Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.438.2016.2.KK
z 6 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia z dnia 19 maja 2016 r. (data wpływu 24 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości oraz zwolnienia od podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości oraz zwolnienia od podatku.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 10 sierpnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.438.2016.1.KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 10 sierpnia 2016 r. (skutecznie doręczono dnia 16 sierpnia 2016 r.), zaś w dniu 26 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 22 sierpnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Aktem notarialnym z dnia 14 października 2015 r. (Rep A numer …) Wnioskodawca sprzedał …, … za kwotę 150 000 zł zabudowaną nieruchomość położoną w … przy ulicy …, o powierzchni 369 m², numer działki 395 w obrębie 4, numer księgi wieczystej ….

Nieruchomość powyższa stanowiła wcześniej składnik majątku dorobkowego Wnioskodawcy i Jego żony …. Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w … w dniu 21 lutego 2012 r. w sprawie o sygnaturze akt … w przedmiocie podziału majątku dorobkowego małżonków, nieruchomość została przyznana na własność Wnioskodawcy.

Nieruchomość w … stała się majątkiem dorobkowym Wnioskodawcy i żony na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 5 lutego 2009 r. (Rep. A numer …), którą wymienieni rozszerzyli wspólność ustawową na majątek nabyty przed zawarciem małżeństwa i w trakcie trwania małżeństwa. Wcześniej, aktem notarialnym z dnia 30 sierpnia 2005 r. (Rep A numer …), Wnioskodawca wraz żoną ustanowili w małżeństwie rozdzielność majątkową

Wnioskodawca i … zawarli małżeństwo w dniu 5 września 1998 r. i zostało ono rozwiązane prze rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w … z dnia 24 maja 2011 r. (w sprawie o sygnaturze …). Nieruchomość w …, przy ulicy …, została nabyta przez Wnioskodawcę do majątku osobistego umową kupna-sprzedaży w formie aktu notarialnego z dnia 22 maja 2006 r. (Rep. A …). Przed rozszerzeniem wspólności małżeńskiej, Wnioskodawca postawił na nieruchomości budynek z ośmioma garażami.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w dniu 22 maja 2006 r., gdy w Jego związku małżeńskim z … obowiązywał ustrój majątkowy w postaci rozdzielności majątkowej, ustanowiony umową z dnia 30 sierpnia 2005 r. Następnie nieruchomość, na podstawie umowy z dnia 5 lutego 2009 r., stała się majątkiem wspólnym stron. Z mocy ugody z dnia 21 lutego 2012 r., nieruchomość stała się wyłącznie majątkiem Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie w razie ustania wspólności, mają równe udziały w majątku wspólnym. Oznacza to, że wskutek ugody z dnia 21 lutego 2012 r. w przedmiocie podziału majątku wspólnego, Wnioskodawca nabył udział w nieruchomość w … w wysokości 1/2. Pozostały udział w wysokości 1/2 należał do Niego od momentu rozszerzenia wspólności majątkowej w dniu 5 lutego 2009 r. Wspólność majątkowa umowna, podobnie jak ustawowa, jest bez udziałowa w momencie jej istnienia, lecz przepisy art. 43 § 1 i art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ustanawiające zasadę, że z momentem ustania wspólności udziały w niej małżonków są równe. Oznacza to, że przy podziale majątku, małżonek może nabyć tylko udział wysokości 1/2 drugiego małżonka, bowiem pozostały w tej samej wysokości przysługiwał mu już wcześniej, z momentem i z tytułu powstania wspólności czy to ustawowej, czy umownej jak w przypadku Wnioskodawcy.

W dniu 21 maja 2012 r. Wnioskodawca, …, … zawarli umowę kredytu z Bankiem … S.A. z siedzibą w …. Bank udzielił kredytu w wysokości 150 000 zł na zakup domu jednorodzinnego z częścią usługową, położonego w …, numer działki 309, numer księgi wieczystej …. Dom został kupiony przez Wnioskodawcę i jest Jego własnością. Wnioskodawca pieniądze uzyskane ze sprzedaży nieruchomości w … przy ulicy … (aktem notarialnym z dnia 14 października 2015 r. Rep. A numer …) przeznaczył na spłatę wskazanego wyżej kredytu. Kredyt został spłacony z tych środków przez Niego w całości. …, … zostali stronami umowy kredytowej, bowiem Wnioskodawca samodzielnie nie posiadał zdolności kredytowej na poziomie wymaganym przez bank do udzielenia kredytu w wysokości 150 000 zł. Wymienione osoby zgodziły się na zawarcie umowy kredytu, z przeznaczeniem go na zakup nieruchomości przez Wnioskodawcę i przy ustaleniu, że to on będzie odpowiedzialny za spłacenie kredytu. Taka była umowa pomiędzy Wnioskodawcą a … i …. Kredyt bankowy był w całości wykorzystany na zakup nieruchomości stanowiącej własność Wnioskodawcy i został w całości przez Niego spłacony.

W uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że ugoda sądowa (sygn. akt …) uprawomocniła się z dniem 28 lutego 2012 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość zabudowaną domem jednorodzinnym, z częścią usługową, położoną w … przy ulicy … w dniu 28 maja 2012 r. Ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego z częścią usługową, położonego w … przy ulicy …, była i jest wykorzystywana na cele mieszkaniowe. Powierzchnia użytkowa na cele mieszkalne to 151 m², powierzchnia użytkowa na cele usługowe to 136 m². Dom jednorodzinny został nabyty w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Zamieszkał On i zamieszkuje w tym budynku. Budynek w części mieszkalnej nie jest i nie będzie udostępniany osobom trzecim odpłatnie. Wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup budynku mieszkalnego są udokumentowane w postaci operacji spłat kredytu na rachunku bankowym. Spłata kredytu przez Wnioskodawcę nastąpiła w okresie od dnia 28 maja 2012 r. do dnia 14 października 2015 r.

Wydatkowanie przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości, na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, zostało dokonane w okresie dwóch lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiła sprzedaż udziału, to jest przed dniem 31 grudnia 2018 r.

W budynku jednorodzinnym, z częścią usługową, nie wydzielono fizycznie i nie wyodrębniono własności lokali mieszkalnych i lokali użytkowych. W budynku tym cześć usługowa jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, nie stanowi składnika majątku trwałego. Działalność gospodarczą prowadzą najemcy części usługowej.

Kredytobiorcy: Wnioskodawca, …. … byli solidarnie zobowiązani do spłaty kredytu, na podstawie umowy kredytu z dnia 21 maja 2012 r.

Wartość rynkowa udziału w nieruchomości położonej przy ulicy …, otrzymanego przez Wnioskodawcę w 2012 r. wskutek zniesienia współwłasności małżeńskiej, nie przekroczyła wartości rynkowej udziału Wnioskodawcy w tej samej nieruchomości nabytego w drodze rozszerzenia współwłasności majątkowej. W skutek zniesienia współwłasności nieruchomości, Wnioskodawca nie uzyskał przysporzenia majątkowego poprzez nabycie nieruchomości o wartości rynkowej większej niż wartość Jego udziałów we współwłasności nieruchomości przed zniesieniem współwłasności.

Zbycie udziału w nieruchomości dokonane przez Wnioskodawcę nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty 150000 złotych (ceny sprzedaży nieruchomości) z uwagi na przeznaczenie powyższej kwoty w całości na spłatę kredytu zaciągniętego na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych – kupno nieruchomości z domem mieszkalnym – na podstawie art. 21 ust. 1 punkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. W przypadku negatywnej odpowiedzi, czy prawidłowe jest stanowisko, że Wnioskodawca powinien zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych tylko od połowy ceny sprzedaży nieruchomości w …, przy ulicy …, czyli od połowy kwoty 150 000 złotych, gdyż wskutek ugody z dnia 21 lutego 2012 r. nabył udział w 1/2 nieruchomości, należący do byłej małżonki …, pozostały udział w majątku wspólnym w wysokości 1/2 należał do Niego i nabył go przed upływem pięciu lat od zbycia nieruchomości w …, przy ulicy …, z momentem rozszerzenia wspólności majątkowej w dniu 5 lutego 2009 r. - art. 10 ust. 1 punkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien On płacić w ogóle podatku dochodowego od kwoty 150 000 zł (ceny sprzedaży nieruchomości w … przy ulicy …) z uwagi na przeznaczenie powyższej kwoty w całości na spłatę kredytu zaciągniętego na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że aktem notarialnym z dnia 14 października 2015 r. Wnioskodawca sprzedał zabudowaną nieruchomość. Nieruchomość ta stanowiła wcześniej składnik majątku dorobkowego Wnioskodawcy i Jego żony. Przedmiotowa nieruchomość stała się majątkiem dorobkowym Wnioskodawcy i żony na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 5 lutego 2009 r., rozszerzającej wspólność ustawową na majątek nabyty przed zawarciem małżeństwa i w trakcie trwania małżeństwa.

Wnioskodawca zawarł małżeństwo w dniu 5 września 1998 r. i zostało ono rozwiązane przez rozwód, wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 24 maja 2011 r. Nieruchomość została nabyta umową kupna-sprzedaży do majątku osobistego przez Wnioskodawcę w dniu 22 maja 2006 r., gdy w Jego związku małżeńskim obowiązywał ustrój majątkowy w postaci rozdzielności majątkowej, ustanowiony umową z dnia 30 sierpnia 2005 r. Na mocy ugody z dnia 21 lutego 2012 r., która uprawomocniła się w dniu 28 lutego 2012 r., nieruchomość stała się wyłącznie majątkiem Wnioskodawcy. Wnioskodawca nabył udział w nieruchomość w wysokości 1/2. Pozostały udział w wysokości 1/2 należał do Niego od momentu rozszerzenia wspólności majątkowej w dniu 5 lutego 2009 r. Wartość rynkowa udziału w tej nieruchomości otrzymanego przez Wnioskodawcę w 2012 r., na skutek zniesienia współwłasności małżeńskiej, nie przekroczyła wartości rynkowej udziału Wnioskodawcy w tej samej nieruchomości, nabytego w drodze rozszerzenia współwłasności majątkowej w 2009 r. Wskutek zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca nie uzyskał przysporzenia majątkowego poprzez nabycie nieruchomości o wartości rynkowej większej niż wartość Jego udziałów we współwłasności nieruchomości przed zniesieniem współwłasności.

W dniu 21 maja 2012 r. Wnioskodawca, …, … zawarli umowę kredytu numer z Bankiem. Bank udzielił kredytu w wysokości 150 000 zł na zakup domu jednorodzinnego z częścią usługową. Dom został kupiony przez Wnioskodawcę i jest Jego własnością. Dom jednorodzinny został nabyty w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup budynku mieszkalnego są udokumentowane w postaci operacji spłat kredytu na rachunku bankowym. Wnioskodawca pieniądze uzyskane ze sprzedaży nieruchomości w dniu 14 października 2015 r. przeznaczył w całości na spłatę wskazanego wyżej kredytu.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 583, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę, jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Prawo ustanawia jednak zasadę, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), ale także do poszczególnych składników majątku wspólnego. Stosownie do art. 50¹ Kodeksu – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Tym samym, z chwilą ustania wspólności ustawowej dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych, a każdy z małżonków może rozporządzać swoim udziałem w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka i wynosi 1/2.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

W niniejszej sprawie, w wyniku ugody zawartej w 2012 r., dotyczącej podziału majątku wspólnego, wartość rynkowa otrzymanego przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości nie przekroczyła wartość rynkowej udziału przysługującego Wnioskodawcy wskutek jej kupna w 2006 r. do majątku osobistego oraz rozszerzenia wspólności majątkowej w 2009 r. Zatem, na skutek zniesienia współwłasności w 2012 r., Wnioskodawca nie uzyskał przysporzenia majątkowego, poprzez nabycie udziału w nieruchomości, w części przekraczającej udział we współwłasności nieruchomości, przysługujący Wnioskodawcy przed zniesieniem współwłasności.

Z uwagi na powyższe, przyjąć należy, że nieruchomość, będącą przedmiotem sprzedaży w dniu 14 października 2015 r., Wnioskodawca nabył w 2009 r., a więc pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2014 r.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie nieruchomości w dniu 14 października 2015 r., nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało dokonane po upływie pięcioletniego okresu wskazanego w tym przepisie. W konsekwencji, przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu i Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Skoro, z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to tym samym nie jest możliwe ustalenie dochodu, stanowiącego różnicę między przychodem a kosztami uzyskania przychodu. Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w niniejszej sprawie bezprzedmiotowe jest badanie, czy zachodzą przesłanki do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości, wymienione w art. 21 ust. pkt 131 ww. ustawy. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy, dotyczące zastosowania w niniejszej sprawie zwolnienia określonego w art. 21 ust. pkt 131 ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Organ zauważa, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych współwłaścicieli nieruchomości (żony Wnioskodawcy).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.