Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB4.4511.108.2016.1.MG
z 29 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 29 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odsetek od odszkodowania wypłaconego na podstawie ugody sądowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odsetek od odszkodowania wypłaconego na podstawie ugody sądowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 20 lutego 2014 r. przed Sądem Rejonowym … została zawarta ugoda sądowa pomiędzy Wnioskodawcą a byłym pracodawcą, … Spółka Akcyjna w … (dalej: … S.A.). Na podstawie tej ugody, w dniu 4 marca 2014 r. zostało Wnioskodawcy wypłacone przez … S.A. odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie przepisu art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, dokonanego z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z przepisami art. 56 § 1 Kodeksu pracy, „pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje (...) odszkodowanie”, zaś zgodnie z art. 58 zdanie pierwsze Kodeksu pracy, „odszkodowanie (...) przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia”. W przypadku Wnioskodawcy jest to 3-miesięczne wynagrodzenie, gdyż w … S.A. był On zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie od dnia 13 kwietnia 2001 r. do dnia 25 czerwca 2013 r.

Wnioskodawca podał, że zgodnie z art. 297 ust. 1 lit. b) Kodeksu pracy, wysokość odszkodowań przewidzianych w Kodeksie pracy ustala się w sposób określony w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej - w tym wypadku jest to rozporządzenie z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy. Natomiast zgodnie z § 2.1 ww. rozporządzenia: „Zasady obowiązujące przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop stosuje się także w celu obliczenia: (…) 2) odszkodowania przysługującego pracownikowi w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z naruszeniem przepisów prawa pracy (art. 47¹, 50 § 1 i 4 oraz art. 58 i 60 Kodeksu pracy)”. Odszkodowanie za rozwiązanie umowy o pracę z naruszeniem przepisów prawa pracy należy, zatem wyliczyć zgodnie z zasadami obowiązującymi przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop.

Wnioskodawca podał, że zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, należy uwzględnić:

• wynagrodzenie zasadnicze (w przypadku Wnioskodawcy: 16 440 zł),
  

• składniki zmienne wynagrodzenia przysługujące za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc, wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu (w przypadku Wnioskodawcy: brak),
  

• składniki zmienne wynagrodzenia przysługujące za okresy dłuższe niż 1 miesiąc wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu (okazały się kwestią sporną).
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, te ostatnie zostały błędnie wyliczone przez … S.A. (wykazano średnią z okresu równą 330 zł zamiast prawidłowej 4 923 zł 40 gr), co dwukrotnie potwierdziły sądy w prawomocnych już wyrokach (sprawy dotyczyły błędnie wyliczonego i wypłaconego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy). Uczynił to Sąd Rejonowy … Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - Wydział VII w wyroku z dnia 15 grudnia 2014 r., sygn. akt … oraz Sąd Okręgowy w …, IX Wydział Pracy w wyroku z dnia 11 sierpnia 2015 r., sygn. akt …. W treści zawartej pomiędzy stronami ugody sądowej zapisano, że odszkodowanie zostanie wypłacone w terminie 7 dni od uprawomocnienia ugody, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności. Odszkodowanie zostało wyliczone przez … S.A. i wypłacone po uprawomocnieniu się ugody sądowej w dniu 4 marca 2014 r., w kwocie 50 319 zł 02 gr. Taka kwota została wpisana w treści ugody, a jednocześnie strony ugody ustaliły, co zostało zapisane w jej treści, że: „W przypadku błędnego wyliczenia przez … S.A. kwoty odszkodowania i/lub wypłaconej kwoty ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, Wnioskodawcy będzie przysługiwać roszczenie o zapłatę brakujących kwot wraz z odsetkami za zwłokę.”

Z uwagi na wspomniane zapadłe wyroki sądowe, Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące prawidłowości wyliczenia przez … S.A. kwoty odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia. Wnioskodawca dokonał stosownego sprawdzenia tego wyliczenia, zasięgnął także opinii PUP w … i okazało się, że Jego wątpliwości w tym zakresie okazały się słuszne. W związku z powyższym, pismem z dnia 9 maja 2016 r. zwrócił się o wypłatę brakującej kwoty odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia w wysokości 13 771 zł 18 gr wraz z odsetkami ustawowymi za zwłokę od dnia 4 marca 2014 r. (data wypłaty odszkodowania po uprawomocnieniu się wyroku) do dnia zapłaty. Brakującą kwotę Wnioskodawca wyliczył następująco:

• 3-miesięczne wynagrodzenie zasadnicze, tj. 3*16 440 zł = 49 320 zł,
  

• plus 3/12 premii z okresu 12 miesięcy, tj. 3*4 923 zł 40 gr = 14 770 zł 20 gr,
  

co daje łącznie 64 090 zł 20 gr i taka kwota zdaniem Wnioskodawcy powinna być wypłacona.

W dniu 18 maja 2016 r. na konto bankowe Wnioskodawcy wpłynęła kwota 16 701 zł 61 gr obejmująca brakującą kwotę odszkodowania oraz odsetki za zwłokę w wysokości 2 930 zł 43 gr. W ślad za przelewem Wnioskodawca otrzymał od byłego pracodawcy PIT-8C wraz z pismem przewodnim informującym o konieczności uwzględnienia w zeznaniu podatkowym za 2016 r. przychodu z odsetek od wypłaconego odszkodowania i uiszczenia od nich podatku, gdyż zdaniem … S.A. są to odsetki opodatkowane i należy je wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36 w części D1 pkt 9 „inne źródła”. Ze stanowiskiem tym Wnioskodawca się nie zgadza, w związku z czym występuje o indywidualną interpretację prawa podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane odsetki za zwłokę w wypłacie kwoty odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie przepisu art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, dokonanego z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, wypłacone na podstawie zawartej ugody sądowej, naliczone za okres od uprawomocnienia się ugody do dnia faktycznej zapłaty, są przychodem opodatkowanym, który należy wykazać w zeznaniu rocznym w pozycji „inne źródła”, czy też podlegają one zwolnieniu tak jak wypłacone odszkodowanie, a w związku z tym nie ma konieczności wykazywania ich w zeznaniu rocznym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem wymienionych w lit. a)-g) tego przepisu. Według Wnioskodawcy, ustawodawca zwolnił więc z opodatkowania te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, z wyjątkiem m.in. odszkodowań wypłacanych na podstawie zawartych ugód i umów innych niż sądowe.

W przedstawionym stanie faktycznym sprawy, odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę wraz z odsetkami za zwłokę zostało wypłacone na podstawie zawartej ugody sądowej. Przedmiotowe odszkodowanie było odszkodowaniem, którego wysokość i zasady ustalania - jak wykazano wyżej - wynikają wprost z przepisów Kodeksu pracy. Oznacza to, że otrzymane odszkodowanie należy do kategorii odszkodowań, do których zastosowanie ma art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. spełnia przesłanki do zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w tym przepisie. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 listopada 2003 r., (sygn. akt I SA/Łd 1210/02), każde odszkodowanie otrzymane na podstawie przepisów prawa rangi ustawowej (w tym na podstawie Kodeksu pracy), o ile nie znalazło się w katalogu wyłączeń z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Według Wnioskodawcy powyższe nie budzi wątpliwości i nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Wnioskodawca wskazał, że Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się także w kwestii opodatkowania odsetek za zwłokę. W wyroku NSA z dnia 17 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 289/12, zostało wskazane, że: „(...) odsetki należy przypisać do tego samego źródła przychodów co należność główną - a co za tym idzie, podlegają one opodatkowaniu w ten sam sposób”. Sędziowie zwrócili uwagę, że choć rzeczywiście w przepisach nie ma mowy o tym, jak należy traktować odsetki za zwłokę wypłacane przy odszkodowaniu, to jednak nie ma w nich także nic, co by sugerowało, że należy je traktować jako coś zupełnie odrębnego od świadczenia pierwotnego. Tymczasem, zdaniem sędziów, jedno łączy się ściśle z drugim, więc nie można odsetek za zwłokę traktować, jako czegoś osobnego, tylko należy je uznać za część świadczenia podstawowego i tak też opodatkować. Czyli w przypadku odszkodowania trzeba zwolnić je z podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro jakiś przychód jest zwolniony z opodatkowania to również odsetki od nieterminowej zapłaty nie podlegają opodatkowaniu, ponieważ mają one charakter akcesoryjny (dodatkowy) w stosunku doświadczenia głównego. W odniesieniu do opodatkowania odszkodowań, powyższy wniosek można byłoby podsumować w sposób następujący: skoro odszkodowania są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - to również powinny zostać zwolnione z opodatkowania odsetki za zwłokę w wykonaniu zobowiązania.

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca dodaje, że sam ustawodawca przewidział także możliwość zwolnienia od podatku dochodowego otrzymanych odsetek. Zwolnienie to zostało zawarte m.in. w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu wolne od podatku są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, a więc m.in. ze stosunku służbowego i stosunku pracy.

Według Wnioskodawcy, w świetle powołanego przepisu o zastosowaniu przedmiotowego zwolnienia decyduje spełnienie łącznie dwóch przesłanek: dotyczącej źródła przychodu, do którego kwalifikowane jest świadczenie oraz dotyczącej nieterminowości jego zapłaty. Biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne sprawy oraz przywołane przepisy należy stwierdzić, że odszkodowanie zasądzone tytułem niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę nie stanowi wynagrodzenia za pracę, ale jako mające swe źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunkiem pracy - mieści się w definicji przychodów ze stosunku pracy, określonej w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym stanowi świadczenie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 ustawy „za przychody ze (...) stosunku pracy, (...) uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona (...)”. Jednocześnie z brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 95 cytowanej ustawy wynika, że przedmiotowe zwolnienie od podatku znajdzie zastosowanie nie tylko do odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzenia, ale również z tytułu nieterminowej wypłaty innych świadczeń, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Wobec powyższego, przepis art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy w określonej sytuacji może mieć zastosowanie również do odsetek od odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę.

Chodzi tu jednak wyłącznie o odsetki naliczone od momentu uprawomocnienia się ugody/wyroku sądu przyznającego to odszkodowanie do dnia zapłaty zasądzonego odszkodowania, bowiem to od tego dnia świadczeniodawca jest zobowiązany do przekazania świadczenia. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 95 cyt. ustawy, ma bowiem zastosowanie w sytuacji gdy - od momentu zawarcia ugody lub uprawomocnienia się wyroku sądu - zobowiązany spóźni się z wypłatą świadczenia na rzecz poszkodowanego.

Przedmiotowe zwolnienie nie ma natomiast zastosowania do odsetek naliczonych przed datą uprawomocnienia się orzeczenia sądu w sprawie i w konsekwencji podlegają one opodatkowaniu, jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, na ogólnych zasadach według skali podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę zostały wypłacone na podstawie ugody sądowej zostały naliczone za okres od uprawomocnienia się ugody do dnia zapłaty. Wobec powyższego, korzystają one ze zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Na mocy art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Analiza powyższego przepisu prowadzi do wniosku, że podstawą nabycia prawa do odszkodowań wypłaconych pracownikowi lub byłemu pracownikowi jest łączący lub uprzednio łączący tą osobę z pracodawcą stosunek pracy, a zatem odszkodowania takie stanowią przychód ze stosunku pracy, opodatkowany lub zwolniony z opodatkowania.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12- 4 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł mówi się w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zatem, przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1.

Z dyspozycji ww. artykułu wynika więc, że omawianemu zwolnieniu podlegają odsetki, które spełniają równocześnie następujące warunki:

1. świadczenia, od których odsetki są naliczane – zaliczone zostały do określonego źródła przychodu,
2. przysługują z tytułu nieterminowej wypłaty tych świadczeń.
   
   

Odnosząc się do pierwszego warunku należy stwierdzić, że przychód Wnioskodawcy z tytułu odszkodowania zasądzonego tytułem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, dokonanego z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę, choć nie stanowi wynagrodzenia za pracę, ale jako mające swe źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunkiem pracy – mieści się w definicji przychodów ze stosunku pracy, określonej w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym stanowi świadczenie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Odnosząc się natomiast do drugiego warunku należy stwierdzić, że z „nieterminową wypłatą świadczenia” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mamy do czynienia wówczas, gdy w terminie wymagalności danego świadczenia, przysługującego na podstawie zawartej umowy, ugody lub prawomocnego orzeczenia, nie zostało ono przez zobowiązanego wypłacone na rzecz poszkodowanego. Odsetki naliczane od tego momentu kwalifikują się jako odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty świadczenia.

Instytucję prawną odsetek reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może zażądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Szkoda nie stanowi zatem podstawowej przesłanki powstania roszczenia o odsetki, a więc nie mają one charakteru odszkodowawczego z tytułu czynu niedozwolonego. Są one związane z kwotą długu głównego, jednak źródło ich powstania różni się zasadniczo od źródła powstania długu głównego.

Roszczenie odsetkowe nie jest więc częścią składową roszczenia głównego, gdyż opiera się na odrębnym stanie faktycznym oraz odrębnej podstawie materialnoprawnej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że dnia 20 lutego 2014 r. przed Sądem w … została zawarta ugoda sądowa pomiędzy Wnioskodawcą a byłym pracodawcą. Na podstawie tej ugody, w dniu 4 marca 2014 r. zostało Wnioskodawcy wypłacone przez byłego pracodawcę odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie przepisu art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, dokonanego z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie.

W treści zawartej pomiędzy stronami ugody sądowej zapisano, że odszkodowanie zostanie wypłacone w terminie 7 dni od uprawomocnienia ugody, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności. Odszkodowanie zostało wyliczone przez byłego pracodawcę i wypłacone po uprawomocnieniu się ugody sądowej w dniu 4 marca 2014 roku, w kwocie 50 319 zł 02 gr. Taka kwota została wpisana w treści ugody, a jednocześnie strony ugody ustaliły, co zostało zapisane w jej treści, że w przypadku błędnego wyliczenia przez byłego pracodawcę kwoty odszkodowania i/lub wypłaconej kwoty ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, Wnioskodawcy będzie przysługiwać roszczenie o zapłatę brakujących kwot wraz z odsetkami za zwłokę. Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące prawidłowości wyliczenia przez byłego pracodawcę kwoty odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia. Wnioskodawca dokonał stosownego sprawdzenia tego wyliczenia i okazało się, że Jego wątpliwości w tym zakresie okazały się słuszne. W związku z powyższym, pismem z dnia 9 maja 2016 r. zwrócił się o wypłatę brakującej kwoty odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, w wysokości 13 771 zł 18 gr wraz z odsetkami ustawowym za zwłokę od dnia 4 marca 2014 r. (data wypłaty odszkodowania po uprawomocnieniu się wyroku) do dnia zapłaty.

W dniu 18 maja 2016 r. na konto bankowe Wnioskodawcy wpłynęła kwota 16 701 zł 61 gr obejmująca brakującą kwotę odszkodowania oraz odsetki za zwłokę w wysokości 2 930 zł 43 gr.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że odsetki od zasądzonego na rzecz Wnioskodawcy odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie przepisu art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, dokonanego z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, naliczone od momentu uprawomocnienia się wyroku Sądu przyznającego to odszkodowanie do dnia zapłaty zasądzonego odszkodowania korzystają ze zwolnienia z opodatkowania w myśl art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wykazania kwoty odsetek w zeznaniu rocznym.

Podkreślić należy, że powyższe dotyczy wyłącznie odsetek naliczonych od momentu uprawomocnienia się wyroku sądu przyznającego to odszkodowanie do dnia zapłaty zasądzonego odszkodowania. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy ma bowiem zastosowanie w sytuacji, gdy – od momentu zawarcia umowy, ugody lub uprawomocnienia się wyroku sądu – zobowiązany spóźni się z wypłatą świadczenia na rzecz poszkodowanego.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odsetek od odszkodowania wypłaconego na podstawie ugody sądowej, zgodnie z zakresem sformułowanego we wniosku pytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.