Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.133.2016.2.JK
z 23 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Z przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Wniosek uzupełniono 12 grudnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, dopłatę oraz o wskazanie adresu do korespondencji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Z”) jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. 2010 r., Nr 127, poz. 857 z późn. zm., dalej: „Ustawa o Sporcie”). Z działa na podstawie statutu (dalej: „Statut”). Ponadto, zgodnie ze Statutem, Z w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów (…) oraz (...) oraz (…)(dalej: „P”) i innych przepisów prawa.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wartość sprzedaży opodatkowanej wykonanej przez Z nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150.000 zł, przy czym do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku, odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego w tym zakresie. W związku z tym do tej pory Z sporządzał sprawozdanie finansowe w wersji uproszczonej przeznaczonej dla jednostek mikro. Od 5 września 2014 r., na mocy przepisów ustawy z 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o rachunkowości stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej mogą stosować uproszczone przepisy o rachunkowości. Po tych zmianach, zgodnie ze znowelizowaną ustawą, wszystkie stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej (art. 5 ust. la pkt 2 ustawy) mogą sporządzać uproszczone sprawozdanie finansowe przewidziane dla jednostek ,,mikro”.

Wnioskodawca określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwała akty wewnętrzne dotyczące jego działania. Wszyscy członkowie Z, zawodnicy, trenerzy, instruktorzy, menedżerowie (…), sędziowie, działacze (…) i osoby zatrudnione w sporcie (…) w regionie zobowiązani są przestrzegać przy realizacji swoich funkcji postanowienia statutów, przepisów, wytycznych i decyzji P, (…), (…) oraz Z. Zabezpieczeniem wykonania tego zobowiązania jest odpowiedzialność organizacyjna, dyscyplinarna i regulaminowa egzekwowana przez Z.

Statut określa, że celem działalności Z, m.in. jest:

1. Organizacja, rozwój i popularyzacja sportu (…) oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów;
2. Podejmowanie działań na rzecz promocji (…) amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego;
3. Ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy (…).
4. Pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej Z.
5. Organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy (…).
   
   

Wnioskodawca prowadzi działalność statutową (art. 12 statutu) poprzez: swoich członków, organy władzy, organy jurysdykcyjne, dyscyplinarne i wykonawcze. I właśnie dla swoich członków Z kupuje bilety na (…), których organizatorem jest P by je właśnie im odsprzedać bez narzucania jakiejkolwiek marży. Bilety są na wydarzenia organizowane na terenie Polski jak i na wydarzenia zagraniczne. Bilety na wydarzenia zorganizowane na terenie Polski zawierają w swojej cenie polski podatek VAT, natomiast na imprzey odbywające się na terenie UE podatek od towarów i usług w stawce obowiązującej w danym kraju.

Na opisanym pośrednictwie w sprzedaży biletów na (…) Z nie zarabia i nie zamierza generować zysków.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował:

1. W odpowiedzi na pytanie: „W czyim imieniu i na czyją rzecz Wnioskodawca kupuje bilety na (…)?” – że kupuje on bilety od P po tym jak z prośbą o zakup zwrócą się do niego:
   • członkowie Z – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
   • Przedstawiciele sponsorów – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
   • a ostatnio z taką inicjatywą wystąpili sponsorzy prowadzący działalność gospodarczą.
   Wnioskodawca kupuje bilety, płaci za nie do P ze środków, które zaliczkowo otrzyma od ww. osób. Następnie bilety te są przekazywane tym osobom.
2. Z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę za sprzedaż biletów jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
3. Otrzyma on w całości zapłatę za bilety za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej.
4. W odpowiedzi na pytanie: „Czy Zainteresowany dokonuje odsprzedaży biletów na rzecz podatnika, zdefiniowanego w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (…)?” – że odsprzedaż następuje przeważająco na rzecz osób fizycznych. Jednak nie wykluczone, że może mieć miejsce sprzedaż na rzecz podatników określonych w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
5. Nabyte usługi wstępu na wydarzenia świadczone na terytorium kraju mieszczą się w poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy, które to czynności są opodatkowane 8% stawką podatku.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odsprzedaż zakupionych biletów na rzecz osób fizycznych przy zapłacie za nie tylko i wyłącznie przy pomocy konta bankowego Z wymagać będzie ewidencji takiej sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli zapłata za odsprzedane bilety na rzecz osób fizycznych nastąpi za pomocą konta bankowego Z nie będzie wymogu ewidencji takiej sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej. Z może uniknąć stosowania kasy fiskalnej, jeśli spełni łącznie trzy warunki. Po pierwsze, kupujący bilety (…)w całości zapłaci za usługę za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy Z. Po drugie, z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę będzie jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła zapłata. Po trzecie, Z nie może świadczyć usług wymienionych w § 4 rozporządzenia ministra finansów z 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. W omawianej sprawie te warunki zostaną spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonego w nim kręgu odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dostawa towarów/świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych.

Ponadto, obowiązek ten dotyczy sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy.

Jak wynika z art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Od dnia 1 stycznia 2015 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 1215), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz wysokość obrotu – do określonej wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

I tak, w myśl § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2014 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu. Z powołanych przepisów wynika zatem, że obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, jak również termin, w którym należy rozpocząć jego realizację, uzależniony jest ściśle od faktu dokonywania sprzedaży w rozumieniu ww. art. 2 pkt 22 ustawy.

Na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

W poz. 38 załącznika, jako czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnej czynności dotyczyła.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji.

Prawo do zwolnienia z ewidencjonowania obrotu i kwot podatku przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 38 rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy usługodawca otrzyma w całości zapłatę za wykonane czynności za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej. Wyrażenie „w całości” odnosi się do poszczególnych usług świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega świadczenie usług, za które zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest ponadto, aby, w przypadku świadczenia usług, z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynikało jakiej konkretnie czynności ta zapłata dotyczyła.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał możliwość skorzystania z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za świadczenie musi być w całości dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika;
• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła;
• przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.
  
  

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Stosownie do zapisu § 4 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie towarów i świadczeniu usług w nim wymienionych.

Z opisu sprawy wynika, że Z jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o stowarzyszeniach oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy o sporcie. Z działa na podstawie statutu. Ponadto, zgodnie ze Statutem, Z w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów (…)oraz (…) i innych przepisów prawa.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego.

Statut określa, że celem działalności Z m.in. jest: organizacja, rozwój i popularyzacja sportu (…) oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów; podejmowanie działań na rzecz promocji (…) amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego; ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków związku, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy (…); pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej Z; organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy (…).

Wnioskodawca prowadzi działalność statutową poprzez: swoich członków, organy władzy, organy jurysdykcyjne, dyscyplinarne i wykonawcze. I właśnie dla swoich członków Z kupuje bilety na (…), których organizatorem jest P by je właśnie im odsprzedać bez narzucania jakiejkolwiek marży. Bilety są na wydarzenia organizowane na terytorium Polski jak i na wydarzenia zagraniczne. Na opisanym pośrednictwie w sprzedaży biletów na (…) Z nie zarabia i nie zamierza generować zysków.

W interpretacji nr 3063-ILPP2-2.4512.132.2016.2.JK z dnia 23 grudnia 2016 r., wskazano, że czynność sprzedaży biletów na wydarzenia odbywające się poza granicami kraju nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce ponieważ miejscem świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę będzie terytorium państwa, w którym wydarzenia będzie się odbywała. Natomiast odsprzedaż biletów na wydarzenia odbywające się na terytorium Polski będzie opodatkowana preferencyjną 8% stawką podatku od towarów i usług.

W zakresie niniejszej interpretacji Wnioskodawca ma wątpliwości, czy odsprzedaż zakupionych biletów na rzecz osób fizycznych przy zapłacie za nie tylko i wyłącznie przy pomocy konta bankowego Z wymagać będzie ewidencji takiej sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej.

W przypadku świadczenia usług sprzedaży biletów na wydarzenia odbywające się na terytorium Polski, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej – których miejscem opodatkowania jest terytorium kraju – Wnioskodawca spełnia przesłanki umożliwiające zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących wynikające z § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 38 ww. załącznika do rozporządzenia, ponieważ z przedstawionych informacji jednoznacznie wynika jakiej konkretnie usługi wpłata dotyczy. Należy zaznaczyć, że prawo do stosowania zwolnienia z ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w stosunku do sprzedaży biletów na wydarzenia na terytorium Polski, będzie Wnioskodawcy przysługiwało do dnia 31 grudnia 2016 r.

Natomiast w stosunku do sprzedaży przez Wnioskodawcę biletów na wydarzenia odbywające się poza terytorium Polski – które to czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, nie ma obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w ogóle, gdyż czynności te nie spełniają definicji sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy.

Odnosząc powyższe do opisu sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca dokonując odsprzedaży biletów na wydarzenia odbywające się na terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej – ma prawo do zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży tych usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia.

Natomiast usługi polegające na odsprzedaży biletów na wydarzenia odbywające się poza terytorium kraju nie podlegają obowiązkowi ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w ogóle, ponieważ usługi te nie wypełniają definicji sprzedaży wskazanej w art. 2 pkt 22 ustawy.

Niniejsza interpretacja dotyczy obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. W pozostałych zakresach wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.