Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-567/14/MU
z 26 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 29 maja 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z tytułu składek na ubezpieczenia OC - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z tytułu składek na ubezpieczenia OC.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie zarządzania portem morskim, jednym z kluczowych portów dla gospodarki kraju, a jego działalność w szczególności obejmuje zarządzanie nieruchomościami i infrastrukturą portową, prognozowanie, programowanie i planowanie rozwoju portu, budowę, rozbudowę, utrzymanie i modernizację infrastruktury portowej, pozyskiwanie nieruchomości na potrzeby rozwoju portu, świadczenie usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej, zapewnienie dostępu do portowych urządzeń odbiorczych odpadów ze statków w celu przekazania ich do odzysku lub unieszkodliwiania.

W celu ustalenia ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej dla członków organów Wnioskodawcy (członków zarządu, rady nadzorczej) oraz innych osób działających w jej imieniu (prokurentów), Wnioskodawca (dalej ubezpieczony) planuje zawarcie umowy ubezpieczenia OC (dalej umowa) z uprawnionym ubezpieczycielem (dalej ubezpieczenie OC) w zakresie szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej. Ochrona ubezpieczeniowa miałaby obejmować wszelkie roszczenia podniesione przeciw ubezpieczonemu (Wnioskodawcy) po raz pierwszy w okresie trwania ubezpieczenia lub okresie dodatkowym.

Ogólne warunki ubezpieczenia w pkt 3.18, określają jako osobę ubezpieczoną, dowolną osobę fizyczną, która była, jest lub podczas okresu ubezpieczenia zostanie:

1. członkiem zarządu lub prokurentem bądź osobą fizyczną zajmującą inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa określone jest jako równorzędne do stanowiska członka zarządu lub prokurenta;
   
2. pracownikiem:
   
   
   
   1. pełniącym funkcję zarządczą lub nadzorczą w spółce;
      
   2. w związku z roszczeniem zarzucającym naruszenie praw pracowniczych;
      
   3. wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych punkcie 1 w związku z roszczeniem zarzucającym pracownikowi spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu nieprawidłowego działania;
      
   
   
   
3. osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe spółki



1. lecz wyłącznie w czasie kiedy i tak długo, jak taka osoba ubezpieczona działa dla i w imieniu spółki w ramach funkcji określonych w punktach od 1 do 3 powyżej.
   Termin osoba ubezpieczona nie obejmuje zewnętrznych audytorów, zarządcy przymusowego, tymczasowego nadzorcy sądowego, syndyka, zarządcy, nadzorcy sądowego, jak również wszelkich likwidatorów spółki wyznaczonych przez sąd.

Niezależnie od wyżej wskazanego kręgu osób ubezpieczonych zgodnie z pkt 2.9 ogólnych warunków ubezpieczenia ubezpieczyciel planuje pokrycie szkody poniesionej przez współmałżonka, konkubenta lub inną podobną osobę (np. partnera życiowego), jak również spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy osoby ubezpieczonej powstałej wyłącznie w związku z nieprawidłowym działaniem popełnionym przez tę osobę.

Zgodnie natomiast z pkt 2.2 ogólnych warunków ubezpieczenia przewidywany jest dożywotni okres dodatkowy dla ustępującej osoby ubezpieczonej, która przed lub w trakcie okresu ubezpieczenia przestanie wchodzić w zakres definicji osoby ubezpieczonej z jakiejkolwiek przyczyny innej niż:

1. pozbawienie prawa do pełnienia takiej funkcji na mocy orzeczenia sądowego lub innej decyzji organów władzy publicznej lub
2. zajścia transakcji pod warunkiem, że:



1. umowa ubezpieczenia nie zostanie odnowiona, jak również nie zostanie zawarta przez lub w imieniu osoby ubezpieczonej inna umowa ubezpieczenia odpowiedzialności członków władz spółki lub
   
2. w przypadku, gdy taka odnowiona lub inna umowa ubezpieczenia nie będzie zapewniała ochrony dla takiej osoby ubezpieczonej.

Powyższa lista osób objętych ochroną ubezpieczeniową będzie jedyną formą określenia osób ubezpieczonych. Żadne dokumenty związane z planowaną umową nie będą wymieniały z imienia i nazwiska osób objętych ochroną ubezpieczeniową z tytułu umowy. Wnioskodawca nie będzie miał także obowiązku prowadzenia ewidencji osób „uznawanych” za ubezpieczone, ani też zgłaszania zmian kadrowych na stanowiskach objętych ochroną ubezpieczeniową ubezpieczycielowi.

Należy zatem podkreślić, iż osoby ubezpieczone pozostaną niezidentyfikowane imiennie do czasu wniesienia roszczenia przeciwko którejkolwiek z nich. Dopiero w tym momencie przeprowadzona zostanie weryfikacja, czy szkoda wynika z uchybień osoby objętej ubezpieczeniem oraz w konsekwencji, czy powstaje obowiązek wypłaty świadczenia.

Składka za ubezpieczenie OC ustalana będzie w formie ryczałtowej, a jej wysokość określać będzie ubezpieczyciel na podstawie dokonanej przez siebie indywidualnej oceny ryzyka wystąpienia szkód u ubezpieczającego i będzie ona uzależniona m.in. od wybranego przez Wnioskodawcę wariantu sumy ubezpieczenia. Wysokość składki nie będzie w żaden sposób uzależniona od ilości osób objętych ochroną ubezpieczeniową.

Należy podkreślić, iż krąg osób ubezpieczonych obejmował będzie zarówno osoby powołane w skład organów zarządzających, zatrudnione w spółce na podstawie umów o pracę (pracowników Wnioskodawcy), jak też osoby zarządzające, związane z Wnioskodawcą kontraktem menadżerskim.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie obowiązany do pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu ponoszenia kosztów związanych z objęciem ubezpieczeniem OC w odniesieniu do pracowników oraz członków pełniących funkcje w organach zarządzających w spółce (członków zarządu, rady nadzorczej oraz prokurentów) niezależnie od podstawy prawnej, na której osoby te pełnią funkcje na rzecz Wnioskodawcy (umowy o prace, kontrakty menadżerskie)?

Zdaniem Wnioskodawcy u członków organów spółki niezależnie od podstawy prawnej łączącego ich ze spółką stosunku prawnego nie powstanie przychód, w tym w szczególności przychód ze stosunku pracy lub działalności wykonywanej osobiście z tytułu ponoszenia przez Wnioskodawcę wydatków na objęcie ich ubezpieczeniem OC. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku odprowadzania z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W myśl art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Natomiast zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Art. 805 ust. 1 Kodeksu cywilnego wskazuje, iż przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Umowa ubezpieczenia ma na celu udzielenie ubezpieczonemu ochrony na wypadek określonego w umowie ryzyka, w zamian za zapłatę składki. Ochroną ubezpieczeniową może być objęty nie tylko podmiot ubezpieczający, ale także inna osoba (w takiej sytuacji jest to podmiot ubezpieczony). Stosownie bowiem do przepisów art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Nadal jednak, biorąc pod uwagę § 2 wskazanego przepisu, płatność składki spoczywać będzie na ubezpieczającym.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysporzeniem podlegającym opodatkowaniu jest każda formą otrzymanego świadczenia, zarówno pieniężna jak i niepieniężna. Zatem obok pieniędzy i wartości pieniężnych, ustawodawca za przychody uważa również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Będą to w szczególności różnego rodzaju świadczenia rzeczowe, chociaż przedmiotem świadczenia mogą być również prawa. W podobny sposób nieodpłatne świadczenie określa się również w orzecznictwie sądów administracyjnych: „korzystając z dotychczasowego orzecznictwa, jak i z poglądów doktryny należy stwierdzić, że ze świadczeniem nieodpłatnym będziemy mieli do czynienia w przypadkach, w których otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym. Oznacza to, że nie świadczy nic w zamian ani obecnie, ani też w przyszłości." (wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2008 r. II FSK 1578/06).

Co od zasady, objęcie ubezpieczeniem przez ubezpieczającego osób ubezpieczonych oraz ponoszenie wydatków związanych z ich ubezpieczeniem, stanowi dla tych osób nieodpłatne świadczenie opodatkowane podatkiem dochodowym. Nieodpłatne świadczenie w tej sytuacji to zapewnienie uprawnionym osobom - w sposób nieodpłatny - określonych możliwości, przekazanie określonych uprawnień (objęcie ochroną ubezpieczeniową). Przy czym, w zależności od stosunku prawnego wiążącego osobę ubezpieczoną i ubezpieczającego, przychód taki kwalifikowany będzie jako przychód ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 7 ww. ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy po stronie potencjalnie ubezpieczonych w przedmiotowej sprawie jednak nie wystąpi, a co za tym idzie Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy, jako płatnik podatku z tytułu ponoszonych przez siebie w przyszłości kosztów ubezpieczenia OC. W ocenie Wnioskodawcy, katalog osób ubezpieczonych na podstawie umowy jest katalogiem otwartym, co uniemożliwia określenie, które osoby należałoby uznać za ubezpieczone i od jakiej podstawy opodatkowania osoby te miałyby obowiązek odprowadzać podatek. W konsekwencji brak jest podstaw do opodatkowania nawet tych osób, o których wiadomo, iż na chwilę obecną podlegałyby ubezpieczeniu. Brak jest bowiem informacji, w jakiej wysokości należałoby przypisać im nieodpłatne świadczenie w sytuacji, gdy składka ma charakter ryczałtowy i nie jest uzależniona od ilości osób ubezpieczonych.

Należy zwrócić uwagę, iż krąg osób ubezpieczonych obejmie m.in. byłych, obecnych oraz przyszłych członków zarządu oraz rady nadzorczej, prokurentów lub pracowników pełniących funkcje zarządcze lub nadzorcze w spółce, współmałżonków, konkubentów lub inne podobne osoby (np. partnerów życiowych), spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy osoby ubezpieczonej.

W przypadku tych osób, wobec możliwych zmian w składzie organów zarządzających Wnioskodawcą, których to zmian nie można przewidzieć ani tym bardziej wykluczyć, na moment planowanego zawierania umowy czy opłacania składki ubezpieczeniowej, ich liczba oraz tożsamość nie będzie znana.

Nie bez znaczenia dla niemożności określenia kręgu osób ubezpieczonych pozostaje także fakt zagwarantowania przez ubezpieczyciela dożywotniego okresu dodatkowego dla ustępującej osoby ubezpieczonej, w wypadku wystąpienia określonych warunków, który rozszerza znacząco ten krąg, a jednocześnie uniemożliwia (bez uprzedniej weryfikacji zaistnienia tych warunków, które jednak dotyczą zdarzeń w przyszłości, a zatem nie dają się ustalić na chwilę zawarcia umowy) jednoznaczne przesądzenie objęcia tych osób ubezpieczeniem i poniesienia przez ubezpieczyciela odpowiedzialności za szkodę w odniesieniu do nich.

Zdaniem Wnioskodawcy, o ile aktualny skład organów spółki będzie możliwy do ustalenia w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy wszystkich osób fizycznych, niemożliwej do zidentyfikowania na ten dzień, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Nie da się bowiem ustalić na dzień zapłaty składki danych osób, które będą pełnić ww. funkcje w przyszłości, tym bardziej nie można również ustalić danych spadkobierców oraz prawnych przedstawicieli tych osób w sytuacji, gdy okoliczności powodujące konieczność pociągnięcia ich do odpowiedzialności (śmierć, utrata zdolności do czynności prawnej członków organów) nie miały jeszcze miejsca w momencie zawierania umowy. Podobnie zajście lub nie okoliczności wskazanych w punkcie 2.2 ogólnych warunków ubezpieczenia, warunkujące objęcie ochroną ubezpieczeniową ustępujących członków, które jest obecnie czysto hipotetyczne, uniemożliwia sprecyzowanie kręgu osób ubezpieczonych, a w konsekwencji skonkretyzowanie przychodu wobec tych osób.

Ponadto, Wnioskodawca uważa, że Jego twierdzenie o otwartym kręgu podmiotów ubezpieczonych ma swoje uzasadnienie także ze względu na okoliczność objęcia ubezpieczeniem szerokiej, niezidentyfikowanej grupy pracowników, którzy staną się osobami ubezpieczonymi w przypadku ponoszenia odpowiedzialności z tytułu:

1. pełnienia w spółce funkcji zarządczych lub nadzorczych, lub
2. w związku z roszczeniem zarzucającym naruszenie praw pracowniczych lub
3. wskazaniem jako współpozwani wraz z którąkolwiek z osób wchodzących w skład organów zarządzających spółki lub prokurenta lub
4. bycia osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe.

Tutaj, z wyjątkiem sytuacji opisanej w punkcie a) i d), pracownicy jako osoby ubezpieczone zostaną określeni dopiero w momencie wytoczenia wobec nich powództwa, jako osób naruszających prawa pracownicze lub też w przypadku, gdy dany pracownik zostanie wskazany jako współpozwany wraz z którymkolwiek członkiem zarządu lub rady nadzorczej lub prokurentem. Na dzień zapłaty składki nie będzie można zatem jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę. Dopiero skierowanie roszczenia wobec pracownika spowoduje objęcie go ubezpieczeniem OC z tytułu umowy.

Zindywidualizowanie ochrony ubezpieczeniowej w związku z pozwaniem konkretnych pracowników, nie wyklucza dalszego rozszerzenia kręgu osób ubezpieczonych o kolejne osoby, np. kolejnych pracowników lub inne podmioty, takie jak małżonkowie, konkubenci, spadkobiercy czy przedstawiciele prawni. Nie jest również możliwe uśrednienie wartości składki przypadającej na poszczególne osoby ubezpieczone, nie jest bowiem znana ogólna liczba osób ubezpieczonych. Osoby ubezpieczone nie zostały określone wprost w umowie, a objęcie ich ubezpieczeniem będzie odbywać się „sukcesywnie” w przypadku zajścia przesłanek wypadku ubezpieczeniowego - tj. przykładowo wytoczenia roszczenia wobec pracowników Wnioskodawcy czy śmierci spadkodawcy będącego członkiem zarządu spółki. Należy przy tym przypomnieć, iż składka na ubezpieczenie OC ma charakter ryczałtowy, a jej wysokość nie jest w żaden sposób powiązana z ilością (nawet w sposób orientacyjny) osób ubezpieczonych. Ostatecznie Wnioskodawca wskazuje, iż nie istnieje możliwość przypisania nieodpłatnego świadczenia do konkretnych osób ubezpieczonych, a co za tym idzie również brak jest możliwości przypisania im przychodu z tego tytułu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazuje interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 27 lutego 2013 r. znak ITPB2/415-1090/12/RS, z dnia 5 maja 2014 r. znak ITPB2/415-134/14/MU, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lutego 2013 r. znak IPPB2/415-1115/12-2/EL, z dnia 23 maja 2011 r. znak IPPB2/415-202/11-4/AS, z dnia 16 stycznia 2013 r. znak IPPB2/415-990/12-2/AS oraz wyroki WSA we Wrocławiu z dnia 13 października 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1254/09, WSA w Białymstoku z dnia 27 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 197/09, WSA w Szczecinie z dnia 13 kwietnia 2011 r. sygn.. akt I SA/Sz 49/11, WSA w Warszawie z dnia 30 października 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 804/09, z dnia 26 lutego 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2019/08.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy, na podstawie umowy brak jest możliwości określenia przyszłego kręgu osób ubezpieczonych w sposób zindywidualizowany i konkretny. Takie osoby jak pracownicy Wnioskodawcy czy następcy prawni członków organów będą uzyskiwały ochronę ubezpieczeniową dopiero w sytuacji zaistnienia w trakcie trwania umowy szczególnych okoliczności, niemożliwych do ustalenia w chwili obecnej. Uniemożliwia to ustalenie przychodu w postaci nieodpłatnych świadczeń przez poszczególne osoby ubezpieczone. Brak jest bowiem podstaw do ustalenia wysokości przypadających na nich składek w dacie planowanego zawarcia umowy ubezpieczenia i opłacenia ich przez Wnioskodawcę, a co za tym idzie brak jest również możliwości określenia podstawy opodatkowania z tytułu ubezpieczenia OC. Ustalenie tych okoliczności nie jest możliwe także w odniesieniu do osób, o których wiadomo z pewnością, że podlegają ubezpieczeniu (np. aktualny członek zarządu), bo nie wiadomo, jaka będzie w przyszłości jeszcze liczba pozostałych osób podlegających ubezpieczeniu. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku ustalania przychodu po stronie osób pełniących funkcje zarządcze na podstawie umów o pracę jak i kontraktów menadżerskich, a tym samym nie ma też obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości opłacanej składki na ubezpieczenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012r. poz. 361 z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika natomiast, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatne świadczenie” obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

Przy tym, zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Dotyczy to zarówno podatników osiągających przychody ze stosunku pracy, jak i podatników uzyskujących przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 7 – przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
  

• pkt 9 – przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
  Wyjątek, o którym mowa powyżej oznacza, że przychody podatnika, który na podstawie kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, są przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 powołanej ustawy.

Osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31 ww. ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze powołanej ustawy Kodeks cywilny – ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz zostaje zawarta umowa ubezpieczenia.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. członka zarządu, członka rady nadzorczej, pracownika wykonującego funkcje zarządcze). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje – co do zasady - powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W świetle zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku uznać jednak należy, że ubezpieczonym od odpowiedzialności cywilnej będzie nieograniczony krąg osób. Tym samym, w tejże sytuacji, nie będzie możliwym zidentyfikowanie osób objętych ubezpieczeniem. Objęcie ubezpieczeniem grupy osób, niemożliwej do zidentyfikowania, stanowi natomiast okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.

Powyższe oznacza, że zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej pracowników oraz członków pełniących funkcje w organach zarządzających w spółce (członków zarządu, rady nadzorczej oraz prokurentów), nie będzie stanowić dla tych osób, przychodu ze stosunku pracy lub przychodu z działalności wykonywanej osobiście, tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków i interpretacji organów podatkowych należy podkreślić, że jakkolwiek wyroki sądów i orzeczenia podatkowe kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. Należy stwierdzić, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.