INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 16 grudnia 2011r., sygn. akt I SA/Op 467/11 (data wpływu do tut. organu prawomocnego wyroku 28 lutego 2012r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2010r. (data wpływu 16 sierpnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy dokonane w związku z organizacją Festiwalu Nauki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy dokonane w związku z organizacją Festiwalu Nauki.

W dniu 27 października 2010r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Politechniki indywidualną interpretację nr IBPP4/443-1534/10/AZ uznając, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 12 listopada 2010r. (data wpływu 19 listopada 2010r.) złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Wnioskodawca wezwał tut. organ do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2010r. nr IBPP4/443-1534/10/AZ.

W odpowiedzi na ww. wezwanie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pismem z dnia 14 grudnia 2010r. nr IBPP4/443W-24/10/AZ stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 27 października 2010r. nr IBPP4/443-1534/10/AZ, a tym samym podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w ww. interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 27 października 2010r. nr IBPP4/443-1534/10/AZ złożył skargę z dnia 7 stycznia 2011r. (data wpływu 18 stycznia 2011r.), w której wniósł o uchylenie skarżonej interpretacji w całości argumentując, iż w sytuacji, gdy występuje u niego podatek naliczony VAT dotyczący działalności opodatkowanej (realizacja związku z czynnościami opodatkowanymi zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) czyli podlegającej ustawie o VAT jak i działalności w ogóle niepodlegającej opodatkowaniu VAT (poza zakresem VAT), a nie jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku przypisanych do poszczególnych rodzajów działalności, możliwe jest pełne odliczenie podatku naliczonego VAT w 100%, bowiem podatek naliczony związany jest tylko z czynnościami opodatkowanymi jako podlegającymi ustawie o VAT.

Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2011r. sygn. akt I SA/Op 467/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Sąd uznał, że przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana z naruszeniem prawa materialnego, polegającym na błędnej wykładni art. 86 i 90 ustawy o VAT. Zdaniem Sądu błędnym było stanowisko organu wyrażone w zaskarżonej interpretacji, w myśl którego Wnioskodawca winien posłużyć się przy obliczaniu kwot podatku naliczonego przynależnych poszczególnym rodzajom działalności, swoistym „miarodajnym uzasadnionym kluczem podziału” w sytuacji gdy nie jest możliwe wyodrębnienie kwot przypisanych do poszczególnych rodzajów działalności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Politechnika jest publiczną szkołą wyższą, działającą w oparciu o ustawę z dnia 27 lipca 2005r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365, ze zm.). Z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego Uczelnia otrzymuje dotacje na podstawową działalność dydaktyczną i badawczą.

Nieodpłatna działalność dydaktyczna oraz nieodpłatna działalność badawcza, to działalność statutowa uczelni. Zgodnie z art. 13 ust 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym, podstawowymi zadaniami uczelni są:

1. kształcenie studentów w celu ich przygotowania do pracy zawodowej;
2. wychowanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umocnienie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka,
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych;
4. kształcenie i promowanie kadr naukowych;
5. upowszechnienie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnienie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
6. kształcenie w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy;
7. stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.

Zgodnie z art. 94 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, z budżetu państwa uczelnia publiczna otrzymuje dotacje na zadania związane z kształceniem studentów studiów stacjonarnych, uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich i kadr naukowych oraz na utrzymanie uczelni, w tym na remonty. Natomiast na podstawie art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 października 2004 roku o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238 poz. 2390), Wnioskodawca otrzymuje dotacje na statutową działalność badawczą, badania własne oraz na realizację projektów badawczych i celowych. W myśl § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2006 roku w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej uczelni publicznych (Dz. U. Nr 246, poz. 1796), podstawowa działalność operacyjna uczelni publicznej obejmuje m. in. działalność dydaktyczną oraz badawczą. Działalność dydaktyczną uczelnia prowadzi w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym. System niestacjonarny to odpłatne studia niestacjonarne, podyplomowe, doktoranckie. Uczelnia prowadzi także odpłatne szkolenia i kursy (wszystkie Wydziały), obozy (Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii), konferencje edukacyjne sklasyfikowane w kategorii PKWiU 80.

Uczelnia posiada jednostki organizacyjne służące podstawowej działalności świadczące jednocześnie odpłatnie usługi podlegające opodatkowaniu – sprzedaż wydawnictw, druk plakatów, usługi ksero, prace badawcze na zlecenie podmiotów zewnętrznych, wynajem wolnych pomieszczeń i powierzchni, konferencje naukowe.

Ponadto Uczelnia organizuje konferencje (wstęp dla zaproszonych dydaktyków i studentów) i inne imprezy edukacyjno-naukowe nieodpłatne (wstęp wolny dla wszystkich zarówno dydaktyków, studentów jak i osób z zewnątrz) na których sponsorzy tych imprez się reklamują. (Festiwal Nauki, Dni IT).

Uczelnia posiada osiedle akademickie gdzie świadczy usługi zakwaterowania zarówno dla studentów i pracowników PKWIU 55.23.15 jak również w miarę wolnych miejsc dla osób obcych PKWIU 55.

W ramach prowadzonej działalności dokonywane są zakupy, które są związane :

• z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu
• z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu
• z działalnością zwolnioną, opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu
• z działalnością opodatkowaną.
• z działalnością zwolnioną i opodatkowaną
  
  

Proporcja określona zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług z 2004r. (Dz. U. 54 poz. 535 ze zm.) wynosi ponad 2%.

Politechnika jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Festiwal nauki jest jednym z działań statutowych Uczelni mający na celu promowanie nauki i wiedzy, wstęp na tą imprezę jest nieodpłatny dla wszystkich. Finansowany jest ze środków własnych uczelni (otrzymanych na działalność z MNISW) oraz ze środków otrzymanych od sponsorów, którzy w zamian za to reklamują się na tej imprezie w związku z czym występuje sprzedaż opodatkowana według stawki 22%.

Politechnika jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy traktować zakupy do organizacji Festiwalu Nauki, jako związane z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, czy jako związane z działalnością opodatkowaną, niepodlegającą i zwolnioną, mimo że faktycznie na tej imprezie nie występuje sprzedaż zwolniona, jednak patrząc ogólnie na działalność uczelni pośrednio może się przyczynić do zwiększenia sprzedaży usług edukacyjnych – zwolnionych z podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, należy traktować zakupy do organizacji Festiwalu Nauki, jako związane z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą i w związku z tym Uczelnia ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w 100%.

Mając na uwadze rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 16 grudnia 2011r. sygn. akt I SA/Op 467/11 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania uchylonej interpretacji z dnia 27 października 2010r. nr IBPP4/443-1534/10/AZ (tj. w dniu 27 października 2010r.) gdyż we wniosku z dnia 30 lipca 2010r. (data wpływu 16 sierpnia 2010r.), Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zdarzenia przyszłego, a niniejsza interpretacja została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia tej sprawy i zastępuje uchyloną interpretację.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do odliczenia może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wskazane prawo wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W sytuacji gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, o czym stanowi art. 90 ust. 3 cyt. ustawy. W ust. 4 art. 90 cyt. ustawy wskazano, iż proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja.

Stosownie natomiast do zapisu art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% – podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.
   
   

W oparciu o przytoczone powyżej przepisy, należy podkreślić, iż zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT dla określenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia możliwe jest tylko w przypadku, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i kwot, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje.

Wnioskodawca w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego zobowiązany jest więc w pierwszej kolejności do przyporządkowania w odpowiednich częściach podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu poszczególnym kategoriom działalności (opodatkowanej, zwolnionej, niepodlegającej opodatkowaniu).

Wnioskodawca jest publiczną szkołą wyższą. Z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego Uczelnia otrzymuje dotacje na podstawową działalność dydaktyczną i badawczą. Nieodpłatna działalność dydaktyczna oraz nieodpłatna działalność badawcza, to działalność statutowa uczelni.

Działalność dydaktyczną uczelnia prowadzi w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym. System niestacjonarny to odpłatne studia niestacjonarne, podyplomowe, doktoranckie. Uczelnia prowadzi także odpłatne szkolenia i kursy (wszystkie Wydziały), obozy (Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii), konferencje edukacyjne sklasyfikowane w kategorii PKWiU 80.

Uczelnia posiada jednostki organizacyjne służące podstawowej działalności świadczące jednocześnie odpłatnie usługi podlegające opodatkowaniu – sprzedaż wydawnictw, druk plakatów, usługi ksero, prace badawcze na zlecenie podmiotów zewnętrznych, wynajem wolnych pomieszczeń i powierzchni, konferencje naukowe.

Ponadto Uczelnia organizuje konferencje (wstęp dla zaproszonych dydaktyków i studentów) i inne imprezy edukacyjno-naukowe nieodpłatne (wstęp wolny dla wszystkich zarówno dydaktyków, studentów jak i osób z zewnątrz) na których sponsorzy tych imprez się reklamują, (Festiwal Nauki, Dni IT).

Uczelnia posiada osiedle akademickie gdzie świadczy usługi zakwaterowania zarówno dla studentów i pracowników PKWIU 55.23.15 jak również w miarę wolnych miejsc dla osób obcych PKWIU 55.

W ramach prowadzonej działalności dokonywane są zakupy, które są związane :

• z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu
• z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu
• z działalnością zwolnioną, opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu
• z działalnością opodatkowaną.
• z działalnością zwolnioną i opodatkowaną.
  
  

Proporcja określona zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług z 2004r. (Dz. U. 54 poz. 535 ze zm.) wynosi ponad 2%.

Festiwal nauki jest jednym z działań statutowych Uczelni mających na celu promowanie nauki i wiedzy, wstęp na tą imprezę jest nieodpłatny dla wszystkich. Finansowany jest ze środków własnych uczelni (otrzymanych na działalność z MNiSW) oraz ze środków otrzymanych od sponsorów, którzy w zamian za to reklamują się na tej imprezie w związku z czym występuje sprzedaż opodatkowana według stawki 22%.

Powyższe oznacza, iż organizowanie Festiwalu Nauki, w którym uczestnictwo jest nieodpłatne – co do zasady – jako nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu VAT, jednocześnie z tytułu przychodów z reklam Wnioskodawca otrzymuje obroty opodatkowane podatkiem VAT. Zatem istotnie organizacja Festiwalu Nauki nie skutkuje powstaniem obrotów zwolnionych z podatku VAT.

Tym samym, zakupy do jego organizacji należy traktować jako związane z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu.

Uchylając interpretację z dnia 27 października 2010r. nr IBPP4/443-1534/10/AZ, WSA uznał, że w analizowanej sprawie błędne i podjęte z naruszeniem prawa jest stanowisko organu, w myśl którego podatnik winien posłużyć się przy obliczaniu kwot przynależnych poszczególnym rodzajom działalności, swoistym „miarodajnym uzasadnionym kluczem podziału” w sytuacji gdy nie jest możliwe wyodrębnienie kwot przypisanych do poszczególnych rodzajów działalności.

Skład orzekający w wyroku przychylił się do opinii Wnioskodawcy, iż w sytuacji gdy podatek naliczony związany jest zarówno z czynnościami opodatkowanymi (jednakże niezwolnionymi z podatku) oraz czynnościami które nie znajdują się w zakresie regulacji ustawy o VAT i nie jest możliwe odrębne przyporządkowanie kwot tego podatku do poszczególnych typów działalności podatek taki podlega odliczeniu w całości.

Rozpatrując przedmiotową sprawę WSA w pełni zaakceptował pogląd wyrażony w uchwale siedmiu sędziów NSA z dnia 24 października 2011r., w sprawie o sygnaturze I FSK 9/10 zgodnie z którym „w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy”.

Odwołując się do obecnej regulacji ustawy o podatku od towarów i usług – w przedmiotowej uchwale – za w pełni aktualną i trafną uznano tę linie orzeczniczą NSA, z której jednoznacznie wynika, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia” należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku” należy zatem rozumieć jako „czynności zwolnione od podatku” oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia.

W konsekwencji w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności) podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do wartości sumy obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcje sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%).

Konsekwentnie też, skoro w świetle powołanej uchwały NSA, gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego przy uwzględnieniu proporcji poszczególnych kategorii sprzedaży, gdyż wyniesie ona 100%, to nie ma tego obowiązku również w odniesieniu do wydatków wynikających z faktur dotyczących działalności opodatkowanej, zwolnionej i działalności w ogóle niepodlegającej opodatkowaniu w sytuacji gdy nie jest możliwe wyodrębnienie kwot przypisanych do poszczególnych rodzajów działalności.

Mając zatem na względzie zaprezentowaną powyżej ocenę Sądu stwierdzić należy, że zakupy do organizacji Festiwalu Nauki, związane są z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą i w związku z tym, w sytuacji gdy nie jest możliwe wyodrębnienie kwot przypisanych do poszczególnych rodzajów działalności, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w 100%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej przez WSA interpretacji z dnia 27 października 2010r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.