Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-1083/15-2/RM
z 25 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie krótkotrwałego wynajmu nieruchomości. Świadczone przez Spółkę usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nie korzystają ze zwolnienia od podatku. Przedmiotem wynajmu są mieszkania/apartamenty w miejscowościach wypoczynkowych oraz miastach.

Nieruchomości wynajmowane przez Spółkę nie są jej własnością. Nieruchomości te są wynajmowane od prawnych właścicieli (dalej: Właściciele), działających we własnym imieniu, najczęściej bezterminowo. Z treści umów najmu zawartych pomiędzy Właścicielami a Spółką wynika, że Spółka zobowiązuje się do dalszego podnajmu lokali w celu świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania. Umowy te nie przewidują możliwości podnajmu lokali na inne cele. W ramach ich realizacji lokale są podnajmowane przez Wnioskodawcę na rzecz odbiorców końcowych (dalej: Kontrahenci), na podstawie umów podnajmu w celu zakwaterowania, zawieranych przez Wnioskodawcę we własnym imieniu. Umowy podnajmu zwykle obejmują krótkie okresy, np. jednego lub dwu tygodni, głównie w okresach urlopowych/wakacyjnych (zakwaterowanie o charakterze krótkotrwałym).

Właściciele nieruchomości są czynnymi podatnikami VAT. Dokumentując usługi świadczone na rzecz Spółki, Właściciele nieruchomości wystawiają faktury z kwotą podatku od towarów i usług obliczoną według stawki 8% albo 23%. Przyczyną złożenia przez Spółkę niniejszego wniosku są wątpliwości, czy wobec rozbieżności w stawkach podatku wynikających z otrzymywanych przez nią faktur, usługi wynajmu nieruchomości świadczone na jej rzecz przez Właścicieli nieruchomości nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy VAT. Konsekwencją powyższego byłby brak możliwości obniżania przez Spółkę kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Właścicieli.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku gdy faktura wystawiona przez Właściciela nieruchomości z tytułu jej wynajmu na rzecz Spółki zawiera podatek od towarów i usługi obliczony według stawki 8%, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury?
2. Czy w przypadku gdy faktura wystawiona przez Właściciela nieruchomości z tytułu jej wynajmu na rzecz Spółki zawiera podatek od towarów i usługi obliczony według stawki 23%, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury?
3. Czy w przypadku gdy faktura wystawiona przez Właściciela nieruchomości z tytułu jej wynajmu na rzecz Spółki zawiera błędną stawkę podatku, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W przypadku gdy faktura wystawiona przez Właściciela nieruchomości z tytułu jej wynajmu na rzecz Spółki zawiera podatek od towarów i usługi obliczony według stawki 8%, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy w przypadku gdy faktura wystawiona przez Właściciela nieruchomości z tytułu jej wynajmu na rzecz Spółki zawiera podatek od towarów i usług obliczony według stawki 23%, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku gdy faktura wystawiona przez Właściciela nieruchomości z tytułu jej wynajmu na rzecz Spółki zawiera błędną stawkę podatku, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury.

Prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Właścicieli nieruchomości wynika z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jednakże zgodnie z treścią art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zwolnienie z VAT usług świadczonych na rzecz Spółki przez Właścicieli nieruchomości pozbawiłoby Spółkę prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 20 Ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy (usługi związane z zakwaterowaniem).

W celu skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy VAT konieczne jest spełnienie przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Podsumowując, przesłanki, które muszą zostać łącznie spełnione, aby doszło do zastosowania zwolnienia to:

1. świadczenie usługi na własny rachunek,
2. charakter mieszkalny nieruchomości,
3. mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
   
   

Umowy najmu zawierane są przez Właścicieli we własnym imieniu, a zatem warunek wskazany w punkcie 1 jest spełniony.

Jeśli chodzi o pkt 2, wszystkie nieruchomości wynajmowane przez Właścicieli na rzecz Spółki są lokalami o charakterze mieszkalnym, bowiem tylko takie lokale wpisują się w strategię biznesową Spółki.

Pojęcie celu mieszkaniowego najmu lub dzierżawy nie zostało zdefiniowane w treści Ustawy o VAT. Odnośnie przesłanki 3 należy zauważyć, że wykładnia pojęcia „cel mieszkaniowy” jest przedmiotem licznych interpretacji indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 czerwca 2015 roku (nr IPPP2/4512-315/15-2/MJ) stwierdzono: „celem innym niż mieszkaniowy jest np. cel krótkotrwałego pobytu o charakterze turystycznym bądź biznesowym. Takie cele realizowane są m.in. przez hotele, pensjonaty, pokoje do wynajęcia dla turystów bądź biznesmenów. Cel mieszkaniowy nie jest związany z chwilowym pobytem, ale z zamieszkaniem, więc stałym interesem życiowym osoby wynajmującej lokal mieszkalny”.

Ponadto, w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lutego 2014 roku (nr IPPP1/443-1144/13-4/AP) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że „z analizy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT wynika, że zwolnienie od podatku dla usługi wynajmu dotyczy wynajmu lokali mieszkalnych wyłącznie na cele mieszkaniowe. W omawianym przypadku przesłanka wyłączności nie zostanie spełniona, ponieważ wskazany lokal nie będzie przeznaczony wyłącznie na cele mieszkaniowe”.

Podkreślenia wymaga fakt, że wszelkie zwolnienia podatkowe powinny być interpretowane w sposób ścisły. Tym samym świadczone przez Właścicieli nieruchomości usługi najmu nie podlegają zwolnieniu, a w konsekwencji Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur otrzymanych od Właścicieli z tytułu najmu.

Co więcej, jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 września 2015 r. (nr IBPP2/4512-509/15/JJ), „usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób nie budzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych. Powyższe dotyczy zarówno umów najmu zawieranych pomiędzy wynajmującym a najemcą, jak również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wynajmujący - najemca - podnajemca”.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe konkluzje wynikające z ww. interpretacji indywidualnych zasługują na pełną aprobatę. Również w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Właściciele nieruchomości nie mogą być pewni jakie będzie przeznaczenie wynajmowanych przez nich nieruchomości (cele mieszkaniowe, czy też inne cele). Biorąc pod uwagę fakt, że umowy zawierane są na dłuższe okresy, przesłanka wyłączności nie może zostać uznana za spełnioną. Tym samym, nie wszystkie przesłanki do zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy VAT są spełnione. W rezultacie, usługi świadczone przez Właścicieli nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy nie podlegają zwolnieniu, a Spółce przysługuje pełne prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Właścicieli.

Biorąc pod uwagę fakt, że to Właściciele nieruchomości są podatnikami z tytułu usług świadczonych na rzecz Spółki to na nich ciąży obowiązek zastosowania prawidłowej stawki podatku. Niemniej jednak, w ocenie Spółki, przedmiotowe usługi świadczone na jej rzecz podlegają opodatkowaniu według stawki podatku 8%.

Zgodnie z Załącznikiem nr 3 do Ustawy VAT - stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%) - pod pozycją nr 163 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. „Usługi związane z zakwaterowaniem”. Z treści umów najmu zawartych pomiędzy Właścicielami a Spółką wynika, że Spółka zobowiązuje się do dalszego podnajmu lokali w celu świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania. Umowy te nie przewidują możliwości podnajmu lokali na inne cele. W rezultacie, wynajem lokalu mieszkalnego na rzecz Wnioskodawcy, który dokonuje jego dalszego podnajmu w celach krótkotrwałego zakwaterowania podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 8%, gdyż stanowi usługę związaną z zakwaterowaniem, o której mowa w poz. 163 Załącznika nr 3 do Ustawy VAT.

Prawidłowość tego stanowiska potwierdza przywołana wyżej interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 września 2015 r. (nr IBPP2/4512-509/15/JJ) wydana w analogicznej sprawie, gdzie stwierdzono, że „usługę wynajmu przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą, którego przedmiotem jest krótkotrwały wynajem apartamentów w celach mieszkaniowych, należy opodatkować 8% stawką podatku VAT - zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy - jeśli z umowy zawartej między stronami jednoznacznie wynika, że lokal mieszkalny będzie przeznaczany na cele mieszkaniowe w celu krótkotrwałego zakwaterowania (usługa sklasyfikowana wg PKWiU w grupowaniu 55)”.

Opodatkowanie usług świadczonych na rzecz Spółki stawką podatku w wysokości 8% skutkuje prawem Spółki do obniżania kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Właścicieli.

Podkreślenia wymaga, że prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego nie podlega ograniczeniu nawet w przypadku pomyłki Właściciela nieruchomości i wystawienia na rzecz Spółki faktury z błędną stawką podatku. Podatnik, który otrzymuje fakturę z błędnie podaną stawką podatku od towarów i usług nadal ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z takiej faktury.

Pogląd ten potwierdzają organy podatkowe m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2011 r. (nr IPTPP1/443-131/11-4/ALN), który stwierdził, że „przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, nie pozbawiają prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie towarów, które zostały opodatkowane inną niż przyjęta przez sprzedawcę (wyższą bądź niższą) stawką podatku od towarów i usług”.

W rezultacie, nawet w przypadku pomyłki co do stawki podatku na fakturze wystawionej przez Właściciela z tytułu wynajmu nieruchomości na rzecz Spółki, nie wpływa to na istnienie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione zostają określone warunki, tzn. odliczenia podatku dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie krótkotrwałego wynajmu nieruchomości. Przedmiotem wynajmu są mieszkania/apartamenty w miejscowościach wypoczynkowych oraz miastach. Nieruchomości wynajmowane przez Spółkę nie są jej własnością. Nieruchomości te są wynajmowane od prawnych właścicieli, działających we własnym imieniu, najczęściej bezterminowo. Z treści umów najmu zawartych pomiędzy Właścicielami a Wnioskodawcą wynika, że Wnioskodawca zobowiązuje się do dalszego podnajmu lokali w celu świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania, bez możliwości podnajmu lokali na inne cele. Wnioskodawca zawiera we własnym imieniu z odbiorcami końcowymi umowy podnajmu w celu zakwaterowania. Umowy podnajmu zwykle obejmują krótkie okresy, np. jednego lub dwu tygodni, głównie w okresach urlopowych/wakacyjnych (zakwaterowanie o charakterze krótkotrwałym).

Dokumentując usługi świadczone na rzecz Spółki, Właściciele nieruchomości wystawiają faktury z kwotą podatku od towarów i usług obliczoną według stawki 8% albo 23%.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w opisanej sytuacji przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, wykazywanego na fakturach otrzymywanych od Właścicieli nieruchomości.

Jak wskazano wyżej ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Zatem w przedmiotowym przypadku należy przeanalizować czy faktury, które Wnioskodawca otrzymuje od Właścicieli nieruchomości, dokumentują czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności zwolnienie od podatku VAT.

I tak stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące: świadczenie usługi na własny rachunek, charakter mieszkalny nieruchomości, mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy. Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia.

Należy jednak zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, stawka ta wynosi 8%), wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. „usługi związane z zakwaterowaniem”.

Z objaśnienia 1) do ww. załącznika nr 3 do ustawy wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Wnioskodawca wskazał, że usługi będące przedmiotem niniejszego wniosku dotyczą krótkotrwałego zakwaterowania.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że skoro umowa zawarta między Właścicielami nieruchomości a Wnioskodawcą dotyczy usług krótkotrwałego zakwaterowania, które to usługi zostały wymienione pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT to oznacza, że usługi te podlegają opodatkowaniu stawką 8% VAT, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146a pkt 2 ustawy oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Jednak jak wynika z przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca otrzymuje od Właścicieli nieruchomości faktury z rożnymi stawkami podatku, tj. 8% albo 23%.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących świadczenie przedmiotowych usług, w sytuacji gdy otrzymuje od Właścicieli nieruchomości faktury z rożnymi stawkami podatku, tj. 8% albo 23% należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad systemu VAT, jest zasada neutralności podatku, która rozumiana jest jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej. Katalog przypadków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawiera powołany art. 88 ustawy.

Analiza ww. przepisu prowadzi do wniosku, że sytuacja, gdy podatek naliczony wynika z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, które podlegają opodatkowaniu inną niż przyjęta przez sprzedawcę stawką podatku od towarów i usług nie stanowi przesłanki wyłączającej prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego. Zatem zastosowanie błędnej stawki podatku przez wystawcę faktury nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie stanowi to negatywnej przesłanki, uniemożliwiającej odliczenie tego podatku, wymienionej w art. 88 ust. 3a ustawy.

Wobec powyższego skoro w opisanej sprawie spełnione są warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Właścicieli nieruchomości, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT oraz świadczone usługi są związane z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych od Właścicieli nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego na fakturach otrzymywanych od Właścicieli nieruchomości, w których zawarta jest stawka podatku w wysokości 8% lub 23% lub też zawarta jest błędna stawka podatku należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie, w związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla Właścicieli nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.