2015.09.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-552/15/ICz
z 2 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 czerwca 2015r. (data wpływu 12 czerwca 2015r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% od kosztów eksploatacji (za wyjątkiem odliczenia VAT od paliwa) w okresie od 1 kwietnia 2014r. do 30 czerwca 2015r.,
prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% od kosztów eksploatacji (w tym od kosztów nabywanego paliwa) począwszy od 1 lipca 2015r.,
prawidłowe w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu osobowego stanowiącego część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do celów osobistych jego pracownika.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% od kosztów eksploatacji (za wyjątkiem odliczenia VAT od paliwa) w okresie od 1 kwietnia 2014r. do 30 czerwca 2015r., w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% od kosztów eksploatacji (w tym od kosztów nabywanego paliwa) począwszy od 1 lipca 2015r., oraz w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu osobowego stanowiącego część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do celów osobistych jego pracownika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest spółką prawa handlowego z siedzibą w Polsce oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje m.in. pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (określane dalej jako „samochody osobowe"). Wszystkie samochody osobowe, którymi dysponuje Spółka stanowią jej własność lub użytkowane są przez nią na podstawie umów leasingu (względnie, najmu lub dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze).

Przedmiotowe samochody osobowe są wykorzystywane przez Spółkę głównie dla celów jej działalności gospodarczej. Niemniej, zgodnie z treścią istniejącego w Spółce regulaminu korzystania z samochodów służbowych ww. samochody mogą być również wykorzystywane do celów użytku prywatnego przez pracowników Spółki oraz rzeczywiście w taki sposób są w pewnym stopniu używane.

Samochody osobowe w Spółce można podzielić na 3 grupy ze względu na sposób rozliczania ich użytku. Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie dwóch grup, z których używanie samochodów rozliczane jest w sposób opisany poniżej w niniejszym wniosku.

Wartość świadczenia polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu pracownikowi samochodu osobowego do celów prywatnych jest ustalona zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest doliczana do przychodu pracownika na bazie miesięcznej. Pracownik nie ponosi żadnej odpłatności z tego tytułu, że korzysta z samochodu osobowego do celów prywatnych - w tym pracownik nie ponosi żadnych kosztów eksploatacji (o których mowa poniżej). Pracownik jest zobowiązany jedynie ponieść koszt paliwa, jeżeli w ciągu danego miesiąca przejedzie on dla celów prywatnych udostępnionym mu samochodem więcej kilometrów niż określony limit wskazany w regulaminie obowiązującym w Spółce. Niniejszy wniosek dotyczy jednak wyłącznie skutków podatkowych w zakresie, w którym pracownik nie ponosi żadnej odpłatności z tytułu korzystania z samochodu osobowego do celów prywatnych (a zatem w zakresie kosztów eksploatacji poniżej limitu). Wynika to również z faktu, że pracownicy ci w praktyce (choć może się do zdarzyć w przyszłości - co pozostaje poza zakresem niniejszego wniosku) nie ponoszą kosztów eksploatacji, ponieważ nie przekraczają ustalonych limitów jazd prywatnych.

Aby wykorzystywać przedmiotowe samochody osobowe do celów swojej działalności gospodarczej, jak również w pewnym zakresie do celów prywatnych pracowników Spółki, Spółka ponosi różnorodne koszty związane z utrzymaniem, remontem, eksploatacją przedmiotowych samochodów osobowych (tj. dokonuje zakupu różnorodnych towarów i usług do tych celów). Wśród tych kosztów (nabywanych towarów i usług) znajdują się takie przykładowo jak: opony zimowe/letnie na wymianę, przeglądy techniczne, wymiana zużywalnych części eksploatacyjnych (przykładowo tarcze hamulcowe, przewody, akumulatory, wycieraczki, żarówki), wymiana części, które uległy awarii (przykładowo wymienione elementy silnika lub inne elementy elektryczne lub mechaniczne), inne elementy stanowiące wyposażenie samochodu (przykładowo felgi aluminiowe), jak również oleje, smary oraz paliwo.

Wszystkie powyższe wydatki Spółki związane z eksploatacją samochodów osobowych określane są w niniejszym wniosku wspólnie jako: „koszty eksploatacji”.

Począwszy od 1 kwietnia 2014r. Spółka odlicza 50% podatku VAT naliczonego od podniesionych i udokumentowanych fakturami kosztów eksploatacji - z wyjątkiem kosztów nabycia paliwa, w odniesieniu, do których Spółka do dnia 30 czerwca 2015 r. nie odlicza (i nie będzie odliczać do tej daty) podatku VAT naliczonego. Natomiast od 1 lipca 2015 r. Spółka zamierza odliczać 50% podatku naliczonego także od wydatków na nabycie paliwa do napędu ww. samochodów osobowych.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym Spółka nie nalicza żadnego podatku należnego w związku ze zdarzeniami opisanymi powyżej.

Przedmiotowy wniosek nie dotyczy samochodów osobowych, co do których Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100 % podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

Czy Spółka postępuje prawidłowo dokonując w okresie 1 kwietnia 2014r. - 30 czerwca 2015r. odliczenia 50% VAT od kosztów eksploatacji - za wyjątkiem odliczenia VAT od paliwa (gdzie prawo do odliczenia nie przysługuje)?
Czy począwszy od 1 lipca 2015r. Spółka będzie uprawniona do odliczenia 50% VAT od kosztów eksploatacji - w tym od kosztów nabywanego paliwa?
Czy Spółka postępuje prawidłowo (i będzie postępować prawidłowo od 1 lipca 2015 r.) nie naliczając podatku należnego w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka jest uprawniona do odliczenia w okresie 1 kwietnia 2014r. - 31 czerwca 2015r. 50% VAT od kosztów eksploatacji, przy czym Spółka nie jest uprawniona do odliczenia VAT od paliwa.
Począwszy od 1 lipca 2015r. Spółka będzie uprawniona do odliczenia 50% VAT od kosztów eksploatacji - w tym od kosztów nabywanego paliwa.
Spółka postępuje prawidłowo (i będzie postępować prawidłowo od 1 lipca 2015r.) nie naliczając podatku należnego w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Od dnia 1 kwietnia 2014r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami osobowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312, zwanej dalej „ustawą nowelizującą”).

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.należnego z tytułu:

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a

4.wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Natomiast na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy o VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak zostało to wskazane powyżej, Spółka wykorzystuje samochody osobowe do użytku „mieszanego” tj. wykorzystuje je zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i w pewnym zakresie umożliwia pracownikom korzystanie z nich dla celów prywatnych. W związku z powyższym, Spółka nie wypełnia dyspozycji z art. 86 ust. 4 ustawy o VAT a zatem nie może uznać, że wykorzystuje je wyłącznie do działalności gospodarczej. W konsekwencji nie ma prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego.

W ocenie Spółki natomiast, w związku z wykorzystaniem samochodów osobowych do celów mieszanych przysługuje jej ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty eksploatacji.

Prawo do odliczenia VAT od wszystkich kosztów eksploatacji w okresie od 1 kwietnia 2014r. do 30 czerwca 2015 r. doznaje jednak ograniczenia na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej z którego wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.samochodów osobowych;

2.innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przy czym przepis ten na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W konsekwencji powyższego, w okresie 1 kwietnia 2014 r. - 31 czerwca 2015 r. Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od wszystkich kosztów eksploatacji samochodów osobowych, za wyjątkiem odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu paliwa do tych samochodów.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, takich jak np. interpretacje:

Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 września 2014 r. o sygnaturze IPTPP4/443-447/14-4/MK, czy
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 września 2014 r. o sygnaturze ILPP2/443-643/14-4/MR.

Ad. 2

Jak zostało wskazane powyżej, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku VAT należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych. Natomiast na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej przepis ten nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej

Powyższe ograniczenie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego od kosztów eksploatacji dotyczących samochodów osobowych dotyczy zatem wyłącznie paliwa nabywanego do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych do celów mieszanych, a zatem będących przedmiotem niniejszego wniosku.

Powyższe ograniczenie ma charakter czasowy i straci moc obowiązującą z końcem 30 czerwca 2015 r.

Ustawodawca nie zawarł przepisów regulujących wyłączenie prawa do odliczenia VAT od wydatków na nabycie paliwa do napędu samochodów osobowych od dnia 1 lipca 2015 r. Równocześnie, począwszy od 1 lipca 2015 r. nie zmienią się przepisy dotyczące odliczania podatku naliczonego od pozostałych kosztów eksploatacji (tj. wszystkich kosztów użytkowania samochodu za wyjątkiem paliwa).

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, od 1 lipca 2015 r. będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty eksploatacji samochodów osobowych, w tym również koszty nabycia paliwa do napędu samochodów osobowych, co do których prawo do odliczenia powstanie począwszy od 1 lipca 2015 r.

Ad. 3

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Co do zasady zgodnie z powyższym przepisem, udostępnienie samochodów osobowych pracownikom do ich celów prywatnych mogłoby podlegać opodatkowaniu VAT.

Jednakże, regulacja powyższego przepisu w stosunku do samochodów osobowych uległa wyłączeniu na podstawie obowiązującego od 1 kwietnia 2014 r. art. 8 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowi odpłatnego świadczenia usług użycie pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów lub
nabycia, importu lub wytworzenia części składowych do tych pojazdów, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie natomiast art. 8 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 5, za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich w używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

W konsekwencji powyższego, nieodpłatne użycie samochodów osobowych przez pracowników do celów prywatnych nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zauważyć też należy, że brak obowiązku wykazania podatku należnego wynika też z celów wprowadzonych regulacji. W uzasadnieniu projektu ustawy nowelizującej (stanowiącym cenną wskazówkę interpretacyjną wskazano, że „Zaproponowana konstrukcja ograniczenia do 50% odliczenia podatku w odniesieniu do pojazdów wykorzystywanych do użytku mieszanego powiązana jest z wyłączeniem konieczności opodatkowania ich użytku prywatnego, z uwagi na fakt, że opodatkowanie to zostało skalkulowane w przyjętym ograniczeniu odliczenia. Rozwiązanie to - w powiązaniu z ryczałtowym ograniczeniem odliczenia podatku - zapewnia przedsiębiorcom bardzo proste w stosowaniu zasady odliczania podatku naliczonego od wszystkich wydatków związanych z pojazdami, bez konieczności prowadzenia szczegółowych i przez to czasochłonnych ewidencji dla celów opodatkowania użytku prywatnego."

A zatem z uwagi na fakt, że brak jest stosownego przepisu regulującego przedmiotową materię, a obciążenie podatnika z tytułu wykorzystania samochodów osobowych do użytku mieszanego zostało już uwzględnione w ograniczonym prawie do odliczenia VAT, Spółka stoi na stanowisku, ze jej postępowanie przedstawione w oposie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie także w interpretacjach indywidualnych, takich jak np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lipca 2014 r. o sygnaturze ILPP1/443-356/14-2/JSK, gdzie zostało wskazane, że „w przypadku, gdy po dniu 1 kwietnia 2014 r. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących raty leasingowe, wówczas nieodpłatne umożliwienie pracownikom użytkowania pojazdów samochodowych do celów prywatnych nie będzie traktowane jako nieodpłatne świadczenie usług zrównane z odpłatnym świadczeniem usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W przypadku bowiem, gdy podatnik wykorzystuje pojazdy samochodowe do celów innych niż działalność gospodarcza (np. na cele prywatne pracowników), które objęte są ograniczeniem (50%) w prawie do odliczenia podatku naliczonego, konieczność rozliczania podatku VAT zostaje wyłączona - na mocy art. 8 ust. 5 i ust. 6 ustawy. W konsekwencji, gdy Wnioskodawcy będzie przysługiwało częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od rat leasingowych. Zainteresowany nie będzie zobowiązany do rozliczania podatku VAT. jeżeli taki pojazd będzie wykorzystywany przez niego na cele inne niż działalność gospodarcza." [podkreślenie Spółki]

Podobne stanowisko zostało wyrażone również w odpowiedzi z 26 maja 2014 r. na interpelację poselską nr 26203, gdzie Sekretarz stanu w Ministerstwie Finansów wyjaśnił, że „Natomiast w przypadku wykorzystywania przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (np. do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników) pojazdów samochodowych objętych 50% ograniczeniem wyłączono konieczność rozliczania podatku VAT od użytku prywatnego z uwagi na fakt, że opodatkowanie to zostało skalkulowane w przyjętym ograniczeniu odliczenia. W konsekwencji podatnik nie ma obowiązku rozliczania podatku VAT z tytułu wykorzystywania takiego pojazdu do celów innych niż działalność gospodarcza. (...)"

A zatem mając na względzie powyższe, Spółka stoi na stanowisku, te postępuje prawidłowo nie naliczając podatku należnego w wyniku zdarzeń wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% od kosztów eksploatacji (za wyjątkiem odliczenia VAT od paliwa) w okresie od 1 kwietnia 2014r. do 30 czerwca 2015r.,
prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% od kosztów eksploatacji (w tym od kosztów nabywanego paliwa) począwszy od 1 lipca 2015r.,
prawidłowe w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu osobowego stanowiącego część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do celów osobistych jego pracownika.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014r., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.należnego z tytułu:

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Według obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r. art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy, co do zasady, użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Ponadto, jak wynika z treści art. 12 ust. 1 ww. ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.samochodów osobowych;

2.innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z treści powołanych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej, w myśl art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje m.in. pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony (określane dalej jako „samochody osobowe”). Wszystkie samochody osobowe, którymi dysponuje Spółka stanowią jej własność lub użytkowane są przez nią na podstawie umów leasingu (względnie, najmu lub dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze).

Samochody osobowe są użytkowane przez pracowników Spółki zgodnie z obowiązującym regulaminem korzystania z samochodów osobowych (dalej: regulamin). Zgodnie z treścią tego regulaminu powierzony samochód służbowy może być wykorzystywany w celu wykonywania przez pracownika określonych czynności służbowych.

Niemniej jednak, na podstawie regulaminu samochody osobowe za zgodą Spółki i na zasadach określonych w regulaminie mogą być również używane w celu dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania pracy i z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania.

Aby wykorzystywać przedmiotowe samochody osobowe w opisany powyżej sposób, Spółka ponosi różnorodne koszty związane z utrzymaniem, remontem, eksploatacją przedmiotowych samochodów osobowych (tj. dokonuje zakupu różnorodnych towarów i usług do tych celów). Wśród tych kosztów (nabywanych towarów i usług) znajdują się takie przykładowo jak: opony zimowe/letnie na wymianę, przeglądy techniczne, wymiana zużywalnych części eksploatacyjnych (przykładowo tarcze hamulcowe, przewody, akumulatory, wycieraczki, żarówki), wymiana części, które uległy awarii (przykładowo wymienione elementy silnika lub inne elementy elektryczne lub mechaniczne), inne elementy stanowiące wyposażenie samochodu (przykładowo felgi aluminiowe), jak również oleje, smary oraz paliwo.

Wszystkie powyższe wydatki Spółki związane z eksploatacją samochodów osobowych określane są w niniejszym wniosku wspólnie jako: „koszty eksploatacji”.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że opisany we wniosku sposób użytkowania samochodów osobowych wskazuje, że są/będą one wykorzystywane zarówno do działalności gospodarczej jak również do celów innych niż działalność gospodarcza – tj. będą wykorzystywane do tzw. celów „mieszanych”. W konsekwencji powyższego, w sytuacji, gdy ponoszone wydatki są związane/będą związane z pojazdami samochodowymi, o których mowa we wniosku, które służą/będą służyły czynnościom opodatkowanym oraz czynnościom innym niż działalność gospodarcza, czyli przeznaczone są/będą do użytku „mieszanego”, to zastosowanie znajdzie art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, tj. przepis dający prawo do odliczenia w wysokości 50% kwoty podatku wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z tymi pojazdami.

Do wydatków związanych z użytkowaniem samochodów osobowych, od których Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego będą zaliczać się - jak wskazał Wnioskodawca - opony zimowe/letnie na wymianę, przeglądy techniczne, wymiana zużywalnych części eksploatacyjnych (przykładowo tarcze hamulcowe, przewody, akumulatory, wycieraczki, żarówki), wymiana części, które uległy awarii (przykładowo wymienione elementy silnika lub inne elementy elektryczne lub mechaniczne), inne elementy stanowiące wyposażenie samochodu (przykładowo felgi aluminiowe), jak również oleje, smary.

Natomiast wyjątek stanowią wydatki dotyczące zakupu paliwa do napędu tych samochodów osobowych. Do określenia prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, stanowiący o braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych w okresie od 1 kwietnia 2014r. do 30 czerwca 2015r.

W konsekwencji w odniesieniu do wydatków ponoszonych na zakup paliwa do napędu samochodów osobowych należy zaznaczyć, że w okresie od dnia 1 kwietnia 2014 r. do 30 czerwca 2015 r., Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, przeznaczonych do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych do celów „mieszanych” tj. do działalności gospodarczej i do celów prywatnych.

Prawo do odliczenia 50% kwoty podatku wynikającego z faktur dotyczących kosztów paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych do celów „mieszanych” przysługiwać będzie od 1 lipca 2015 r., co wynika z ww. art. 86a ust. 1 i 2 ustawy oraz art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, oczywiście przy zachowaniu wymogów przewidzianych przepisem art. 86 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do odliczenia w okresie 1 kwietnia 2014r. - 30 czerwca 2015r. 50% VAT od kosztów eksploatacji, przy czym Spółka nie jest uprawniona do odliczenia VAT od paliwa jest prawidłowe.

Również stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym począwszy od 1 lipca 2015r. Spółka będzie uprawniona do odliczenia 50% VAT od kosztów eksploatacji - w tym od kosztów nabywanego paliwa jest prawidłowe.

Ponadto dla oceny prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zagadnienia objętego pytaniem nr 3 należy mieć na uwadze niżej wskazane przepisy prawa:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do art. 8 ust. 5 ustawy, przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów lub
nabycia, importu lub wytworzenia części składowych do tych pojazdów, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 8 ust. 6 ustawy, w przypadku o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 5, za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, w przypadku użycia przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza pojazdów samochodowych nabytych, importowanych lub wytworzonych przez podatnika przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przy których nabyciu, imporcie lub wytworzeniu kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:

1.wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika,

2.należnego z tytułu:

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 podatnikiem jest ich usługobiorca,
dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy zmienianej w art. 1 podatnikiem jest ich nabywca,
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

3.należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy zmienianej w art. 1,

4.wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b ustawy zmienianej w art. 1, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 tej ustawy

-nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł, nie stosuje się przepisu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1.

Na potrzeby ust. 1 przepis art. 8 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio (art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Tak więc w przypadku gdy podatnik nieodpłatnie udostępni pracownikom samochody, stanowiące część jego przedsiębiorstwa – do dojazdów z miejsca pracy do miejsca zamieszkania i odwrotnie, należy wskazać, że zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednakże stosownie do art. 8 ust. 6 w zw. z art. 8 ust. 5 ustawy oraz art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy nowelizującej nieodpłatne udostępnianie pracownikom samochodów osobowych do celów prywatnych, użytkowanych przez podatnika w działalności gospodarczej, w przypadku gdy podatnikowi przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia w zw. z nabyciem samochodu – nie podlega opodatkowaniu.

Jak wynika z opisu sprawy, na podstawie regulaminu samochody osobowe, zgodnie z treścią istniejącego w Spółce regulaminu, mogą być również używane przez jej pracowników w celach prywatnych.

Pracownik nie ponosi żadnej odpłatności z tytułu, korzystania z samochodu osobowego - w tym pracownik nie ponosi żadnych kosztów eksploatacji.

W przedmiotowej sprawie zatem znajdzie zastosowanie przepis art. 8 ust. 5 ustawy znowelizowanej bowiem zgodnie z tym przepisem, w przypadku użycia przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza pojazdów samochodowych od których przy nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT) nie stosuje się przepisu art. 8 ust. 2 pkt 1 pod warunkiem że użycie tego samochodu przyjmie formę nieodpłatnego przekazania towaru.

W konsekwencji, z uwagi na powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że nieodpłatne udostępnianie pracownikowi towaru (samochodu osobowego) stanowiącego część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do celów osobistych jego pracownika, jeżeli Wnioskodawcy przysługiwało, w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu (50%) czynność ta nie stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestiach objętych pytaniem oznaczonym nr 3 jest prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie trzech postawionych przez niego pytań należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, że interpretacja indywidualna wydawana jest w oparciu o konkretny przedstawiony we wniosku stan faktyczny i wiąże Organ uprawniony do wydawania interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie przedstawionym we wniosku. Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Kraj Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin