2015.01.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-781/14-5/UNR
z 13 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2014 r. (data wpływu 22 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków bieżących oraz przyszłych wydatków inwestycyjnych związanych z siłownią – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania czynności udostępnienia budynku siłowni Gminnemu Ośrodkowi Kultury za usługi opodatkowane podatkiem VAT, niekorzystające ze zwolnienia od tego podatku oraz podstawy opodatkowania ww. usług,

uznania czynności udostępnienia siłowni mieszkańcom za usługi opodatkowane podatkiem VAT, niekorzystające ze zwolnienia od tego podatku,

prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z przebudową budynku administracyjnego na siłownię,

prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków bieżących oraz przyszłych wydatków inwestycyjnych związanych z siłownią.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

W latach 2011-2013 Gmina poniosła wydatki na realizację zadania w zakresie przebudowy budynku administracyjnego na siłownię (dalej: wydatki inwestycyjne). Wartość netto przedmiotowej Inwestycji przekroczyła 15 tys. PLN netto. W przyszłości Gmina może ponosić także dalsze wydatki inwestycyjne związane w szczególności z modernizacją lub remontem przedmiotowego obiektu (dalej: przyszłe wydatki inwestycyjne).

Gmina ponosi również bieżące koszty związane z funkcjonowaniem przedmiotowej siłowni, w tym wydatki na tzw. media, w szczególności na energię elektryczną, oraz utrzymanie czystości w przedmiotowym obiekcie (dalej łącznie jako: wydatki bieżące).

Przedmiotowa siłownia została oddana do użytkowania w miesiącu czerwcu 2013 r. Intencją Gminy od początku realizacji inwestycji było udostępnianie przedmiotowej siłowni wyłącznie odpłatnie, przy czym, jak przedstawiono to poniżej, odpłatność ta przybrała dwie różne formy.

W początkowym okresie funkcjonowania przedmiotowej siłowni, tj. w okresie od czerwca 2013 r. do grudnia 2013 r. (dalej jako: okres „rozruchu”), bezpośrednio po oddaniu jej do użytkowania, Gmina udostępniła przedmiotowy obiekt na podstawie dwustronnych ustaleń do korzystania Gminnemu Ośrodkowi Kultury (dalej: GOK). W konsekwencji, w okresie „rozruchu” GOK był jedynym dysponentem przedmiotowej siłowni.

Udostępnienie przedmiotowej siłowni w okresie „rozruchu” na rzecz GOK było zasadniczo nieodpłatnie, jednakże w przedmiotowym okresie „rozruchu” Gmina, jako strona umowy z dostawcą energii elektrycznej, obciążała GOK wartością wydatków związanych ze zużyciem przedmiotowej energii w budynku siłowni. Kwestie udostępnienia siłowni i obciążania GOK wartością zużytej energii elektrycznej zostały podjęte na podstawie tych samych ustaleń i były ze sobą ściśle powiązane - gdyby bowiem Gmina nie zamierzała udostępnić siłowni na rzecz GOK, nie byłoby konieczności zawierania powyższych ustaleń i obciążania GOK wartością energii elektrycznej zużytej na przedmiotowym obiekcie w okresie „rozruchu”.

Z końcem przewidzianego przez Gminę okresu „rozruchu”, tj. od dnia 1 stycznia 2014 r., Gmina natomiast rozpoczęła samodzielne, wyłącznie odpłatne udostępnianie przedmiotowej siłowni na rzecz mieszkańców. Warunki korzystania i zasady odpłatności z tytułu udostępniania przedmiotowej siłowni zostały określone w drodze zarządzenia Wójta Gminy (dalej: Zarządzenie), do którego załącznik stanowi regulamin korzystania z siłowni.

Zgodnie z przedmiotowym Zarządzeniem, „techniczną” obsługę siłowni Gmina powierzyła GOK. Stosownie do zawartego z GOK porozumienia (dalej: Porozumienie), do zakresu obowiązków GOK należy prowadzenie bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją siłowni oraz użytkowanie i bieżące utrzymanie przedmiotowego obiektu. Ponadto, zgodnie z zawartym Porozumieniem, to GOK udostępnia przedmiotową siłownię lub jej części na rzecz osób trzecich oraz pobiera opłaty z tytułu odpłatnego udostępniania obiektu w imieniu i na rzecz Gminy. W konsekwencji, pobierane opłaty za udostępnienie siłowni, przekazywane przez GOK na rachunek Gminy, stanowią dochód Gminy.

GOK jest samorządową instytucją kultury, działającą w szczególności na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tj. Dz. U. z 2012 t, poz. 46, ze zm.) oraz ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157 poz. 1240). GOK posiada odrębną od Gminy osobowość prawną. GOK nie jest zarejestrowany dla celów VAT.

Ponoszone przez Gminę wydatki Inwestycyjne oraz bieżące dokumentowane są przez dostawców/wykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Gmina nie dokonuje odliczeń VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w przedmiotowym zakresie, ponieważ kwestię tę Gmina zamierza w pierwszej kolejności potwierdzić w drodze uzyskania interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.(oznaczone we wniosku jako pytanie nr 4)

Czy Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki bieżące oraz przyszłe wydatki inwestycyjne związane z siłownią.

Zdaniem Wnioskodawcy

Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki bieżące oraz przyszłe wydatki inwestycyjne związane z siłownią.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT, oraz

nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku powyższe przesłanki będą spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych, wydatków bieżących oraz przyszłych wydatków inwestycyjnych związanych z siłownią.

W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać bowiem fakt, iż ponoszone wydatki inwestycyjne, wydatki bieżące oraz przyszłe wydatki inwestycyjne dotyczące przedmiotowego obiektu będą bezpośrednio związane z:

w okresie „rozruchu” z de facto odpłatnym udostępnieniem siłowni na podstawie ustaleń z GOK (gdyby Gmina nie poniosła tych wydatków, nie doszłoby jej zdaniem również do świadczenia przedmiotowych usług opodatkowanych VAT),

w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. z odpłatnym udostępnianiem siłowni przez Gminę na rzecz mieszkańców, tj. czynnościami, które zdaniem Gminy podlegają opodatkowaniu VAT (dalej łącznie jako: odpłatne czynności w zakresie siłowni).

Gmina pragnie podkreślić, że stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina pragnie przytoczyć orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż „Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu dokonywanych odpłatnych czynności w zakresie siłowni, powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość dokonywania tych czynności.

Stanowisko Gminy w odniesieniu do okresu „rozruchu” znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2013 r„ sygn. ILPP1/443-624/13-5/JSK, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w identycznym stanie faktycznym uznał, iż „w omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a wydatki ponoszone przez Zainteresowanego na bieżące utrzymanie centrum sportowo-rekreacyjnego oraz wydatki inwestycyjne w zakresie budowy ww. centrum mają i będą miały związek wyłącznie z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Zatem z uwagi na związek poniesionych wydatków bieżących oraz inwestycyjnych dotyczących centrum sportowo-rekreacyjnego z czynnościami opodatkowanymi, które Gmina wykonuje oraz wykonywać będzie na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie w całości.

Podsumowując (...) należy stwierdzić, iż Gmina ma/będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych z centrum sportowo-rekreacyjnym (...)”.

Analogiczne stanowisko zawiera także interpretacja indywidualna z dnia 21 października 2013 r. sygn. ILPP1/443-654/13-6/AI, wydana przez tego samego Dyrektora Izby Skarbowej.

Natomiast stanowisko Gminy w zakresie odpłatnego udostępniania siłowni na rzecz mieszkańców znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2012 r., sygn. ILPP1/443-546/12-6/AI, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, iż „w związku z przeznaczeniem sali sportowej po oddaniu jej do użytkowania do wyłącznie odpłatnego udostępniania, Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych z utrzymaniem sali sportowej”.

Stanowisko Gminy potwierdza także wydana w odniesieniu do odpłatnego udostępniania lokali użytkowych oraz pawilonów przez wnioskodawcę będącego jednostką samorządu terytorialnego, które to czynności w imieniu i na rzecz wnioskodawcy wykonywał administrator, interpretacja indywidualna z dnia 31 marca 2014 r„ sygn. ILPP1/443-15/14-5/AW, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż „w niniejszej sprawie są/zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a wydatki związane z lokalami użytkowymi oraz pawilonami (...) poniesione przez Miasto we własnym zakresie (w szczególności na budowę i wyposażenie pawilonów), mają/będą miały związek z wykonywanymi przez Zainteresowanego - wskazanymi w opisie sprawy - czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług”.

Reasumując, zdaniem Gminy, w związku z dokonywaniem odpłatnych czynności w zakresie siłowni, Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych, wydatków bieżących oraz przyszłych wydatków inwestycyjnych związanych z przedmiotową siłownią.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że od 1 stycznia 2014 r., na podstawie uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35 z późn,. zm.) uległ zmianie art. 86 ustawy o VAT, m.in. w zakresie terminu dokonania odliczeń.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie natomiast do znowelizowanego art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy o VAT można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Termin „dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tj. za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym spełnił wszystkie warunki do dokonania odliczenia), nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 81 § 1 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r., poz. 749, z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Na mocy art. 81 § 2 ww. ustawy, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 2011-2013 Gmina poniosła wydatki inwestycyjne na realizację zadania w zakresie przebudowy budynku administracyjnego na siłownię. Wartość netto przedmiotowej Inwestycji przekroczyła 15 tys. PLN. W przyszłości Gmina może ponosić także dalsze wydatki inwestycyjne związane w szczególności z modernizacją lub remontem przedmiotowego obiektu (przyszłe wydatki inwestycyjne). Gmina ponosi również bieżące koszty związane z funkcjonowaniem przedmiotowej siłowni, w tym wydatki na tzw. media, w szczególności na energię elektryczną, oraz utrzymanie czystości w przedmiotowym obiekcie (wydatki bieżące). Przedmiotowa siłownia została oddana do użytkowania w miesiącu czerwcu 2013 r. Intencją Gminy od początku realizacji inwestycji było udostępnianie przedmiotowej siłowni wyłącznie odpłatnie. W początkowym okresie funkcjonowania przedmiotowej siłowni, tj. w okresie od czerwca 2013 r. do grudnia 2013 r. (okres „rozruchu”), bezpośrednio po oddaniu jej do użytkowania, Gmina udostępniła przedmiotowy obiekt na podstawie dwustronnych ustaleń do korzystania Gminnemu Ośrodkowi Kultury. W konsekwencji, w okresie „rozruchu” GOK był jedynym dysponentem przedmiotowej siłowni. Z końcem przewidzianego przez Gminę okresu „rozruchu”, tj. od dnia 1 stycznia 2014 r., Gmina natomiast rozpoczęła samodzielne, wyłącznie odpłatne udostępnianie przedmiotowej siłowni na rzecz mieszkańców. Warunki korzystania i zasady odpłatności z tytułu udostępniania przedmiotowej siłowni zostały określone w drodze zarządzenia Wójta Gminy, do którego załącznik stanowi regulamin korzystania z siłowni. Zgodnie z przedmiotowym Zarządzeniem, „techniczną” obsługę siłowni Gmina powierzyła GOK. Stosownie do zawartego z GOK porozumienia, do zakresu obowiązków GOK należy prowadzenie bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją siłowni oraz użytkowanie i bieżące utrzymanie przedmiotowego obiektu. Ponadto, zgodnie z zawartym Porozumieniem, to GOK udostępnia przedmiotową siłownię lub jej części na rzecz osób trzecich oraz pobiera opłaty z tytułu odpłatnego udostępniania obiektu w imieniu i na rzecz Gminy. W konsekwencji, pobierane opłaty za udostępnienie siłowni, przekazywane przez GOK na rachunek Gminy, stanowią dochód Gminy. GOK jest samorządową instytucją kultury, posiada odrębną od Gminy osobowość prawną. GOK nie jest zarejestrowany dla celów VAT. Ponoszone przez Gminę wydatki inwestycyjne oraz bieżące dokumentowane są przez dostawców/wykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Gmina nie dokonuje odliczeń VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w przedmiotowym zakresie.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o VAT wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli natomiast dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Należy podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Zatem w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo – prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Jak zaznaczono powyżej, zgodnie z przywołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych. Możliwość zrealizowania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego jest: powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług oraz podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

W tym miejscu należy wskazać, że w interpretacji indywidualnej Nr IPTPP4/443-781/14-2/UNR tut. Organ uznał, że świadczone przez Gminę na rzecz Gminnego Ośrodka Kultury usługi odpłatnego udostępniania siłowni stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT oraz w interpretacji indywidualnej Nr IPTPP4/443-781/14-3/UNR tut. Organ uznał, że świadczone przez Gminny Ośrodek Kultury w imieniu i na rzecz Gminy (przez Gminę) usługi udostępniania siłowni mieszkańcom stanowią/będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystajace ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem w przedmiotowej sprawie są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi, stanowiące wydatki bieżące oraz przyszłe wydatki inwestycyjne związane z siłownią, służą/będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych.

W konsekwencji Wnioskodawcy – zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT, na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków bieżących oraz przyszłych wydatków inwestycyjnych związanych z siłownią. Realizacja prawa do odliczenia podatku powinna nastąpić na zasadach zawartych w art. 86 ust. 10, ust. 11 i ust. 13 ustawy o VAT.

Reasumując, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki bieżące oraz przyszłe wydatki inwestycyjne związane z siłownią.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;

zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków bieżących oraz przyszłych wydatków inwestycyjnych związanych z siłownią. Natomiast wniosek w pozostałej części został rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin