Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1126/14-5/IGo
z 20 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do Organu dnia 27 października 2014 r., na wezwanie tut. Organu z dnia 8 października 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 16 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej:

• w stosunku do hali magazynowej rozbudowanej w latach 1994-1995 - jest nieprawidłowe;
• w stosunku do hali magazynowej wybudowanej w latach 1994-1997 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Wniosek uzupełniony został pismem złożonym w dniu 22 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 8 października 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. w likwidacji (Spółka) planuje sprzedaż dwóch nieruchomości zabudowanych budynkami magazynowymi. Nieruchomość obejmuje budynek o powierzchni zabudowy 910m2 parterowy, rok zakończenia budowy 1995 (budynek biurowy oraz zaadoptowany budynek po szklarni). Budynek ten Spółka nabyła umową sprzedaży z dnia 30 maja 1990 r., która obejmowała prawo użytkowania wieczystego oraz budynek gospodarczy o kubaturze 122,50m2 (bez wyodrębniania ceny). Powyższy budynek był przez Spółkę rozbudowywany do 1995 roku i początkowo był użytkowany przez Spółkę prowadzącą działalność gospodarczą, a od 1999 roku pozostaje wynajmowany najemcom do dnia dzisiejszego, co do 2/3 powierzchni użytkowej. Wartość początkowa całości budynku, wprowadzona do ksiąg rachunkowych w 1999 roku wynosiła 400.900,00 zł.

Drugi budynek obejmuje halę magazynową o powierzchni zabudowy 744m2, parterową, rok zakończenia budowy 1995, który to budynek został przyjęty do użytkowania przez Spółkę z dniem 31 grudnia 1997 r., od 1998 roku jest wynajmowany innym podmiotom. Wartość początkowa tego drugiego budynku w 1999 r. wynosiła 239.764,32 zł.

Na oba ww. budynki nie były ponoszone, od chwili zakończenia budowy, żadne nakłady, do dzisiaj nie uzyskały też one wszystkich niezbędnych pozwoleń na użytkowanie.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca podaje, że w stosunku do nabycia przez Spółkę gruntu, na którym zostały ulepszone i wybudowane budynki, Spółce nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem grunt został nabyty w 1990 r., gdy w polskim porządku prawnym nie występował podatek VAT.

W dacie nabycia gruntu w 1990 r. na gruncie tym znajdowała się jedna hala, która została poddana modernizacji i rozbudowie w latach 1994-1995, zaś od wydatków tych był odliczany podatek VAT naliczony. Hala ta była w 1998 roku zajmowana na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, opodatkowanej podatkiem VAT. Natomiast od 1999 r. część tej hali była wynajmowana podmiotom zewnętrznym na podstawie umowy najmu opodatkowanej VAT i stan ten trwa do dnia dzisiejszego, natomiast część pozostała była i pozostaje zajęta na potrzeby bieżącej działalności gospodarczej Spółki, opodatkowanej podatkiem VAT.

Na nabytym w 1990 r. gruncie w latach 1994-1997 została wybudowana druga hala (magazynowa), a z tytułu poniesionych na ten cel wydatków Spółce przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek VAT naliczony. Od 1998 r. do dnia dzisiejszego była odpłatnie wynajmowana osobom trzecim w drodze wynajmu opodatkowanego podatkiem VAT.

W związku z powyższym:

• co do nabycia gruntu - Spółce nie służyło prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków na zakup gruntu,
• co do wydatków na modernizację i wybudowanie budynków na powyższym gruncie - Spółce służyło prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków na zakup.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w wyżej opisanym stanie faktycznym sprzedaż powyższych nieruchomości będzie obciążona podatkiem VAT według stawki 23% ?

W ocenie Spółki, jeżeli strony przyszłych transakcji dokonają czynności przewidzianych w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, tj. skutecznie wybiorą rezygnację ze zwolnienia, wówczas sprzedaż powyższych nieruchomości będzie podlegała podatkowi VAT według stawki 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: (a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, (b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Sprzedający i nabywca mogą jednak zrezygnować z tego zwolnienia w trybie art. 43 ust. 10 ww. ustawy, dokonując zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla nabywcy.

Zgodnie zaś z art. 2 pkt 14 cyt. ustawy „pierwszym zasiedleniem” budynku / budowli jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: (a) wybudowaniu lub (b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W stanie faktycznym opisanym powyżej pierwsze zasiedlenie wystąpiło już - co do pierwszego budynku - w 1995 roku, gdy Spółka zaczęła użytkować budynek, najpóźniej zaś w 1999 r., gdy zaczęła go wynajmować. Co do drugiego budynku - pierwsze zasiedlenie nastąpiło już w 1998 r., gdy Spółka również i ten budynek zaczęła wynajmować. Nie ulega więc wątpliwości, iż zasiedlenie nastąpiło ponad 15 i 16 lat przed datą zbycia, a więc zbycie to podpada pod zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Tym samym, strony transakcji mogą z niego zrezygnować na mocy art. 43 ust. 10 i 11 ww. ustawy, o ile spełnione są warunki przewidziane w tym przepisie, to jest obie strony są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni oraz złożą one przed zbyciem stosowne oświadczenie o rezygnacji do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla nabywcy, zaś oświadczenie powinno zawierać informacje przewidziane w art. 43 ust. 11 ustawy. W takim przypadku uznać należy, iż - o ile powyższe wymogi zostaną spełnione - powyższa sprzedaż budynków będzie podlegała podatkowi VAT według stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej w stosunku do hali magazynowej rozbudowanej w latach 1994-1995 oraz prawidłowe w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej w stosunku do hali magazynowej wybudowanej w latach 1994-1997.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle przytoczonego przepisu kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 powołanej ustawy. Stosownie do tego przepisu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik (bądź podmiot trzeci) wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony, ponieważ oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, że zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „oddanie do użytkowania”, o którym mowa w powołanym art. 2 pkt 14 ustawy należy rozumieć jako objęcie faktycznego władztwa nad budynkami, budowlami lub ich częściami, możliwość dysponowania nimi, używania ich jak właściciel.

Tym samym należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT znajdzie zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 cyt. ustawy i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwił podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto – jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy – warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezzasadne.

Wskazać również należy, że jak stanowi art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ww. ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka planuje sprzedaż nieruchomości zabudowanych budynkami magazynowymi. Grunt został nabyty w 1990 r., zaś nabycie obejmowało prawo użytkowania wieczystego oraz budynek gospodarczy.

W dacie nabycia gruntu w 1990 r. na gruncie tym znajdowała się jedna hala, która została poddana modernizacji i rozbudowie w latach 1994-1995, zaś od wydatków tych był odliczany podatek VAT naliczony. Hala ta była w 1998 roku zajmowana na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, opodatkowanej podatkiem VAT. Natomiast od 1999 r. 2/3 części tej hali było wynajmowane podmiotom zewnętrznym na podstawie umowy najmu opodatkowanej VAT i stan ten trwa do dnia dzisiejszego, natomiast część pozostała była i pozostaje zajęta na potrzeby bieżącej działalności gospodarczej Spółki, opodatkowanej podatkiem VAT.

Ponadto, na nabytym w 1990 r. gruncie w latach 1994-1997 została wybudowana druga hala (magazynowa), a z tytułu poniesionych na ten cel wydatków Spółce przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek VAT naliczony. Od 1998 r. do dnia dzisiejszego była odpłatnie wynajmowana osobom trzecim w drodze wynajmu opodatkowanego podatkiem VAT.

Na oba ww. budynki nie były ponoszone, od chwili zakończenia budowy, żadne nakłady, do dzisiaj nie uzyskały też one wszystkich niezbędnych pozwoleń na użytkowanie.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r., dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W niniejszej sprawie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie znajdzie zastosowania, ze względu na fakt, że nieruchomość była wykorzystywana na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości lub ich części może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że transakcja nabycia nieruchomości w 1990 r. pozostawała poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w polskim porządku prawnym nie występował podatek VAT.

Nabyty budynek gospodarczy (hala magazynowa) została zmodernizowana w latach 1994-1995 – w związku z czym Wnioskodawca odliczał podatek VAT - i od 1999 roku 2/3 jej powierzchni jest wynajmowane, zaś 1/3 powierzchni wykorzystywana jest na potrzeby działalności Spółki.

Tym samym do pierwszego zasiedlenia 2/3 budynku doszło w 1999 r. w momencie wynajmu podmiotom zewnętrznym, a to oznacza, że od momentu pierwszego zasiedlenia 2/3 budynku minęły 2 lata. Ponadto w stosunku do budynku nie były ponoszone, od chwili zakończenia budowy żadne nakłady. Zatem do transakcji sprzedaży 2/3 hali magazynowej znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W stosunku zaś do 1/3 powierzchni budynku, która nie była nigdy wynajmowana nie doszło do pierwszego zasiedlenia, co powoduje, że nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Tym samym, sprzedaż 1/3 powierzchni hali stanowić będzie dostawę w ramach pierwszego zasiedlenia. W konsekwencji, skoro Wnioskodawca nie może zastosować zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w odniesieniu do tej części budynku, nie może również skorzystać z opcji opodatkowania przewidzianej w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy w tym zakresie.

W stosunku do transakcji zbycia tej części nieruchomości odpowiadającej 1/3 powierzchni budynku, nie zachodzą również przesłanki do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż w stosunku do obiektu przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym sprzedaż 1/3 powierzchni hali magazynowej będzie opodatkowana VAT wg stawki 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Ze sprawy wynika również, że Wnioskodawca w latach 1994-1997 wybudował na nieruchomości kolejną halę magazynową, a w związku z budową odliczał VAT naliczony. Od 1998 roku cała powierzchnia jest odpłatnie wynajmowana osobom trzecim w drodze wynajmu opodatkowanego podatkiem VAT. Tym samym do pierwszego zasiedlenia hali magazynowej doszło w 1998 r. w momencie wynajmu podmiotom zewnętrznym, a to oznacza, że od momentu pierwszego zasiedlenia hali minęły 2 lata. Ponadto w stosunku do hali nie były ponoszone, od chwili zakończenia budowy żadne nakłady. Zatem do transakcji sprzedaży hali magazynowej znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Z uwagi na powyższe okoliczności, przy założeniu, że Zbywca i Nabywca złożą oświadczenie o wyborze opodatkowania transakcji na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, zbycie 2/3 hali magazynowej wybudowanej w latach 1994-1995 oraz hali magazynowej wybudowanej w latach 1994-1997 podlegać będzie opodatkowaniu podstawową stawką VAT jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i w konsekwencji Zbywca będzie zobowiązany do odprowadzania podatku VAT z tytułu tej transakcji w wysokości 23%.

Tym samym, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma racji twierdząc, że pierwsze zasiedlenie wystąpiło już - co do pierwszego budynku - w 1995 roku, gdy Spółka zaczęła użytkować budynek, najpóźniej zaś w 1999 r., gdy zaczęła go wynajmować.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Ponadto - Wnioskodawca przedstawił, że co do drugiego budynku - pierwsze zasiedlenie nastąpiło już w 1998 r., gdy Spółka również i ten budynek zaczęła wynajmować, stąd też zbycie to podpada pod zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Tym samym w tej części Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.