gminy.

Wniosek w przedmiocie stanu faktycznego w zakresie rejestracji Gminy jako podatnika podatku od towarów i usług został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.