Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.743.2016.2.ICz
z 22 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 września 2016 r. (data wpływu 23 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z 18 listopada 2016r. (data wpływu 24 listopada 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z użytkowaniem samochodu wyścigowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z użytkowaniem samochodu wyścigowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 listopada 2016r. (data wpływu 24 listopada 2016r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 14 listopada 2016r. znak: 2461-IBPP2.4512.743.16.1.ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą w RP nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest - Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek (PKD 45.11.Z). Ponadto w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z aktualnym wpisem w CEiDG, wykonywana działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje:

45.19.Z - Sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli;

45.20.Z - Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli;

45.31.Z - Sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli;

45.32.Z - Sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli;

45.49.Z - Sprzedaż hurtowa pozostałych artykułów użytku domowego;

46.71.Z - Sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych;

46.73.Z -Sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego; 47.11.Z -Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych

47.19.Z - Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach;

47.30.Z - Sprzedaż detaliczna paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw;

52.10.A - Magazynowanie i przechowywanie paliw gazowych;

52.10.B - Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów;

52.21.Z - Działalność usługowa wspomagająca transport lądowy;

52.24.C - Przeładunek towarów w pozostałych punktach przeładunkowych;

52.29.C - Działalność pozostałych agencji transportowych;

62.02.Z - Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki;

63.99.Z -Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowana;

66.19.Z -Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowana;

70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania; 73.11.Z - Działalność agencji reklamowych;

73.12.D - Pośrednictwo w sprzedaży czasu i miejsca na cele reklamowe w pozostałych mediach 73.20.Z - Badanie rynku i opinii publicznej;

74.90.Z-Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana;

77.12.Z-Wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli;

77.32.Z - Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń budowlanych;

77.39.Z - Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane;

82.11.Z - Działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura;

82.19.Z - Wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura;

82.99.Z - Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana;

93.19.Z - Pozostała działalność związana ze sportem;

95.21.Z - Naprawa i konserwacja elektronicznego sprzętu powszechnego użytku;

95.22.Z - Naprawa i konserwacja urządzeń gospodarstwa domowego oraz sprzętu użytku domowego i ogrodniczego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zakupił samochód wyścigowy. Samochód został zakupiony w oparciu o umowę cywilnoprawną (zakup nie podlegał VAT).

Pojazd nie jest zarejestrowany, bowiem technicznie przygotowany jest wyłącznie do poruszania się po zamkniętych trasach wyścigów (m in. brak tablic rejestracyjnych, brak wymaganego oświetlenia, posiadanie tzw. klatki bezpieczeństwa). Samochód jest przewożony na wyścigi specjalnie przygotowaną ciężarówką. Karoseria samochodu służy jako przestrzeń ekspozycji reklamy własnej działalności gospodarczej oraz reklam podmiotów trzecich, które Wnioskodawca pozyskuje i za które otrzymuje wynagrodzenie. Reklamy znajdują się również na ubraniu kierowcy wyścigowego oraz na stanowisku serwisowym drużyny wyścigowej (tzw. teamu). Samochód służy wyłącznie do udziału w wyścigach i do treningów przed tymi wyścigami. W ostatnich latach team osiągał sukcesy w wyścigach samochodowych, co dodatkowo zwiększa atrakcyjność pojazdu, kierowców i stanowiska serwisowego, jako przestrzeni reklamowej.

Dodatkowo Wnioskodawca uzyskuje przychody, które związane są z zajmowaniem odpowiednio wysokich lokat w wyścigach.

Zakup oraz eksploatacja samochodu wyścigowego wiązała i wiąże się z koniecznością ponoszenia istotnych wydatków, tj.:

• kosztów części zamiennych;
• kosztów materiałów eksploatacyjnych (m.in. paliwo, oleje, płyny, opony);
• kosztów związanych z utrzymaniem teamu;
• kosztów udziałów w wyścigach;
• zakup i naniesienia reklam (np. naszywki, naklejki, banery, ulotki, druk materiałów reklamowych.
  
  

W piśmie uzupełniającym z 18 listopada 2016r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy w następujący sposób:

1. Czy samochód wyścigowy jest pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony?
   Tak, samochód wyścigowy jest pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
   
2. Czy wydatki związane z użytkowaniem samochodu wyścigowego są związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
   Tak, wydatki związane z użytkowaniem samochodu wyścigowego są związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi również działalność opodatkowaną polegająca na świadczeniu usług warsztatowych oraz otrzymuje przychody z tytułu reklamy podczas wyścigów realizowanej na rzecz podmiotów trzecich.
   
3. Czy samochód rajdowy może służyć do jazd rekreacyjnych?
   Samochód rajdowy, który posiada Wnioskodawca nie może służyć do jazd rekreacyjnych. Wynika to z faktu, że pojazd nie jest zarejestrowany i nie może się poruszać po drogach publicznych (nie ma tablic rejestracyjnych, nie posiada wymaganego oświetlenia, ma wbudowaną klatkę bezpieczeństwa).
   
4. Czy Wnioskodawca ustalił zasady co do sposobu wykorzystywania pojazdu wykluczające jego użycie do celów prywatnych, jeśli tak to należy wskazać jakie to są zasady i jakie zostaną podjęte działania zabezpieczające ich wykonanie?
   Nie może używać tego pojazdów do celów prywatnych ponieważ jest niezarejestrowany oraz jak wskazano powyżej, z przyczyn technicznych nie jest możliwe poruszanie się nim po drogach publicznych.
   
5. Czy Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu?
   Nie, Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu.
   
6. W jaki sposób Wnioskodawca nadzoruje używanie samochodu wyścigowego i w czym to się przejawia?
   Wnioskodawca sam używa pojazdu w wyścigach, samochód znajduje się w zamkniętym garażu, nie jest przystosowany do ruchu po drogach publicznych co wyłącza ryzyko użycia prywatnego. Jest oklejony reklamami i przystosowany technicznie do wyścigów a zatem bardzo rzuca się w oczy.
   
7. Czy Wnioskodawca zatrudnia pracowników, którzy będą mieli możliwość używania tego samochodu po wyścigach do celów prywatnych pracowników?
   Nie, żaden z pracowników Wnioskodawcy nie ma możliwości używania tego samochodu po wyścigach do celów prywatnych. Nadto użytek prywatny jest niemożliwy, co wynika z faktu niezarejestrowania pojazdu i technicznego przygotowania do wyścigów, a nie do poruszania się po drogach publicznych. Nadto samochód jest przewożony na wyścigi specjalnie przygotowaną ciężarówką.
   
8. Czy istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania samochodu wyścigowego do użytku prywatnego, jeżeli tak to należy szczegółowo wskazać jakie to są okoliczności?
   Tak, istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania samochodu wyścigowego do użytku prywatnego. Samochód wyścigowy nie jest zarejestrowany, z uwagi na co pojazd nie można poruszać się po drogach publicznych, nie posiada tablic rejestracyjnych, nie ma wymaganego oświetlenia, posiada klatkę bezpieczeństwa. Te okoliczności są również potwierdzone faktem, że pojazd wymaga transportu na tor wyścigowy specjalnie przygotowaną ciężarówką.
   
9. Czy ww. samochód jest wykorzystywany tylko do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług?
   Tak, jest wykorzystywany tylko do działalności opodatkowanej.
   
10. Gdzie samochód wyścigowy jest garażowany, proszę wyjaśnić, czy jest to parking znajdujący się w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, czy też garażowany jest w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy?
    Jest garażowany w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, tj. w firmie Wnioskodawcy.
    
11. Czy Wnioskodawca złożył Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację o wykorzystaniu przedmiotowego samochodu?
    Wnioskodawca nie złożył Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informacji o wykorzystaniu przedmiotowego samochodu.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczania VAT z faktur dokumentujących wydatki na:
   
   • części zamienne;
   • materiały eksploatacyjne (m.in. paliwo, oleje, płyny, opony);
   • koszty związane z utrzymaniem teamu;
   • udział w wyścigach;
   • zakup i naniesienie reklam (np. naszywki, naklejki, banery, ulotki, druk materiałów reklamowych)?
2. Czy opisane prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na:
   
   • części zamienne;
   • materiały eksploatacyjne (m.in. paliwo, oleje, płyny, opony);
   • koszty związane z utrzymaniem teamu;
   • udział w wyścigach;
   • zakup i naniesienie reklam (np. naszywki, naklejki, banery, ulotki, druk materiałów reklamowych)

wiązało się i wiąże z obowiązkiem dochowania przez Wnioskodawcę dodatkowych wymogów prawnych, takich jak np. obowiązek poinformowania Naczelnika Urzędu Skarbowego o zamiarze wykorzystywania samochodu w prowadzonej działalności gospodarczej albo obowiązkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko ad. pytanie nr 1:

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczania VAT z faktur dokumentujących wydatki na:

• części zamienne;
• materiały eksploatacyjne (m.in. paliwo, oleje, płyny, opony);
• kosztów związanych z utrzymaniem teamu;
• udział w wyścigach;
• zakup i naniesienia reklam (np. naszywki, naklejki, banery, ulotki, druk materiałów reklamowych).
  
  

Uzasadnienie:

Zdaniem Wnioskodawcy ma zastosowanie w pełnym zakresie przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Samochód służy wyłącznie działalności opodatkowanej zatem zasada prawa odliczenia podatku naliczonego ma zastosowanie pełne i bez konieczności spełniania żadnych dodatkowych warunków niż posiadanie faktury i rozliczenie jej w ewidencji zakupów VAT oraz deklaracji podatkowej VAT.

Stanowisko ad. pytanie nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na:

-części zamienne;

• materiały eksploatacyjne (m.in. paliwo, oleje, płyny, opony);
• kosztów związanych z utrzymaniem teamu;
• udział w wyścigach;
• zakup i naniesienia reklam (np. naszywki, naklejki, banery, ulotki, druk materiałów reklamowych)

nie wiązało się i nie wiąże z obowiązkiem dochowania przez Wnioskodawcę dodatkowych wymogów prawnych, takich jak np. obowiązek poinformowania Naczelnika Urzędu Skarbowego o zamiarze wykorzystywania samochodu w prowadzonej działalności gospodarczej albo obowiązkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu

Uzasadnienie:

Zdaniem Wnioskodawcy ma tutaj zastosowanie przepis art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT - tj. opisany w stanie faktycznym samochód jest takim samochodem, którego konstrukcja wyklucza możliwość użycia do celów innych niż związane z działalnością opodatkowaną. Skoro samochód nie ma m in. tablic rejestracyjnych to nie może być wykorzystany w inny sposób niż wyłącznie do treningów i zawodów. Samochód jest ponadto oklejony reklamami więc zawsze jak się porusza to wykonuje swoją funkcję - reklamę.

To z kolei oznacza, że samochodu nie trzeba było go zgłaszać Naczelnikowi Urzędu Skarbowego ani prowadzić ewidencji przebiegu tego pojazdu (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
   
2. należnego z tytułu:
   
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   
   
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
   
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
   
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
   
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   
   

Zatem zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
   
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   
   1. odprzedaży,
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
   - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
   
2. w odniesieniu do których:
   
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
   
   
   
   

Zgodnie z art. 86a ust. 9 tego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
   
   1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
   2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
3. pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
   
   1. agregat elektryczny/spawalniczy,
   2. do prac wiertniczych,
   3. koparka, koparko-spycharka,
   4. ładowarka,
   5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
   6. żuraw samochodowy
   - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.
   
   

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

W powołanych przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Przepis ust. 1 tego artykułu wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z która od wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości (50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się uregulowania dotyczące odliczenia podatku zawarte w art. 86 ustawy.

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (art. 2 pkt 34 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.) – przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ww. ustawy – przez pojazd rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego – art. 2 pkt 32 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Z kolei w świetle regulacji art. 2 pkt 1 cyt. ustawy – droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Art. 2 pkt 16a ww. ustawy stanowi, że przez strefę ruchu rozumie się obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.

Natomiast art. 2 pkt 40 cyt. ustawy wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W świetle powołanych powyżej definicji, warunkiem uznania nabytego samochodu wyścigowego za pojazd samochodowy lub samochód osobowy jest uznanie go w pierwszej kolejności za pojazd w świetle przepisów tej ustawy. Aby samochód wyścigowy był uznany za pojazd musi spełniać dwie cechy:

1. być środkiem transportu,
2. być przeznaczonym do poruszania się po drodze (lub strefie ruchu w rozumieniu art. 2 pkt 16a ustawy Prawo o ruchu drogowym), przy czym powinna to być droga w rozumieniu art. 2 ust. 1 ww. ustawy.
   
   

Jak wskazał Wnioskodawca, zakupił samochód wyścigowy. Pojazd nie jest zarejestrowany, bowiem technicznie przygotowany jest wyłącznie do poruszania się po zamkniętych trasach wyścigów (m.in. brak tablic rejestracyjnych, brak wymaganego oświetlenia, posiadanie tzw. klatki bezpieczeństwa). Samochód jest przewożony na wyścigi specjalnie przygotowaną ciężarówką. Samochód służy wyłącznie do udziału w wyścigach i do treningów przed tymi wyścigami.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy samochód wyścigowy nie będzie pojazdem zarejestrowanym oraz będzie on przeznaczony i wykorzystywany wyłącznie do użytku na torach wyścigowych, nie będących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów ustawy prawo o ruchu drogowym, to tym samym nie jest on pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy Prawo o ruchu drogowym, a w konsekwencji nie jest pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, przepisy art. 86a ustawy, ograniczające prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w odniesieniu do samochodu wyścigowego, o którym mowa we wniosku, nie będą miały zastosowania.

W tym miejscu w odniesieniu do pytania nr 2, należy zwrócić uwagę na nieprawidłowe stwierdzenie Wnioskodawcy, że w sprawie będzie mieć zastosowanie art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. W opisie sprawy Wnioskodawca nie wskazał, że samochód spełnia warunki określone w art. 86a ust. 9 ustawy. Przepis ten stanowi dopełnienie art. 86a ust. 4 pkt 2. Zatem skoro samochód nie jest pojazdem wymienionym w art. 86a ust. 9 ustawy przepis wskazany przez Wnioskodawcę nie ma zastosowania w rozpatrywanej sprawie. Ponadto jak wyżej wyjaśniono, przepisy art. 86a ustawy o VAT w odniesieniu do tego konkretnego samochodu wyścigowego nie mają zastosowania.

Zatem, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z użytkowaniem samochodu wyścigowego na zasadach ogólnych, określonych w art. 86 ustawy o VAT. Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w tej regulacji uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W konsekwencji skoro wydatki związane z użytkowaniem samochodu wyścigowego są związane wyłącznie z działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w takiej części w jakiej wydatki te są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W związku z prawem do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do spełnienia dodatkowych warunków wynikających z art. 86a ustawy np. prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o wykorzystaniu tego pojazdu do działalności gospodarczej.

Brak obowiązku spełnienia dodatkowych warunków nie wynika jednak jak twierdzi Wnioskodawca z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, gdyż przepis ten jak wyjaśniono wyżej nie ma zastosowania w sprawie.

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.