2015.04.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1284/14/LSz
z 7 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 lipca 2014 r. sygn. akt I FSK 1204/13 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 23 października 2014 r. sygn. akt I SA/Rz 796/14 (data wpływu prawomocnego orzeczenia do tut. organu 19 grudnia 2014 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Organu w dniu 10 lipca 2012 r., uzupełnionym pismem z 18 marca 2015 r. (data wpływu 24 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowioną na tym gruncie bramą przesuwną oraz siecią wodno-kanalizacyjną – jest nieprawidłowe,
ustalenia podstawy opodatkowania w zakresie dostawy budynków i urządzeń zwolnionych od podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2012 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podatkowania sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowioną na tym gruncie bramą przesuwną oraz siecią wodno-kanalizacyjną oraz ustalenia podstawy opodatkowania w zakresie dostawy budynków i urządzeń zwolnionych od podatku.

W dniu 12 września 2012 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy postanowienie znak: IBPP1/443-717/12/LSz, w którym odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wniosku, który wpłynął do tut. organu 10 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży przez Skarb Państwa prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami, budowlami i urządzeniami oraz ustalenia podstawy opodatkowania w zakresie dostawy budynków i urządzeń zwolnionych od podatku.

W postanowieniu tym stwierdzono, że przedmiotowy wniosek, który wpłynął do tut. Organu w dniu 10 lipca 2012 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy indywidualnej sprawy podmiotu, który dokonuje ww. dostawy a nie samego Wnioskodawcy, na rzecz którego jest dokonywana ta dostawa. To zobligowało organ do odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji na podstawie art. 165a § 1, w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej, bowiem w takiej sytuacji Organ nie mógł wydać interpretacji indywidualnej.

Na powyższe postanowienie z 12 września 2012 r., znak: IBPP1/443-717/12/LSz Wnioskodawca wniósł zażalenie z 24 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.) wnosząc o jego uchylenie i merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy w przedmiocie złożonego przez Spółkę wniosku.

W odpowiedzi na ww. zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wydał 23 listopada 2012 r. postanowienie znak: IBPP3/4433-8/12/AZ utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie.

Na postanowienie z 23 listopada 2012 r. znak: IBPP3/4433-8/12/AZ Wnioskodawca złożył skargę z 19 grudnia 2012 r. (data wpływu 24 grudnia 2012 r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonych postanowień oraz orzeczenie o kosztach postępowania według norm przepisanych z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 12 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Rz 64/13 oddalił skargę Wnioskodawcy stwierdzając w uzasadnieniu wyroku, że „…w przypadku wniosku o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego niepochodzącego od osoby uprawnionej, tj. od „zainteresowanego”, należy wydać postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania na podstawie art. 165a § 1 w zw. z art. 14h O.p. Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie”.

Powyższy wyrok został zaskarżony skargą kasacyjną Wnioskodawcy do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z 15 lipca 2014 r. sygn. akt I FSK 1204/13 uchylił zaskarżony wyrok WSA w Rzeszowie z 12 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Rz 64/13 w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie oraz zasądził od Ministra Finansów na rzecz Wnioskodawcy zwrot kosztów postępowania stwierdzając, że „Skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie” i „Naczelny Sąd Administracyjny przyznaje rację autorowi skargi kasacyjnej. Tym samym za zasadne uznaje zarzuty naruszenia w sprawie art. 165a § 1 O.p. i art. 14b § 1 O.p.”.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł w oparciu o art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, że „Z powołanego przepisu wynika, że zainteresowanym, jak ustawa nazywa stronę podatkowego postępowania interpretacyjnego, jest ten, kto zwraca się o wydanie wymienionej interpretacji w jego indywidualnej sprawie. (…)

Należy zatem przyjąć, że osoba zainteresowana, to każda osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu wyjaśnienia i/lub ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Osobą legitymowaną do wystąpienia o wydanie interpretacji indywidualnej może być wyłącznie osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny, który może powodować określone konsekwencje w zakresie prawa podatkowego. (…) Wskazanie we wniosku owej indywidualnej sprawy stanowi niezbędny warunek do uznania konkretnego podmiotu za zainteresowanego, w znaczeniu przyjętym w przywołanym przepisie”.

W dalszej części wyroku NSA stwierdził, że „Wykładnia systemowa art. 14b O.p. wskazuje, że dotyczy on wyłącznie takich stanów faktycznych, które spowodowały lub mogą spowodować powstanie odpowiedzialności podatkowej. Wniosek taki wynika z zestawienia wzmiankowanego przepisu z przepisem art. 14p O.p., który stanowi, że przepisy rozdziału 1a. tejże Ordynacji stosuje się odpowiednio do należności płatników lub inkasentów, zobowiązań osób trzecich oraz do należności, o których mowa w art. 52 § 1”.

Podsumowując NSA stwierdził, że „Reasumując i egzemplifikując, osobami zainteresowanymi, które mogą wystąpić z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego są:

podatnicy, płatnicy, inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zobowiązania podatników - niezależnie od tego, czy interpretacja dotyczy ich obecnej, czy też przyszłej sytuacji,
osoby, u których wystąpiła lub może wystąpić zaległość podatkowa, o której mowa w art. 52 § 1 O.p.,
osoby planujące utworzenie spółki - w sprawach związanych z przyszłą sytuacją tej spółki,
przedsiębiorcy zamierzający utworzyć oddział lub przedstawicielstwo - w sprawach związanych z przyszłą sytuacją tego oddziału lub przedstawicielstwa”.

NSA wskazał także w ww. wyroku, że „W przywołanym kontekście podkreślić należy, że ponieważ stroną postępowania interpretacyjnego jest zainteresowany - w przedstawionym powyżej rozumieniu przepisów rozdziału 1a działu II Ordynacji podatkowej, w postępowaniu tym nie będą miały zastosowania przepisy i definicje strony administracyjnego postępowania podatkowego zawarte w przepisach art. 133 i art. 133a (rozdziału 3 działu IV) Ordynacji podatkowej, których unormowanie art. 14h do postępowania „interpretacyjnego” nie wprowadza. (…) W rozpoznawanej sprawie sformułowane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pytania dotyczyły interpretacji przepisów prawa związanych z podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na specyfikę podatku od towarów i usług, zainteresowanym w otrzymaniu indywidualnej interpretacji prawa podatkowego może być podatnik tego podatku, zarówno w zakresie jego podatku należnego, jak i podatku naliczonego. W przypadku podatku VAT, wystąpienie zobowiązania podatkowego lub zwrotu podatku wynika z podstawowego założenia konstrukcyjnego podatku od towarów i usług, jakie stanowi związanie opodatkowania z odliczeniem podatku. Jego mechanizm oparty jest na istnieniu w okresie rozliczeniowym trzech wielkości podatku obrotowego: podatku należnego zawartego w fakturach stwierdzających sprzedaż (świadczenie usług), podatku naliczonego wynikającego z faktur stwierdzających nabycie towarów lub usług, oraz podatku do zapłacenia - kiedy to występuje zobowiązanie podatkowe, albo też podatku do zwrotu, kiedy to podatek należny jest niższy od naliczonego (R. Mastalski, Prawo podatkowe, Warszawa 2000, str. 450).

W sprawie skarżąca zapytała: Czy dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami, urządzeniami korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług?; Jeżeli niektóre budynki, urządzenia korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, w jaki sposób należy ustalić wartość podstawy opodatkowania w zakresie dostawy zwolnionej od podatku? Podzielić tutaj należało twierdzenie autora skargi kasacyjnej, że prawidłowe ustalenie stawki podatku VAT bądź zwolnienia od podatku dotyczy prawnopodatkowej sytuacji spółki. Strona już na etapie postępowania przez organem podatkowym wskazywała, że w przypadku gdy sprzedaż nieruchomości podlegałaby zwolnieniu z podatku VAT to konieczne jest uiszczenie podatku od czynności cywilnoprawnych. Z kolei w przypadku gdy zbycie nieruchomości jest opodatkowane podatkiem VAT to spółce przysługuje obniżenie podatku należnego o podatek naliczony. Skorzystanie przez spółkę z prawa do odliczenia podatku naliczonego będzie miało wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego. Jak już wyżej zaznaczono, wystąpienie zobowiązania podatkowego lub zwrotu podatku wynika z podstawowego założenia konstrukcyjnego podatku od towarów i usług, jakie stanowi związanie opodatkowania z odliczeniem podatku”.

Zdaniem NSA „Prawdziwe było samo w sobie twierdzenie Sądu pierwszej instancji, że przedstawiony we wniosku problem musi dotyczyć bezpośrednio sfery praw i obowiązków podatkowych wnioskodawcy. Błąd Sądu polegał jednak na niewłaściwym uznaniu, że w niniejszej sprawie przedstawiona kwestia nie dotyczyła sfery praw i obowiązków podatkowych spółki a zastosowanie nieprawidłowej stawki podatku rodziłoby konsekwencje podatkowe wyłącznie po stronie dostawcy (kontrahenta spółki)”.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wydał w dniu 23 października 2014 r. wyrok sygn. akt I SA/Rz 796/14 (data wpływu prawomocnego orzeczenia do tut. organu 19 grudnia 2014 r.), którym uchylił zaskarżone postanowienie Ministra Finansów z 23 listopada 2012 r. nr IBPP3/4433-8/12/AZ oraz poprzedzające je postanowienie Ministra Finansów z dnia 12 września 2012 r. nr IBPP1/443-717/12/LSz.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w oparciu o ww. wyrok NSA w Warszawie z 15 lipca 2014 r. sygn. akt I FSK 1204/13 orzekł, że cyt.: „W wyroku z dnia 16 lipca 2014 r., sygn. akt I FSK 1204/13 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie zajmując przeciwne do Sądu jak i organu stanowisko dotyczące prawa do wystąpienia z wnioskiem o interpretację przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przez Skarżącą jako nabywcę prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności posadowionych na nim budynków, budowli i urządzeń. O ile Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w poprzednio wydanym przez siebie wyroku zgodził się ze stanowiskiem Ministra Finansów, że Skarżącej w takiej sytuacji nie przysługuje prawo do wystąpienia na podstawie art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej z wnioskiem o udzielenie interpretacji, i że z takim wnioskiem może wystąpić jedynie jej kontrahent jako bezpośrednio zainteresowany, o tyle Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że z uwagi na specyfikę podatku od towarów i usług, zainteresowanym w otrzymaniu indywidualnej interpretacji prawa podatkowego może być podatnik tego podatku zarówno w zakresie podatku należnego jak i naliczonego, a zatem że prawo takie przysługiwało również Skarżącej”.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

Wniosek uzupełniono pismem z 18 marca 2015 r. (data wpływu 24 marca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 6 marca 2015 r. znak: IBPP1/443-1284/14/LSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik będący osobą prawną (zwany dalej również „Wnioskodawcą”) zamierza zawrzeć umowę sprzedaży, na mocy której nabędzie prawo użytkowania wieczystego działki gruntu oraz prawo własności posadowionych na niej budynków, budowli i urządzeń - stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności.

Obecnie podpisał umowę przedwstępną. Wnioskodawca oraz zbywca nieruchomości są czynnymi zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Właścicielem nieruchomości jest Skarb Państwa.

W umowie sprzedaży cena będzie określona odrębnie w odniesieniu do sprzedaży budynków i odrębnie w odniesieniu do sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Zbywca nabył przedmiotową nieruchomość wraz z posadowionymi na niej budynkiem administracyjnym, magazynami, wiatami a-9, magazynem-biuro, budynkiem podstawowym, ogrodzeniem, zasilaniem oświetlenia, siecią wodociągową, nawierzchnią placu, utwardzeniem nawierzchni, wiatą przy bocznicy, wagą wozowo - samochodową jako składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa w kwietniu 2000 r. bez podatku VAT.

Na działce znajduje się również nabyta przez zbywcę w dniu 16 kwietnia 2004 r. brama przesuwana oraz nabyta w dniu 28 października 2003 r. sieć wodno - kanalizacyjna. Zbywca korzystał z prawa odliczenia podatku VAT przy ich nabyciu.

W stosunku do bramy przesuwanej, sieci wodno - kanalizacyjnej, budynku podstawowego, ogrodzenia placu, sieci wodociągowej, nawierzchni placu (nr inwentaryzacyjny 33), utwardzenia nawierzchni, wiaty przy bocznicy, wagi wozowo - samochodowej oraz wieczystego użytkowania zbywca nie dokonywał od dnia ich nabycia nakładów. Zbywca czynił nakłady na: budynek administracyjny w wysokości 91.482,43 zł, magazyn (nr inwentaryzacyjny 6) w wysokości 25.662,37 zł, magazyn (nr inwentaryzacyjny 7) w wysokości 6.018,21 zł, wiatę a-9 (nr inwentaryzacyjny 8) w wysokości 8.100 zł, magazyn biuro w wysokości 114.313,85 zł, wiatę a-9 (nr inwentaryzacyjny 10) w wysokości 18.861 zł, wiatę a-9 (nr inwentaryzacyjny 11) w wysokości 11.379,53 zł, zasilanie oświetlenia w wysokości 4.805,88 zł, nawierzchnie placu (nr inwentaryzacyjny 32) w wysokości 2.586,52 zł.

Ponadto: Budynek administracyjny był oddany częściowo w najem - data podpisania umowy 14 stycznia 2012 r. Magazyn (nr inwentaryzacyjny 6) był oddany w najem - data podpisania umowy 25 stycznia 2010 r. oraz 12 stycznia 2012 r., obie umowy dotyczyły części budynku.

Magazyn biuro był oddany w najem - data podpisania umowy 25 stycznia 2010 r.

Wiata a-9 (nr inwentaryzacyjny 11) była oddana w najem - data podpisania umowy 28 luty 2011 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że przedmiotem nabycia przez Wnioskodawcę nie są wyłącznie składniki majątku trwałego (działka, budynki, budowle, urządzenia) ani też mienie, które będzie przedmiotem nabycia stanowić będzie całość przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ i 55² ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (ust. 1). Przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy nie jest również zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (ust. 2). Tym samym przedmiotem sprzedaży są tylko i wyłącznie towary w postaci działki zabudowanej (prawa użytkowania wieczystego) wraz z budynkami, budowlami i urządzeniami (tj. ust. 3).

Odnosząc się z kolei do pytań Organu dotyczących żądania uzupełnienia przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wyjaśnił, że:

a.Wszystkie obiekty budowlane znajdujące się na działce stanowią budynki, budowle lub ich części (w tym wiaty, zasilanie oświetlenia, utwardzenie nawierzchni, nawierzchnia placu, ogrodzenie, brama przesuwna, sieć wodociągowa i sieć wodno-kanalizacyjna, waga wozowo-samochodowa) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. Z posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy wynika, że symbole PKOB obiektów budowlanych przedstawiają się następująco:

brama przesuwana - PKOB 1252,
sieć wodno-kanalizacyjna - PKOB 222,
budynek administracyjny- PKOB 1220,
magazyn inwentaryzacyjny - PKOB 1252,
wiaty-PKOB 1274,
magazyn biuro - PKOB 1220,
budynek podstawowy - PKOB 1220,
ogrodzenie placu - PKOB 2112,
sieć wodociągowa - PKOB 2222,
nawierzchnia placu - PKOB 2112,
utwardzenie nawierzchni - PKOB 2112,
waga wozowo-samochodowa - PKOB 1252,
zasilanie oświetlenia - PKOB 2112

b.Wszystkie budynki, budowle lub ich części są trwale z gruntem związane.

c.Wnioskodawca nie dysponuje szczegółowymi informacjami na podstawie jakich przepisów nastąpiło przekazanie nieruchomości w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz aktualnego zbywcy, choć najprawdopodobniej nastąpiło ono na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 nieobowiązującej już ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Ponadto Wnioskodawca nie dysponuje wiedzą, czy powyższa dostawa była udokumentowana fakturą VAT.

d.Wnioskodawca nie jest w posiadaniu informacji, czy Zbywca jest następcą podatkowym poprzedniego właściciela w rozumieniu przepisów art. 93-93e ustawy Ordynacja podatkowa. Co do zasady w przypadku aportu przedsiębiorstwa takie następstwo prawne nie występuje.

e.Budynki i budowle posadowione na działce służyły „poprzednikowi prawnemu” (jest to sformułowanie użyte w ramach niniejszego postępowania przez Organ, nie zaś przez Wnioskodawcę) Zbywcy do sprzedaży ceramiki, handlu materiałami budowlanymi; część z nich mogła zostać wynajęta innemu podmiotowi. Wnioskodawca zwraca uwagę, że używany w niniejszej sprawie przez Organ zwrot „poprzednik prawny” odnosi się do podmiotu, który wniósł na rzecz Zbywcy prawo użytkowania wieczystego na podstawie umowy przeniesienia własności aportu sporządzonej aktem notarialnym dnia 18 maja 2000 r. przez notariusza Andrzeja Janusza prowadzącego Kancelarię Notarialną w Białymstoku, Rep. „A” 1464/2000. Wnioskodawca naprowadza, że powyższe przeniesienie użytkowania wieczystego nie oznacza, że ono stanowi „następstwo prawne”, jak zdaje się wskazywać Organ.

f.Wnioskodawca nie dysponuje informacjami, czy „poprzednik prawny” (jest to sformułowanie użyte w ramach niniejszego postępowania przez Organ, nie zaś przez Wnioskodawcę) Zbywcy, który dokonał dostawy przedmiotowej nieruchomości zabudowanej w ramach transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa ponosił w okresie od 1 lipca 1993 r. do kwietnia 2000 r. wydatki na ulepszenie obiektów budowlanych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym znajdujących się na tej działce, które były równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej.

g.Stwierdzenie zawarte we wniosku „W stosunku do bramy przesuwnej, sieci wodno-kanalizacyjnej, budynku podstawowego, ogrodzenia placu, sieci wodociągowej, nawierzchni placu (nr 33), utwardzenia nawierzchni, wiaty przy bocznicy, wagi wozowo-samochodowej oraz wieczystego użytkowania zbywca nie dokonał od dnia ich nabycia nakładów” należy rozumieć, że Zbywca nie poniósł ww. nakładów.

h.Wnioskodawca nie dysponuje szczegółowymi informacjami kiedy Zbywca po nabyciu obiektów (tj. budynku administracyjnego, 2 magazynów - nr 6 i nr 7, 3 wiat a-9 - nr 8, nr 10, nr 11, magazynu - biuro, zasilania oświetlenia i nawierzchni placu - nr 32) poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. W stosunku do budynku administracyjnego Zbywca ponosił nakłady na jego ulepszenie przekraczające 30% jego wartości początkowej, od których miał prawo odliczenia VAT (budynek w stanie ulepszonym od momentu zakończenia całego procesu ulepszenia był używany przy wykonywaniu czynności opodatkowanych przez okres krótszy niż 5 lat).

W stosunku do magazynów nr 6 i nr 7 Zbywca ponosił na nie nakłady, które przekroczyły 30% ich wartości, od których miał prawo do odliczenia VAT naliczonego (magazyny te w stanie ulepszonym były używane przy wykonywaniu czynności opodatkowanych przez okres powyżej 5 lat). W stosunku do wiaty a-9 nr 8 Zbywca ponosił na jej ulepszenie nakłady, które nie przekroczyły 30% ich wartości początkowej. W stosunku do wiaty a-9 nr 10 i 11 oraz zasilania oświetlenia Zbywca ponosił na nie nakłady, które przekroczyły 30% ich wartości początkowej, od których miał prawo do odliczenia VAT naliczonego (wiaty w stanie ulepszonym były używane przy wykonywaniu czynności opodatkowanych przez okres powyżej 5 lat). W stosunku do nawierzchni placu (nr 32) Zbywca ponosił na jej ulepszenie nakłady, które nie przekroczyły 30 % ich wartości początkowej.

i.Wnioskodawca nie dysponuje informacjami w jaki sposób „poprzednik prawny” (jest to sformułowanie użyte w ramach niniejszego postępowania przez Organ, nie zaś przez Wnioskodawcę) Zbywcy wszedł w posiadanie budynków i budowli będących przedmiotem dostawy w 2000 r. oraz czy zostały przez „poprzednika prawnego” (sformułowanie użyte w ramach niniejszego postępowania przez Organ, nie zaś przez Wnioskodawcę) zakupione.

j.Ze względu na upływ znacznego czasu, Wnioskodawca nie posiada szczegółowej wiedzy kiedy budynki, budowle znajdujące się na działce zostały przez „poprzednika prawnego” (jest to sformułowanie użyte w ramach niniejszego postępowania przez Organ, nie zaś przez Wnioskodawcę) wybudowane oraz kiedy zostały oddane do użytkowania. W żądaniu nie wskazano, również, którego „poprzednika prawnego” dotyczy żądanie Organu. Wnioskodawca informuje, że budynki znajdujące się na działce zostały wybudowane najprawdopodobniej:

budynek administracyjny - 1954 r.,
magazyn - 1954 r.,
wiata a-9 - 1983 r.,
magazyn - 1971 r.,
magazyn-biuro - 1985 r.,
wiata a-9 - 1983 r.,
wiata a-9 - 1991 r.,
wiata - 1991 r.

Wnioskodawca nie dysponuje szczegółowymi informacjami, czy „poprzednikowi prawnemu” (jest to sformułowanie użyte w ramach niniejszego postępowania przez Organ, nie zaś przez Wnioskodawcę) przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie lub nabyciu poszczególnych obiektów. W żądaniu nie wskazano, również, którego „poprzednika prawnego” dotyczy żądanie Organu.

Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy brama przesuwana oraz sieć wodno-kanalizacyjna zostały przez Zbywcę wybudowane i czy Zbywca jest ich pierwszym użytkownikiem, przy czym nie można tego wykluczyć, że Zbywca je wybudował i był ich pierwszym użytkownikiem.

Wnioskodawca informuje, że pierwsze zasiedlenie poszczególnych obiektów kształtowało w następujący sposób:

brama przesuwana oraz sieć wodnokanalizacyjna - do pierwszego zasiedlenia doszło w dniu ich sprzedaży Wnioskodawcy, tj. 30 października 2012 r.,
budynek administracyjny - pierwsze zasiedlenie nastąpiło w dniu 14 stycznia 2012 r. na podstawie umowy najmu zawartej w dniu 14 stycznia 2012 r., sprzedaż nastąpiła przed upływem 2 lat od momentu pierwszego zasiedlenia,
magazyn (nr 6) - pierwsze zasiedlenie nastąpiło w dniu 25 stycznia 2010 r. na skutek częściowego oddania w najem sprzedaż nastąpiła po upływie 2 lat od momentu pierwszego zasiedlenia,
magazyn (nr 6 w części nie oddanej w najem i 7) - pierwsze zasiedlenie zdaniem Wnioskodawcy jeszcze nie nastąpiło. Jak już wskazano we wniosku. Zbywca ponosił nakłady na ich ulepszenie, które przekroczyły 30% wartości początkowej, magazyn w stanie ulepszonym był używany przy wykonywaniu czynności opodatkowanych przez okres powyżej 5 lat,
wiata a-9 (nr 8) oraz nawierzchnia placu (nr 32) - pierwsze zasiedlenie zdaniem Wnioskodawcy jeszcze nie nastąpiło. Zbywca ponosił nakłady na ich ulepszenie, które nie przekroczyły 30% ich wartości początkowej,
magazyn biuro - pierwsze zasiedlenie nastąpiło w dniu 25 stycznia 2010 r. na podstawie umowy najmu z dnia 25 stycznia 2010 r., sprzedaż nastąpiła po upływie 2 lat od momentu pierwszego zasiedlenia,
wiata a-9 (nr 10 i 11) oraz zasilanie oświetlenia - pierwsze zasiedlenie zdaniem Wnioskodawcy jeszcze nie nastąpiło w stosunku do wiaty nr 10, a w stosunku do wiaty nr 11 nastąpiło w dniu 28 lutego 2011 r. Zbywca ponosił nakłady na ich ulepszenie, które przekroczyły 30% ich wartości początkowej, magazyn w stanie ulepszonym były używane przy wykonywaniu czynności opodatkowanych przez okres powyżej 5 lat,
budynek podstawowy, ogrodzenie placu, sieć wodociągowa, nawierzchnia placu (nr 33), utwardzenie nawierzchni, wiata przy bocznicy, waga wozowo-samochodowa - pierwsze zasiedlenie zdaniem Wnioskodawcy jeszcze nie nastąpiło.
Wnioskodawca naprowadza, że rozumie, iż pierwszym zasiedleniem budynku, budowli lub ich części w rozumieniu ww. art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nie jest samo zamieszkanie w nim lub rozpoczęcie użytkowania, lecz oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,

m.Wnioskodawca informuje, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a sprzedażą na rzecz Wnioskodawcy poszczególnych budynków, budowli lub ich części, które będą zwolnione z podatku VAT upłynie okres dłuższy niż 2 lata co zostało wskazane w lit. ł)

n.Jeżeli chodzi o 4 obiekty - a właściwie 3 - (lub ich części) wskazane we wniosku tj.

budynek administracyjny - umowa najmu z dnia 14 stycznia 2012 r.,
magazyn (nr 6) - umowa najmu z dnia 25 stycznia 2010 r.,
magazyn biuro - umowa najmu z dnia 25 stycznia 2010 r.

Wnioskodawca nie dysponuje informacjami, czy obiekty te zostały oddane w najem po ich ulepszeniach oraz czy przedmiotem najmu było całe biuro i wiata a-9 nr 11 i jakie poszczególne części budynku administracyjnego i magazynu nr 6 były wynajmowane.

o.Wnioskodawca informuje, że pozostałe obiekty budowlane poza 4 wymienionymi we wniosku, nie zostały oddane w najem/dzierżawę przez Zbywcę. Gdyby wskazane obiekty zostały wynajęte/wydzierżawione, Wnioskodawca zawarłby tą informację we wniosku.

p.Wnioskodawca informuje, że przedmiotem wniosku jest „umowa sprzedaży na mocy, której nabędzie prawo użytkowania wieczystego działki gruntu oraz prawo własności posadowionych na niej budynków, budowli i urządzeń stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności”. Formułując słowo „urządzenia” Wnioskodawca miał na myśli wyszczególnione na gruncie budowle (w oparciu o Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych) oraz skrót myślowy, a zatem sformułowanie to zostało użyte alternatywnie w stosunku do słowa „budowle”. W budynkach lub budowlach znajdujących się na gruncie, nie występują żadne urządzenia w ścisłym tego słowa znaczeniu („mechanizm lub zespół mechanizmów, służący do wykonania określonych czynności” - definicja za Słownikiem języka polskiego PWN), które były przedmiotem wniosku w rezultacie umowy sprzedaży, a zostały użyte przez Wnioskodawcę we wniosku.

r.Wnioskodawca nie dysponuje informacjami, czy „poprzednik prawny” (jest to sformułowanie użyte w ramach niniejszego postępowania przez Organ, nie zaś przez Wnioskodawcę) Zbywcy oddawał obiekty posadowione na tej działce w najem/dzierżawę.

s.Sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy została dokonana w dniu 30 października 2012 r. na podstawie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusz Barbarę Motal-Filipczuk z Kancelarii Notarialnej w Białymstoku, Rep. „A” nr 4677/2012.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami, urządzeniami korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług?
Jeżeli niektóre budynki, urządzenia korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, w jaki sposób należy ustalić wartość podstawy opodatkowania w zakresie dostawy zwolnionej od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy w celu ustalenia czy dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie zwolniona od podatku od towarów i usług należy dokonać analizy opodatkowania dostawy poszczególnych budynków, budowli na niej posadowionych.

Zgodnie z par. 13 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Analizując poszczególne budynki/budowle/urządzenia położone na gruncie w ocenie Wnioskodawcy:

1.Dostawa bramy przesuwanej oraz sieci wodno - kanalizacyjnej będzie opodatkowana stawką 23%. Zostały one nabyte odpowiednio w 2003 i 2004 roku, nie były oddawane do użytkowania w wyniku czynności podlegającej opodatkowaniu. Do pierwszego zasiedlenia dojdzie w dniu ich sprzedaży. Wnioskodawcy dokonywał odliczeń podatku VAT przy zakupie ww. budowli.

Powyższe wynika z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10 a ustawy VAT, który zwalnia od podatku:

10)dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata; 10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów oraz art. 2 pkt 14 ustawy VAT definiujący pojęcie pierwsze zasiedlenie jako oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

2.Budynek administracyjny będzie opodatkowany podatkiem VAT. Budynek nabyty został jako składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa - bez podatku VAT zgodnie z art. 6 ustawy VAT. Zbywca ponosił nakłady na jego ulepszenie przekraczające 30% jego wartości początkowej, od których miał prawo do odliczenia VAT naliczonego. Budynek w stanie ulepszonym od momentu zakończenia całego procesu ulepszenia był używane przy wykonywaniu czynności opodatkowanych przez okres krótszy niż 5 lat.

Budynek był oddany częściowo do użytkowania w wyniku czynności podlegającej opodatkowaniu (umowa najmu zawarta 14 stycznia 2012 r.), sprzedaż nastąpi jednak przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia.

3.Magazyn (numer inwentaryzacyjny 6) został nabyty jako składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W dniu 25 stycznia 2010 r. został częściowo oddany w najem. Sprzedaż magazynu obecnie będzie w części wynajmowanej zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. Sprzedaż następuje po upływie 2 lat od momentu pierwszego zasiedlenia.

4.Magazyn (numery inwentaryzacyjne 6 w części nieoddanej w najem i 7) będą zwolnione od podatku VAT. Magazyny nabyte zostały jako składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zbywca ponosił na nie nakłady, które przekroczyły 30% ich wartości początkowej, od których miał prawo do odliczenia VAT naliczonego, magazyny w stanie ulepszonym były używane przy wykonywaniu czynności opodatkowanych przez okres powyżej 5 lat.

Powyższe wynika z art. 43 ust. 1 pkt 10 a w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy VAT (warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat).

5.Wiata a-9 (numer inwentaryzacyjny 8), nawierzchnia placu (numer inwentaryzacyjny 32) będą zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a. Nabyte zostały jako składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zbywca ponosił na ich ulepszenie nakłady, nakłady nie przekroczyły jednak 30% ich wartości początkowej.

6.Magazyn biuro został w dniu 25 stycznia 2010 r. oddany w najem. Sprzedaż magazynu biuro obecnie będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. Sprzedaż następuje po upływie 2 lat od momentu pierwszego zasiedlenia.

7.Wiata a-9 (numer inwentaryzacyjny numer 10 i 11), zasilanie oświetlenia będą zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy VAT. Wiaty a-9 nabyte zostały jako składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zbywca ponosił na nie nakłady, które przekroczyły 30% ich wartości początkowej, od których miał prawo do odliczenia VAT naliczonego, wiaty a-9 oraz zasilanie oświetlenia w stanie ulepszonym były używane przy wykonywaniu czynności opodatkowanych przez okres powyżej 5 lat.

8.Budynek podstawowy, ogrodzenie placu, sieć wodociągowa, nawierzchnia placu (numer Inwentaryzacyjny 33), utwardzenie nawierzchni, wiata przy bocznicy/waga wozowo- samochodowa będą zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 a, zostały nabyte jako składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie były ulepszane.

Zdaniem Wnioskodawcy ze względu na to, iż przedmiotem transakcji będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz ze związanymi z tym gruntem budynkami, budowlami, których sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak i których sprzedaż jest zwolniona od tego podatku, to należy przypisać części gruntu do poszczególnych obiektów - proporcjonalnie do wartości bądź powierzchni sprzedawanych obiektów i zastosować właściwą stawkę oraz zwolnienie.

Ze względu na to, iż ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania, np. wg klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków przypisać do nich odpowiednio udział gruntu i zastosować właściwe stawki, lub wg klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię gruntu proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne budynki.

W ocenie Wnioskodawcy właściwym sposobem wyliczenia jest zastosowanie klucza wartościowego tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków/budowli przypisać do nich odpowiednio udział prawa wieczystego użytkowania gruntu i zastosować właściwe stawki, bądź zwolnienie.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne np. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 lutego 2012 r. sygn. IPTPP2/443-755/11-8/AW, w której organ wskazał, iż „do dostawy gruntu, jak również prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku, natomiast w przypadku gdy jest opodatkowana, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu (w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym posadowione są budynki. Jeżeli na gruncie są sytuowane budynki zarówno opodatkowane jak i zwolnione od podatku to wówczas nieruchomość w części będzie korzystać ze zwolnienia, a w części będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej. Ze względu na to, iż ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części prawa wieczystego użytkowania gruntu do posadowionych na nim budynków można przyjąć różne rozwiązania, np. według klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków przypisać do nich odpowiednio udział prawa wieczystego użytkowania gruntu i zastosować właściwe stawki, lub według klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię gruntu proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne budynki. Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

za nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowioną na tym gruncie bramą przesuwną oraz siecią wodno-kanalizacyjną,
za prawidłowe – w zakresie oraz ustalenia podstawy opodatkowania w zakresie dostawy budynków i urządzeń zwolnionych od podatku.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania postanowienia z 23 września 2012 r. znak: IBPP1/443-717/12/LSz, gdyż niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozpatrzenie wniosku strony w wyniku orzeczenia sądowego.

Ponadto należy zaznaczyć, że tut. organ udzielił odpowiedzi wyłącznie w odniesieniu do opodatkowania sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowioną na tym gruncie bramą przesuwną oraz siecią wodno-kanalizacyjną gdyż jedynie w tym zakresie Wnioskodawca wyczerpująco przedstawił zaistniały stan faktyczny, co umożliwiło tut. organowi wydanie interpretacji indywidualnej w tej części.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie bowiem do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wskazując, że jej przepisów nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”.

Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. transakcji jest konsekwencją postanowień art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), który stanowi, że w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego [akapit 1]. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu [akapit 2].

Polskie przepisy VAT osiągają więc dozwolony przez dyrektywę skutek – tj. uznanie, że przeniesienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części na inny podmiot nie jest dostawą, poprzez regulację zawartą w art. 6 ustawy o VAT.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy, w którym wskazano, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem aby ocenić, czy do czynności opisanej we wniosku (nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości składającej z działki zabudowanej budynkami i budowlami) znajdzie zastosowanie norma wynikająca z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT konieczne jest przeanalizowanie czy nabywane przez Wnioskodawcę składniki majątku stanowią przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część tego przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”.

Zgodnie z zasadami wykładni systemowej zewnętrznej, skoro dane pojęcie nie jest definiowane w danym akcie normatywnym, a jest ono określone w innym akcie normatywnym to właśnie z uwagi na konieczność zachowania jednoznaczności systemu prawnego, przy interpretacji tego zwrotu należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia na gruncie innego aktu normatywnego, wiodącego w danej dziedzinie.

Stosownie do przepisu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Definicja ta określa przedsiębiorstwo w sensie przedmiotowym. Użyte w powyższym, przepisie sformułowanie „w szczególności” oznacza, iż wymienione w pkt 1-9 składniki mają znaczenie decydujące dla uznania danego zespołu składników za przedsiębiorstwo. Przy czym, powyższe wyliczenie jest katalogiem otwartym, więc wymienione elementy składowe przedsiębiorstwa mają jedynie charakter przykładowy. Jednakże sformułowanie przepisu tworzy domniemanie prawne, w myśl którego przedsiębiorstwo obejmuje każdy składnik zespołu, a zatem wszelkie dobra materialne i niematerialne podlegające ochronie prawnej i służące wykonywaniu celów gospodarczych.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbyciem przez Zbywcę na rzecz Wnioskodawcy przedsiębiorstwa w rozumieniu ww. definicji.

Wprawdzie działki zostały nabyte przez Zbywcę, w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa jednak – jak wskazał Wnioskodawca – „…przedmiotem nabycia przez Wnioskodawcę nie są wyłącznie składniki majątku trwałego (działka, budynki, budowle, urządzenia) ani też mienie, które będzie przedmiotem nabycia stanowić będzie całość przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ i 55² ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (ust. 1)”. Przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy nie jest również zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (ust. 2). Tym samym przedmiotem sprzedaży są tylko i wyłącznie towary w postaci działki zabudowanej (prawa użytkowania wieczystego) wraz z budynkami, budowlami i urządzeniami (tj. ust. 3).

Jak wynika z powyższego, Wnioskodawca dokonał nabycia składników majątku przedsiębiorstwa a nie przedsiębiorstwa rozumianego według art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani też zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Tym samym w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - do sprzedaży przedmiotowych składników majątkowych przez Zbywcę na rzecz Wnioskodawcy mają więc zastosowanie ogólne zasady dotyczące opodatkowania poszczególnych składników majątkowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem nabycia jest prawo użytkowania wieczystego działki wraz z prawem własności budynków i budowli, które są trwale z gruntem związane.

Jednocześnie wskazał dla tych obiektów klasyfikacje statystyczne PKOB:

brama przesuwana - PKOB 1252,
sieć wodno-kanalizacyjna - PKOB 222.

Należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Natomiast w myśl art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 243 poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
obiekt małej architektury;

2.budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

3.budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z powyższego wynika, że budowlą, w myśl prawa budowlanego, jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury.

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Analogicznie definiuje budynek Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych stanowiąc, iż przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Zatem sprzedaż budynku i budowli przez podatnika podatku VAT – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Kwestie natomiast opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części zostały uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z ustawowej definicji „pierwszego zasiedlenia” wynika, że pod tym pojęciem należy rozumieć:

oddanie do użytkowania,
w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,
pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po wybudowaniu lub ulepszeniu, wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.

Niewątpliwie przez czynności opodatkowane należy rozumieć nie tylko dostawę, ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne czynności (umowy), które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług. Z kolei pod pojęciem oddania do użytkowania należy rozumieć przekazanie budynków, budowli lub ich części ich nabywcy lub użytkownikowi do korzystania w sposób zgodny z zakresem przekazanych do nich praw. Nabywca, na rzecz którego przeniesiono prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel może w sposób dowolny dysponować tą nieruchomością, tj. może ją sprzedać, używać na własne potrzeby lub przekazać do użytkowania np. na podstawie umów najmu lub dzierżawy.

Podkreślić przy tym należy, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt, a następnie obiekt ten po wybudowaniu zostanie oddany do użytkowania na własne potrzeby tego podatnika (i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych) nie oznacza to, że obiekt taki został zasiedlony. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Innymi słowy, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objecie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika, które następuje jednak w wykonaniu czynności opodatkowanej.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ww. ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższego wynika, że opisane we wniosku obiekty mające być przedmiotem sprzedaży stanowią budynki i budowle trwale z gruntem związane w rozumieniu wyżej cyt. ustawy Prawo budowlane oraz rozporządzenia w sprawie PKOB a zatem zastosowanie znajdą cyt. przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 2 pkt 14 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyżej powołanych przepisów, koniecznym dla rozstrzygnięcia, czy sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy, znajdującej się na działce bramy przesuwanej i sieci wodno-kanalizacyjnej, stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jest w pierwszej kolejności zbadanie, czy przedmiotowa dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że na działce znajduje się nabyta przez Zbywcę 16 kwietnia 2004 r. brama przesuwana oraz sieć wodno - kanalizacyjna nabyta 28 października 2003 r. Zbywca korzystał z prawa odliczenia podatku VAT przy ich nabyciu. W stosunku do bramy przesuwanej, sieci wodno - kanalizacyjnej, oraz wieczystego użytkowania Zbywca nie dokonywał od dnia ich nabycia nakładów. Ponadto brama przesuwana oraz sieć wodno - kanalizacyjna nie zostały oddane w najem (dzierżawę) przez Zbywcę. Wnioskodawca wskazał, że gdyby wskazane obiekty zostały wynajęte (wydzierżawione), zawarłby tą informację we wniosku.

Jednocześnie we wniosku wskazano, że dostawa na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynków i budowli posadowionych na działce została dokonana 30 października 2012 r.

Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli po ich wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej).

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawione przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa przedmiotowej bramy przesuwanej oraz sieci wodno - kanalizacyjnej może korzystać ze zwolnienia koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby zatem dostawa mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku, budowli lub ich części nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem zbycia na rzecz Wnioskodawcy są obiekty budowlane (brama przesuwana oraz sieć wodno-kanalizacyjna), które nie były ulepszane ani nie były przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy od dnia ich nabycia.

Jednocześnie we wniosku wskazano, że Zbywca skorzystał z prawa odliczenia podatku VAT przy nabyciu brama przesuwanej i sieci wodno - kanalizacyjnej.

Zatem skoro Zbywca skorzystał z prawa do odliczenia podatku przy nabyciu ww. obiektów budowlanych, to tut. Organ przyjął, że czynność nabycia ww. obiektów stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu.

Oznacza to, że pierwsze zasiedlenie ww. bramy przesuwanej nastąpiło 16 kwietnia 2004 r., natomiast sieci wodno-kanalizacyjnej 28 października 2003 r. Wtedy bowiem oddano te obiekty do użytkowania wykonując czynność podlegającą opodatkowaniu.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że zbycie na rzecz Wnioskodawcy przedmiotowej sieci wodno-kanalizacyjnej oraz bramy przesuwnej korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie wystąpiły okoliczności wyłączające zwolnienie od podatku na podstawie tego przepisu. W przedmiotowej sprawie dostawa tych obiektów budowlanych nie była bowiem dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych obiektów nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Ponieważ w niniejszej interpretacji wykazano, iż dostawa ww. obiektów była dostawą korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, badanie czy w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę dostawa tych nieruchomości była dostawą korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezprzedmiotowe.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są obiekty rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym posadowione są obiekty.

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Zatem, skoro dla dostawy obiektów budowlanych (bramy przesuwnej i sieci wodno-kanalizacyjnej) znajdującej się na będącym w użytkowaniu wieczystym gruncie zastosowanie znalazło zwolnienie od podatku VAT, również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu w części proporcjonalnie przyporządkowanej do dostawy posadowionej na tym gruncie bramy przesuwnej i sieci wodno-kanalizacyjnej, podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Reasumując, dostawa obiektów budowlanych, tj. bramy przesuwnej i sieci wodno-kanalizacyjnej wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu w części proporcjonalnie przyporządkowanej do dostawy posadowionych na tym gruncie ww. obiektów budowlanych korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Należy pamiętać jednocześnie, że wpływ na stawkę opodatkowania danej działki gruntu będą miały wszystkie budynki, budowle oraz ich część posadowione na tej działce i trwale z nią związane.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż bramy przesuwnej i sieci wodno-kanalizacyjnej będzie opodatkowana 23% VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Odpowiadając na pytanie nr 2 Wnioskodawcy wskazać należy w świetle przepisu art. 29 ust. 5 ustawy przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W tym miejscu należy zauważyć, iż ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie precyzują w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania w przypadku, gdy transakcja dostawy dotyczy częściowo nieruchomości opodatkowanej podatkiem VAT, a częściowo nieruchomości korzystającej ze zwolnienia od tego podatku. Zatem w tej sytuacji można przyjąć różne rozwiązania, np. według klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych części nieruchomości zastosować do nich właściwe stawki, lub według klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię nieruchomości proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne części – opodatkowane VAT i korzystające ze zwolnienia od podatku. Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny, jest właściwa.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa, należało uznać za prawidłowe. Również za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że właściwym sposobem wyliczenia podstawy opodatkowania jest zastosowanie klucza wartościowego, o ile metoda właściwie odzwierciedla stan faktyczny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia nr IBPP1/443-717/12/LSz z 23 września 2012 r.

Interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy wskazać, że w zakresie dostawy pozostałych budynków i budowli znajdujących się na działce będącej w użytkowaniu wieczystym, które nabył Wnioskodawca 30 października 2012 r., zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin