Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-830/14/BJ
z 2 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 września 2014 r. (data wpływu do Biura – 7 października 2014 r.), uzupełnionym 23 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu wykonywania czynności konsultanta naukowego/eksperta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu wykonywania czynności konsultanta naukowego/eksperta.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 8 grudnia 2014 r. znak: IBPB II/1/415-830/14/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 23 grudnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2013 i 2014 r. Wnioskodawca był pracownikiem naukowym. W ramach umowy o pracę Wnioskodawca również osiągał dochody z tytułu korzystania z praw autorskich.

W 2013 i 2014 r. Wnioskodawca był i jest również konsultantem eksperckim jednego z amerykańskich przedsiębiorstw, mającym swoją siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki. Wykonywał on zlecone czynności o charakterze eksperckim w zakresie geologii i mineraologii. Wnioskodawca obowiązany był do wykonywania zleconych usług i podczas ich świadczenia nie podlegał podporządkowaniu organizacyjnemu wobec zlecającego przedsiębiorstwa. Wynagrodzenie – określone na podstawie ustalonych stawek godzinowych – uzależnione było zaś od rzeczywiście wykonanych czynności. Wnioskodawca mógł wykonywać zlecone mu obowiązki zasadniczo z każdego miejsca za pomocą sprzętu komputerowego oraz systemu teleinformatycznego. Jako konsultant Wnioskodawca nie był uprawniony do żadnych awansów, podwyżek wynagrodzenia, udziału w grupowym ubezpieczeniu medycznym oraz pracowniczym planie emerytalnym. Rozliczenie za wykonaną pracę było ustalane na podstawie przedstawionej przez Wnioskodawcę liczby godzin pracy wykonanej dla konkretnego zadania. Wynagrodzenie było wypłacane poprzez firmę outsourcingową z siedzibą w H., wynajętą rzez ... do rozliczenia czasu i zakresu świadczonych usług przez konsultantów.

Należy również dodać, że w 2013 i 2014 r. Wnioskodawca wraz z małżonką przebywali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w danym roku.

Wnioskodawca nie ma podpisanej umowy na stałą współpracę z zagranicznym podmiotem. Wnioskodawca po wykonaniu czynności danego zlecenia i przekazaniu wyników zleceniodawcy nie ponosi odpowiedzialności wobec podmiotów trzecich. Podmiotem wyłącznie uprawnionym do dochodzenia odpowiedzialności z tytułu nienależytego wykonania zlecenia była spółka zamawiająca.

W piśmie z 18 grudnia 2014 r. (data wpływu do Biura – 23 grudnia 2014 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że:

• wykonywał usługi w charakterze konsultanta naukowego/eksperta w zakresie mineralogii oraz geologii dla ... z siedzibą w H., USA. Umowa nie została zawarta w formie pisemnej. Umowa nie została nazwana. Umowa nie jest umową o pracę;
• wypłata świadczenia za wykonaną usługę/zlecenie dokonywana była poprzez podmiot pośredniczący (z siedzibą w H., USA) wynajęty przez ... w celu świadczenia wypłat oraz obsługi prawno-finansowej dla pozyskanych przez ... konsultantów naukowych i technologicznych.
  
  

Charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę usług, tj.:

• odpłatność,
• osobiste wykonanie (zlecenia miały być wykonywane osobiście przez Wnioskodawcę),
• brak podporządkowania (brak oznaczonego miejsca, czasu wykonania zlecenia ani jego sposobu),
• staranne działanie,
• odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosił podmiot zlecający czynności

wskazuje na umowę zlecenia.

Zlecający nie posiada na terytorium Polski oddziału w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z wyżej przedstawionym stanem faktycznym dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu wykonywania czynności konsultanta naukowego/eksperta należy przypisać do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście wskazanej w art. 13 pkt 8?
2. Czy koszt uzyskania przychodów w zakresie wynagrodzenia otrzymanego z USA Wnioskodawca winien określić na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 8 w wysokości 20 % uzyskanego przychodu?
3. Czy Wnioskodawca uzyskując przychody od podmiotu mającego swoją siedzibę poza terytorium kraju, nie mającego na terytorium kraju zakładu, jest zobowiązany do wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy?
   
   

Ad. 1.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura, renta. Do źródeł przychodów zalicza się również działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast w art. 13 wspomnianej ustawy zostały uregulowane definicje poszczególnych rodzajów przychodów z działalności wykonywanej osobiście – i tak, zgodnie z pkt 8, za przychody z takiego źródła uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizyczne prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

–z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie z tytułu wykonywania obowiązków konsultanta naukowego dla zagranicznego przedsiębiorstwa należy zakwalifikować jako przychód z działalności wykonywanej osobiście.

W czasie pełnionych obowiązków Wnioskodawca wykonywał czynności o charakterze konsultacyjno-eksperckim. Zgodnie z oświadczeniem Y. usługi te wykonywane były na podstawie oświadczeń oraz innych stosownych dokumentów przedstawionych przez tę jednostkę. Rozliczenie i zapłata następowały w okresach rozliczeniowych (dwutygodniowych), w oparciu o szczegółowe rozliczenie czasu świadczonych usług (stawka godzinowa). Wysokość wynagrodzenia zależna była od rzeczywiście wykonywanych czynności. Wysokość stawki godzinowej ustalono na poziomie 60,00 dolarów.

Należy ponadto wskazać, że powyższe usługi były wykonywane w różnych miejscach – za pomocą środków elektronicznych (systemu teleinformatycznego) i zasadniczo mogły być wykonywane w każdym miejscu.

Wnioskodawca pracował jako niezależny konsultant. Jego usługi były zamawiane i wykonywane nieregularnie, w zależności od zapotrzebowania. Zakres współpracy był związany z konkretnymi projektami realizowanymi przez różne grupy zadaniowe.

Zlecenia wykonywane przez Wnioskodawcę miały charakter współpracy opartej na obopólnym porozumieniu stron a termin wykonania zlecenia był negocjowany. W przypadku braku możliwości terminowej realizacji zlecenia przez Wnioskodawcę lub gdy zakres zlecenia wychodził poza jego specjalizację naukową, Wnioskodawca miał prawo do odmowy realizacji zlecenia.

Z powyższego wynika, że nie można uznać wynagrodzenia należnego za wykonywane usługi za przychód z tytułu stosunku pracy. W przedstawionym stanie faktycznym nie zostały bowiem spełnione przesłanki, które pozwoliłyby zakwalifikować świadczone przez Wnioskodawcę usługi do pracy wykonywanej w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z treścią art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Wyżej cytowany przepis kodeksu pracy jest legalną definicją stosunku pracy, określającą konstytutywne warunki jego nawiązania oraz, w praktyce, jego istnienia. A zatem, aby móc stwierdzić istnienie stosunku pracy musi być spełniona przeważająca część przesłanek: po pierwsze – określenie rodzaju wykonywanej pracy, po drugie – praca powinna być wykonywana na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy (tzw. podporządkowanie organizacyjne i służbowe), po trzecie zaś – czas pracy, powinien odpowiadać przepisom kodeksu pracy, po czwarte – określenie miejsca wykonywanej pracy.

Kolejną przesłanką potrzebną do ukonstytuowania stosunku pracy, a która w przedmiotowej sprawie nie zachodzi, jest czas pracy. Jak wynika z oświadczenia, czas ten nie został ustalony, innymi słowy nie było wskazane, w jakich ramach czasowych (godzinowych) Wnioskodawca winien wykonywać zlecone mu usługi. Stąd też wynagrodzenie, liczone według określonej stawki godzinowej, które przysługiwało Wnioskodawcy, uzależnione było od rzeczywiście wykonanych zleceń/czynności.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi należy zaklasyfikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Tym samym oznacza to, że źródłem osiągniętego przychodu z tytułu konsultacji naukowych jest w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku o dochodowym od osób fizycznych działalność wykonywana osobiście.

Ad. 2

Skoro osiągnięte przychody należy przyporządkować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście to koszt uzyskania przychodów należy określić w oparciu o art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawcy będą przysługiwać koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% osiągniętych przychodów, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 44 ust. 1a pkt 3 Wnioskodawca jest zobowiązany do wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości określonej w art. 44 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że podatnik był obowiązany w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 13 pkt 8 cyt. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121) strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Stosownie do art. 734 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie (art. 734 § 2, zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 735 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.

Z wniosku wynika, że w 2013 i 2014 r. Wnioskodawca był i jest konsultantem eksperckim jednego z amerykańskich przedsiębiorstw. Wykonywał usługi w charakterze konsultanta naukowego/eksperta w zakresie mineralogii oraz geologii dla ... z USA. Wnioskodawca nie ma podpisanej umowy na stałą współpracę z zagranicznym podmiotem. Umowa nie została zawarta w formie pisemnej, nie została nazwana i nie jest umową o pracę. Wnioskodawca obowiązany był do wykonywania zleconych usług i podczas ich świadczenia nie podlegał podporządkowaniu organizacyjnemu wobec zlecającego przedsiębiorstwa. Wynagrodzenie uzależnione było zaś od rzeczywiście wykonanych czynności i wypłacane było poprzez podmiot pośredniczący wynajęty przez ... . Z wniosku wynika także, że charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę usług wskazuje na to, iż zawarta przez niego umowa to umowa zlecenia. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika bowiem, że nie zostały spełnione przesłanki, które pozwoliłyby zakwalifikować wykonywane przez Wnioskodawcę usługi do pracy wykonywanej w ramach stosunku pracy. Zgodnie bowiem z art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2014 r., poz. 1502) przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy (art. 22 § 11 Kodeksu pracy).

A zatem, w przypadku stosunku pracy praca powinna być wykonywana na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy i powinno być określone miejsce jej wykonywania a taka sytuacja – co wykazano powyżej – w niniejszej sprawie nie występuje.

Skoro zatem opisany przez Wnioskodawcę charakter wykonywanych przez niego usług wskazuje na umowę zlecenia, to należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że otrzymywane przez niego ze Stanów Zjednoczonych wynagrodzenie za wykonane usługi w charakterze konsultanta naukowego/eksperta należy w świetle przepisów podatkowych zakwalifikować jako przychód z działalności wykonywanej osobiście. To oznacza, że do jego opodatkowania znajdzie zastosowanie art. 15 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. 1976, Nr 31, poz. 178). Zgodnie z jego treścią dochód osiągnięty przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z wykonywania wolnego zawodu lub innej samodzielnej działalności może być opodatkowany przez to Umawiające się Państwo. Poza wyjątkami przewidzianymi w ustępie 2 taki dochód będzie zwolniony od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. umowy dochód wymieniony w punkcie 1, uzyskany przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw z wykonywania wolnego zawodu o samodzielnym charakterze w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany przez drugie Umawiające się Państwo, jeżeli osoba fizyczna przebywa w tym drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy, sięgające łącznie lub przekraczające 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Określenie „wolny zawód” obejmuje między innymi samodzielne wykonywanie działalności naukowej, literackiej, artystycznej, jak również samodzielną działalność lekarzy, adwokatów, inżynierów, architektów, lekarzy dentystów, dziennikarzy i innych (art. 15 ust. 3 ww. umowy).

We wniosku wskazano, iż w 2013 i 2014 r. Wnioskodawca wraz z małżonką przebywali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w danym roku co wskazuje, że wyjątek, o którym mowa w art. 15 ust. 1 umowy nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Zatem w sytuacji opisanej we wniosku, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu działalności wykonywanej osobiście na rzecz podmiotu amerykańskiego – podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 – są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro osiągnięte przychody z tytułu wykonywania czynności konsultanta naukowego/eksperta należą do przychodów z działalności wykonywanej osobiście to Wnioskodawcy przysługują koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest zobowiązany bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w art. 44 ust. 3a ww. ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.