Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
114-KDIP3-1.4011.241.2017.2.EC
z 3 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 17 września 2017 r. (data nadania 19 września 2017 r., data wpływu 22 września 2017 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 13 września 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.241.2017.1.EC, 0114-KDIP1-1.4012.381.2017.1.IZ, 0114-KDIP2-2.4010.164.2017.1.AG (data nadania 13 września 2017 r., data odbioru 15 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• obowiązków płatnika związanych z wypłatą menedżerowi odszkodowania za powstrzymanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej - jest prawidłowe,
  
• skutków podatkowych korzystania przez menedżerów z zasobów i składników majątku Spółki – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wypłatą menedżerowi odszkodowania za powstrzymanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej oraz skutków podatkowych korzystania przez menedżerów z zasobów i składników majątku Spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, Wnioskodawca zobowiązany był zawrzeć z członkami organu zarządzającego kontrakty menedżerskie.

Strony umowy/kontraktu łączy stosunek korporacyjny Spółki, którego źródłem jest powołanie Menedżera (dalej również jako Zarządzający) jako osoby fizycznej w skład Zarządu. Stosunek korporacyjny Spółki stanowi przyczynę zawarcia niniejszej Umowy. Wolą Spółki, a zarazem obowiązkiem Menedżera, który Menedżer przyjmuje, jest wykonywanie postanowień niniejszej Umowy z uwzględnieniem zasad obowiązujących w Spółce dotyczących pełnienia funkcji w Zarządzie.

Zgodnie z zawartym kontraktem menedżerskim, Menedżer zobowiązuje się do prowadzenia spraw Spółki w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych, co obejmuje w szczególności:

1. Podejmowanie i realizowanie czynności i działań zmierzających do realizacji przez Spółkę zadań wynikających z przedmiotu działalności spółki i wyznaczenie jej przez przepisy prawa;
2. Reprezentowanie spółki wobec organów i innych podmiotów trzecich;
3. Podejmowanie i realizowanie czynności i działań zmierzających do osiągnięcia przez spółkę odpowiednich wyników gospodarczych
4. Opracowanie i aktualizowanie planów strategicznych Spółki, przedstawienia ich organom Spółki, ich wdrażanie i nadzór nad realizacją;
5. Koordynowanie działań poszczególnych obszarów działalności spółki i nadzór nad realizacją przypisanych im działań;
6. Prowadzenie polityki kadrowej spółki, nadzorowanie spraw pracowniczych oraz dokonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy wobec pracowników spółki,
7. Wykonywanie innych obowiązków określonych we właściwych regulacjach wewnętrznych spółki dla Prezesa spółki.
   
   

Jak wynika z powyższego Menedżer nie będzie wykonywał usług doradczych w ramach w/w kontraktu.

Menedżer wykonuje obowiązki w siedzibie Spółki oraz w razie potrzeby w innych miejscach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, przy czym realizacja Umowy poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej płynnego funkcjonowania.

Czas i sposób realizacji obowiązków wynikających z Umowy przez Wnioskodawcę musi zapewnić należyte wykonywanie obowiązków wynikających z Umowy oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki.

Menedżer zobowiązał się do wykonywania Umowy osobiście, bez względu na to czy działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

W umowie określono m.in. zasady wypłaty wynagrodzeń Menedżerowi, które składa się z wynagrodzenia stałego i wynagrodzenia zmiennego (premia). Wynagrodzenie Stałe za dany miesiąc będzie wypłacane przez Spółkę nie później niż w ciągu 7 dni od doręczenia Spółce prawidłowo wystawionego rachunku, przelewem na rachunek bankowy.

Wynagrodzenie Zmienne przysługuje Menedżerowi wyłącznie po spełnieniu następujących przesłanek:

1. zatwierdzenia sprawozdania finansowego Spółki
2. zatwierdzenia sprawozdania Zarządu z działalności spółki
3. udzielenia absolutorium z wykonania przez niego obowiązków - dotyczących roku obrotowego, którego premia dotyczy.
   
   

Może się okazać, iż Spółka zobowiązana będzie udostępnić Menedżerowi jako członkowi Zarządu odpowiednią infrastrukturę, a Menedżer będzie zobowiązany korzystać z powierzonych mu środków i udostępnionej infrastruktury zgodnie z wymaganiami Spółki.

Mogą być udostępnione Menedżerowi następujące składniki:

• infrastruktura biurowa i organizacyjna;
  

• środki komunikacji elektronicznej umożliwiające porozumiewanie się na odległość (w tym telefon komórkowy i przenośny komputer, a także inne niezbędne urządzenia elektroniczne);
  

• środki transportu, w tym samochód służbowy;
  

• inne narzędzia/zasoby niezbędne do realizacji niniejszej Umowy.
  
  
  

Pokrywanie przez Spółkę kosztów, o których mowa powyżej, nie będzie stanowiło wynagrodzenia Menedżera, ani innego rodzaju świadczeń na rzecz Menedżera.

Kontrakt przewiduje dodatkowo, że jeżeli w wyniku wykonywania umowy Menedżer stworzy utwór, Menedżer przenosi na Spółkę, w całości autorskie prawa majątkowe do danego utworu, na polach eksploatacji wskazanych w kontrakcie menedżerskim.

W umowie zawarto również postanowienia dotyczące ponoszenia przez Menedżera odpowiedzialności wobec Spółki lub osób trzecich za szkodę wyrządzoną na skutek niedołożenia należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków wynikających z Umowy (odpowiedzialność na zasadach ogólnych).

Odpowiedzialność, o której mowa powyżej nie uchybia zasadom odpowiedzialności Menedżera wobec Spółki określonych w przepisach Kodeksu spółek handlowych i innych właściwych przepisach z tytułu stosunku korporacyjnego spółki.

Wnioskodawca (spółka) poniżej przedstawia wyciąg z treści kontraktu menedżerskiego dotyczący postanowień regulujących odpowiedzialność Menedżera:

„3.1. Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu kontraktu, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z umowy, z zastrzeżeniem treści ust. 3.

3.2 Odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1 jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, która ponosi on z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu określonej przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami.

3.3. Strony zgodnie potwierdzają, że w celu zagwarantowania realnego wykonania przez Zarządzającego zobowiązania, o którym mowa powyżej, Zarządzający zawarł z ...., na własny koszt umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnoprawnej zarządcy działającego na podstawie umowy o zarządzanie (polisa nr ) z sumą gwarancyjną w wysokości nie mniejszej niż dwunastokrotność Wynagrodzenia Podstawowego, o którym mowa w § 4 ust. 2, na jedno i wszystkie zdarzenia. Na dowód powyższego w dacie zawarcia umowy Zarządzający przekazał, Spółce co ta niniejszym potwierdza, kopie polisy potwierdzającej zawarcie umowy ubezpieczenia, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym oraz ogólne warunki ubezpieczenia stosowane do tej umowy ubezpieczenia, których kopia stanowi Załącznik nr 2 do umowy."

Celem wyjaśnienia Wnioskodawca wskazuje, iż menedżer na mocy art. 293 § 1 Kodeksu spółek handlowych -ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną wobec Spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy (statutu) Spółki. Członek zarządu ponosi ją wyłącznie wobec Spółki. Odpowiedzialność ta ma charakter odszkodowawczej odpowiedzialności ex contractu, tj. oparta jest na istniejącej między Spółką, a członkiem jej organu więzi zobowiązaniowej, której naruszenie skutkuje odpowiedzialnością odszkodowawczą.

Nawet jeśli następstwem wadliwego działania lub zaniechania członka zarządu będzie szkoda wyrządzona przez Spółkę osobie trzeciej, roszczenia te osoba ta skieruje wobec Spółki a nie wobec członka jej organu.

Z powyższego wynika, że Spółka odpowiada za działania i zaniechania swoich ustawowych organów zarządu jak za swoje własne.

Menedżer w związku z zawartym kontraktem menedżerskim zawiera również ze Spółką umowę o zakazie konkurencji. Na podstawie tej umowy, Menedżer jest zobowiązany do powstrzymywania się od podejmowania Działalności Konkurencyjnej na Obszarze Zastrzeżonym:

• w okresie obowiązywania Kontraktu Menedżerskiego oraz
  

• w Okresie po rozwiązaniu/wygaśnięciu kontraktu tzw. przedłużony zakaz konkurencji.
  
  

Obowiązek powstrzymania się od podejmowania Działalności Konkurencyjnej, o którym mowa powyżej, tj. w okresie tzw. przedłużonego zakazu konkurencji powstaje tylko w przypadku, gdy przed rozwiązaniem lub wygaśnięciem Kontraktu Menedżerskiego Menedżer pełnił funkcję Prezesa Zarządu przez okres co najmniej 3 miesięcy.

W zamian za przestrzeganie przez Menedżera powstrzymywania się od podejmowania Działalności Konkurencyjnej w Okresie przedłużonego zakazu konkurencji, za każdy miesiąc Okresu Zakazu Konkurencji, Menedżerowi przysługuje odszkodowanie w wysokości odpowiedniego % wysokości Wynagrodzenia Podstawowego. Wysokość tego wynagrodzenia uzależniono od momentu rozwiązania umowy liczonego od dnia jej zawarcia. Odszkodowanie będzie wypłacane Menedżerowi w okresach miesięcznych, na podstawie prawidłowo wystawionego rachunku.

Na mocy kontraktu menedżerskiego, w przypadku rozwiązania tego kontraktu, zarządzający uprawniony jest także do otrzymania odprawy.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 września 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek poprzez jednoznaczne przedstawienie opisu stanu faktycznego oraz wskazał, że zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka (wnioskodawca), w której Skarb Państwa dysponuje pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy spółka jako płatnik będzie zobowiązana do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od odszkodowania wypłacanego Menedżerowi po zakończeniu kontraktu menedżerskiego za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej?
2. Czy wypłacane Menedżerowi po zakończeniu kontraktu menedżerskiego odszkodowanie za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej będzie dla Wnioskodawcy kosztem podatkowym?
3. Czy z tytułu nieodpłatnego udostępnienia Menedżerowi infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych tj. telefon, laptop, samochód Wnioskodawcy po stronie Menedżera powstaje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia i spółka zobowiązana będzie z tego tytułu do pobrania zaliczki na podatek dochody od osób fizycznych?
4. Czy wynagrodzenie wypłacane Menedżerowi oraz wydatki poniesione na zapewnienie Menedżerowi odpowiedniej infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych tj. telefon, laptop, samochód stanowią dla wnioskodawcy koszt podatkowy?
5. Czy nieodpłatne udostępnienie Menedżerowi składników majątkowych Wnioskodawcy na czas wykonania kontraktu menedżerskiego, jak również ponoszenie przez Wnioskodawcę kosztów związanych z używaniem tych składników majątkowych przez świadczeniodawcę, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1 i 3 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast odpowiedź na pytania nr 2 i 4 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz pytanie nr 5 w zakresie podatku od towarów i usług zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o PIT za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów Menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wszystkie przychody otrzymane przez członka zarządu z tytułu powołania do zarządu i na podstawie umowy o zarządzanie (całość przychodów uzyskanych przez podatnika z tego tytułu) podlegają kwalifikacji do kategorii określonej w art. 13 ust. 7 ustawy o PIT. Tą kwalifikacją należy objąć nie tylko przychody uzyskane w czasie obowiązywania umowy, ale wszystkie przychody uzyskane na podstawie umowy, a więc również po jej zakończeniu, jeżeli umowa stanowi źródło uzyskania przychodu. Bowiem użycie przez ustawodawcę określenia "na podstawie umów" nie pozwala na zawężenie przychodów objętych tą kategorią do przychodów uzyskanych tylko "w czasie" obowiązywania umów. Umowa o zarządzanie nie tylko stanowi tytuł prawny do wypłaty tychże przychodów, ale i określa ich wysokość. Brak więc możliwości wyłączenia z analizowanej kategorii przychodów, przychodów uzyskanych po zakończeniu umowy, ale uzyskiwanych w oparciu o stosowne postanowienia umowy.

Należy zatem uznać, iż odszkodowania wypłacane po zakończeniu kontraktu menedżerskiego za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, a nie jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. Okoliczność, że umowy o zarządzanie mogą być zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie ma żadnego wpływu na kwalifikację przychodów uzyskanych na podstawie takich umów. Podsumowując spółka jako płatnik będzie zobowiązana do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od odszkodowania wypłacanego Menedżerowi za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej po zakończeniu trwania kontraktu menedżerskiego, niezależnie od tego czy kontrakt był wykonywany w ramach działalności gospodarczej czy poza nią.

Ad. 3

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Menedżer poza wynagrodzeniem podstawowym może uzyskać nieodpłatnie od spółki, dla której w ramach kontraktu świadczą swoje usługi, świadczenia niepieniężne tj. zapewnienie infrastruktury biurowej i organizacyjnej zgodnie z zasadami obowiązującymi w Spółce dla członków Zarządu Spółki.

Infrastruktura przedsiębiorstwa Spółki (telefony, komputery, pomieszczenia biurowe wraz z ich wyposażeniem oraz samochód służbowy), którym zarządza Menedżer, nie jest przez niego wykorzystywana do jego celów osobistych, a wyłącznie do celów służbowych. Otrzymując możliwość korzystania z samochodu, komputera, telefonu lub innego składnika majątkowego, udostępnionego przez zarządzaną Spółkę, Zarządzający jest jednocześnie zobowiązany do wykonywania określonych czynności (zadań) w imieniu i na rzecz Spółki.

W odniesieniu do okoliczności towarzyszących realizacji funkcji zarządzania Spółką przez Menedżera na terenie biura Spółki i poza nim, z wykorzystaniem infrastruktury wchodzącej w skład przedsiębiorstwa tej Spółki, tak długo, dopóki omawiana infrastruktura wykorzystywana jest wyłącznie w toku działalności i na potrzeby Spółki, nie można mówić o powstaniu przychodu po stronie zarządzającego/Menedżera.

Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności wykonywanej osobiście zalicza się przychody uzyskane m.in. na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie przepis art. 11 ust. 1 ustawy stanowi, iż przychodami (z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 - w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 oraz art. 20 ust. 3 ustawy), są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z literalnej wykładni ostatniego z powołanych przepisów, aby wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń stanowiła przychód, świadczenia te muszą zostać faktycznie otrzymane przez osobę, na rzecz której są dokonywane. Taką interpretację potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 lutego 1997 r., sygn. akt SA/Sz 1191/1996, zgodnie z którym „z redakcji przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 ze zm.) wynika, że do świadczeń w naturze odnosi się wyłącznie pojęcie „otrzymanych". Zatem przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 będą wyłącznie wartości otrzymanych świadczeń w naturze, a nie - jak wymaga tego przepis w stosunku do pieniędzy i wartości pieniężnych - również postawionych do dyspozycji podatnika". Identyczne stanowisko zostało wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 września 2009 r., sygn. akt II FSK 536/08.

W interpretacji indywidualnej z 2 lipca 2013 r., nr IPPB2/415-353/13-2/MG, czytamy, że: „dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy."

Powyższe stanowisko zostało w pełni podzielone również w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 30 czerwca 2008 r. (IPPB1/415-379/08-2/AJ). Minister Finansów, działając za pośrednictwem organu upoważnionego - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wyraźnie stwierdził w powołanej interpretacji, iż „wartość wydatków ponoszonych przez Spółkę związanych z udostępnieniem Menedżerowi składników majątkowych (w celu realizacji zadań służbowych) oraz ich eksploatacją nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu Ustawy o PIT". Stanowisko to Minister Finansów argumentował w następujący sposób: „W przedstawionym stanie faktycznym, infrastruktura przedsiębiorstwa Spółki (w tym komputery, telefony, samochody, pomieszczenia biurowe wraz z ich wyposażeniem), którym zarządza Prezes Zarządu nie jest przez niego wykorzystywana dla jego celów osobistych (jest wykorzystywana do celów służbowych). Wnioskodawca otrzymując możliwość korzystania z samochodu, komputera, telefonu lub innego składnika majątkowego, udostępnionego przez zarządzaną spółkę, jednocześnie zobowiązany jest do wykonywania określanych czynności (zadań) w imieniu i na rzecz Spółki. Wobec powyższego uznać należy, iż Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani z tytułu udostępnienia przez Spółkę przedmiotowych składników majątkowych, ani tytułu pokrycia kosztów eksploatacyjnych (związanych z nabyciem paliwa do samochodu, usług telekomunikacyjnych...), ani też usług sekretarskich."

W świetle powołanych wyroków i interpretacji stwierdzić należy, iż na gruncie przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawową przesłanką powstania przychodu jest fakt otrzymania świadczenia. Konsekwentnie zaś, stawianie tezy o powstaniu przychodu z tytułu świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń u podatnika, który nie jest beneficjentem tych świadczeń (tzn. nie odnosi w ich rezultacie wymiernych korzyści finansowych), nie znajduje żadnych podstaw prawnych. Nie jest zatem dopuszczalna wykładnia art. 11 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą osoba fizyczna, zarządzająca przedsiębiorstwem osoby prawnej na podstawie stosownej umowy, uzyskuje przychód z tytułu korzystania z majątku zarządzanego przedsiębiorstwa, tym bardziej, iż obowiązek zapewnienia tych świadczeń wynika wprost z ustawy.

Wobec powyższego uznać należy, iż Menedżer nie uzyskuje przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani z tytułu udostępnienia przez Spółkę przedmiotowych składników majątkowych, ani z tytułu pokrycia kosztów eksploatacyjnych czy usług sekretarskich czy kancelaryjnych.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że czynności Menedżera wykonywane w ramach powierzonych mu zadań, w związku z realizowaniem kontraktu menedżerskiego, świadczone z wykorzystaniem infrastruktury spółki, nie skutkują powstaniem przychodu po stronie Menedżera, a zatem spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od w/w świadczeń nieodpłatnych.

Powyższe stanowisko zostało również zaprezentowane w Interpretacji Indywidualnej z 30 czerwca 2010 roku ITPB2/415-337/10/RS. czy interpretacji z dnia 03 grudnia 2015 r. nr IPPB1/4511-1225/15-2/EC. W przywołanej interpretacji organ podatkowy wyjaśnił: Wobec powyższego uznać należy, że „w przypadku użytkowania do celów służbowych składników przedsiębiorstwa Spółki, tj. powierzchni biurowej wraz z wyposażeniem, w tym przenośnym komputerem z bezprzewodowym dostępem do internetu, telefonu komórkowego oraz stacjonarnego (w tym również np. usługi kancelaryjnej i sekretarskiej), Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu udostępnienia przez Spółkę ww. składników majątkowych".

Powyższe należy odnieść do wyroku z dnia 08 lipca 2014 r. Trybunału Konstytucyjnego (oceniając przepis art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b ustawy przez pryzmat ich zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej). Trybunał Konstytucyjny uznał, że „za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
  

• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  

• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów)."
  
  
  

Co prawda powyższe orzeczenie dotyczy nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, niemniej jednak ma ono również zastosowanie do świadczeń otrzymywanych przez osoby zatrudnione na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem - o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając powyższe ustalenia Trybunału Konstytucyjnego, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 września 2014 r. sygn. akt II FSK 2280/12 stwierdził, że „jakkolwiek skorzystanie ze świadczenia w postaci noclegu wykupionego przez pracodawcę niewątpliwie następuje za zgodą pracownika, niemniej świadczenie to nie jest spełnione w jego interesie, ale w interesie pracodawcy obowiązanego do właściwego zorganizowania pracy."

Z kolei w wyroku z dnia 2 października 2014 r. sygn. akt II FSK 2387/12, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że „obowiązek zapewnienia prawidłowej organizacji pracy nie może być utożsamiany tylko z zapewnieniem biurka, materiałów biurowych czy pokryciem kosztów eksploatacji samochodu służbowego czy kosztów zużytej energii elektrycznej. Ten obowiązek należy i trzeba odnosić i analizować w kontekście konkretnych obowiązków pracowniczych i wynikających z tych obowiązków oczekiwań pracodawcy. Skoro więc prawidłowe i efektywne wykonywanie obowiązków pracowniczych wymaga od pracownika nocowania w hotelu, aby w określonym czasie wynikającym z kontaktów handlowych pracodawcy i kontrahenta dotrzeć do kontrahenta, to zapewnienie tej możliwości przez pracodawcę nie jest korzyścią pracownika, ale właśnie wypełnieniem przez pracodawcę ustawowego obowiązku prawidłowego organizowania pracy, tak aby była ona wydajna i należytej jakości. Zapewnienie możliwości nocnego wypoczynku odpowiada także obowiązkowi pracodawcy organizowania pracy w sposób zmniejszający uciążliwość pracy (...)."

Przyjąć zatem należy, że pomimo bardzo szerokiego ujęcia w art. 13 pkt 9 i art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie każde świadczenie spełnione przez świadczeniodawcę na rzecz zleceniobiorcy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że zapewnienie (bezpośrednie przekazanie) odpowiedniej infrastruktury, w szczególności udostępnienie na koszt Spółki:

• infrastruktury biurowej i organizacyjnej zgodnie z zasadami obowiązującymi w Spółce dla członków Zarządu Spółki;
  

• środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość (w tym telefon komórkowy i przenośny komputer, a także inne niezbędne urządzenia elektroniczne);
  

• środków transportu, w tym samochodu służbowego;
  

potrzeba którego jest bezpośrednio związana z czynnościami służbowymi wykonywanymi przez tego Menedżera można traktować po stronie Menedżera jako narzędzia służące prawidłowemu wykonaniu przez niego obowiązków służbowych. W konsekwencji wartość tych świadczeń nie stanowi jego przychodu z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po stronie ww. osób nie występuje przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu. Spółka nie jest zatem zobowiązana do pobrania zaliczki w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnego udostępnienia Menedżerowi w/w świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032, ze zm., dalej „updof”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 updof, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 2 i 3 tego przepisu:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
   

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 13 pkt 9 updof, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Oznacza to, że przychody uzyskane z tych tytułów stanowią zawsze przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeśli tego rodzaju umowy zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie (tj. pkt 7 art. 13 ), dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej. W takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 updof. Powołanie, bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże są to również przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Reasumując, przychody uzyskane na podstawie kontraktu menedżerskiego dla celów podatku dochodowego należy zawsze kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Zakwalifikowanie przedmiotowych przychodów do działalności wykonywanej osobiście, powoduje, że na Wnioskodawcy ciąży obowiązek płatnika, określony w art. 41 ust. 1 updof. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a updof).

Z kolei w myśl art. 30 ust. 1 pkt 15 updof, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania - w wysokości 70% tej części należnego odszkodowania.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest Spółką, w której Skarb Państwa dysponuje pośrednio większością głosów na walnym zgromadzeniu. Spółka zawarła z członkiem Zarządu kontrakt menedżerski. Menedżer w związku z zawartym kontraktem menedżerskim zawiera również ze Spółką umowę o zakazie konkurencji z której wynika, że jest on zobowiązany do powstrzymywania się od podejmowania działalności konkurencyjnej na obszarze zastrzeżonym:

• w okresie obowiązywania kontraktu menedżerskiego oraz
• w okresie po rozwiązaniu/wygaśnięciu.
  
  

Obowiązek powstrzymania się od podejmowania działalności konkurencyjnej, o którym mowa powyżej, tj. w okresie tzw. przedłużonego zakazu konkurencji powstaje tylko w przypadku, gdy przed rozwiązaniem lub wygaśnięciem kontraktu menedżerskiego menedżer pełnił funkcję Prezesa Zarządu przez okres co najmniej 3 miesięcy. W zamian za przestrzeganie przez Menedżera powstrzymywania się od podejmowania Działalności Konkurencyjnej w Okresie przedłużonego zakazu konkurencji, za każdy miesiąc Okresu Zakazu Konkurencji, Menedżerowi przysługuje odszkodowanie w wysokości odpowiedniego % wysokości Wynagrodzenia Podstawowego. Wysokość tego wynagrodzenia uzależniono od momentu rozwiązania umowy liczonego od dnia jej zawarcia. Odszkodowanie będzie wypłacane Menedżerowi w okresach miesięcznych, na podstawie prawidłowo wystawionego rachunku.

W związku z powyższym uznać należy, że wynagrodzenie jakie zostanie wypłacone z tytułu zawartej umowy o zakazie konkurencji będzie świadczeniem wynikającym faktycznie z łączącej wcześniej strony umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania i jako takie, winno zostać zakwalifikowane. Wobec powyższego, skoro przychody z umów o zarządzanie (lub umów o podobnym charakterze) kwalifikowane są do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, to i wypłacane menedżerowi odszkodowanie w związku z zawartą umową o zakazie konkurencji, stanowić będą przychód z tego źródła przychodów, tj. z działalności wykonywanej osobiście, ponieważ mają one swoje źródło we wcześniej wykonywanej działalności w zakresie zarządzania.

Zakwalifikowanie przedmiotowych przychodów do działalności wykonywanej osobiście, powoduje, że na Wnioskodawcy ciąży obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, określony w art. 41 ust. 1 updof. A w przypadku gdy wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez menedżera w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania na Wnioskodawcy ciąży obowiązek poboru podatku w wysokości określonej w art. 30 ust. 1 pkt 15 updof.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych udostępnienia przez Spółkę infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych, tj. telefonu, laptopa, samochodu Wnioskodawcy, wskazać należy, co następuje.

Ogólne pojęcie przychodu ustawodawca definiuje w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicja przychodu w art. 11 ww. ustawy, a także określone w nim zasady ustalania wartości tego przychodu (w tym świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń) mają charakter ogólny, a zatem mają zastosowanie wówczas, gdy nie występują regulacje szczegółowe, inaczej normujące danego rodzaju przychód lub zasady jego ustalania.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 updof, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy uznać tym samym każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne − to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu − przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2 updof, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła z członkiem Zarządu kontrakt menedżerski i zobowiązała się udostępnić menedżerowi odpowiednią infrastrukturę, a Menedżer będzie zobowiązany korzystać z powierzonych mu środków i udostępnionej infrastruktury zgodnie z wymaganiami Spółki.

Mogą być udostępnione Menedżerowi następujące składniki:

• infrastruktura biurowa i organizacyjna;
  
• środki komunikacji elektronicznej umożliwiające porozumiewanie się na odległość (w tym telefon komórkowy i przenośny komputer, a także inne niezbędne urządzenia elektroniczne);
  
• środki transportu, w tym samochód służbowy;
  
• inne narzędzia/zasoby niezbędne do realizacji niniejszej Umowy.
  
  
  

Pokrywanie przez Spółkę kosztów, o których mowa powyżej, nie będzie stanowiło wynagrodzenia Menedżera, ani innego rodzaju świadczeń na rzecz Menedżera.

Należy wskazać, że istotą kontraktu menedżerskiego jest odpłatne i stałe zarządzanie przedsiębiorstwem zleceniodawcy w jego imieniu i na jego rzecz. Składniki majątku przedsiębiorstwa wykorzystywane przez menedżera do celów służbowych mają ułatwić menedżerowi zarządzanie i kierowanie przedsiębiorstwem. Wykorzystanie pozostawionego do dyspozycji menedżera majątku firmy nie może być uznane za nieodpłatne świadczenie na jego rzecz w sytuacji, gdy owe składniki majątku są wykorzystane jedynie do celów służbowych służących realizacji zawartego kontraktu menedżerskiego. Umożliwienie menedżerowi korzystania ze składników majątku Spółki, w której jest on zatrudniony na podstawie kontraktu menedżerskiego, należy traktować jako formę zabezpieczenia przez Spółkę realizacji umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem.

W związku z powyższym, nie można przyjąć, że osoba zatrudniona w firmie na podstawie kontraktu menedżerskiego – oprócz przychodu wynikającego z odpłatności za czynności wykonywane w ramach kontraktu – uzyskuje dodatkowy przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu korzystania z majątku należącego do Spółki. Dopiero w sytuacji, w której majątek Spółki byłby wykorzystywany przez menedżera dla celów osobistych, można mówić o nieodpłatnym świadczeniu i powstaniu przysporzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, uznać należy, że użytkowanie bezpośrednio do celów służbowych wymienionych w opisie stanu faktycznego składników majątku Spółki, nie spowoduje u menedżera powstania przychodu w rozumieniu przepisów updof. Wydatki ponoszone są bowiem w interesie Spółki, a co za tym idzie menadżer nie otrzyma jakiegokolwiek nieodpłatnego świadczenia stanowiącego przysporzenie majątkowe.

W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.