INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01 marca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 06 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie limitu pomocy publicznej, w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 marca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie limitu pomocy publicznej, w związku z prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka, następca prawny X. Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej („Strefa" lub „SSE") na podstawie następujących zezwoleń:

• z 8 lipca 1997 r., zmienionego następnie decyzją Ministra Gospodarki z 29 lutego 2008 r., wydane pierwotnie na rzecz X. Sp. z o.o. („Zezwolenie nr 1");
• z 13 grudnia 2006 r., wydane pierwotnie na rzecz X. Sp. z o.o. („Zezwolenie nr 2");
• z 23 maja 2011 r. („Zezwolenie nr 3”).
  
  

We wszystkich w/w zezwoleniach strefowych wskazane zostało grupowanie statystyczne, obejmujące podstawową działalność Spółki - produkcję układów kierowniczych do samochodów: odpowiednio grupowanie PKWiU 2004:34.30 (Części i akcesoria do pojazdów silnikowych i ich silników") w Zezwoleniu nr 1 oraz w Zezwoleniu nr 2, a także PKWiU 2008:29.32 („Produkcja pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych z wyłączeniem motocykli") w Zezwoleniu nr 3.b Podkreślić dodatkowo należy, iż zgodnie z kluczem powiązań pomiędzy klasyfikacjami PKWiU 2004 oraz PKWiU 2008 przygotowanym przez Główny Urząd Statystyczny, grupowania PKWiU 2004:34.30 oraz PKWiU 2008:29.32 obejmują tożsamy zakres działalności. Zezwolenie nr 1 oraz Zezwolenie nr 2 udzielone zostały do 8 sierpnia 2016 r.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dyskontowanie całości uzyskanej pomocy publicznej (tj. faktycznie otrzymanego zwolnienia w PDOP na podstawie trzech zezwoleń łącznie) powinno odbywać się najpierw na dzień uzyskania Zezwolenia nr 1, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach Zezwolenia nr 1 limitu pomocy, na dzień wydania Zezwolenia nr 2 i finalnie, po wyczerpaniu limitu pomocy przysługującego w ramach Zezwolenia nr 2, na dzień uzyskania Zezwolenia nr 3... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, pomocą publiczną z tytułu prowadzenia działalności na terenie Strefy jest zwolnienie od opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie SSE w oparciu o otrzymane zezwolenia strefowe. Rozporządzenie Rady Ministrów z 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. z 2004 r. Nr 194, poz. 1983 ze zm.) w § 4 pkt 2a stanowi, że dla ulgi podatkowej, polegającej na obniżeniu wysokości podatku, a w szczególności na zwolnieniu z podatku, pomoc publiczną stanowi różnica między kwotą podatku należnego bez uwzględniania ulgi a kwotą podatku po jej uwzględnieniu.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 11b ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r., Nr 59, poz. 404 ze zm.), pod pojęciem dnia udzielenia pomocy rozumie się dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w PDOP. W konsekwencji powyższego, a także z uwagi na fakt iż rok podatkowy Spółki zgodny jest z rokiem kalendarzowym, dniem uzyskania pomocy publicznej, tj. dniem faktycznego skorzystania ze zwolnienia w PDOP, jest 31 marca roku następującego po danym roku podatkowym.

W celu określenia limitu dostępnej pomocy publicznej oraz pomocy publicznej faktycznie wykorzystanej Spółka obowiązana jest do stosowania mechanizmu określonego wzorem zdefiniowanym, wg obecnego stanu prawnego, w § 7 ust. 6 rozporządzenia w sprawie pomocy. Zgodnie z § 7 ust. 1 w/w rozporządzenia, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.

Mając na uwadze, że Spółka posiada trzy zezwolenia strefowe, uzyskane w różnym czasie, tj. Zezwolenie nr 1 wydane w 1997 r., Zezwolenie nr 2 wydane w 2006 r. oraz Zezwolenie nr 3 wydane w 2011 r., a także z uwagi na w/w mechanizm kalkulacji dostępnej i uzyskanej pomocy publicznej, Spółka uznaje, że do dnia wykorzystania pomocy publicznej przysługującej w ramach Zezwolenia nr 1, całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, Spółka powinna dyskontować wyłącznie na dzień uzyskania Zezwolenia nr 1, przy czym niezapłacony podatek od sumy dochodów strefowych stanowi pomoc publiczną.

W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia nr 1, przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania tego Zezwolenia, Spółka powinna rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach Zezwolenia nr 2. Spółka powinna wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, wyłącznie na dzień uzyskania Zezwolenia nr 2. W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia nr 2 przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania Zezwolenia nr 2, Spółka powinna rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach Zezwolenia nr 3. Spółka będzie wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, wyłącznie na dzień uzyskania Zezwolenia nr 3.

Przywołana metodologia pozwoli Spółce na precyzyjne obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej. Wyeliminuje także ryzyko skorzystania ze zwolnienia w PDOP w kwocie nienależnej, tj. przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej.

Podkreślić należy, że chronologiczne korzystanie z posiadanych zezwoleń strefowych jest tym bardziej zasadne, iż w takiej właśnie kolejności Spółka otrzymywała zezwolenia i w takiej też kolejności realizowała/realizuje projekty inwestycyjne stanowiące podstawę do ich wydania.

Spółka zaznacza, iż wraz z momentem, kiedy pomoc publiczna dyskontowana na dzień uzyskania Zezwolenia nr 3 przekroczy limit dostępnej pomocy publicznej obliczony na podstawie kosztów kwalifikowanych trzeciej inwestycji, zdyskontowanych na dzień uzyskania Zezwolenia nr 3, będzie ona obowiązana opodatkować wszystkie dochody uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością na terenie Strefy, na zasadach ogólnych.

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko zgodne jest z przepisami prawa dotyczącymi obliczania pomocy publicznej należnej podmiotom prowadzącym działalność na terenie SSE. Przedstawiony mechanizm obliczania dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej w czytelny i oczywisty sposób pozwoli określić w oparciu, o które zezwolenie strefowe Spółka korzysta ze zwolnienia od opodatkowania PDOP oraz czy i kiedy zostanie przekroczony próg wartości pomocy publicznej, do wykorzystania której Spółka jest uprawniona.

Prezentowane stanowisko jest w pełni zgodne z jednolitą linią interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe. Analogiczne podejście zostało zaprezentowane m.in. przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 8 listopada 2011 r., Znak IBPBI/2/423-996/11/SD;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 2 sierpnia 2011 r., Znak IBPBI/2/423-506/11/AP;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji Indywidualnej z 29 kwietnia 2011 r., Znak ILPB3/423-46/11-3/MM;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 17 marca 2011 r., Znak IBPBI/2/423-1888/10/JD.
  
  

Dodatkowo, Spółka wskazuje, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. (sygn. wyrok WSA w Rzeszowie z 8 maja 2007 r., I SA/Rz 254/07), przepisy rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z PDOP (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 21 listopada 2007 r. (sygn. III SA/Wa 1737/07), w którym stwierdził, iż „nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka, następca prawny X. Sp. z o.o., prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie następujących zezwoleń:

• z 8 lipca 1997 r., zmienionego następnie decyzją Ministra Gospodarki z 29 lutego 2008 r., wydane pierwotnie na rzecz X. Sp. z o.o. („Zezwolenie nr 1");
• z 13 grudnia 2006 r., wydane pierwotnie na rzecz X. Sp. z o.o. („Zezwolenie nr 2");
• z 23 maja 2011 r. („Zezwolenie nr 3”).
  
  

W związku z powyższym wątpliwości Spółki dotyczącą ustalenia, czy dyskontowanie całości uzyskanej pomocy publicznej powinno odbywać się najpierw na dzień uzyskania Zezwolenia nr 1, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach Zezwolenia nr 1 limitu pomocy, na dzień wydania Zezwolenia nr 2 i finalnie, po wyczerpaniu limitu pomocy przysługującego w ramach Zezwolenia nr 2, na dzień uzyskania Zezwolenia nr 3.

Updop wprowadzając podział na działalność opodatkowaną oraz wyodrębnioną działalność zwolnioną nie nakazuje wydzielać różnych rodzajów działalności zwolnionej i traktować ich odrębnie - tym bardziej zatem nie ma obowiązku wydzielania w ramach działalności zwolnionej dochodów z poszczególnych projektów inwestycyjnych. Wobec tego, jeżeli dany rodzaj działalności jest objęty zezwoleniem i działalność Przedsiębiorcy spełnia wymogi ustawy i rozporządzeń dotyczących specjalnej strefy ekonomicznej oraz jednocześnie ogólny maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej nie został wykorzystany, nie ma formalnych przeszkód do skorzystania z pomocy publicznej w postaci zwolnienia z podatku dochodowego.

Spółka, jako przedsiębiorca strefowy, posiada trzy zezwolenia na działalność w strefie; aby korzystać ze zwolnienia podatkowego, winna określić maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej wygenerowany przez wszystkie swoje wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą oraz porównać go z wielkością pomocy już otrzymanej w jakiejkolwiek formie.

Obowiązek ustalania odrębnego wyniku podatkowego odnosi się tylko do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i poza nią lub prowadzi działalność niewymienioną w zezwoleniu. W związku z tym, Spółka korzystająca z trzech zezwoleń uprawniona jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą trzech limitów pomocy publicznej. Ani przepisy strefowe, ani updop, nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna.

W konsekwencji, zdaniem tut. Organu, brak jest przeszkód, aby limit wielkości pomocy publicznej określony dla trzeciego zezwolenia, został zsumowany z limitem pomocy publicznej określonym dla pierwszej i drugiej inwestycji, a zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych obliczone w ten sposób objęło cały dochód Spółki uzyskany z działalności strefowej prowadzonej na podstawie trzech zezwoleń. Spółka może zatem objąć zwolnieniem dochód z całej działalności prowadzonej na terenie SSE, wykorzystując limit pomocy publicznej dostępnej w ramach pierwszego zezwolenia, a po jego wyczerpaniu limit wynikający z drugiego zezwolenia, a następnie po jej wyczerpania limit wynikający z trzeciego zezwolenia.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonego we wniosku Nr 1 i Nr 2 (stan faktyczny) wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.