Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB4.4511.145.2017.2.JM
z 11 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 16 lutego 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 3 kwietnia 2017 r. (data nadania 3 kwietnia 2017 r., data wpływu 6 kwietnia 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 21 marca 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.145.2017.1.JM (data nadania 22 marca 2017 r., data doręczenia 27 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu i obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C z tytułu dotacji na zakup i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu i obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C z tytułu dotacji na zakup i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 1 marca 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.145.2017.1.JM (data nadania 22 marca 2017 r., data doręczenia 27 marca 2017 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez dostarczenie ciągu dokumentów (oryginału lub urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa), z którego wynika prawo Pana Janusza T. oraz Pana Andrzeja U. do występowania w imieniu Funduszu z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W dniu 6 kwietnia 2017 r. (data nadania 3 kwietnia 2017 r.) wpłynęły dokumenty potwierdzające umocowanie Pana Janusza T. oraz Pana Andrzeja U. do występowania w imieniu Funduszu z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundusz zawarł z bankiem komercyjnym umowę udostępnienia środków z przeznaczeniem na dotacje (dalej UUŚ, Umowa udostępnienia środków) w celu zawierania z Kredytobiorcami umów Kredytu wraz z Dotacją na przedsięwzięcia realizowane w ramach programu priorytetowego Prosument – linia dofinansowania z przeznaczeniem na zakup i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii. Zawarcie ww. umowy możliwe było w oparciu o art. 411 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2016 r., poz. 672, z późn. zm.), zgodnie z którym Fundusz może udostępniać środki finansowe bankom z przeznaczeniem na udzielanie kredytów bankowych, pożyczek lub dotacji na wskazane przez siebie programy i przedsięwzięcia z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

W ramach UUŚ bank zobowiązał się do udzielenia Kredytobiorcy Kredytu wraz z Dotacją ze środków udostępnionych przez Fundusz, zgodnie z procedurami obowiązującymi w Banku oraz zgodnie z postanowieniami Umowy udostępnienia środków, a Fundusz zobowiązał się do udostępnienia środków z przeznaczeniem na Dotacje zgodnie z postanowieniami Umowy udostępnienia środków. W UUŚ zdefiniowano przy tym umowę Kredytu wraz z Dotacją, przez którą należy rozumieć zawieraną przez Bank z Kredytobiorcą umowę, na podstawie której Bank udziela Kredytobiorcy Kredytu wraz z Dotacją z przeznaczeniem na Koszty kwalifikowane Przedsięwzięcia. Umowa podpisywana jest przez bank w jego imieniu na rzecz Funduszu. Udostępnione środki z przeznaczeniem na Dotacje są przekazywane do Banku w ramach limitów rocznych ustalonych w UUŚ i zgodnie z planem wypłat określonym w Załączniku do UUŚ, nie częściej niż raz na miesiąc na podstawie przedkładanego przez bank Wniosku o wypłatę udostępnionych środków z przeznaczeniem na udzielanie kredytów bankowych wraz z Dotacją. Przekazanie przez Fundusz środków na rachunek banku winno nastąpić nie później niż w terminie 15 dni roboczych od daty wpływu kompletnego i prawidłowo sporządzonego Wniosku o wypłatę.

W Umowie udostępnienia środków wskazano, że bank, jako podmiot udzielający pomocy publicznej realizuje wszystkie obowiązki związane z jej udzielaniem.

Bank udziela Kredytu z Dotacją na podstawie Wniosku o Kredyt wraz z Dotacją, składanego przez ubiegającego się o dofinansowanie. Bank dokonuje oceny i weryfikacji pod względem formalnym i merytorycznym Wniosku o Kredyt wraz z Dotacją, a także oceny zdolności kredytowej Kredytobiorcy i dopuszczalności udzielenia ewentualnej pomocy publicznej oraz dokonuje kwalifikacji Przedsięwzięcia, na realizację którego zostanie przyznany Kredyt wraz z Dotacją. Po pozytywnej ocenie Wniosku, o którym mowa powyżej i dokonaniu oceny możliwości udzielenia Kredytu wraz z Dotacją, Bank podejmuje decyzję o przyznaniu Kredytu wraz z Dotacją i zawiera z Kredytobiorcą Umowę Kredytu wraz z Dotacją uwzględniającą postanowienia Umowy udostępnienia środków. Bank może odmówić zawarcia umowy Kredytu wraz z Dotacją w przypadkach wskazanych w UUŚ. Bank zobowiązał się do rozpatrywania Wniosków o Kredyt wraz z Dotacją w trybie ciągłym, według kolejności wpływu oraz dokonywania oceny ubiegających się o kredyt i wyboru Przedsięwzięć zgodnie ze swoimi wewnętrznymi regulacjami, uwzględniając warunki zawarte w Umowie i Programie Prosument.

Bank zobowiązał się wprowadzić do Umowy Kredytu wraz z Dotacją (zawieranej z Beneficjentem końcowym) postanowienia informujące o tym, że Kredyt wraz z Dotacją udzielany jest ze środków Funduszu oraz że beneficjentem Programu Prosument jest Kredytobiorca, a także postanowienia zgodne z UUŚ, w szczególności dotyczące wysokości Dotacji, terminu i sposobu jej wypłaty przez Bank. Zgodnie z programem dotacja wypłacana jest przez bank po potwierdzeniu przez bank zrealizowania przedsięwzięcia oraz osiągnięcia efektu ekologicznego, który zostanie uzyskany po osiągnięciu efektu rzeczowego (pkt 7.3.2 lit. h programu). Fundusz udostępni bankowi, w terminach określonych w Umowie udostępnienia środków, środki na udzielanie przez bank kredytów wraz z dotacją przeznaczone na finansowanie przedsięwzięć (pkt 9.1. programu).

Dotacja wypłacana jest przez Bank bezgotówkowo poprzez dokonywanie zleceń płatniczych, zgodnie z harmonogramem rzeczowo – finansowym. Przedsięwzięcia ze środków udostępnionych przez Fundusz z przeznaczeniem na udzielanie Dotacji na to Przedsięwzięcie. Bank wypłaca udostępnione środki z przeznaczeniem na Dotacje w terminie jednego dnia roboczego od dnia otrzymania środków od Funduszu.

Bank ponosi odpowiedzialność wobec Kredytobiorcy, który spełnił warunki określone w Umowie Kredytu wraz z Dotacją, w przypadku nieotrzymania części lub całości Dotacji z Funduszu z przyczyn leżących po stronie Banku, lub przekazania jej z opóźnieniem, jak również w przypadku obowiązku zwrotu równowartości przyznanej i wypłaconej Dotacji z przyczyn leżących po stronie Banku określonych w § 6 ust. 14 pkt 2, co oznacza, że Bank nie może żądać od Kredytobiorcy zwrotu przyznanych i wypłaconych środków.

Bank lub jego przedstawiciel zobowiązany jest do przeprowadzenia kontroli wykorzystania środków Kredytu wraz z Dotacją oraz prawidłowości realizacji Przedsięwzięcia.

W przypadku stwierdzenia nieosiągnięcia efektu przedsięwzięcia lub nieutrzymania trwałości przedsięwzięcia bank zobowiązany jest do zwrotu udostępnionych mu środków z przeznaczeniem na udzielenie dotacji.

W UUS wskazano, że Fundusz wystawi i przekaże Kredytobiorcy oraz wskazanemu przez Kredytobiorcę urzędowi skarbowemu informację o wysokości wypłaconej Dotacji dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, nie później niż do ostatniego dnia lutego roku następującego po roku wypłacenia Dotacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Który z podmiotów jest zobowiązany do wystawienia deklaracji PIT-8C dla osób, które otrzymują dotację zgodnie z art. 20 ww. ustawy:

1. Czy jest to bank, który dokonał wypłaty dotacji na rzecz beneficjenta końcowego – stosownie do literalnej wykładni art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.?
2. Czy Fundusz, który udostępnia środki bankowi w celu zawarcia Umów Kredytu z Dotacją i ich wypłaty na rzecz beneficjentów końcowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazane na rzecz beneficjenta końcowego dofinansowanie w formie dotacji stanowić będzie dla beneficjenta końcowego przychód z tzw. innych źródeł, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rodzi to obowiązek wystawienia deklaracji PIT-8C stosownie do treści art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionych okolicznościach obowiązek wystawienia PIT-8C winien spoczywać na banku, jako podmiocie wypłacającym z własnego konta środki dotacji beneficjentowi końcowemu. Zaznaczyć należy, że dotacja stanowiąca przychód beneficjenta końcowego nie jest wypłacana na jego rzecz przez Fundusz, a bezpośrednio przez bank. Tym samym, to bank jest podmiotem wypłacającym beneficjentowi środki, które generują konieczność wystawienia informacji PIT-8C. Wynika to z literalnej wykładni art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, który za zobowiązanego do sporządzania informacji PIT-8C uznaje podmioty dokonujące wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego. Art. 42a ustawy, nie odnosi się natomiast do obowiązków wystawienia deklaracji PIT-8C przez podmiot finansujący środki, w sytuacji, gdy podmiot ten nie jest jednocześnie podmiotem dokonującym wypłaty środków na rzecz podatnika.

Za przyjęciem ww. stanowiska przemawia również fakt, że to bank jest podmiotem, który przeprowadza nabór wniosków o udzielenie Kredytu z Dotacją, wybiera Beneficjentów, zawiera z nimi umowy i przeprowadza kontrolę realizacji przedsięwzięcia. To zatem bank decyduje o wyborze beneficjenta i zawarciu z nim umowy, na podstawie której wypłacana jest mu dotacja. Bank jest więc stroną Umowy Kredytu z Dotacją zawieranej z beneficjentem końcowym.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2015 r. Nr IPTPB1/4511-443/15-4/MD, zapadłej w analogicznych okolicznościach. Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 29 października 2012 r. Nr IBPBII/1/415-676/12/BJ.

Natomiast do odmiennych wniosków doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lipca 2016 r. Nr ILPB1/4511-1-511/16-2/KF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są również inne źródła, które nie zostały wymienione enumeratywnie w tym artykule.

Zaś w myśl art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

Z kolei z treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak wskazuje art. 400 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2016 r., poz. 672), A. Fundusz, zwany dalej „A. Funduszem”, jest państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, z późn. zm.). Natomiast B. fundusze, zwane dalej „B. funduszami”, są samorządowymi osobami prawnymi w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy, o której mowa w ust. 1. (art. 400 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 400b ust. 2 ww. ustawy, celem działania B. funduszy jest finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej w zakresie określonym w art. 400a ust. 1 pkt 1-9a i 11-42.

W myśl art. 411 ust. 1 tej ustawy, finansowanie działalności, o której mowa w art. 400a ust. 1 oraz art. 410a ust. 4–6, ze środków A. Funduszu i B. funduszy odbywa się przez:

1. udzielanie oprocentowanych pożyczek, w tym pożyczek przeznaczonych na zachowanie płynności finansowej przedsięwzięć współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej;
   
2. udzielanie dotacji, w tym:
   
   1. dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych,
      
   2. dokonywanie częściowych spłat kapitału kredytów bankowych,
      
   3. dopłaty do oprocentowania lub ceny wykupu obligacji,
      
   4. (uchylona)
      
   5. dopłaty do rat lub innych opłat ustalanych w umowach leasingu w rozumieniu przepisów art. 23a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r. poz. 60) i art. 17a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, 1926, 1933 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60);
3. nagrody za działalność na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej, niezwiązaną z wykonywaniem obowiązków pracowników administracji rządowej i samorządowej.
   
   

Zgodnie zaś z treścią art. 411 ust. 8 cyt. ustawy, A. Fundusz oraz B. fundusze udzielają dotacji, pożyczek, poręczeń oraz przekazują środki finansowe na podstawie umów cywilnoprawnych. Z kolei z art. 411 ust. 10 ww. ustawy wynika, że A. Fundusz oraz B. fundusze mogą udostępniać środki finansowe bankom z przeznaczeniem na udzielanie kredytów bankowych, pożyczek lub dotacji na wskazane przez siebie programy i przedsięwzięcia z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz potrzeb geologii, a także dopłaty do oprocentowania lub częściowe spłaty kapitału udzielanych na ten cel kredytów bankowych, lub dopłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. e).

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca udostępni środki finansowe bankowi z przeznaczeniem na kredyty wraz z dotacją na programy i przedsięwzięcia z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Bank będzie zawierał umowy kredytowe z kredytobiorcami na sfinansowanie przedsięwzięć realizowanych w ramach programu priorytetowego Prosument, tj. zakup i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii. Umowa podpisywana jest przez bank w jego imieniu na rzecz Funduszu. Udostępnione środki z przeznaczeniem na Dotacje są przekazywane do Banku w ramach limitów rocznych i zgodnie z planem wypłat nie częściej niż raz na miesiąc na podstawie przedkładanego przez bank Wniosku o wypłatę udostępnionych środków z przeznaczeniem na udzielanie kredytów bankowych wraz z Dotacją. Zgodnie z programem dotacja wypłacana jest przez bank po potwierdzeniu przez bank zrealizowania przedsięwzięcia oraz osiągnięcia efektu ekologicznego, który zostanie uzyskany po osiągnięciu efektu rzeczowego (pkt 7.3.2 lit. h programu). Fundusz udostępni bankowi, w terminach określonych w Umowie udostępnienia środków, środki na udzielanie przez bank kredytów wraz z dotacją przeznaczone na finansowanie przedsięwzięć (pkt 9.1. programu).

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że kwota dofinansowania, jaką otrzyma kredytobiorca w formie dotacji, będzie stanowiła dla kredytobiorcy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia podmiotu zobowiązanego – na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do wystawienia informacji PIT-8C w związku z powstaniem tego przychodu.

Mając na uwadze opis sprawy, w świetle przywołanych regulacji prawnych, stwierdzić należy, że podmiotem zobowiązanym do sporządzenia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych (PIT-8C) i przekazania jej w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu będzie Wnioskodawca, jako podmiot dokonujący świadczenia na rzecz kredytobiorcy.

Okoliczność, że Bank udziela kredytów stosując własne procedury świadczy wyłącznie o roli Banku jako płatnika względem udzielonego kredytu. Wnioskodawca dokonuje jednorazowej dotacji na wskazany rachunek Banku. Bank natomiast przekazuje dotację na rachunek kredytowy beneficjenta na poczet spłaty kapitału kredytu z dotacją. Tym samym Bank w przedmiocie dotacji spełnia wyłącznie funkcję pośrednika pomiędzy Wnioskodawcą a kredytobiorcą.

Zatem podmiotem dokonującym świadczenia na rzecz kredytobiorcy – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – jest Fundusz, a nie Bank. Bank bowiem nie dokonuje żadnego świadczenia na rzecz kredytobiorcy kosztem swojego majątku. Jego rola ogranicza się wyłącznie do dokonania stosownych księgowań na rachunku kredytowym beneficjenta. W konsekwencji to na Wnioskodawcy, jako jednostce faktycznie udzielającej świadczenia, ciążą obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Fakt, że organ upoważniony wydawał odmienne interpretacje na podstawie podobnych czy analogicznie sformułowanych wniosków jest niewątpliwie niepożądany z punktu widzenia zasady zaufania do organów, o której mowa w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej. Niemniej jednak, trudno wymagać, aby tutejszy organ, stosując przepisy Ordynacji podatkowej, powielał błędne stanowisko, tym bardziej, gdy uznał okoliczność istnienia przeszkód dla wydania tożsamej interpretacji na podstawie złożonego przez Wnioskodawcę wniosku. Odmienne zatem rozstrzygnięcia, dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach, nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy Wnioskodawcy, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa. W przypadku takiej rozbieżności, na organie podatkowym ciąży obowiązek podjęcia z urzędu prawem przewidzianych środków do skorygowania wadliwych decyzji, adresowanych do innych podatników.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.