Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-827/15/DM
z 12 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 21 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 września 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania realizowanych czynności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2015 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 29 września 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania realizowanych czynności.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka działa na podstawie ustawy Kodeks spółek handlowych oraz na podstawie innych przepisów prawa. Założycielem i głównym udziałowcem (100% udziałów) Spółki jest Miasto S, w imieniu którego działa Prezydent Miasta. Spółka prowadzi między innymi działalność o charakterze użyteczności publicznej.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, a przedmiotem jej działalności jest świadczenie usług komunalnych.

Gmina realizacje zadań własnych powierzyła Spółce na podstawie zawartych Porozumień. Porozumienia te, na podstawie Pełnomocnictwa Prezydenta Miasta, zawarte są z jednostką utworzoną przez Gminę Miasto pod nazwa Zarząd Usług Komunalnych.

W porozumieniach określone zostały powierzone Spółce zadania własne Gminy:

1. likwidacja dzikich wysypisk oraz zapewnienie odbioru odpadów pozostawionych na terenach miejskich i przy centrach do zbiórki selektywnej,
2. obsługa eksploatacyjna i remontowa terenów zieleni miejskiej,
3. zarządzanie i obsługa eksploatacyjna i remontowa cmentarzy komunalnych w S,
4. utrzymanie czystości i porządku na wskazanych terenach gminnych w tym dróg, chodników i placów,
5. zaspokojenie zbiorowych potrzeb Gminy, polegających na utrzymaniu terenów zieleni, utrzymaniem czystości i porządku.

Na realizację ww. porozumień Spółka otrzymuje środki finansowe, których wysokość jest uzależniona od przyjętego na dany rok przez Radę Miejską budżetu. Wartość środków budżetowych jest kwotą zryczałtowaną brutto. Podstawą do przekazania środków finansowych zgodnie z porozumieniem są dokumenty potwierdzające faktyczne wykonanie usług, potwierdzone przez Zarząd Usług Komunalnych. Na podstawie tych dokumentów Spółka wystawia faktury dla Zarządu Usług Komunalnych, w których wykazuje podatek należny. Środki finansowe Spółka otrzymuje w okresach miesięcznych w terminie 21 dni od daty dostarczenia faktury.

Otrzymywane środki finansowe przeznaczane są na pokrycie kosztów działalności Spółki, związanych z realizacją powierzonych zadań wynikających z porozumień.

Analizując postanowienia porozumienia oraz wydanych interpretacji i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt I FSK 484/14, Spółka wskazała, że nasuwa się wątpliwość, czy otrzymywane od Miasta środki finansowe na realizację celów wskazanych w porozumieniach stanowią obrót w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, czy wykonywane czynności spełniają definicję świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i czy rzeczywiście prawidłowo postępuje wystawiając faktury i wykazując podatek należny.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie.

Czy przyznane Spółce na podstawie zawartego porozumienia środki finansowe w formie ryczałtu od Miasta na realizację zadań powierzonych Spółce, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i powinny być udokumentowane fakturą VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) Spółka wykonuje na rzecz Gminy czynności na podstawie zawieranych porozumień, w których Gmina zleca Spółce wykonanie określonego zadania z katalogu zadań własnych, wymienionych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym.

Przykładowo zlecane jest w ten sposób utrzymanie przez Spółkę czystości i porządku na terenie Gminy. Z tytułu wykonania oznaczonych czynności, powierzonych Spółce na podstawie porozumienia, Spółka otrzymuje wynagrodzenie w formie ryczałtu, wypłacane przez Gminę.

Spółka wykonuje czynności związane z realizacją powierzonych zadań własnych gminy w zakresie gospodarki komunalnej, jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT, a wykonywane czynności spełniają definicję świadczenia usług. W konsekwencji powyższego ww. czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i powinny być udokumentowane fakturą VAT.

Reasumując, czynności wykonywane przez Spółkę w zamian za wynagrodzenie stanowią odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl powołanych wyżej regulacji, przez pojęcie usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 cyt. ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Tym samym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto zgodnie z art. 29a ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zauważyć należy także, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do zakresu działania gminy, w oparciu o art. 6 ust. 1 ww. ustawy, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz; zieleni gminnej i zadrzewień; cmentarzy gminnych (art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 3, 12 i 13 ustawy o samorządzie gminnym).

Z art. 9 ust. 1-4 cyt. ustawy wynika, że w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie. Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa. Zadaniami użyteczności publicznej, w rozumieniu ustawy, są zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej – uregulowano w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236).

W oparciu o art. 2 cyt. ustawy gospodarka komunalna, może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy, jak również opis stanu faktycznego, z którego wynika, że Spółka będąca podatnikiem VAT czynnym, na podstawie zawartych porozumień zobowiązana jest do realizacji określonych czynności, za które otrzymuje „środki finansowe w kwocie zryczałtowanej brutto” należy stwierdzić, że przedstawiona we wniosku sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy również zaznaczyć, że stopień zależności Spółki od Gminy nie może automatycznie przesądzać o braku możliwości uznania wykonywania zadań własnych Gminy zleconych Spółce za podlegające, jako świadczone usługi, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka co prawda wykonuje czynności związane z realizacją zadania własnego Gminy w określonym w zawartych porozumieniach zakresie, jednakże czynności te realizuje, jako odrębny podmiot posiadający status podatnika – „Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym”. Ponadto za realizację ww. czynności, otrzymuje wynagrodzenie w „formie ryczałtu”. W opisie stanu faktycznego wskazano, że „Podstawą do przekazania środków finansowych zgodnie z porozumieniem są dokumenty potwierdzające faktyczne wykonanie usług”.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług otrzymane z tego tytułu świadczenie pieniężne (wypłacane przez Gminę po wykonaniu zleceń) stanowi obrót podlegający opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ z punktu widzenia Spółki w istocie stanowi zapłatę za świadczone przez nią usługi. Spółka mimo, że wykonuje czynności z katalogu zadań własnych, wymienionych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, to jednak sama nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą.

A zatem pomiędzy płatnością, którą otrzymuje Spółka od Gminy po wykonaniu zadań zleconych, a świadczeniem na jej rzecz, zachodzi związek bezpośredni, ponieważ płatność następuje w zamian za te czynności (świadczenia).

Z tych też względów, czynności wskazane w opisie stanu faktycznego, dotyczące likwidacji dzikich wysypisk, odbioru odpadów, obsługi terenów zieleni miejskiej, zarządzania i obsługi cmentarzy komunalnych, utrzymania czystości i porządku na wskazanych terenach, czy też zaspokojenia zbiorowych potrzeb Gminy Miasta, świadczone za odpłatnością, stanowią określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Zatem otrzymane przez Spółkę środki finansowe stanowiące wynagrodzenie za wykonanie konkretnych usług, stanowią podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji podlegają opodatkowaniu tym podatkiem wg stawek podatku właściwych dla tych czynności.

Odnosząc się do kwestii udokumentowania opisanych czynności wskazać należy, że zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Skoro – jak wcześniej rozstrzygnięto – w opisanych okolicznościach mamy do czynienia z czynnościami opodatkowanymi, Spółka winna w celu prawidłowego udokumentowania świadczonych usług wystawić fakturę, zgodnie z art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko wyrażone we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.