Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-326/15/JG
z 22 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest członkiem zarządu spółki kapitałowej. Wnioskodawca wykonuje funkcje Wiceprezesa Zarządu na podstawie uchwały wspólników. Uchwałą wspólników zostało także ustalone jego wynagrodzenie. Wnioskodawca nie jest pracownikiem Spółki, ani nie zawarł ze Spółką tzw. kontraktu menadżerskiego (tj. umowy o zarządzanie, do której stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia). W celu zwiększenia motywacji członków zarządu Spółki do osiągania coraz lepszych wyników finansowych, Spółka wprowadziła program motywacyjny, w ramach którego przyznała Wnioskodawcy pochodny instrument finansowy. Wnioskodawca zawarł ze Spółką umowę, na mocy której Wnioskodawcy został przyznany pochodny instrument finansowy „Prawo”. Prawo to przyznano nieodpłatnie. Przyznane na podstawie umowy Prawo jest niezbywalne. Prawa te są oferowane jedynie uczestnikom programu, w związku z tym nie ma rynku, na którym Prawa można by nabyć, szczególnie, że Prawa nie są zbywalne. Ponadto, ustalenie wartości rynkowej Praw jest niemożliwe.

Prawo przyznane Wnioskodawcy miało charakter warunkowego prawa do otrzymywania wypłaty określonej kwoty pieniężnej, wynikającej ze zrealizowania tego Prawa. Kwota wypłaty pieniężnej na rzecz Wnioskodawcy uzależniona była od wartości wskaźnika finansowego EBITDA Spółki (wynik brutto powiększony o zapłacone odsetki i amortyzację) wykazanego w sprawozdaniu finansowym Spółki za dany rok finansowy. Umowa wskazuje formułę (wzór), która posłużyła do obliczenia kwoty pieniężnej. Umowa została zawarta na początku danego roku finansowego (w pierwszym jego miesiącu) - roku, za który EBITDA będzie podstawą wyliczenia kwoty pieniężnej.

Zrealizowanie przyznanego Wnioskodawcy Prawa było uzależnione od łącznego spełnienia warunków określonych w umowie. Warunki te to pełnienie przez Wnioskodawcę funkcji Prezesa zarządu Spółki na dzień realizacji Prawa oraz wydanie przez audytora raportu z badania sprawozdania finansowego Spółki, który potwierdził rzetelność tego sprawozdania. Wnioskodawca uzyskał prawo do otrzymania wypłaty pieniężnej wyliczonej na zasadach określonych powyżej w dniu, w którym audytor wydał raport o sprawozdaniu finansowym Spółki - tzw. dzień realizacji prawa (w dniu realizacji uprawnienie Wnioskodawcy przestało być warunkowe). Wypłata pieniężna została wypłacona Wnioskodawcy po dacie realizacji prawa, w terminie określonym umową.

Wnioskodawcy mogą być wypłacone kwoty z realizacji innych Praw przyznanych na warunkach analogicznych do opisanych powyżej, na podstawie opisanych wyżej umów o instrument finansowy, zawartych między Wnioskodawcą i Spółką.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymana przez Wnioskodawcę wypłata pieniężna z tytułu realizacji Prawa przyznanego przez Spółkę na podstawie umowy, powinna być zakwalifikowana jako przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji?
2. Czy wypłaty pieniężne z tytułu realizacji prawa przyznanego przez Spółkę na podstawie umowy powinny być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana wypłata pieniężna z tytułu realizacji prawa przyznanego przez Spółkę na podstawie umowy powinna być zakwalifikowana jako przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu w dniu realizacji. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy stanowi, że przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających. Z kolei zgodnie z art. 5a ust. 13 ustawy przez pochodne instrumenty finansowe rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego. Natomiast art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384) stanowi, że instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania;
2. instrumenty rynku pieniężnego;
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne;
4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według jednej ze stron;
5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu:
6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych;
7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego;
8. kontrakty na różnicę;
9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wskazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Biorąc powyższe pod uwagę, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pochodnymi instrumentami są instrumenty finansowe wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c)-i) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami pochodnymi są opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowości, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego. Przez wskaźniki finansowe rozumie się współczynniki wynikające, bądź tworzone na podstawie informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych przedsiębiorstw.

Zdaniem Wnioskodawcy, EBITDA jako wskaźnik finansowy stanowiący informację zawartą w sprawozdaniach finansowych Spółki może stanowić instrument bazowy dla pochodnego instrumentu finansowego, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy potwierdził m.in. Minister Finansów w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 października 2014 r. (sygn. IPTPB2/415-452/14-3/JR).

W literaturze przedmiotu (m.in.: A. Chłopecki, Instrumenty pochodne w polskim systemie prawnym, PPH 2009) przyjmuje się, że tzw. inne instrumenty pochodne w sensie cywilnoprawnym mogą stanowić konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych, z czego wynika, że innym instrumentem pochodnym może być każda umowa cywilnoprawna spełniająca warunki określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami pochodnymi.

W świetle przytoczonych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, zdaniem Wnioskodawcy, prawo, które zostało mu przydzielone na podstawie umowy stanowi „inny instrument pochodny” w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, dla których instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy - EBITDA.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że definicja legalna instrumentu pochodnego, która może również zostać zastosowana w celu odpowiedniego zakwalifikowania prawa, została zawarta w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz.U. z 2001 r., Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.). Zgodnie z § 3 pkt 4 ww. rozporządzenia, instrument pochodny, to instrument finansowy, którego:

1. wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp i oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i
2. nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i
3. rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Biorąc pod uwagę, że:

1. wartość prawa jest uzależniona od instrumentu bazowego w postaci wskaźnika finansowego EBITDA,
2. nabycie Prawa nastąpiło nieodpłatnie,
3. rozliczenie Prawa miało charakter warunkowy i miało nastąpić w przyszłości,

Wnioskodawca uważa, że prawo stanowi instrument pochodny w rozumieniu § 3 pkt 4 ww. rozporządzenia.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w razie powstania, w związku ze zrealizowaniem Prawa, prawa Wnioskodawcy do otrzymania kwoty pieniężnej, osiągnął lub w przyszłości osiągnie przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednocześnie, przychód z tytułu realizacji Prawa powstanie zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy, tj. w momencie otrzymania wypłaty pieniężnej i powinien zostać opodatkowany zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy w wysokości 19% uzyskanego dochodu. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zakwalifikowania przychodu uzyskanego w związku z realizacją pieniężną pochodnego instrumentu finansowego opartego na wskaźniku finansowym do przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz jego opodatkowania zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy zostało uznane za prawidłowe przez Ministra Finansów w szeregu interpretacji indywidualnych, m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 lutego 2015 r. (sygn. IBPBII/2/415-1051/14/MM) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 listopada 2014 r. (sygn. IPPB2/415 641/14 5/AS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei na mocy art. 12 ust. 2 ww. ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Natomiast stosownie do treści art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Z kolei, w myśl art. 5a pkt 13 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi – instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
2. instrumenty rynku pieniężnego,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
8. kontrakty na różnicę,
9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Stosownie do powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że z tytułu realizacji pochodnych instrumentów finansowych Wnioskodawca osiąga przychód, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sposób opodatkowania dochodów z tego źródła został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 5 ww. ustawy, dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy, rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 1 cytowanej ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Reasumując, w związku z realizacją praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych (w momencie realizacji) powstaje po stronie Wnioskodawcy przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy i wykazaniu w zeznaniu podatkowym składanym przez Wnioskodawcę stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o treść wniosku. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Powyższe oznacza również, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy w zakresie jego obowiązków podatkowych i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów.

Przedstawione stanowisko organu oparto na założeniu, że przyznane Wnioskodawcy Prawo jest instrumentem finansowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, gdyż sam Wnioskodawca wskazał, że „zawarł ze Spółką umowę o pochodny instrument finansowy”.

W postępowaniu interpretacyjnym organ nie prowadzi postępowania dowodowego, lecz opiera się na stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę. Co więcej organ nie ma możliwości modyfikowania tego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ nie może podważać prawdziwości przedstawionego opisu zdarzenia, jak również analizować przepisów prawnych w kontekście zdarzeń, które nie stanowią elementów opisanego zdarzenia. W niniejszej sprawie w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wprost wskazał, że nie jest związany stosunkiem pracy ze Spółką, ani nie zawarł ze Spółką kontraktu menadżerskiego. Ten element opisanego zdarzenia pozwala na zakwalifikowanie przychodu z tytułu realizacji Prawa jako przychodu z kapitałów pieniężnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.