2014.09.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-572/14-4/IG
z 26 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 19 września 2014 r. - data nadania (data wpływu 22 września 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 10 września 2014 r. skutecznie doręczone w dniu 12 września 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych lub budowlano-montażowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych lub budowlano-montażowych, uzupełniony w dniu 19 września 2014 r. - data nadania (data wpływu 22 września 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 10 września 2014 r. skutecznie doręczone w dniu 12 września 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 września 2014 r.:

Spółka S.A. („Spółka”) zajmuje się świadczeniem usług budowlanych i budowlano-montażowych. Wśród odbiorców tych usług znajdują się również podmioty nieposiadające osobowości prawnej, np. jednostki budżetowe takie jak urzędy administracji rządowej (np. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad) i samorządowej, kontroli, wymiaru sprawiedliwości (sądy), szkoły, jak również osobowe spółki prawa handlowego (np. spółki jawne czy komandytowe). W niektórych przypadkach Spółka nie ma informacji o tym, czy odbiorcy jej usług są podatnikami VAT, a jeśli są podatnikami (zarejestrowanymi jako podatnik VAT czynny lub zwolniony lub niezarejestrowanymi), to czy nabywane przez nich od Spółki usługi budowlane są związane z ich działalnością gospodarczą i czy zamierzają dokonać odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami ustawy o VAT, istnieje szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych (art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a). Znajduje się tam odesłanie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, czyli do przepisu określającego przypadki, kiedy istnieje obowiązek wystawienia faktury. Wynika z tego, że ma on zastosowanie tylko w przypadku świadczenia usług dla innych podatników lub osób prawnych niebędących podatnikami - a zatem nie dotyczy on przypadków, gdy odbiorcami usług budowlanych lub budowalno-montażowych są podmioty nieposiadające osobowości prawnej i jednocześnie nie będące podatnikami VAT.

Przedmiotem interpretacji w zamierzeniu Spółki ma być potwierdzenie poprawności jej stanowiska odnośnie momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT w przypadku świadczenia przez Spółkę usług budowlanych lub budowlano-montażowych na rzecz podmiotów, co do których Spółka nie ma pewności, czy są podatnikami podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 września 2014 r.:

Czy szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT ma zastosowanie w przypadku świadczenia przez Spółkę usług na rzecz podatnika, który spełnia przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, niezależnie od tego czy dokona on rejestracji jako podatnik VAT czynny lub zwolniony?

Czy szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT ma zastosowanie w przypadku świadczenia przez Spółkę usług na rzecz organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy, po otrzymaniu od nich oświadczenia o byciu podatnikiem VAT lub po otrzymaniu przez Spółkę od naczelnika urzędu skarbowego potwierdzenia rejestracji danego organu lub urzędu jako podatnika VAT czynnego lub zwolnionego?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na oba postawione przez nią pytania jest twierdząca.

Ad. pyt. 1)

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej ustawą o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1 tej ustawy. Wskazany przepis art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT mówi o dokonywaniu sprzedaży na rzecz podatnika. Zdaniem Spółki należy rozumieć przez to podatnika będącego podmiotem, który spełnia przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT niezależnie od tego czy dokonał on rejestracji jako podatnik VAT, natomiast w przypadku organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy, należy rozumieć przez to te organy i urzędy które są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni.

Z przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że obowiązek wystawienia faktury powstaje w przypadku sprzedaży dokonywanej przez podatnika na rzecz innego podatnika VAT, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. W powiązaniu z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT, który stanowi, że szczególny moment powstania obowiązku podatkowego związany jest z wystawieniem faktury VAT, oznacza to, że w przypadku świadczenia usług budowlanych i budowlano-montażowych na rzecz podmiotów niemających osobowości prawnej i niebędących podatnikami, obowiązek podatkowy począwszy od 2014 roku należy rozpoznawać na zasadach ogólnych, a nie szczególnych. Z powyższego wynika zatem, że dla Spółki przy świadczeniu usług budowlanych i budowlano-montażowych obowiązek podatkowy powstanie na zasadach ogólnych (tj. z chwilą wykonania usługi), o ile odbiorcą jej usług jest podmiot, który łącznie spełnia następujące przesłanki:

nie posiada osobowości prawnej oraz
nie jest podatnikiem podatku VAT, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze.

Kwestia ustalenia, czy odbiorca usług jest podmiotem mającym osobowość prawną czy też nie, nie jest na ogół problematyczna. Inaczej może być natomiast z ustaleniem dla celów podatku VAT statusu podatkowego usługobiorcy, zwłaszcza gdy Spółka nie otrzymała w tym zakresie informacji od swojego kontrahenta. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Posiadanie statusu podatnika odrywa się od obowiązku podatkowego w podatku VAT, ponieważ podatnik może podlegać obowiązkowi podatkowemu, ale nie jest to warunek konieczny. Inaczej mówiąc, podatnik to podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą, niekoniecznie zaś wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu, w związku z którymi podlegałby obowiązkowi podatkowemu (np. jest nim podmiot, który świadczy wyłącznie usługi z miejscem świadczenia za granicą). Dlatego w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikiem może być w zasadzie każdy samodzielny podmiot prawny, niezależnie od jego formy organizacyjno prawnej, wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Przepisy ustawy o VAT posiadają na swój użytek własną definicję działalności gospodarczej, stanowiąc, w art. 15 ust. 2, że obejmuje ona wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższe oznacza, że w zasadzie wyłącznie dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwalałoby na uznanie danego podmiotu za podatnika VAT w zakresie tych czynności.

Przez podatnika w rozumieniu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT z pewnością nie należy rozumieć w każdym przypadku wyłącznie podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny lub zwolniony, ponieważ status podatnika nie jest uzależniony od rejestracji (jak np. stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 5 sierpnia 2008 r. o sygn. akt I SA/Łd 149/08: „kategoria podatnika podatku VAT nie jest uzależniona od tego, czy dokonał rejestracji w tym podatku, czy też nie. O tym czy dany podmiot jest podatnikiem podatku VAT, czy też nie posiada takiego przymiotu nie decydują kryteria formalne związane z rejestracją, a jedynie kryteria obiektywne”). W praktyce zatem, jeżeli odbiorcą usług budowlanych lub budowlano-montażowych świadczonych przez Spółkę jest jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, ale wykonuje ona samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, to w związku z tym, że odbiorca jest podatnikiem, Spółka ma obowiązek wystawić fakturę VAT w związku ze sprzedażą i rozpoznać obowiązek podatkowy na zasadach szczególnych określonych w art. 19 ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT. Nie ma przy tym znaczenia to, czy odbiorca tych usług będący podatnikiem VAT, nabywa te usługi w celu bezpośrednio związanym ze swoją działalnością gospodarczą i czy zamierza dokonać odliczenia podatku naliczonego.

Po pierwsze warunku takiego nie zawiera przepis art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a po drugie nie można podatnika świadczącego usługę obarczać konsekwencjami kwalifikacji podatkowej danej transakcji (sprzedaży) u nabywcy usługi. Sprzedający nie ma obowiązku ustalania, czy jego kontrahent spełniający formalnie przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT czyniące go podatnikiem, zamierza nabyty towar czy usługę wykorzystać w swojej działalności gospodarczej (np. poprzez odbieranie stosownego oświadczenia). Poza tym przeznaczenie takiego nabytego towaru czy usługi u nabywcy może się zmienić bez wiedzy sprzedającego. Dlatego też sprzedaż usług na rzecz podmiotu który ma status podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, wiąże się każdorazowo z obowiązkiem sprzedawcy do wystawienia faktury VAT dokumentującej tę sprzedaż.

Ad. pyt. 2)

Szczególne regulacje prawne dotyczą natomiast organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy. W większości przypadków organy te i jednostki organizacyjne (np. sądy), które funkcjonują w sektorze finansów publicznych, nie posiadają odrębnej od Skarbu Państwa osobowości prawnej. Jeżeli zatem nie są one podatnikami podatku VAT, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, to Spółka w świetle przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, nie ma obowiązku wystawić im faktury dokumentującej świadczenie usług budowlanych lub budowlano-montażowych, chyba że na żądanie. W celu prawidłowego określenia przez Spółkę momentu powstania obowiązku podatkowego, istotnym jest zatem ustalenie statusu podatkowego odbiorcy usługi. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powyższej definicji wynika zatem, że organy oraz urzędy administracji publicznej działają w charakterze podatników wówczas, gdy:

wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań, lub
wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zasadniczo zatem organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie są podatnikami i Spółka świadcząc usługi budowlane lub budowlano-montażowe na rzecz tych podmiotów może nie mieć wiedzy, czy wykonują one czynności w związku z którymi są podatnikami VAT. Jeśli ww. podmioty są podatnikami VAT, wówczas są obowiązane złożyć zgłoszenie rejestracyjne, a naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub „podatnika VAT zwolnionego”. Spółka może wobec tego zwrócić się do naczelnika urzędu skarbowego na podstawie art. 96 ust. 13 ustawy o VAT o wydanie potwierdzenia, czy dany organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ jest podatnikiem VAT czynnym lub zwolnionym. Spółka może także zwrócić się bezpośrednio do samego organu władzy publicznej lub urzędu obsługującego ten organ o złożenie oświadczenia, czy jest podatnikiem VAT.

W związku z powyższym na podstawie informacji uzyskanych od danego podmiotu (tj. oświadczenia) lub od naczelnika urzędu skarbowego (tj. potwierdzenia rejestracji), Spółka będzie w stanie zweryfikować status podatkowy odbiorcy swoich usług - i w przypadku, kiedy będzie on podatnikiem to moment powstania obowiązku podatkowego dla wykonywanych usług budowlanych lub budowlano-montażowych Spółka ustali zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT, natomiast jeśli odbiorca nie będzie podatnikiem VAT wtedy obowiązek podatkowy zostanie ustalony na zasadach ogólnych (zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Przepis art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 dokonywanej przez niego na rzecz innego podatnika VAT, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zajmuje się świadczeniem usług budowlanych i budowlano-montażowych. Wśród odbiorców tych usług znajdują się również podmioty nieposiadające osobowości prawnej, np. jednostki budżetowe takie jak urzędy administracji rządowej (np. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad) i samorządowej, kontroli, wymiaru sprawiedliwości (sądy), szkoły, jak również osobowe spółki prawa handlowego (np. spółki jawne czy komandytowe). W niektórych przypadkach Spółka nie ma informacji o tym, czy odbiorcy jej usług są podatnikami VAT, a jeśli są podatnikami (zarejestrowanymi jako podatnik VAT czynny lub zwolniony lub niezarejestrowanymi), to czy nabywane przez nich od Spółki usługi budowlane są związane z ich działalnością gospodarczą i czy zamierzają dokonać odliczenia podatku naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT ma zastosowanie w przypadku świadczenia przez Spółkę usług na rzecz podatnika, który spełnia przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, niezależnie od tego czy dokona on rejestracji jako podatnik VAT czynny lub zwolniony oraz czy szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT ma zastosowanie w przypadku świadczenia przez Spółkę usług na rzecz organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy, po otrzymaniu od nich oświadczenia o byciu podatnikiem VAT lub po otrzymaniu przez Spółkę od naczelnika urzędu skarbowego potwierdzenia rejestracji danego organu lub urzędu jako podatnika VAT czynnego lub zwolnionego.

Z powyższego wynika zatem, że przy świadczeniu usług budowlanych i budowlano-montażowych obowiązek podatkowy powstanie na zasadach ogólnych (z chwilą wykonania usługi), o ile odbiorcą jej usług jest podmiot, który łącznie spełnia następujące przesłanki:

nie posiada osobowości prawnej oraz
nie jest podatnikiem podatku VAT, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że przez podatnika w rozumieniu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT nie należy rozumieć w każdym przypadku wyłącznie podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny lub zwolniony, ponieważ status podatnika nie jest uzależniony od rejestracji, gdyż jak słusznie zauważa Strona - kategoria podatnika podatku VAT nie jest uzależniona od tego, czy dokonał rejestracji w tym podatku, czy też nie. O tym czy dany podmiot jest podatnikiem podatku VAT, czy też nie posiada takiego przymiotu nie decydują kryteria formalne związane z rejestracją, a jedynie kryteria obiektywne.

Dlatego też, jeżeli odbiorcą usług budowlanych lub budowlano-montażowych świadczonych przez Stronę będzie jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, ale wykonuje ona samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, to w związku z tym, że odbiorca będzie podatnikiem, to będzie istniał obowiązek wystawenia faktury VAT w związku ze sprzedażą i rozpoznania obowiązku podatkowego na zasadach szczególnych określonych w art. 19 ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży na rzecz podmiotu nie będącego podatnikiem VAT, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem, w tym także na rzecz osób fizycznych niewykonujących działalności gospodarczej i niespełniających kryteriów definicji takiej działalności, to Strona nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury i obowiązek podatkowy powstanie na zasadach ogólnych zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy ma zastosowanie w przypadku świadczenia przez Spółkę usług na rzecz podatnika, który spełnia przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, niezależnie od tego czy dokona on rejestracji jako podatnik VAT czynny lub zwolniony jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powyższej definicji wynika zatem, że organy oraz urzędy administracji publicznej działają w charakterze podatników wówczas, gdy:

wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań, lub
wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Art. 96 ust. 13 ustawy stanowi, że na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.

Nie ulega wątpliwości, że z tego przepisu wynika, że Wnioskodawca jako świadczący usługi dla danego konkretnego podmiotu (jako zainteresowany) ma prawo do wystąpienia do urzędu o potwierdzenie rejestracji kontrahenta jako podatnik czynny lub zwolniony.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dokonując sprzedaży na rzecz organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy może traktować dany organ lub urząd jako podatnika VAT, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, po otrzymaniu od niego oświadczenia o byciu podatnikiem VAT lub po otrzymaniu od naczelnika urzędu skarbowego potwierdzenia rejestracji jako podatnika VAT czynnego lub zwolnionego jest prawidłowe.

W niniejszej interpretacji nie odniesiono się do kwestii spełnienia kryteriów podatnika przez grupy podmiotów wymienione we wniosku, oraz kwestii posiadania osobowości prawnej przez te podmioty, mogące być kontrahentami Wnioskodawcy, gdyż powyższa sprawa nie mieści się w przedmiocie wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, o której mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin