2017.09.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4011.113.2017.2.KB
z 26 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 lipca 2017 r., (data wpływu do organu za pośrednictwem platformy e-puap w tym samym dniu), uzupełnionym 18 września 2017 r. (data wpływu w tym samym dniu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika odnośnie pozapłacowych świadczeń ponoszonych przez Spółkę na rzecz Zarządzającego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2017 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika odnośnie pozapłacowych świadczeń ponoszonych przez Spółkę na rzecz Zarządzającego. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 6 września 2017 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4011.113.2017.1.KB, 0111-KDIB3-2.4012.379.2017.1.MGO, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 18 września 2017 r. (data wpływu w tym samym dniu).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (uzupełniony ostatecznie w piśmie z 18 września 2017 r. (data wpływu w tym samym dniu):

Wnioskodawca, Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w miejscowości X (zwana dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Udziały Spółki należą do Gminy Miejskiej w miejscowości X. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest odprowadzanie i oczyszczanie ścieków (PKD: 37.00.Z).

Na mocy uchwały Rady Nadzorczej Spółki (dot. rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron z Prezesem Zarządu oraz podpisania Umowy o świadczenie usług zarządzania z Prezesem Zarządu) pomiędzy Wnioskodawcą a panem X, (zwanym dalej: „Zarządzającym”) zawarta została w dniu 26 czerwca 2017 r. umowa o świadczenie usług zarządzania (Kontrakt menedżerski), określana dalej: jako „Kontrakt menedżerski” lub „Umowa”.

Zarządzający nie posiada statusu przedsiębiorcy, nie wnioskował o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej ani też nie planuje dokonać takiego zgłoszenia oraz nie zarejestrował się jako podatnik VAT. Działalność Zarządzającego ogranicza się wyłącznie do wykonywania ww. Umowy.

Zakres obowiązków i uprawnień Zarządzającego jako Członka (Prezesa) Zarządu Spółki określają postanowienia Umowy, postanowienia Umowy Spółki, Regulaminu Zarządu, Uchwały organów Spółki i inne wewnętrzne dokumenty Spółki oraz przepisy powszechnie obowiązującego prawa, w tym przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych.

W szczególności zgodnie z Kontraktem menedżerskim:

Zarządzający zobowiązuje się świadczyć usługi zarządzania na warunkach określonych w Kodeksie spółek handlowych, umowie Spółki, aktach prawa wewnętrznego Spółki, w innych przepisach powszechnie obowiązującego prawa oraz w Kontrakcie menedżerskim.
Zarządzający zobowiązuje się do osobistego świadczenia usług zarządzania, bez względu na to czy działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej i nie jest uprawniony do powierzania ich wykonywania osobie trzeciej.
Zarządzający oświadczył, że dysponuje wiedzą, doświadczeniem i kwalifikacjami niezbędnymi do należytego wykonywania Umowy i nie istnieją żadne przeszkody prawne i faktyczne uniemożliwiające lub utrudniające mu wykonywanie obowiązków przewidzianych w Umowie.

Zgodnie z § 2 Kontraktu menedżerskiego (czas i miejsce wykonywania Umowy):

Zarządzający zobowiązany jest do świadczenia usług zarządzania w czasie oraz w sposób zapewniający należytą realizację wszystkich obowiązków wynikających z Umowy, przede wszystkim w siedzibie Spółki, a także w każdym innym miejscu, w którym Spółka prowadzi działalność lub swoje interesy.
Do obowiązków Zarządzającego należy także odbywanie podróży służbowych związanych z wykonywaniem funkcji na zasadach określonych w Umowie.
Zarządzający ma prawo do przerwy w świadczeniu usług w wymiarze 27 dni roboczych w ciągu roku kalendarzowego (niezależnie od sobót, niedziel oraz dni ustawowo wolnych od pracy), z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Termin przerwy w świadczeniu usług wymaga uzgodnienia z Przewodniczącym Rady Nadzorczej lub upoważnionych przedstawicielem Rady Nadzorczej z co najmniej 5 dniowym wyprzedzeniem i nie może zakłócić prawidłowego działania Spółki.

Zgodnie z § 3 Kontraktu menedżerskiego (obowiązki Zarządzającego):

Zarządzający przy wykonywaniu swoich obowiązków powinien dołożyć należytej staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, Kodeksu cywilnego, ustawy o rachunkowości, umowy Spółki, oraz innymi aktami prawa wewnętrznego Spółki i przepisami powszechnie obowiązującego prawa.
Do obowiązków Zarządzającego należy w szczególności:
1. prowadzenie spraw Spółki poprzez efektywne zarządzanie jej majątkiem i zasobami ludzkimi, z należytą starannością uwzględniającą zawodowy charakter świadczonych usług zarządzania, zapewniając prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki;
2. dbałość o materialne lub niematerialne interesy Spółki;
3. reprezentowanie Spółki na zewnątrz jako członek organu zarządzającego, zgodnie z zasadami reprezentacji;
4. przestrzeganie zasad ładu korporacyjnego;
5. uzyskanie, przed dokonaniem czynności prawnej, zgody organów Spółki, jeżeli zgoda ta jest wymagana przepisami prawa lub umową Spółki;
6. uczestnictwo w sesjach Rady Miejskiej w miejscowości X, posiedzeniach Komisji Rady Miejskiej oraz innych naradach i spotkaniach, jeśli potrzebę taką zgłosi wspólnik;
7. realizowanie celów zarządczych wynikających z uchwał organów Spółki, w tym planowanie wyników gospodarczych;
8. przestrzeganie przepisów prawa pracy oraz wykonywanie wszelkich czynności z zakresu prawa pracy wobec pracowników Spółki;
9. stosowanie oraz nadzór nad ścisłym przestrzeganiem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy;
10. identyfikacja i usuwanie zauważonych usterek i wadliwości w procesie organizacji i porządku pracy i wszelkiej działalności Spółki;
11. udzielanie Radzie Nadzorczej pełnych i rzetelnych informacji oraz żądanych przez nią dokumentów;
12. składanie oświadczeń majątkowych, o których mowa w art. 24h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 446 ze zm.);
13. przestrzeganie innych przepisów bezwzględnie obowiązujących regulujących działalność Spółki lub dotyczących członków zarządu komunalnych osób prawnych.
Ponadto Zarządzający jest zobowiązany:
1. poddać się wstępnym, okresowym i kontrolnym badaniom lekarskim w zakresie wskazanym przez lekarza medycyny pracy na koszt Spółki;
2. odbyć wstępne i okresowe szkolenie BHP według zasad obowiązujących w Spółce na koszt Spółki.
Zgodnie z § 4 Kontraktu menedżerskiego do obowiązków Spółki należy:
1. terminowa zapłata wynagrodzenia Zarządzającemu;
2. współdziałanie z Zarządzającym w ramach swoich kompetencji w celu umożliwienia realizacji zaakceptowanych strategii, planów i celów zarządczych;
3. zapewnienie możliwości korzystania z zasobów ludzkich (pracowników i innych osób współpracujących) w celu obsługi Zarządu;
4. zapewnienie prawa do korzystania z urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki, o których mowa w § 9 Umowy, a w szczególności:
5. udostępnienie Zarządzającemu wszelkich dokumentów Spółki niezbędnych do wykonywania umowy;
6. ponoszenie kosztów niezbędnych do wykonywania Umowy poza siedzibą Spółki, takich jak: koszty podróży służbowych i zakwaterowania, po ich zaakceptowaniu przez Przewodniczącego Rady Nadzorczej lub inną osobę upoważnioną przez Przewodniczącego Rady Nadzorczej w ramach limitów określonych uchwałą Rady Nadzorczej w granicach określonych powszechnie obowiązującymi przepisami prawa;
7. ponoszenie kosztów szkoleń, konferencji, spotkań branżowych itp. po ich zaakceptowaniu przez Przewodniczącego Rady Nadzorczej lub osobę upoważnioną przez Przewodniczącego Rady Nadzorczej w ramach limitów określonych uchwałą Rady Nadzorczej;
8. zwrot wydatków poniesionych przez Zarządzającego, a niezbędnych do należytego świadczenia usług zarządzania, po ich należytym udokumentowaniu i zaakceptowaniu przez Przewodniczącego Rady Nadzorczej;
9. zapewnienie samochodu służbowego dla Zarządzającego na zasadach określonych w uchwale Rady Nadzorczej;
10. ubezpieczenia Zarządzającego od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone Spółce i osobom trzecim, finansowanego przez Spółkę.

Zgodnie z § 6 oraz § 7 Kontraktu menedżerskiego na Zarządzającego nałożono dodatkowe obowiązki i ograniczenia i tak:

Zarządzający zobowiązany jest powstrzymać się od zajmowania się działalnością konkurencyjną w czasie trwania Umowy, przy czym za działalność konkurencyjną uważa się każdą działalność w kraju i za granicą, niezależnie od formy prawnej, która wchodzi nawet pośrednio w zakres profilu działalności Spółki lub utworzonych z jej udziałem podmiotów. W przypadku, gdy obowiązek powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej obejmuje okres po ustaniu zatrudnienia, Zarządzającemu przysługuje wynagrodzenie za okres powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej po ustaniu okresu zatrudnienia.
Zarządzający w okresie pełnienia funkcji nie może z zasady:
1. być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek prawa handlowego;
2. być zatrudnionym lub wykonywać innych zajęć w spółkach prawa handlowego, które mogłyby wywołać podejrzenie o jego stronniczość lub interesowność;
3. być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółdzielni, z wyjątkiem rad nadzorczych spółdzielni mieszkaniowych;
4. być członkiem zarządów fundacji prowadzących działalność gospodarczą;
5. posiadać w spółkach prawa handlowego więcej niż 10% akcji lub udziały przedstawiające więcej niż 10% kapitału zakładowego - w każdej z tych spółek;
6. prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności; nie dotyczy to działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, w formie i zakresie gospodarstwa rodzinnego, a także pełnienia funkcji członka zarządu na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. poz. 1202).
Zakaz zajmowania stanowisk w organach spółek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 nie dotyczy Zarządzającego, o ile został zgłoszony do objęcia takich stanowisk w spółce prawa handlowego przez Skarb Państwa, inne osoby prawne, spółki, w których Skarb Państwa przekracza 50% kapitału zakładowego lub 50% liczby akcji, jednostki samorządu terytorialnego, ich związki lub inne osoby prawne jednostek samorządu terytorialnego; Zarządzający nie może zostać zgłoszony do więcej niż dwóch spółek prawa handlowego z udziałem podmiotów zgłaszających te osoby.
Na pełnienie funkcji w organach innej spółki handlowej (o ile jest to dopuszczalne w związku z zakazami, o których mowa w ust. 2 i 3), Zarządzający zobowiązany jest uzyskać uprzednią zgodę Rady Nadzorczej. Obowiązek uzyskania zgody Rady Nadzorczej dotyczy także sytuacji, o której mowa w ust. 3.
O zamiarze nabycia udziałów i akcji spółek prawa handlowego (o ile jest to dopuszczalne w związku z zakazem, o którym mowa w ust. 2 pkt 5) Członek Zarządu powinien poinformować Spółkę z co najmniej 7-dniowym wyprzedzeniem.

Odpowiedzialność Zarządzającego uregulowana została w § 10 Kontraktu menedżerskiego, w sposób następujący:

Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone Spółce oraz osobom trzecim w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będących następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z Umowy lub obowiązujących przepisów prawa w tym w szczególności z Kodeksu spółek handlowych oraz Kodeksu cywilnego do wartości 500 000 zł (pięćset tysięcy złotych).
Spółka obejmie Zarządzającego ubezpieczeniem typu D&O (Directors & Officers) za szkody wyrządzone Spółce oraz osobom trzecim z sumą ubezpieczenia wynoszącą co najmniej 500.000,00 (pięćset złotych 00/100).

Wynagrodzenie Zarządzającego zostało uregulowane w § 8 Kontraktu menedżerskiego, zgodnie z którym:

W okresie obowiązywania Umowy Zarządzający będzie miał prawo do wynagrodzenia całkowitego, które składa się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe oraz części zmiennej stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki.
Część zmienna wynagrodzenia uzależniona jest od poziomu realizacji zarządczych i wynosi do 15% wynagrodzenia podstawowego Zarządzającego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującej części zmiennej wynagrodzenia.
Cele zarządcze, ich wagi oraz kryteria ich realizacji i rozliczenia wynikają z uchwał: Zgromadzenie Wspólników w sprawie zasad kształtowania wynagrodzeń członków organu zarządzającego lub z uchwały Rady Nadzorczej w sprawie uszczegółowienia celów, wag raz kryteriów ich realizacji i rozliczania.
Część zmienna wynagrodzenia przysługuje pod warunkiem realizacji przez Zarządzającego celów zarządczych, po zatwierdzeniu sprawozdania Zarządu z działalności Spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy i udzieleniu Zarządzającemu absolutorium z wykonania przez niego obowiązków członka Zarządu przez Zgromadzenie Wspólników.
Zarządzający przedkłada Radzie Nadzorczej sprawozdanie z wykonania celów zarządczych. Rada Nadzorcza opiniuje sprawozdanie i przedkłada sprawozdanie wraz z opinią Zgromadzeniu Wspólników.
Zgromadzenie Wspólników podejmuje uchwałę w sprawie wykonania celów zarządczych i ustalenia wysokości należnej części zmiennej wynagrodzenia. Część zmienna wynagrodzenia powinna zostać ustalona i wypłacona najpóźniej w terminie 30 dni od dnia odbycia Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników.
W przypadku ustania pełnienia funkcji przez Zarządzającego w trakcie roku, pod warunkiem, że Zarządzający pełnił swoją funkcję przez co najmniej 6 miesięcy oraz spełnił przesłanki uzyskania części zmiennej wynagrodzenia, część zmienna wynagrodzenia jest należna proporcjonalnie do długości pełnienia funkcji w danym roku.
W przypadku rozwiązania lub wypowiedzenia Umowy w trakcie roku, pod warunkiem, że Zarządzający pełnił swoją funkcję przez co najmniej 6 miesięcy oraz spełnił przesłanki uzyskania części zmiennej wynagrodzenia, część zmienna wynagrodzenia jest należna proporcjonalnie do długości pełnienia funkcji w danym roku.
W przypadku, gdy Zarządzający nabędzie prawo do części zmiennej wynagrodzenia po zakończeniu obowiązywania Umowy, Spółka jest zobowiązana udzielić Zarządzającemu wszelkiej pomocy, w tym udostępnić dokumenty mające na celu realizację obowiązku przedłożenia sprawozdania z wykonania celów zarządczych.
Zarządzający nie może pobierać wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka organu w podmiotach zależnych od spółki w ramach grupy kapitałowej w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.

Czas obowiązywania Umowy oraz warunki jej wypowiedzenia określa § 11 Kontraktu menedżerskiego, zgodnie z którego brzmieniem:

Umowa została zawarta na czas pełnienia przez Zarządzającego funkcji, do czasu wygaśnięcia mandatu.
Mandat Zarządzającego wygasa wskutek śmierci, rezygnacji albo odwołania ze składu zarządu.
Przyczyny określone w ust. 1 i 2 skutkują rozwiązaniem Umowy z ostatnim dniem pełnienia funkcji bez konieczności dokonywania dodatkowych czynności.
Umowa może być rozwiązana w każdym czasie w drodze porozumienia Stron.
Każda ze Stron ma prawo wypowiedzenia Umowy z zachowaniem 3 - miesięcznego wypowiedzenia. Termin wypowiedzenia upływa z końcem miesiąca kalendarzowego.
Spółka może rozwiązać Umowę ze skutkiem natychmiastowym w przypadku:
1. dopuszczenia się przez Zarządzającego rażącego naruszenia prawa związanego z wykonywaniem funkcji lub rażącego naruszenia umowy Spółki;
2. dopuszczenia się przez Zarządzającego rażącego naruszenia postanowień Umowy;
3. popełnienia przez Zarządzającego przestępstwa stwierdzonego prawomocnym wyrokiem uniemożliwiającego mu dalsze pełnienie funkcji zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych.

Ponadto, Umowa zawiera postanowienia odnośnie odprawy, zgodnie z którym w razie rozwiązania lub wypowiedzenia Umowy przez Spółkę z innych przyczyn, niż naruszenie przez Zarządzającego podstawowych obowiązków wynikających z Umowy, Zarządzającemu przysługuje odprawa w wysokości 3 - krotności części stałej wynagrodzenia pod warunkiem pełnienia przez Zarządzającego funkcji przez okres co najmniej 12 miesięcy przed rozwiązaniem Umowy.

Wnioskodawca podkreśla, że wykupiona przez Spółkę zostanie polisa OC typu D&O (Directors & Officers Insurance), dla kadry kierowniczej Spółki, obejmującej swoim zakresem również osobę Zarządzającego.

Jak już wskazano Zarządzający jest osobą fizyczną, która posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w CEIDG (jednoosobowo lub uczestnicząc w spółce). Nie dokonał również rejestracji jako czynny albo zwolniony podatnik podatku od towarów i usług. Obecnie Zarządzający nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016, poz. 710). Zarządzający nie planuje podejmowania innej aktywności zawodowej i gospodarczej niż ta opisana powyżej.

Uprzednio Zarządzający zatrudniony był w Spółce na podstawie umowy o pracę - był pracownikiem w rozumieniu Kodeksu pracy. Zawarcie przedmiotowego Kontraktu było wynikiem wyłącznie wejścia w życie ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami z 9 czerwca 2016 r. (Dz.U. z 2016, poz. 1202). Niniejszy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 września 2017 r. (data wpływu tego samego dnia) Wnioskodawca wskazał, że:

Świadczenia pozapłacowe wypłacane lub udzielane w naturze w związku z realizacją umowy (Kontraktu menedżerskiego) obejmują w szczególności:

pokrywanie przez Spółkę kosztów badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej;
pokrywane przez Spółkę kosztów konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający;
zwrot przez Spółkę kosztów związanych z udziałem w konferencjach i szkoleniach Zarządzającego (diety i inne należności);
pokrywanie przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego, udzielane według zasad obowiązujących w Spółce;
świadczenia udzielone w ramach udostępnienia biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki niezbędnych do wykonywania funkcji, w tym m.in. udostępnienie:
1. pomieszczenia biurowego wraz z wyposażeniem,
2. prawa współkorzystania z pomieszczeń i urządzeń wspólnych,
3. telefonu stacjonarnego i komórkowego,
4. komputera stacjonarnego lub przenośnego wraz z niezbędnym oprogramowaniem,
5. Internetu,
6. samochodu służbowego na zasadach określonych uchwałą Rady Nadzorczej do celów służbowych.

Poza powyższymi Zarządzający może otrzymywać na mocy zapisów kontraktu inne świadczenia, które nie stanowią wynagrodzenia podstawowego (części stałej) lub wynagrodzenia dodatkowego (części zmiennej) za świadczone usługi - te świadczenia uznawane są w ocenie Wnioskodawcy za świadczenia „pozapłacowe”.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy Spółka będzie pełnić rolę płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
Czy pokrywanie przez Spółkę kosztów badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej stanowi dla Zarządzającego świadczenie nieodpłatne, będące przychodem podatkowym nie korzystającym ze zwolnienia od podatku? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
Czy pokrywane przez Spółkę koszty konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający stanowi przychód podatkowy, korzystający ze zwolnienia od podatku z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)
Czy zwrot przez Spółkę kosztów związanych z udziałem w konferencjach i szkoleniach Zarządzającego (diety i inne należności) będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych (do wysokości przysługującej pracownikom)? Jeżeli w kontrakcie podany jest limit wydatków na ten cel, to czy po przekroczeniu tego limitu wydatki te będą opodatkowane? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)
Czy pokrywane przez Spółkę koszty szkoleń BHP Zarządzającego, udzielane według zasad obowiązujących w Spółce, stanowią przychód podatkowy korzystający ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)
Czy ubezpieczenie typu D&O zapewnione w kontrakcie stanowi podstawę do opodatkowania? Jeżeli tak, to jaka wartość stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)
Czy świadczenia udzielone w ramach udostępnienia biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki niezbędnych do wykonywania funkcji, stanowi przychód podatkowy Zarządzającego? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)

Ad.1)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest zobligowana do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Kontrakt menedżerski jest typem umowy nienazwanej, opartej zgodnie z art. 750 Kodeksu cywilnego na umowie zlecenie. W myśl przywołanego przepisu, do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Wszystkie świadczenia pozapłacowe uzyskiwane przez menedżerów zatrudnionych na kontraktach menedżerskich z zasady stanowią przychód podatkowy menedżerów z tego samego źródła, co wypłacane wynagrodzenie. Niektóre spośród udzielanych świadczeń stanowią jednak przychody zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia pozapłacowe nie zostały zdefiniowane w ustawach podatkowych, a sama ich identyfikacja może być problematyczna, szczególnie w przypadku świadczeń nieodpłatnych lub takich, które są jedynie stawiane do dyspozycji menedżera. Zgodnie z wyrokiem WSA w Gliwicach z 17 marca 2015 r., sygn. akt I SA/GI 1003/14 „(...) Bezpodstawny jest zarzut „poszerzenia” katalogu zamkniętego przychodów z działalności wykonywanej osobiście o przychody, których ustawodawca do tego katalogu nie zaliczył. (...) w tym katalogu mieszczą się wszystkie przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie (również gdy zarządzający jest członkiem zarządu), bo tak literalnie stanowi przepis. Jeżeli ustawodawca mówi o przychodach uzyskanych na podstawie umów o zarządzaniu i nie dokonuje żadnych wyłączeń z tego zbioru przychodów, to należy ten zbiór rozumieć jako wszystkie przychody uzyskane na podstawie ww. umów (każdy z przychodów uzyskanych na podstawie ww. umów). Specyfikacja przychodów - należących do tego zbioru - w tym przepisie nie jest konieczna”. W świetle powyższego rozstrzygnięcia wszelkie świadczenia związane z Umową i udzielane na jej podstawie klasyfikowane są w jednakowy sposób, jako pochodzące z tego samego źródła przychodów.

Z kolei wszystkie umowy zawierane przez osoby fizyczne lub spółki osobowe, których przedmiotem jest zarządzanie przedsiębiorstwem traktowane są na gruncie podatkowym jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o czym przesądza przykładowo uchwała NSA z dnia 24 kwietnia 2010 r., sygn. II FPS 10/09 oraz uchwała 7 sędziów SN z dnia 17 czerwca 2015 r., sygn. III UZP 2/15.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Nie istnieje ścisła zasada, określająca kiedy dane świadczenie nie jest przychodem, a kiedy jest przychodem lub przychodem zwolnionym od podatku.

Zasadniczo jednak należy przyjąć, że wszystkie pozapłacowe świadczenia zarządzającego stanowią przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem świadczeń, co do których istnieje wyraźny przepis stanowiący, że nie jest ono przychodem albo jest świadczeniem zwolnionym od podatku.

W ocenie Wnioskodawcy opodatkowanie świadczeń pozapłacowych i benefitów następuje w sposób tylko zbliżony do opodatkowania świadczeń klasyfikowanych jako pochodzących ze stosunku pracy, a przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stosować odpowiednio.

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem jest zarówno wartość wynagrodzenia wynikającego z umowy, jak i inne świadczenia pozapłacowe, które na podstawie kontraktu menedżerskiego przysługują takiej osobie i stanowią dla niego definitywne przysporzenie.

Podkreślić w tym kontekście należy, że jeżeli dla Zarządzającego w związku z realizacją Umowy powstaje przychód do opodatkowania, który nie korzysta ze zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka zobligowana jest do realizacji obowiązków płatnika i poboru podatku.

Uwzględniając powyższe Spółka przedstawia ponadto stanowisko własne do szczegółowych pytań przedkładanych organowi interpretacyjnemu w zakresie uznania, czy określone świadczenia aktualizują obowiązek poboru podatku przez Wnioskodawcę, zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy o PIT.

Ad.2)

Zdaniem Wnioskodawcy, pokrycie przez Spółkę kosztów badań lekarskich Zarządzającego wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej skutkuje powstaniem u Zarządzającego przychodu z nieodpłatnego świadczenia.

Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy zleceniodawca bezpośrednio opłaca koszty badań lekarskich, jak i przypadków, gdy zwraca zleceniobiorcom poniesione koszty takich badań. Przykładowo zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 września 2013 r., sygn. IBPBII/1/514-629/13/BJ: „(...) w obu ww. przypadkach zleceniobiorca, nabywając możliwość nieodpłatnego wykonania wstępnych badań lekarskich, uzyskuje przysporzenie majątkowe. Pokryte przez spółkę koszty tych badań mają określoną wartość majątkową. Gdyby zleceniobiorca nie otrzymał przedmiotowego świadczenia od spółki, musiałyby indywidualnie ponieść z tego tytułu wydatek”. Podobnie także interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 lutego 2010 r., sygn. ILPB1/415-1262/09-5/AA oraz w interpretacji z 3 lutego 2011 r., sygn. ILPB2/415-1234/10-2/TR.

Nadto, zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przychody te nie będą także korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, w szczególności ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, tj. zwolnienia obejmującego świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na ich podstawie. Jak czytamy w interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 27 kwietnia 2011 r., sygn. IBPBII/1/415-71/11/MK: „zwrot przez wnioskodawcę - zleceniodawcę poniesionych przez zleceniobiorcę kosztów niezbędnych badań z zakresu medycyny pracy nie jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zostały spełnione warunki do zwolnienia określone tym przepisem; świadczenia nie są świadczeniami przysługującymi na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, przekazanymi wg zasad przyznawania określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wykonawczych. Zwrot tych kosztów stanowi natomiast przychód zleceniobiorcy z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 8 tej ustawy, tj. z umów zlecenia i o dzieło”.

W konsekwencji wartość owego nieodpłatnego świadczenia stanowi przychód podatkowy Zarządzającego, który nie korzysta ze zwolnienia od podatku, a Wnioskodawca zobowiązany jest do realizacji obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad.3)

Zdaniem Wnioskodawcy, wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych przez Spółkę na rzecz konferencji, w której uczestniczy Zarządzający (Prezes Zarządu) Spółki.

Natomiast, wartość szkoleń Zarządzającego finansowanych przez Spółkę będzie stanowić dla Zarządzającego nieodpłatne świadczenie nie korzystające ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT, wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Zgodnie z przyjętą linią interpretacyjną organów podatkowych koszty konferencji, w której uczestniczą członkowie zarządu spółki, pokryte przez spółkę stanowią niejako koszt jej reprezentowania na zewnątrz i nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu dla Zarządzającego.

Odmienne skutki podatkowe będzie z kolei rodzić udział Zarządzających w szkoleniach nastawionych na poszerzanie wiedzy i umiejętności menedżera. W tym przypadku przyjmuje się, przykładowo zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 grudnia 2013 r., sygn. ITPB2/415-869/13/IB: „(...) Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe poniesienie przez Spółkę - Wnioskodawcę kosztów szkoleń powoduje, iż Menedżer otrzymuje konkretne przysporzenie majątkowe. W konsekwencji należy uznać, że finansowane przez Wnioskodawcę koszty szkolenia Menedżera będą stanowiły nieodpłatne świadczenie, a tym samym podlegający opodatkowaniu przychód Menedżera z działalności wykonywanej osobiście, od którego Wnioskodawca jako płatnik Menedżera obwiązany jest obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych”.

W konsekwencji należy uznać, że finansowane przez Wnioskodawcę koszty szkolenia Zarządzającego będą stanowiły nieodpłatne świadczenie, a tym samym podlegający opodatkowaniu przychód Zarządzającego z działalności wykonywanej osobiście, od którego Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej z Poznania z 21 kwietnia 2015 r., sygn. akt ILPB1/4511-1-151/15-2/AG).

Nie będą natomiast stanowić nieodpłatnego świadczenia dla Zarządzającego koszty konferencji, w których występuje on z ramienia Spółki. Podobne stanowisko prezentuje interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 21 czerwca 2013 r., sygn. IPTPB1/415-167/13-4/DS, zgodnie z którą: „wartość pokrywanych przez Wnioskodawcę kosztów udziału Prezesa Zarządu w konferencji ciepłowniczej, której celem jest debata, wymiana poglądów, możliwość nawiązania współpracy z innymi podmiotami czy osobami z branży ciepłowniczej, skoro związana jest z wykonywaniem przez Prezesa obowiązków na rzecz Spółki i wynika z zapisów umowy menedżerskiej, nie będzie stanowiła dla Prezesa Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zatem, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do wykonywania obowiązków płatnika z tego tytułu”.

Ad.4)

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot przez Spółkę kosztów związanych z udziałem Zarządzającego w konferencjach (diety i inne należności) będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zwrot kosztów udziału w szkoleniach będzie natomiast stanowił dla Zarządzającego nieodpłatne świadczenie, stanowiące przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, strony kontraktu menedżerskiego powinny w zawieranej umowie uzgodnić, że wykonawca otrzyma wynagrodzenie oraz zwrot wydatków poniesionych w związku z realizacją umowy, w tym m.in. zwrot kosztów podróży odbytych w celu realizacji umowy.

Do rozliczenia wysokości tych kosztów można stosować takie same zasady, jak w przypadku podróży służbowych pracowników.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy u podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Konsekwentnie przyjąć należy, że jeżeli podróż Zarządzającego związana jest z reprezentowaniem spółki na zewnątrz w toku branżowych spotkań, konferencji, z tytułu których Zarządzający nie uzyskuje nieodpłatnego świadczenia, również zwrot wydatków związanych z udziałem w tego rodzaju spotkaniach biznesowych nie stanowi przychodu podatkowego dla tej osoby fizycznej.

Konsekwentnie, jeżeli dana podróż zostanie zakwalifikowana jako szkolenie stanowiące nieodpłatne świadczenie udzielone Zarządzającemu i nakierowane na uzyskanie przez niego osobistych korzyści, również zwrot wydatków za podróż i innych należności z nią związanych stanowić będzie przychód do opodatkowania tej osoby fizycznej.

W przypadku ustanowienia limitu wydatków na podróże służbowe ewentualna nadwyżka kwoty zwrotu ponad przyznany limit stanowić będzie dla Zarządzającego przychód do opodatkowania niezależnie od okoliczności, czy dany zwrot związany jest z reprezentowaniem Spółki podczas konferencji, czy nakierowanymi na cele osobiste menedżera szkoleniami.

Wskutek powyższego, w ocenie Wnioskodawcy wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych przez Spółkę na rzecz konferencji, w której uczestniczy Zarządzający (Prezes Zarządu) Spółki do wysokości określonej w odrębnych ustawach, natomiast wartość kosztów związanych z udziałem Zarządzającego w szkoleniach finansowanych przez Spółkę będzie stanowić dla Zarządzającego nieodpłatne świadczenie.

Ad.5)

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca uważa, że wartość poniesionych kosztów szkolenia BHP należy uznać za przychód zleceniobiorcy zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodem zleceniobiorcy z osobiście wykonywanej przez niego działalności są wszystkie otrzymane od zleceniodawcy świadczenia związane z wykonaniem usług na podstawie umowy zlecenia (art. 13 pkt 8 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 237⁴ Kodeksu pracy - pracodawca zobowiązany jest zaznajomić pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych prac. Nadto, w myśl art. 304 § 1 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzonym w zakładzie pracy lub miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W świetle powyżej przedstawionych regulacji, Wnioskodawca uważa iż wartość poniesionych kosztów na szkolenia BHP na rzecz Zarządzającego, w celu realizacji ustawowego obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy stanowić będzie przychód zleceniobiorcy zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika z powyższego tytułu, w szczególności nie będzie zobowiązany do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przedstawione stanowisko Wnioskodawcy potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 maja 2014 r., sygn. IBPBII/2/415-320/14/ŁCz. W konsekwencji nie zaktualizują się obowiązki płatnika u Wnioskodawcy.

Ad.6)

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca uważa, że zakup polisy OC typu D&O, wykupionej dla zarządu Spółki nie kreuje przychodu dla Zarządzającego, w przypadku gdy nie ma ona charakteru imiennego i obejmuje ogólnie określony krąg osób objętych ochroną ubezpieczeniową.

Zakup polis OC typu D&O, wykupionych dla organów spółek kapitałowych w większości przypadków jest uznawane przez organy podatkowe za zdarzenie nie kreujące podatkowego przychodu menedżera. Warunkiem jest, by polisa taka nie miała charakteru imiennego, a obejmuje ogólnie określony krąg osób objętych ochroną ubezpieczeniową, wskazano tak m.in. w wyroku NSA z 3 grudnia 2014 r. (sygn. akt II FSK 2984/14), w którym orzeczono, iż (...) składka ubezpieczeniowa od odpowiedzialności cywilnej opłacona przez spółkę dla nieskonkretyzowanych osób, z uwagi na funkcje pełnione przez nie w spółce, nie może być uznana za przychód, ponieważ nie jest oznaczona do konkretnej osoby. Podobnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 lutego 2016 r., sygn. akt. ITPB2/4511-1088/15/RS oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 26 sierpnia 2014 r., sygn. akt ITPB2/415-567/14/MU.

Zastrzeżenie w tym zakresie sformułował Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 18 lipca 2016 r., sygn. akt ITPB2/4511-396/16/MU wskazał, że: „(...) bezimienny charakter umowy w zasadzie stanowi przeszkodę do uznania omawianego świadczenia za przychód i ustalenia jego wysokości dla konkretnej osoby. Ale jeżeli przesłankę objęcia zwolnieniem spełnia tylko jedna osoba (lub zamknięty krąg osób znanych z imienia i nazwiska) to spółka może wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, z także okres, w którym korzystała z ochrony ubezpieczeniowej”. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym polisa nabywana przez spółkę nie obejmuje imiennie określonego kręgu osób, zatem nie stanowi przychodu dla menedżera, a obowiązki płatnika podatku u Wnioskodawcy się nie aktualizują.

Jeżeli doszłoby do sytuacji, której Wnioskodawca nie przewiduje, że polisa obejmie tylko jedną osobę lub zamknięty krąg osób, to wartością przychodu podatkowego będzie kwota stanowiąca wartość poniesionego przez Spółkę wydatku na zakup polisy (a w przypadku kręgu osób - proporcjonalna część wydatku, ustalona w relacji do liczby Zarządzających i ilości miesięcy objęcia ochroną), a Wnioskodawca z tytułu udzielonego świadczenia zrealizuje obowiązki płatnika.

Ad.7)

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia udzielone na udostępnienie biura wraz z wyposażeniem, udostępnienie nielimitowanego dostępu do infrastruktury teleinformatycznej itd. wykorzystywane do celów służbowych nie powoduje powstania przychodu podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy kluczowe dla określenia ewentualnego powstania przychodu będzie rozróżnienie korzystania z powierzonych Zarządzającemu składników majątku Spółki dla celów służbowych oraz celów prywatnych. Jeżeli powierzone mienie nie będzie wykorzystywane przez Zarządzającego do celów prywatnych należy uznać, iż nie powstanie dla Zarządzającego przychód ze świadczenia nieodpłatnego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zawartym Kontraktem Menedżerskim wskazane świadczenia udzielane będą w celu realizacji usług zarządzania przedsiębiorstwem. Organy podatkowe wskazują, że w takiej sytuacji nie powstaje przychód podatkowy dla menedżera. Przykładowo zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 lipca 2013 r., sygn. akt IPPB2/415-353/13-2/MG: „(...) z uwagi na to, że udostępnione osobie fizycznej zarządzającej kontraktem mienie Spółki w postaci samochodu służbowego, komputera (laptopa), telefonu służbowego, powierzchni biurowej w siedzibie Spółki oraz oddziale Spółki znajdującym się w innej miejscowości niż siedziba Spółki w celu wykonania powierzonych zadań oraz wydatki poniesione na eksploatację sprzętu (paliwo, rozmowy telefoniczne), które to mienie nie będzie wykorzystywane do celów prywatnych należy uznać, iż osoba fizyczna nie będzie uzyskiwała z tego tytułu przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoba fizyczna uzyskałaby nieodpłatne świadczenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu łącznie ze zryczałtowanym wynagrodzeniem za świadczenie usług w sytuacji gdyby korzystała z tych składników majątku dla celów prywatnych, z czym nie mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie”.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z Kodeksem dobrych praktyk w zakresie stosowania ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami wydanym przez Ministerstwo Skarbu Państwa w listopadzie 2016 r., które to opracowanie stanowi źródło interpretacji prawa - udostępnienie biura, wyposażania technicznego, samochodu i środków łączności oraz pokrycie kosztów eksploatacyjnych nie stanowi wynagrodzenia Zarządzającego (pkt V.3). Z uwagi na powyższe wykorzystanie mienia spółki przez Zarządzającego do celów służbowych nie powoduje dla niego powstania przychodu podatkowego, a Wnioskodawca nie musi w tym zakresie realizować obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera usystematyzowany zbiór źródeł przychodów, a dalsze przepisy szczegółowo normują poszczególne źródła i stanowią o zróżnicowanych zasadach opodatkowania.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 powyższej ustawy jednym ze źródeł przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Na podstawie art. 13 pkt 9 cytowanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W konsekwencji przychody uzyskane na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania dla celów podatku dochodowego należy zawsze kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 42 ust. 1 cytowanej ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jednocześnie, ogólne pojęcie przychodu ustawodawca definiuje w przepisach art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicja przychodu w art. 11 ww. ustawy, a także określone w nim zasady ustalania wartości tego przychodu (w tym świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń) mają charakter ogólny, a zatem mają zastosowanie wówczas, gdy nie występują regulacje szczegółowe, inaczej normujące danego rodzaju przychód lub zasady jego ustalania. Sytuacja taka ma miejsce m.in. w przypadku przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie zatem z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy uznać tym samym każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne − to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu − przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe, przychodem Zarządzającego będzie zarówno wartość wynagrodzenia wynikającego z Kontraktu menedżerskiego, jak i inne świadczenia pozapłacowe, które przysługują mu na podstawie tego Kontraktu i stanowią dla niego definitywne przysporzenie. Jednocześnie, jeżeli dla Zarządzającego w związku z realizacją Kontraktu menedżerskiego powstanie przychód do opodatkowania, który nie korzysta ze zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka zobligowana będzie do realizacji obowiązków płatnika wynikających z cytowanego wyżej art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika z tytułu zawartego Kontraktu menedżerskiego jest prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należy zauważyć, że Wnioskodawca pokrywa koszty profilaktycznej opieki medycznej. Z opisu stanu faktycznego wynika, że Zarządzający jest zobowiązany poddać się na koszt Spółki wstępnym, okresowym i kontrolnym badaniom lekarskim w zakresie wskazanym przez lekarza medycyny pracy dla Zarządzającego, z którym posiada podpisaną umowę o świadczenie usług zarządzania (Kontrakt menedżerski).

Zgodnie z art. 229 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2016 r., poz. 1666, ze zm.), wstępnym badaniom lekarskim podlegają:

osoby przyjmowane do pracy,
pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe.

Stosownie do art. 229 § 2 tej ustawy, pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

Stosownie do art. 229 § 6 ww. ustawy badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy.

W świetle powyższych przepisów wskazane w treści wniosku wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy jedynie w sytuacji, gdy osobą otrzymującą to świadczenie jest pracownik, co w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie ma miejsca. Zgodnie bowiem z treścią art. 12 ust. 4 ww. ustawy, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Zatem, w świetle powyższego, wartość pokrytych przez Spółkę kosztów wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich stanowi dla Zarządzającego przychód z działalności wykonywanej osobiście, określony w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego Spółka zobowiązana będzie pobrać zaliczkę na podatek dochodowy. Wartość owego nieodpłatnego świadczenia stanowi przychód podatkowy Zarządzającego, który nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 updof, bowiem nie zostały spełnione warunki do zwolnienia określone tym przepisem; świadczenia nie są świadczeniami przysługującymi na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, przekazanymi wg. zasad przyznawania określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wykonawczych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich Zarządzającego w zakresie wskazanym przez lekarza medycyny pracy jest prawidłowe.

W ramach zawartego Kontraktu menedżerskiego Spółka zobowiązała się również do ponoszenia kosztów konferencji i szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający.

Odnosząc się do pytania do pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że koszty konferencji, w której uczestniczy Zarządzający, pokryte przez Spółkę związane są z kosztami jej reprezentowania na zewnątrz i nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu dla Zarządzającego.

Odmienne skutki podatkowe rodzić będzie z kolei pokrycie przez Spółkę kosztów szkoleń Zarządzającego nastawionych na poszerzenie jego wiedzy i umiejętności. Pokrycie przez Wnioskodawcę kosztów szkoleń spowoduje, że Zarządzający uzyska konkretne przysporzenie majątkowe. Poniesienie tego typu wydatku przez Spółkę pozwoli bowiem Zarządzającemu uniknąć wydatku na ww. szkolenie. Brak poniesienia ww. wydatku przez Wnioskodawcę spowodowałby, że Zarządzający musiałby ponieść ten wydatek samodzielnie. Co więcej, Zarządzający akceptując warunki Kontraktu menedżerskiego, wyraził zgodę na przyjęcie ww. świadczenia, w istocie traktując je jako stanowiący część dochodu – element wynagrodzenia.

Jednocześnie powyższy przychód nie będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania, w szczególności w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Z przepisu tego wynika bowiem, że wskazane zwolnienie ma zastosowanie jedynie w sytuacji, gdy świadczenie zostało przyznane zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę, a zatem osobą otrzymującą to świadczenie winien być pracownik.

Tymczasem Zarządzający będzie wykonywał swoje obowiązki na podstawie Kontraktu menedżerskiego, a jego przychody będą kwalifikowane do źródła jakim jest działalność wykonywana osobiście. W konsekwencji pokrycie przez Spółkę kosztów podnoszenia kwalifikacji zawodowych obejmujących koszty szkoleń spowoduje powstanie po stronie Zarządzającego przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, od którego Wnioskodawca będzie zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów konferencji i szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający jest prawidłowe.

Nawiązując do pytania oznaczonego we wniosku nr 4, odnosząc się do kwestii zwrotu Zarządzającemu przez Spółkę kosztów związanych z udziałem w konferencjach i szkoleniach (diety i inne należności) wskazać należy na przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z treści art. 21 ust. 13 ww. ustawy wynika natomiast, że przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

w celu osiągnięcia przychodów lub
w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Zatem, powyższe zwolnienie obejmuje wszelkie podróże osoby niebędącej pracownikiem pod warunkiem, że wypłacone świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorcy – Zarządzającego oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Omawiane zwolnienie jest limitowane Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 167), obowiązującym od dnia 1 marca 2013 r.

W świetle powyższego, Zarządzający, któremu zwracane będą koszty związane z udziałem w konferencji (diety i inne należności) uzyskiwać będzie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten, w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ww. ustawy, korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania do wysokości określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Należy jednak podkreślić, że jeżeli zwracane przez Wnioskodawcę ww. koszty będą wyższe od limitów określonych w przedmiotowym rozporządzeniu, to nadwyżka ponad te limity podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a na Spółce ciążyć będą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, w przypadku zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z udziałem w szkoleniach nastawionych na poszerzanie wiedzy Zarządzającego i jego umiejętności (diety i inne należności), po stronie Zarządzającego powstanie przychód podatkowy, który nie będzie korzystał z omawianego zwolnienia. W tym przypadku nie będą spełnione warunki uprawniające do zwolnienia przychodu z opodatkowania, a mianowicie koszty te nie zostaną poniesione w celu uzyskania przychodu przez Spółkę, jak wskazano bowiem wcześniej udział Zarządzającego w szkoleniu służy podniesieniu jego kwalifikacji zawodowych, a więc służy jego celom osobistym. W konsekwencji Spółka zobowiązana będzie od powyższego zwrotu pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu prze Spółkę kosztów związanych z udziałem w konferencjach i szkoleniach (diety i inne należności) jest prawidłowe.

W odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 5 dotyczącego pokrycia przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego tut. Organ wyjaśnia, co następuje.

Zgodnie z art. 207 § 2 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. Ponadto na podstawie art. 237₄ § 1 Kodeksu pracy, pracodawca zobowiązany jest zaznajamiać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac.

Stosownie do art. 304 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzącym w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą.

W świetle ww. przepisu pracodawca jest zobowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy również osobom, z którymi łączy go inny stosunek prawny niż umowa o pracę, np. Kontrakt menedżerski. Jednocześnie przepis nie rozstrzyga, w jaki sposób zostanie ten obowiązek zrealizowany. Obowiązki pracodawcy związane z przepisami BHP wobec osób, które świadczą pracę na podstawie zawartych umów o charakterze cywilnoprawnym są zatem takie same, jak wobec osób, które pozostają z nim w stosunku pracy. Zatem obowiązek zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy nie ogranicza się jedynie do osób świadczących pracę na podstawie stosunku pracy, ale dotyczy również osób świadczących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, jeżeli praca ta jest wykonywana w zakładzie pracy lub w miejscu określonym przez pracodawcę. Z taką sytuacją będziemy mieć do czynienia w niniejszej sprawie.

Przy czym, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zatem, otrzymane przez Zarządzającego – w wyniku realizacji ustawowego obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy – świadczenie rzeczowe w postaci szkolenia z zakresu BHP stanowi przychód Zarządzającego z działalności wykonywanej osobiście, jednakże podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika z powyższego tytułu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego jest prawidłowe.

Nawiązując do pytania oznaczonego we wniosku nr 6 należy zgodzić się z Wnioskodawcą w kwestii skutków podatkowych zapewnienia Zarządzającemu ubezpieczenia typu D&O.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Natomiast stosownie do zapisu art. 822 ww. ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści powyższych przepisów wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. osobę wykonującą funkcje zarządcze). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje – co do zasady – powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W niniejszej sprawie niewątpliwie korzyścią majątkową dla Zarządzającego będzie zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Spółka bowiem zawarła umowę ubezpieczenia i Spółka opłaca składkę na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u Zarządzającego dochodzi do przysporzenia majątku, gdyż inny podmiot ponosi koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie musi on uszczuplać swojego majątku.

Niemniej jednak uznać należy, że skoro – jak wskazano – umowa ubezpieczenia nie ma charakteru imiennego, składka ubezpieczeniowa od odpowiedzialności cywilnej opłacana jest przez Wnioskodawcę dla nieskonkretyzowanych osób z uwagi na funkcje pełnione przez nie w Spółce, nie jest oznaczona do konkretnej osoby, wskutek czego niemożliwe jest zidentyfikowanie z imienia i nazwiska osób objętych przedmiotowym ubezpieczeniem. To z kolei stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.

Powyższe oznacza, że zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu zawartej umowy ubezpieczeniowej, nie będzie stanowić dla Zarządzającego przychodu z działalności wykonywanej osobiście, tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zapewnienia Zarządzającemu ubezpieczenia typu D&O jest prawidłowe.

W świetle pytania oznaczonego we wniosku nr 7 w przypadku, gdy udostępnienie Zarządzającemu mienia Spółki w postaci samochodu służbowego, komputera stacjonarnego lub przenośnego, telefonu stacjonarnego i komórkowego, współkorzystania z pomieszczeń i urządzeń wspólnych, pomieszczenia biurowego wraz z wyposażeniem w siedzibie Spółki będzie miało miejsce wyłącznie w celu wykonywania powierzonych mu zadań i tym samym wydatki poniesione na eksploatację tego sprzętu, będą związane wyłącznie ze świadczeniem przez Zarządzającego usług na podstawie umowy, a zatem mienie to nie będzie przezeń wykorzystywane do celów prywatnych, należy uznać, iż Zarządzający nie będzie uzyskiwał z tego tytułu przychodów z tzw. nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ww. ustawy.

Natomiast w sytuacji, w której sprzęt należący do Spółki, a także inne koszty (w tym koszty eksploatacji udostępnionych zasobów) byłyby wykorzystywane (ponoszone) w celach osobistych czy prywatnych Zarządzającego, istniałoby (wyłącznie w zakresie takiego prywatnego czy osobistego wykorzystania) nieodpłatne świadczenie na rzecz Zarządzającego.

W takiej sytuacji miałoby miejsce przysporzenie w jego majątku podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od którego Spółka jako płatnik zobowiązana byłaby pobierać zaliczkę na podatek dochodowy. W rezultacie, w tym przypadku, Spółka jako płatnik miałaby obowiązek doliczenia do przychodów Zarządzającego wartości pieniężnej świadczenia z tytułu wykorzystywania tych składników majątkowych do celów prywatnych w wysokości ustalonej zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy. Jednocześnie, w tej sytuacji, na Wnioskodawcy ciążyłyby obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 i 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym odo osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych udostępnienia Zarządzającemu mienia Spółki w postaci samochodu służbowego, komputera stacjonarnego lub przenośnego, telefonu stacjonarnego i komórkowego, współkorzystania z pomieszczeń i urządzeń wspólnych, pomieszczenia biurowego wraz z wyposażeniem jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Końcowo tut. Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecinie w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin