Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-802/15-5/JK2
z 7 sierpnia 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania lokalu mieszkalnego z działalności gospodarczej w sytuacji dokonywania uprzednio odpisów amortyzacyjnych (pyt. Nr 4)– jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej oraz skutków podatkowych wycofania lokalu mieszkalnego z działalności gospodarczej w sytuacji dokonywania uprzednio odpisów amortyzacyjnych.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. W 2010 r. Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego lokal mieszkalny (dalej: „Mieszkanie”). Następnie zdecydował się wykorzystywać go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Korzystając z przysługujących Mu uprawnień, wprowadził Mieszkanie do ewidencji środków trwałych oraz rozpoczął dokonywanie od niego odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.
Obecnie, Wnioskodawca planuje sprzedaż Mieszkania. W związku z tym, ma zamiar wycofać Mieszkanie z działalności gospodarczej (wykreślić z ewidencji środków trwałych). Wnioskodawca rozważa sprzedaż Mieszkania w roku bieżącym (tj. 2015 r.) lub w latach kolejnych (tj. począwszy od 2016 r.). Brak możliwości dokładnego określenia daty sprzedaży wynika z faktu, że Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać i określić dokładnego terminu, w którym znajdzie nabywcę Mieszkania.
W przypadku sprzedaży Mieszkania w 2015 r., Wnioskodawca chciałby skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z jego sprzedaży na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350, z późn. zm.) - dalej: „ustawa o PIT”. Wnioskodawca przeznaczyłby wtedy uzyskany dochód na własne cele mieszkaniowe wskazane w ustawie. Z kolei, w sytuacji w której Mieszkanie nie zostałoby sprzedane w 2015 r., Wnioskodawca ma zamiar sprzedać go w latach kolejnych tj. w okresie po 31 grudnia 2015 r.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
- Czy przychody osiągnięte ze sprzedaży Mieszkania należy zaliczyć do źródła przychodów z odpłatnego zbycia na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
- Czy dochód uzyskany ze sprzedaży Mieszkania może zostać objęty zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych, jeśli Wnioskodawca spełni warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
- Czy w sytuacji, w której Mieszkanie zostałoby sprzedane w okresie po 31 grudnia 2015 r., uzyskany przez Wnioskodawcę dochód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
- Czy wycofanie Mieszkania z działalności gospodarczej i jego wykreślenie z ewidencji środków trwałych będzie skutkowało koniecznością dokonania korekty kosztów w wysokości odpisów amortyzacyjnych dokonywanych za okres, w którym Mieszkanie wykorzystywane było na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej?
Niniejsza interpretacja dotyczy skutków podatkowych wycofania lokalu mieszkalnego z działalności gospodarczej w sytuacji dokonywania uprzednio odpisów amortyzacyjnych (pyt. Nr 4). Natomiast w pozostałym zakresie zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia (pyt. Nr 1-3).
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad.4)
Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie Mieszkania z działalności gospodarczej nie będzie powodowało żadnych konsekwencji w podatku dochodowym. Brak jest podstaw prawnych do korygowania dotychczas dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Amortyzacja za okres, w którym Mieszkanie było wykorzystywane na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, była bezpośrednio związana z przychodem z tej działalności i stanowiła koszt uzyskania przychodu w danym okresie. Wycofanie Mieszkania z ewidencji środków trwałych będzie skutkowało jedynie zakończeniem dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie Mieszkania z działalności gospodarczej nie spowoduje u niego powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, jak również z pozostałych źródeł przychodu. Czynność ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT. Nie dojdzie więc do sprzedaży środka trwałego. Wycofane Mieszkanie nadal będzie stanowiło własność Wnioskodawcy. Będzie jedynie wykorzystywane na jego potrzeby osobiste.
Przepisy Ustawy o PIT nie zaliczają do żadnej z kategorii źródeł przychodów czynności nieodpłatnego przekazywania środka trwałego na cele osobiste podatnika, zatem opisana powyżej czynność będzie dla Wnioskodawcy obojętna podatkowo - nie będzie powodowała powstania przychodu podatkowego i w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto, wycofanie środka trwałego z działalności gospodarczej nie spowoduje również obowiązku dokonywania korekty (zmniejszenia) dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych ujmowanych w kosztach uzyskania przychodu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.
Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- być właściwie udokumentowany.
W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Przepis art. 22h ust. 1 pkt 1 powoływanej ustawy stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiąc, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu) z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową, lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (...).
Amortyzowane Mieszkanie w związku z jego wycofaniem z działalności gospodarczej zostanie wykreślone przez Wnioskodawcę z ewidencji środków trwałych, co będzie równoznaczne z zaprzestaniem dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Nie będzie powodowało to jednak konieczności dokonywania jakichkolwiek korekt kosztów uzyskania przychodów w ewidencji księgowej. Odpisy naliczone w okresie używania składnika majątku na potrzeby działalności gospodarczej pozostają kosztami uzyskania przychodu.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie Mieszkania i wykreślenie go z ewidencji środków trwałych nie będzie powodowało żadnych konsekwencji podatkowych zarówno w zakresie powstania przychodów, jak i konieczności dokonywania korekty odpisów amortyzacyjnych zaliczonych dotychczas do kosztów uzyskania przychodów.
Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone przykładowo w :
- interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2013 r. o sygn. IPTPB1/415-323/13-4/MAP wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w której stwierdził: „Amortyzowany lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność w związku z jego wycofaniem z działalności gospodarczej został wykreślony przez Wnioskodawcę z ewidencji środków trwałych co jest równoznaczne z zaprzestaniem dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Nie powoduje to jednak konieczności dokonywania jakichkolwiek korekt kosztów uzyskania przychodów w ewidencji księgowej. Odpisy naliczone w okresie używania składnika majątku na potrzeby działalności gospodarczej pozostają kosztami uzyskania przychodu. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż wycofanie prawa odrębnej własności do lokalu mieszkalnego i wykreślenie go z ewidencji środków trwałych przez Wnioskodawcę nie spowoduje konieczności dokonywania korekty (zmniejszenia) dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych ujmowanych w kosztach uzyskania przychodu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
- interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2010 r. o sygn. IPPB1/415-798/09-2/KS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której stwierdził, że: „z wniosku wynika, iż amortyzowany lokal mieszkalny w związku z jego wycofaniem z działalności gospodarczej zostanie wykreślony przez Wnioskodawcę z ewidencji środków trwałych co jest równoznaczne z zaprzestaniem dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Nie powoduje to jednak konieczności dokonywania jakichkolwiek korekt kosztów uzyskania przychodów w ewidencji księgowej. Odpisy naliczone w okresie używania składnika majątku na potrzeby działalności gospodarczej pozostają kosztami uzyskania przychodu. Reasumując stwierdzić należy, iż czynność wycofania lokalu mieszkalnego i wykreślenie go z ewidencji środków trwałych nie spowoduje żadnych konsekwencji podatkowych zarówno w zakresie powstania przychodów jaki i konieczności dokonywania korekty odpisów amortyzacyjnych zaliczonych dotychczas do kosztów uzyskania przychodów,
- interpretacji indywidualnej z dnia 29 listopada 2013 r. o sygn. IBPBI/1/415-876/13/WRz wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której stwierdził, że: „Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składnika majątku. Czynność wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rodzi żadnych skutków podatkowych w tym podatku, bowiem poprzez czynność tą Wnioskodawczyni nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego. Nastąpi wyłącznie przesunięcie ww. nieruchomości, (...) do ich majątku osobistego nie związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą ”.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.