Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.299.2017.1.ZD
z 1 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2017 r. (data wpływu 24 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. stawki podatku VAT dla usług wstępu do obiektów sportowych w celu udostępniania tych obiektów i ich infrastruktury zgodnie z ich sportowym przeznaczeniem na cele związane ze sportem – PKWiU 93.11.10.0 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
2. stawki podatku VAT dla usług najmu części obiektu sportowego podmiotom gospodarczym na cele ich działalności, tj. prowadzenie działalności gastronomicznej, imprezy o charakterze niesportowym – PKWiU 68.20.12.0 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług wstępu do obiektów sportowych w celu udostępniania tych obiektów i ich infrastruktury zgodnie z ich sportowym przeznaczeniem na cele związane ze sportem – PKWiU 93.11.10.0, oraz stawki podatku VAT dla usług najmu części obiektu sportowego podmiotom gospodarczym na cele ich działalności, tj. prowadzenie działalności gastronomicznej, imprezy o charakterze niesportowym – PKWiU 68.20.12.0.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej: „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina jest właścicielem obiektów sportowych, m.in. hali widowiskowo-sportowej, hali sportowej wyposażonej w boisko do gier zespołowych oraz stadionów sportowych odkrytych wyposażonych w boiska trawiaste oraz o sztucznej nawierzchni.

Gmina przekazała powyższe obiekty w trwały zarząd gminnej jednostce organizacyjnej – wyodrębnionej jednostce budżetowej Miasta, tj. Centrum Sportu i Rekreacji, utworzonej na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.). Utworzenie jednostki nastąpiło w celu realizacji zadań własnych gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 10 tejże ustawy, tj. zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie spraw związanych z kulturą fizyczną i turystyką, w tym terenami rekreacyjnymi i urządzeniami sportowymi.

Przedmiotem działalności Centrum, zgodnie ze Statutem ustanowionym uchwałą, jest realizowanie zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, obejmujących obszar kultury fizycznej, sportu, turystyki i rekreacji.

Celem działalności Centrum jest:

1. dbałość o prawidłowy rozwój psychofizyczny i zdrowie mieszkańców realizowany poprzez sport, rekreację i turystykę,
2. promocja miasta poprzez sport, turystykę i rekreację,
3. upowszechnianie i rozwój kultury fizycznej, sportu i turystyki wśród mieszkańców.
   
   

Do podstawowych zadań Centrum należy świadczenie usług w zakresie kultury fizycznej, w tym:

1. udostępnianie obiektów sportowo-rekreacyjnych,
2. organizacja i współorganizacja własnych lub zleconych imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym, turystycznym oraz kulturalno-rozrywkowym,
3. pomoc w prowadzeniu obsługi administracyjnej i finansowej stowarzyszeń realizujących zadania własne gminy w zakresie sportu i rekreacji wśród dzieci i młodzieży,
4. prowadzenie w ramach Miejskiego Ośrodka Sportowego szkolenia dzieci, młodzieży oraz zawodników w ramach sekcji sportowych, umożliwiającego szkolnej młodzieży czynny udział w rozgrywkach ligowych, zawodach i turniejach organizowanych przez związki sportowe,
5. współpraca z organizacjami i stowarzyszeniami działającymi na rzecz kultury, sportu, rekreacji i turystyki,
6. prowadzenie działalności w zakresie: usług hotelarskich, wypożyczalni sprzętu sportowo-turystycznego i rekreacyjnego, organizowanie i prowadzenie parkingów, pól namiotowych, lodowisk,
7. administrowanie obiektami sportowymi i rekreacyjnymi oraz ich wyposażeniem,
8. realizacja zadań własnych gminy oraz zadań zleconych w zakresie sportu, rekreacji, turystyki i wypoczynku osób niepełnosprawnych,
9. pozyskiwanie środków zewnętrznych na prowadzenie działalności statutowej,
10. organizacja kąpielisk,
11. promocja jednostki.
    
    

Centrum Sportu i Rekreacji udostępnia obiekty sportowe na zasadach określonych w uchwale Rady Miejskiej w sprawie sposobu ustalania cen i opłat za korzystanie z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej o charakterze sportowo-rekreacyjnym, będących w posiadaniu Centrum Sportu i Rekreacji i zarządzeniu Prezydenta Miasta w sprawie ustalenia wysokości cen i opłat za korzystanie z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej o charakterze sportowo-rekreacyjnym, będących w posiadaniu Centrum Sportu i Rekreacji.

Zgodnie z określonymi tam zasadami, korzystanie z obiektów sportowo-rekreacyjnych może odbywać się:

1. odpłatnie w wysokości określonej w cenniku wydanym przez Prezydenta Miasta,
2. odpłatnie w wysokości 10% odpłatności określonej w cenniku,
3. nieodpłatnie.
   
   

Ustalany w sposób określony powyżej cennik opłat określa ceny za godzinę lub dobę korzystania z obiektów sportowych i rekreacyjnych.

Obecnie Centrum Sportu i Rekreacji w ramach swojej działalności świadczy usługi m.in. w zakresie:

1. Udostępniania obiektów sportowych (arena główna hali widowiskowo-sportowej, korty tenisowe, boisko hali sportowej, boiska stadionów sportowych otwartych), zgodnie z przeznaczeniem obiektów i ich urządzeń, tj. wyłącznie na cele związane z uprawianiem sportu, na zasadzie wykupienia wstępu czyli zapłaty za wstęp opłaty wskazanej w cenniku, na rzecz:
   1. osób fizycznych na własne potrzeby,
   2. szkół na potrzeby uczniów,
   3. podmiotów gospodarczych i instytucji na potrzeby pracowników tych instytucji i ich rodzin,
   4. stowarzyszeń na potrzeby członków tych stowarzyszeń,
   5. podmiotów gospodarczych, stowarzyszeń, klubów sportowych na potrzeby prowadzonych przez nie odpłatnych zajęć sportowych dla mieszkańców oraz na potrzeby organizowanych przez nie imprez sportowych,
   6. stowarzyszeń i klubów sportowych działających na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na potrzeby ich statutowej działalności, tj. treningów sportowych oraz na potrzeby organizowanych przez nie imprez sportowych.
   Możliwe jest dokonanie rezerwacji godzin korzystania z obiektów przez powyżej wymienione podmioty, zarówno jednorazowo, jak i systematycznie w stałych godzinach przypadających w określone dni tygodnia w dłuższym odcinku czasu poprzez podpisanie tzw. umowy rezerwacyjnej.
   Odnośnie działalności opisanej w pkt 1 Wnioskodawca zakwalifikował prowadzoną przez siebie działalność jako PKWiU 93.11.0, tj. usługi związane z działalnością obiektów sportowych. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi wstępu do obiektów sportowych w związku z udostępnianiem boisk, stadionów, kortów tenisowych są klasyfikowane jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych. Wnioskodawca jest właścicielem obiektów sportowych, które zarząd przekazał gminnej jednostce organizacyjnej sportowej i tym samym spełnia warunek podmiotowy stawiany przez PKWiU 93.11.10.0, bowiem hale sportowe, stadiony sportowe, korty tenisowe są obiektami sportowymi, natomiast usługi polegające na umożliwianiu wstępu do obiektu sportowego i udostępnianie do korzystania z jego infrastruktury sportowej stanowią usługi związane z działalnością tego obiektu. W związku z powyższym przesłanki stawiane w grupowaniu 93.11.10.0 PKWiU są, zdaniem Wnioskodawcy, spełnione.
2. Wynajmu, na podstawie umowy najmu, części obiektu podmiotom gospodarczym na cele ich działalności, m.in. na:
   1. prowadzenie punktu gastronomicznego,
   2. organizacji imprez o charakterze widowiskowym np. mistrzostwa tańca towarzyskiego, występy kabaretów, występy zespołów muzycznych, festyny, i inne imprezy o charakterze innym niż sportowy.
   Usługi wynajmu części obiektu sportowego Centrum świadczy na podstawie umowy najmu.
   Odnośnie działalności opisanej w pkt 2, Wnioskodawca zakwalifikował prowadzoną przez siebie działalność jako PKWiU 68.20.12.0, tj. wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy usługi wstępu do obiektów sportowych w celu udostępniania tych obiektów i ich infrastruktury zgodnie z ich sportowym przeznaczeniem na cele związane ze sportem, opisane w pkt 1 powyżej, tj. usługi związane z działalnością obiektu sportowego – należy opodatkować 8% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT?
2. Czy usługi najmu (na podstawie umowy) części obiektu sportowego, podmiotom gospodarczym na cele ich działalności, tj. prowadzenie działalności gastronomicznej, imprezy o charakterze niesportowym, np. mistrzostwa tańca towarzyskiego, występy kabaretów, zespołów muzycznych, organizacja festynów, targów itp. opisane w pkt 2 powyżej – należy opodatkować 23% stawką podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy określaniu zakresu stosowania preferencyjnych stawek podatku i zwolnień przedmiotowych od podatku w niektórych przypadkach odwołują się m.in. do grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) zwaną dalej: PKWiU.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do tych towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%”, (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r. – 8%) zawarto m.in.: poz. 179 – usługi związane z działalnością obiektów sportowych – PKWiU 93.11.10.0.

Z wyjaśnień do PKWiU wynika, że:

1. Grupowanie 93.11.10.0 – „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” obejmuje:
   1. usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.,
   2. usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni,
   3. usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.
   Grupowanie to nie obejmuje:
   1. usług związanych z działalnością wyciągów narciarskich, sklasyfikowanychw 49.39.20.0,
   2. usług zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi świadczonych na zlecenie, sklasyfikowanych w 68.32.13.0,
   3. wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego, sklasyfikowanych w 77.21.10.0,
   4. usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w 93.13.10.0,
   5. usług związanych z promowaniem imprez sportowych, sklasyfikowanych w 93.19.11.0,
   6. usług związanych z działalnością parków rekreacyjnych i plaż, sklasyfikowanych w 93.29.11.0.
2. Grupowanie 68.20.10.0 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi” obejmuje:
   1. wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi, takimi jak:
      • budynki zakładów przemysłowych, budynki biurowe, magazyny,
      • teatry, centra konferencyjne, obiekty wystawowe i budynki o wielorakim wykorzystaniu, które są przede wszystkim przeznaczone na cele niemieszkalne,
      • nieruchomości rolne, leśne i podobne nieruchomości,
   2. wynajem lub dzierżawę miejsc dla samochodowych przyczep mieszkalnych, zamykanych garaży lub innych miejsc do parkowania pojazdów, na dłuższy okres użytkowania, tzn. w cyklu miesięcznym lub rocznym,
   3. magazynowanie i przechowywanie towarów we własnych obiektach,
   4. wynajem wolnej przestrzeni,
   5. wynajem miejsca w schroniskach dla zwierząt gospodarskich.

Ad 1.

Odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy, w ocenie Wnioskodawcy, usługi związane z udostępnianiem obiektów sportowych na cele zgodne ze sportowym przeznaczeniem obiektów, opisane w pkt 1 powyżej i sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki preferencyjnej 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 czerwca 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-1.40l2.132.2017.1.RSZ; interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 maja 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.103.2017.1.PR; interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 października 2013 r., sygn. ITPP1/443-601/13/MS; interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 sierpnia 2012 r., sygn. IPTPP1/443-387/12-5/AK; interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 kwietnia 2012 r., sygn. ITPP1/443-1717/11/JJ; interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 maja 2014 r., sygn. ITPP1/443-240b/14/MN; interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 lutego 2014 r., sygn. IPTPP1/443-942/13-2/RG; interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. IPPP1/443-587/13-2/AW; interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 lutego 2013 r., sygn. IPTPP1/443-887/12-4/RG.

Ad 2.

Odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy, w ocenie Wnioskodawcy, usługi najmu części obiektu sportowego podmiotom gospodarczym na cele ich działalności o charakterze niesportowym, tj. działalność gastronomiczna, imprezy widowiskowe o charakterze niesportowym, festyny itp., opisane w pkt 2 powyżej i sklasyfikowane pod symbolem 68.20.12 PKWiU, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki podstawowej 23%, jako że usługi te nie są wymienione wśród usług korzystających z preferencyjnej stawki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy podkreślić, że w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego, nie mieści się analiza prawidłowości klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest zatem uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.