Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.318.2017.1.KW1
z 19 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2017 r. (data wpływu 20 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu zawierania przez Wnioskodawcę umów nieoprocentowanych pożyczek (pytanie 2 lit. b) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu zawierania przez Wnioskodawcę umów nieoprocentowanych pożyczek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W momencie realizacji zdarzenia przyszłego polegającego na zawarciu przez Spółkę niżej opisanych umów, Spółka będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w rozumieniu Ustawy o CIT ze względu na istnienie siedziby i wykonywanie faktycznego zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz okoliczność, że Ustawa o CIT ma co do zasady zastosowanie do wszystkich przychodów z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od tego czy są one wynikiem działalności gospodarczej o charakterze zarobkowym w rozumieniu Ordynacji Podatkowej.

Ponadto, Spółka będzie przedsiębiorcą w rozumieniu art. 431 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.; dalej: „Kodeks Cywilny”), ponieważ będzie prowadzić we własnym imieniu działalność gospodarczą, przy czym wyłącznie ze względu na profesjonalne wykonywanie działalności w sposób zorganizowany i ciągły, nie zaś cel zarobkowy z uwagi na charakter niżej opisanych umów. Działalność gospodarcza w rozumieniu Kodeksu Cywilnego będzie prowadzona w imieniu i na rachunek Spółki, ale nie w interesie zarobkowym Spółki, a na rzecz całej grupy kapitałowej A. obejmującej przede wszystkim A. Plc oraz wszelkie inne podmioty znajdujące się bezpośrednio lub pośrednio pod kontrolą (w tym bezpośrednie i pośrednie podmioty zależne) A. Plc (dalej: „Grupa”). W każdym przypadku Grupa obejmuje podmioty zależne lub współzależne pośrednio lub bezpośrednio od A. Plc lub Spółki.

W konsekwencji, Spółka będzie funkcjonować w Grupie jako tzw. podmiot non-profit w formie organizacyjno-prawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, gdyż stosownie do treści art. 151 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577 ze zm.) umożliwi ona funkcjonowanie w każdym celu prawnie dopuszczalnym, przeciwnie do spółek osobowych mających na celu prowadzenie przedsiębiorstwa.

Jednocześnie należy wskazać, że odpowiednio w momencie lub w związku z zawarciem niżej opisanych umów Spółka najprawdopodobniej:

1. będzie w dalszym ciągu zarejestrowana jako podatnik VAT w Polsce, przy czym nie będzie prowadzić działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o VAT (Spółka używa słowa „najprawdopodobniej” ze względu na to, że status podatkowy Spółki na gruncie Ustawy o VAT w tym względzie zależny jest od oceny przedstawionego poniżej stanowiska Spółki; wskutek wątpliwości w tym zakresie Spółka nie jest w stanie określić tej okoliczności zdarzenia przyszłego na moment składania wniosków, w szczególności właściwy dla Spółki naczelnik urzędu skarbowego może w trakcie trwania postępowań w przedmiocie wydania interpretacji indywidualnych wykreślić z urzędu Spółkę z rejestru jako podatnika VAT na podstawie art. 96 ust. 8 Ustawy o VAT), oraz
2. nie będzie prowadzić działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o PIT (Spółka używa słowa „najprawdopodobniej” ze względu na to, że status podatkowy Spółki na gruncie Ustawy o PIT w tym względzie zależny jest od oceny przedstawionego poniżej stanowiska Spółki; wskutek wątpliwości w tym zakresie Spółka nie jest w stanie określić tej okoliczności zdarzenia przyszłego na moment składania wniosków).
   
   

Uwzględniając powyższe, Grupa za pośrednictwem Spółki będzie prowadzić program finansowania szkoleń w celu zaspokojenia przyszłego zapotrzebowania A. na zawodowy personel poprzez umożliwienie wspieranym rezydentom, tj. osobom fizycznym posiadającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu Kodeksu Cywilnego (dalej: „Osoby Fizyczne”), poszerzania wiedzy i uzyskania wymaganej licencji pilota w ramach kursów organizowanych przez uznany na rynku podmiot organizujący szkolenia lotnicze (dalej: „Program”). Umożliwienie poszerzania wiedzy i uzyskania wymaganej licencji pilota będzie polegać na zaoferowaniu wybranym Osobom Fizycznym pożyczek przeznaczonych wyłącznie na sfinansowanie części czesnego za kursy oraz pokrycie niektórych kosztów szkoleń pomocniczych.

Realizując Program szkolenia na pilotów A. Spółka w przyszłości (najprawdopodobniej począwszy od 2017 roku) będzie zawierać umowy pożyczek z wybranymi Osobami Fizycznymi (stroną każdej umowy będzie Spółka oraz dana Osoba Fizyczna, a umowy ze Spółką będą stanowić z perspektywy Osób Fizycznych czynności prawne niezwiązane bezpośrednio z ich działalnością gospodarczą lub zawodową; dalej: „Umowy”). Umowy będą stanowić umowy o kredyt konsumencki w rozumieniu Ustawy o Kredycie Konsumenckim, ponieważ w przypadku każdej Umowy kwota finansowania udzielonego przez Spółkę w euro nie przekroczy równowartości kwoty 255 550 zł w walucie innej niż waluta polska, a stosownie do art. 3 ust. 2 pkt 1 Ustawy o Kredycie Konsumenckim za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki. W związku z prowadzonym Programem Spółka będzie w trakcie jego trwania zarejestrowana jako instytucja pożyczkowa.

Umowy będą obowiązywać przez kilka lat, a okres dokonywania spłat udzielonej kwoty finansowania przekroczy czas trwania kursów. Należy również podkreślić, że Umowy zostaną zawarte wyłącznie z takimi osobami fizycznymi, które pomyślnie przejdą proces aplikacji i selekcji do Programu, w tym spełnią szczegółowo określone kryteria kwalifikujące, przede wszystkim kryteria medyczne i finansowe.

Mając na względzie powyższe, kluczowe postanowienia Umów, wskazujące zdaniem Spółki na niezarobkowy charakter prowadzonej przez Spółkę działalności, będą obejmować:

1. brak oprocentowania w zakresie udzielonych przez Spółkę i terminowo spłacanych przez Osoby Fizyczne kwot finansowania, tj. stała stopa oprocentowania w okresie obowiązywania Umów będzie wynosić 0%;
2. całkowity koszt udzielonego przez Spółkę finansowania (z wyłączeniem kosztów notarialnych) obejmujący dwie prowizje płatne przez wszystkie Osoby Fizyczne na rachunek Spółki: prowizja wstępna i prowizja końcowa, przy czym przy spełnieniu określonych warunków przez Osoby Fizyczne (w szczególności Osoby Fizyczne zawrą i nie wypowiedzą przez odpowiedni okres umów o pracę z podmiotem z Grupy, lub nastąpi wypowiedzenie Umów z przyczyn wynikających z działalności operacyjnej Grupy) Spółka zrzeknie się prawa do otrzymania prowizji końcowej;
3. obowiązek przeznaczenia udzielonych środków na pokrycie kosztów szkoleniowych, którego wykonanie będzie zabezpieczał sposób realizacji płatności: Spółka będzie realizować płatności bezgotówkowo (w formie przelewów) w imieniu Osób Fizycznych na rzecz podmiotu organizującego szkolenia lotnicze i nie będzie dokonywać żadnych wypłat bezpośrednio na rzecz Osób Fizycznych;
4. całkowita kwota udzielonego finansowania będzie podlegać spłacie w ratach zgodnie z ustalonym harmonogramem spłat, przy czym przy spełnieniu szeregu warunków Spółka zrzeknie się prawa do otrzymania od Osób Fizycznych części kwot udzielonego finansowania, a niewykluczone jest również przyznanie dalszych warunków preferencyjnych w zakresie spłat;
5. zobowiązanie po stronie Osób Fizycznych do uczestniczenia i zakończenia kursów, poświęcania wystarczającego czasu, uwagi i umiejętności na naukę oraz dołożenia wszelkich starań na rzecz uzyskania odpowiedniego poziomu wiedzy oraz zaliczenia kursów z wysokimi wynikami;
6. Spółka może naliczać odsetki za opóźnienie z tytułu braku płatności w terminie przez Osoby Fizyczne jakichkolwiek należnych Spółce kwot wynikających z Umów.
   
   

Kursy szkolenia dla Osób Fizycznych ubiegających się o wydanie licencji pilota w związku z którymi zostaną zawarte Umowy, będą przeprowadzane na podstawie umów szkoleniowych zawartych przez Osoby Fizyczne bezpośrednio z wybranym podmiotem organizującym szkolenia lotnicze (Spółka nie będzie stroną tych umów), który będzie również stroną umowy o współpracy z podmiotem należącym do Grupy określającej odpowiednie standardy szkoleniowe kursów.

Należy podkreślić, że Osoby Fizyczne nie będą podmiotami powiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11 ust. 1, ust. 4 i ust. 5 Ustawy o CIT przed zawarciem Umów, ponieważ:

1. nie będą brać udziału bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu Spółką lub w jej kontroli ani nie będą posiadać udziału w kapitale Spółki w kwalifikowanej wysokości określonej w art. 11 ust. 5a Ustawy o CIT;
2. żadna z Osób Fizycznych nie będzie przed zawarciem Umów powiązana rodzinnie (małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia) z osobami pełniącymi w Spółce funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz nie będzie związana ze Spółką umową o pracę lub podobnym stosunkiem zatrudnienia zarówno przed, jak i w dniu zawarcia każdej z Umów.
   
   

W kontekście powyższego należy zaznaczyć, że w trakcie trwania kursów szkolenia jedynym bezpośrednim powiązaniem Osób Fizycznych ze Spółką będą zawarte Umowy. Jednakże, zamiarem Spółki i efektem Programu ma być przedłożenie Osobom Fizycznym (po spełnieniu wszelkich warunków wynikających lub wskazanych w zawartych Umowach) ofert zatrudnienia od podmiotu z Grupy, nie wyłączając Spółki. W konsekwencji, w trakcie obowiązywania Umów, czyli po dniu zawarcia każdej z Umów i tym samym w ocenie Spółki dokonania transakcji w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a) Ustawy o CIT, Osoby Fizyczne mogą zostać zatrudnione w ramach Grupy, co w przypadku zatrudnienia Osób Fizycznych przez Spółkę mogłoby doprowadzić do powstania powiązań wynikających ze stosunku pracy po dniu zawarcia każdej z Umów.

Zawarcie Umów i ich obsługa prawno-administracyjna będzie jedyną aktywnością i celem istnienia Spółki. Innymi słowy, Spółka nie będzie prowadzić jakiejkolwiek działalności, której przedmiot wykraczałby poza opisany powyżej zakres wynikający bezpośrednio z funkcjonowania Programu. Jednocześnie, inne podmioty z Grupy nie będą prowadzić na terytorium Polski analogicznej aktywności gospodarczej do tej prowadzonej przez Spółkę, w szczególności nie będą udzielać finansowania na rzecz innych osób fizycznych (niż wyżej wymienione Osoby Fizyczne, które będą związane Umowami ze Spółką) mających miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 25 Kodeksu Cywilnego.

Spółka nie wyklucza jednocześnie, że inny podmiot z Grupy (lub inne podmioty z Grupy) będzie prowadzić program finansowania szkoleń zbliżony do Programu na terytorium innego niż Polska państwa i w oparciu o przepisy obowiązujące na obszarze podlegającym jurysdykcji prawnej tego państwa. W żadnym przypadku taki program nie będzie jednak skierowany do osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 25 Kodeksu Cywilnego. Przez ww. skierowanie programu do osób fizycznych Spółka rozumie promowanie takiego programu w Polsce, w szczególności z wykorzystaniem środków masowego przekazu takich jak internet (strony internetowe w języku polskim), telewizja, radio czy prasa.

Żaden podmiot z Grupy, w tym Spółka, nie będzie stanowić w momencie zawarcia Umów, jak również w okresie ich obowiązywania któregokolwiek z podmiotów bądź jednostek organizacyjnych wskazanych w art. 4 pkt 1-8 Ustawy o Podatku Bankowym.

Końcowo Spółka pragnie podkreślić, że o powiązaniu Osób Fizycznych ze Spółką nie będzie jej zdaniem świadczyć ewentualne związanie Osób Fizycznych umową o pracę lub podobnym stosunkiem zatrudnienia z innym niż Spółka podmiotem z Grupy w momencie zawarcia każdej z Umów, czego Wnioskodawca nie może wykluczyć. W przypadku odmiennej oceny Spółka wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie wykładni przepisów Ustawy o CIT w stosunku do relacji z tymi Osobami Fizycznymi, które nie będą związane jakimkolwiek stosunkiem zatrudnienia z którymkolwiek z podmiotów z Grupy w momencie zawarcia każdej z Umów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zawarcie w bieżącym lub w kolejnym roku podatkowym/latach podatkowych i obowiązywanie na przestrzeni kilku następnych lat podatkowych opisanych we wniosku Umów, których stronami będą Osoby Fizyczne, nie będzie skutkować w trakcie obowiązywania Umów obowiązkiem sporządzania dokumentacji podatkowych w rozumieniu art. 9a Ustawy o CIT i wykazywania jakichkolwiek przychodów podatkowych w zakresie wykraczającym ponad kwoty odpowiadające otrzymanym od Osób Fizycznych kwot prowizji, ewentualnych odsetek za opóźnienie i dodatnich różnic kursowych?
   
2. Czy zawarcie w bieżącym lub w kolejnym roku kalendarzowym/latach kalendarzowych i obowiązywanie na przestrzeni kilku następnych lat opisanych we wniosku Umów, których stronami będą Osoby Fizyczne, sprawi, że:
   
   1. Spółka będzie wykonywać działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, a jednocześnie
      
   2. Osoby Fizyczne będą uzyskiwać przychody w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT w związku z brakiem oprocentowania w zakresie udzielonych przez Spółkę i terminowo spłacanych przez Osoby Fizyczne kwot finansowania (stała stopa oprocentowania w okresie obowiązywania Umów będzie wynosić 0%),
   w związku z czym Spółka będzie w zakresie ww. braku oprocentowania podmiotem dokonującym wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT obowiązanym do sporządzania informacji o wysokości przychodów w rozumieniu art. 42a Ustawy o PIT i ich stosownego przesyłania?
   
3. Czy zawarcie w bieżącym lub w kolejnym roku kalendarzowym/latach kalendarzowych i obowiązywanie na przestrzeni kilku następnych lat opisanych we wniosku Umów, których stronami będą Osoby Fizyczne, sprawi, że Spółka będzie wykonywać działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT, natomiast w przypadku uznania Spółki przez organ za podatnika VAT prowadzącego opodatkowaną działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT oraz art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, Spółka będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT w zakresie wskazanych we wniosku kwot prowizji i jedynie obowiązana do ich wykazywania w deklaracjach sporządzanych i składanych zgodnie z art. 99 Ustawy o VAT dopiero w momencie otrzymania całości lub części zapłaty od poszczególnych Osób Fizycznych (przy założeniu, że zajdzie jakakolwiek z okoliczności wskazanych w art. 99 ust. 7 pkt 1-3 Ustawy o VAT, co należy oceniać za każdy okres rozliczeniowy odrębnie (miesiąc / kwartał))?
   
4. Czy zawarcie w bieżącym lub w kolejnym roku kalendarzowym/latach kalendarzowych i obowiązywanie na przestrzeni kilku następnych lat opisanych we wniosku Umów, których stronami będą Osoby Fizyczne, przy jednoczesnym braku udzielania finansowania w rozumieniu art. 3 Ustawy o Kredycie Konsumenckim przez inne podmioty z Grupy na rzecz innych osób fizycznych, tj. innych niż Osoby Fizyczne, z którymi Spółka zawrze Umowy, mających miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 25 Kodeksu Cywilnego, sprawi, że do momentu osiągnięcia kwoty 200 mln zł sumy wartości aktywów Spółki wynikającej z zestawienia obrotów i sald ustalonego na ostatni dzień miesiąca na podstawie zapisów na kontach księgi głównej Spółki, Spółka nie będzie miała obowiązku składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji podatkowych na podstawie Ustawy o Podatku Bankowym oraz obliczania i wpłacania podatku od niektórych instytucji finansowych, ponieważ inne podmioty z Grupy nie będą podatnikami w rozumieniu art. 5 ust. 3 zdanie drugie Ustawy o Podatku Bankowym, a w konsekwencji przy obliczaniu progu 200 mln zł sumy wartości aktywów Spółki nie zaistnieje obowiązek brania pod uwagę (wliczania) wartości aktywów innych niż Spółka podmiotów w Grupie?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w części dotyczącej obowiązków płatnika z tytułu zawierania przez Wnioskodawcę umów nieoprocentowanych pożyczek (pytanie 2 lit. b). W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w części uznania czy Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pytanie 2 lit. a), podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie w bieżącym lub w kolejnym roku kalendarzowym/latach kalendarzowych i obowiązywanie na przestrzeni kilku następnych lat opisanych we wniosku Umów, których stronami będą Osoby Fizyczne, nie sprawi, że Spółka będzie wykonywać działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, a jednocześnie Osoby Fizyczne będą uzyskiwać przychody w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT w związku z brakiem oprocentowania w zakresie udzielonych przez Spółkę i terminowo spłacanych przez Osoby Fizyczne kwot finansowania (stała stopa oprocentowania w okresie obowiązywania Umów będzie wynosić 0%); w związku z czym Spółka nie będzie w zakresie ww. braku oprocentowania podmiotem dokonującym wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT obowiązanym do sporządzania informacji o wysokości przychodów w rozumieniu art. 42a Ustawy o PIT i ich stosownego przesyłania.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 Ustawy o PIT źródłami przychodów są inne źródła. Przepis ten uzupełnia art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, w świetle którego za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności:

• kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,
• kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego,
• zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i
• inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
  
  

W kontekście powołanych przepisów, z perspektywy Spółki jako podmiotu, który z tytułu zawarcia Umów nie będzie z pewnością podatnikiem, płatnikiem lub inkasentem podatku dochodowego od osób fizycznych, kluczowe znaczenie ma interpretacja art. 42a Ustawy o PIT.

W świetle powyższego przepisu osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Analiza powyższego przepisu wskazuje na to, że dla powstania obowiązku sporządzania informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów w rozumieniu art. 42a Ustawy o PIT muszą być łącznie spełnione następujące przesłanki:

1. osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna, jednostka organizacyjna osoby prawnej lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej dokonuje wypłaty należności lub świadczenia na rzecz osoby fizycznej,
2. wypłacana należność lub świadczenie stanowi przychód z innego źródła w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, do którego nie znajdują zastosowania zwolnienia albo którego ściągalność nie została zaniechana na podstawie Ordynacji Podatkowej.
   
   

Zdaniem Spółki, analiza pierwszej przesłanki pozwala na stwierdzenie, że celem ustawodawcy było nałożenie obowiązku sporządzania informacji o wysokości przychodów wyłącznie na podmioty prowadzące działalność gospodarczą, a jedynie ze względu na okoliczność, że co do zasady osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej taką działalność prowadzą brak jest jednoznacznego stwierdzenia w treści art. 42a Ustawy o PIT, że o obowiązku w tym zakresie decyduje fakt wykonywania działalności gospodarczej.

W świetle art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkowa:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W kontekście powołanej definicji, zdaniem Spółki, zawarcie w bieżącym lub w kolejnym roku kalendarzowym/latach kalendarzowych i obowiązywanie na przestrzeni kilku następnych lat opisanych we wniosku Umów, których stronami będą Osoby Fizyczne, nie sprawi, że Spółka będzie wykonywać działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, ponieważ działalność Spółki związana z zawarciem Umów nie będzie nosić znamion działalności zarobkowej ze względu na:

• przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego charakter działalności Spółki w ramach Grupy właściwy dla tzw. podmiotów non-profit,
• brak oprocentowania w zakresie udzielonych przez Spółkę i terminowo spłacanych przez Osoby Fizyczne kwot finansowania, tj. stała stopa oprocentowania w okresie obowiązywania Umów będzie wynosić 0%.
• możliwość zrzeczenia się przez Spółkę zarówno prawa do otrzymania prowizji końcowej, jak i prawa do otrzymania od Osób Fizycznych części kwot udzielonego finansowania, jak również możliwość przyznanie dalszych warunków preferencyjnych w zakresie spłat.
  
  

W konsekwencji, uznanie, że Spółka nie prowadzi działalności mogłoby skutkować w świetle wykładni celowościowej stwierdzeniem prawidłowości stanowiska Spółki na etapie oceny pierwszej z ww. przesłanek zastosowania art. 42a Ustawy o PIT, tj. niezależnie od analizy drugiej przesłanki, czyli tego czy wypłacana należność lub świadczenie stanowi przychód z innego źródła w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, do którego nie znajdują zastosowania zwolnienia albo którego ściągalność nie została zaniechana na podstawie Ordynacji Podatkowej.

Niezależnie od oceny przez organ przedstawionej wykładni celowościowej art. 42a Ustawy o PIT (polegającej na tym, że brak wykonywania działalności gospodarczej przez Spółkę wyklucza zastosowanie art. 42a Ustawy o PIT), zdaniem Spółki prawidłowość jej stanowiska przedstawionego we wniosku sprowadzającego się w istocie do stwierdzenia, że Spółka nie będzie w zakresie braku oprocentowania Umów podmiotem dokonującym wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT obowiązanym do sporządzania informacji o wysokości przychodów w rozumieniu art. 42a Ustawy o PIT i ich stosownego przesyłania, wynika z tego, że Osoby Fizyczne nie będą uzyskiwać przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT w związku z brakiem oprocentowania w zakresie udzielonych przez Spółkę i terminowo spłacanych przez Osoby Fizyczne kwot finansowania (stała stopa oprocentowania w okresie obowiązywania Umów będzie wynosić 0%).

W rezultacie, nawet jeśli organ uznałby, że zawarcie w bieżącym lub w kolejnym roku kalendarzowym/latach kalendarzowych i obowiązywanie na przestrzeni kilku następnych lat opisanych we wniosku Umów, których stronami będą Osoby Fizyczne, sprawi, że Spółka będzie wykonywać działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, to, przy braku akceptacji ww. wykładni celowościowej art. 42a Ustawy o PIT, nie powinno mieć to znaczenia dla możliwości uznania stanowiska Spółki za prawidłowe z uwagi na to, że przedmiotem pytania jest w istocie ocena prawna tego, czy dojdzie do powstania obowiązku sporządzania informacji o wysokości przychodów w rozumieniu art. 42a Ustawy o PIT w związku z brakiem oprocentowania Umów.

Przechodząc do analizy drugiej przesłanki zastosowania art. 42a Ustawy o PIT Spółka uważa, że Osoby Fizyczne nie bedą uzyskiwać przychodów w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT w związku z brakiem oprocentowania w zakresie udzielonych przez Spółkę i terminowo spłacanych przez Osoby Fizyczne kwot finansowania, a w rezultacie Spółka nie będzie wypłacać należności lub świadczeń stanowiących przychód z innego źródła w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, co powodowałoby obowiązek wystawiania informacji o wysokości przychodów.

Stanowiska spójne z ww. przedstawionym stanowiskiem Spółki były w ostatnich miesiącach i latach jednolicie prezentowane w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe, w szczególności w interpretacji indywidualnej wydanej przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 15 lipca 2015 r. (sygn. IPTPB1/4511-221/15-4/KO), w której organ ten stwierdził, że: „na gruncie Kodeksu cywilnego umowa pożyczki jest umową nieodpłatną. Niemniej jednak umowa ta może mieć charakter odpłatny. Odpłatność można ustalić w różny sposób, np. w postaci oprocentowania wyrażonego w pieniądzu, przeniesienia własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości, zezwolenia na korzystanie z rzeczy, udziału w zysku osiągniętym przez pożyczkobiorcę. Należy podkreślić, że jeżeli strony w umowie pożyczki zastrzegły brak odpłatności w postaci odsetek, to fakt ten nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymanie nieoprocentowanej pożyczki jest obojętne podatkowo. […] skoro strony umowy pożyczki nie zastrzegły odpłatności w postaci odsetek to oznacza, że udzielona pożyczka ma charakter nieodpłatny. Skoro tak, to nieoprocentowana pożyczka, którą Wnioskodawca zaciągnął u osoby fizycznej, która nie jest z Nim spokrewniona, nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu niezapłaconych pożyczkodawcy odsetek. Powyższe nie skutkuje również obowiązkiem uwzględnienia kwoty odsetek od pożyczki, które zgodnie z zapisem umowy pożyczki wynoszą 0%, w składanym zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. ”;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 12 lipca 2016 r. (sygn. IPPB2/4511-447/16-2/MK1), w której organ ten stwierdził, że: „nieoprocentowana pożyczka, którą Wnioskodawczym zaciągnęła u osoby fizycznej, z którą Wnioskodawczyni nie jest spokrewniona, nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawczyni przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.”;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 19 lipca 2016 r. (sygn. IPPB2/4511-385/16-4/MG), w której organ ten stwierdził, że: „jeżeli strony w umowie pożyczki zastrzegły brak odpłatności w postaci odsetek, to fakt ten nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymanie nieoprocentowanej pożyczki jest obojętne podatkowo. ”;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 12 października 2016 r. (sygn. IPPB2/4511-511/16-6/KW1), w której organ ten stwierdził, że: „jeżeli strony umowy pożyczki ustalą, że pożyczka zostanie udzielona nieodpłatnie, tj. umowa nie będzie przewidywała obowiązku naliczania oraz płatności odsetek, to oznacza, że udzielona pożyczka ma charakter nieodpłatny. Skoro tak to nieoprocentowana pożyczka, którą Wnioskodawca zaciągnie u członka najbliższej rodziny nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Tym samym nie można potwierdzić stanowiska Wnioskodawcy, że ewentualny przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu otrzymania nieoprocentowanej pożyczki od członka najbliższej rodziny jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji, gdy Wnioskodawca przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzyska.”;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 5 stycznia 2017 r. (sygn. 2461-IBPB-2-2.4511.1050.2016.2.MMA), w której organ ten stwierdził, że: „stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym zawarcie przez nią jako pracownika, zleceniobiorcę lub twórcę dzieła umowy pożyczki (nieoprocentowanej), na warunkach określonych w Programie pożyczkowym, nie spowoduje powstania po jej stronie nieodpłatnego świadczenia i w związku z tym nie będzie wymagało od Wnioskodawczyni zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, należało uznać za prawidłowe. ”
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 12 maja 2017 r. (sygn. 0112-KDIL3-2.4011.25.2017.l.MK), w której stwierdzono, że: „jeżeli strony umowy pożyczki ustaliły, że pożyczka zostanie udzielona bez jakiegokolwiek wynagrodzenia dla pożyczkodawców za udostępnienie pożyczkobiorcy kapitału, to oznacza, że udzielona pożyczka ma charakter nieodpłatny. Skoro tak to nieoprocentowana pożyczka, którą Wnioskodawca zaciągnie u ww. osób fizycznych nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. ”
  
  

Analizując powołane interpretacje indywidualne można dostrzec, że jednym potencjalnym przychodem, który mógłby powstać po stronie pożyczkobiorców będących osobami fizycznymi byłoby inne nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, do którego odwołuje się art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT. Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle art. 11 ust. 2a Ustawy o PIT wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Mając na względzie powołane regulacje prawne zdaniem Spółki należy zauważyć, że uznanie na gruncie Ustawy o PIT, iż w związku z otrzymaniem nicoprocentowanych pożyczek powstaje przychód z tytułu innego nieodpłatnego świadczenia po stronie osób fizycznych mogłoby prowadzić do absurdalnych rezultatów interpretacyjnych w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego:

1. w przypadku stwierdzenia, że usługi finansowe polegające na udzielaniu pożyczek wchodzą w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczeń (pożyczkodawcy) art. 11 ust. 2a pkt 1 Ustawy o PIT przewidywałby wówczas obowiązek ustalania wartości pieniężnej innych nieodpłatnych świadczeń według cen stosowanych wobec innych odbiorców dokonującego świadczeń, co przy świadczeniu wyłącznie nieoprocentowanych pożyczek na rzecz odbiorców skutkowałoby obowiązkiem ustalania przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń w kwocie 0,00 PLN,
2. w przypadku stwierdzenia, że usługi finansowe polegające na udzielaniu pożyczek nie wchodzą w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczeń (pożyczkodawcy) art. 11 ust. 2a pkt 4 Ustawy o PIT przewidywałby wówczas obowiązek ustalania wartości pieniężnej innych nieodpłatnych świadczeń na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług tego samego rodzaju i gatunku, co przy świadczeniu nieoprocentowanych pożyczek skutkowałoby obowiązkiem ustalania przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń również w kwocie 0,00 PLN, gdyż pożyczki oprocentowanie nie byłyby zdaniem Spółki usługami tego samego rodzaju i gatunku co pożyczki nieoprocentowane, a ponadto nie sposób byłoby określić rynek takich usług i w konsekwencji ustalić ceny rynkowe mając na względzie to, że zasadniczo podmioty decydują się na zawieranie nieoprocentowanych pożyczek incydentalnie bądź w celach innych niż zarobkowe, a na polskim rynku przede wszystkim w złotówkach.
   
   

Zatem konsekwencją ewentualnego uznania przez organ, że Osoby Fizyczne będą w związku z brakiem oprocentowania w zakresie udzielonych przez Spółkę i terminowo spłacanych przez Osoby Fizyczne kwot Finansowania uzyskiwać przychody w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT w zw. z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT w kwotach ustalonych zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 11 ust. 2a Ustawy o PIT, byłby obowiązek sporządzania i stosownego przesyłania przez Spółkę informacji w rozumieniu art. 42a Ustawy o PIT o wysokości przychodów w zakresie ww. braku oprocentowania w kwotach 0,00 PLN. W konsekwencji, Spółka wystawiałaby w istocie puste informacje, gdyż nie sposób byłoby wskazać kwot przychodów uzyskiwanych przez Osoby Fizyczne.

Należy jednak podkreślić, że w dotychczasowej praktyce interpretacyjnej organów podatkowych jest jednolicie prezentowany pogląd, w świetle którego osoby fizyczne zawierające nieoprocentowane umowy pożyczek nie uzyskują przychodów w rozumieniu Ustawy o PIT w związku z brakiem konieczności okresowego płacenia odsetek. Organy podatkowe podkreślają bowiem, że nieodpłatnym świadczeniem jest jedynie takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu, a taka sytuacja nie występuje w przypadku uzyskania nieoprocentowanych pożyczek. Spółka w pełni podziela powyższe rozumienie i pragnie podkreślić, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Osoby Fizyczne nie otrzymają od Spółki nieodpłatnego przysporzenia majątków kosztem majątku Spółki. Jednocześnie Osoby Fizyczne będą zobowiązanie na podstawie Umów do uczestniczenia i zakończenia kursów, poświęcania wystarczającego czasu, uwagi i umiejętności na naukę oraz dołożenia wszelkich starań na rzecz uzyskania odpowiedniego poziomu wiedzy oraz zaliczenia kursów z wysokimi wynikami. W wyniku tego Grupa może w przyszłości uzyskać niemierzalny i niematerialny ekwiwalent niepieniężny od Osób Fizycznych w postaci wykwalifikowanych pracowników, którzy są kluczowym aktywem na rynku lotów pasażerskich. Unaocznia to przykład niedawnego odwołania co najmniej kilku tysięcy lotów przez bezpośredniego konkurenta Grupy - B – z powodu braku odpowiedniej liczby pilotów.

Podsumowując, zawarcie w bieżącym lub w kolejnym roku kalendarzowym/latach kalendarzowych i obowiązywanie na przestrzeni kilku następnych lat opisanych we wniosku Umów, których stronami będą Osoby Fizyczne, nie sprawi zdaniem Spółki, że Osoby Fizyczne będą uzyskiwać przychody w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT w związku z brakiem oprocentowania w zakresie udzielonych przez Spółkę i terminowo spłacanych przez Osoby Fizyczne kwot finansowania (stała stopa oprocentowania w okresie obowiązywania Umów będzie wynosić 0%). W związku z powyższym Spółka nie będzie,w zakresie ww. braku oprocentowania, podmiotem dokonującym wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT obowiązanym do sporządzania informacji o wysokości przychodów w rozumieniu art. 42a Ustawy o PIT i ich stosownego przesyłania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązków płatnika z tytułu zawierania przez Wnioskodawcę umów nieoprocentowanych pożyczek (pytanie 2 lit. b) jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony);
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
      
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
      
   4. innych rzeczy,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
   
8. a) działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną;
   
9. inne źródła.
   
   

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. ustawy – wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

W związku z powyżej przytoczonymi przepisami, należy wskazać, że przychodami ze stosunku pracy lub stosunków pokrewnych, są wszystkie świadczenia, które konkretny pracownik otrzymuje ze środków pracodawcy z tytułu pozostawania w stosunku pracy lub pokrewnym. Przychód ze stosunku pracy powstaje zatem w każdym przypadku, w którym pracownik uzyskuje realną korzyść. Wyjątek stanowią jedynie rodzaje świadczeń wymienionych w katalogu zwolnień przedmiotowych w szczególności określonym w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 11 ust. 2 cytowanej ustawy wskazuje, że Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast art. 11 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Z kolei art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Równocześnie, przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie, za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od ośob fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie natomiast z art. 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (DZ.U. z 2016 poz. 1528), ustawę stosuje się także do umów o kredyt konsumencki, który spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia swojemu członkowi.

W myśl art. 3 ust. 1 przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww ustawy, za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki.

Umowa pożyczki uregulowana została w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.). W myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Biorąc pod uwagę cytowany przepis należy stwierdzić, że na gruncie Kodeksu cywilnego umowa pożyczki jest umową nieodpłatną. Niemniej jednak umowa ta może mieć charakter odpłatny. Odpłatność można ustalić w różny sposób, np. w postaci oprocentowania wyrażonego w pieniądzu, przeniesienia własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości, zezwolenia na korzystanie z rzeczy, udziału w zysku osiągniętym przez pożyczkobiorcę.

Należy podkreślić, że jeżeli strony w umowie pożyczki zastrzegą brak odpłatności w postaci odsetek, to fakt ten nie będzie rodził skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymanie nieoprocentowanej pożyczki jest obojętne podatkowo.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (lub: Spółka) będzie zawierał umowy nieoprocentowanych pożyczek z wybranymi osobami fizycznymi (spełniające określone kryteria) objętymi programem szkoleń w Grupie A. Celem przedmiotowych szkoleń jest poszerzenie wiedzy i uzyskanie wymaganej licencji pilota przez osoby objęte szkoleniem. Program szkoleń będzie polegał na zaoferowaniu wybranym osobom fizycznym pożyczek przeznaczonych wyłącznie na sfinansowanie części czesnego za kursy oraz pokrycie niektórych kosztów szkoleń pomocniczych. Realizując program szkoleń Wnioskodawca będzie zawierał z każdą z osobna osobą fizyczną umowę nieoprocentowanej pożyczki. Wszystkie osoby fizyczne będą zobowiązane do do poniesienia kosztów w postaci dwóch prowizji, tj. prowizji wstępnej i prowizji końcowej, przy czym Wnioskodawca może zrzec się prawa do otrzymania prowizji końcowej. Wnioskodawca będzie realizować płatności bezgotówkowo (w formie przelewów) w imieniu Osób Fizycznych na rzecz podmiotu organizującego szkolenia lotnicze i nie będzie dokonywać żadnych wypłat bezpośrednio na rzecz Osób Fizycznych. Całkowita kwota udzielonego finansowania będzie podlegać spłacie w ratach zgodnie z ustalonym harmonogramem spłat, przy czym przy spełnieniu szeregu warunków Spółka zrzeknie się prawa do otrzymania od Osób Fizycznych części kwot udzielonego finansowania, a niewykluczone jest również przyznanie dalszych warunków preferencyjnych w zakresie spłat. Spółka może naliczać odsetki za opóźnienie z tytułu braku płatności w terminie przez Osoby Fizyczne jakichkolwiek należnych Spółce kwot wynikających z Umów. Kursy szkolenia dla Osób Fizycznych ubiegających się o wydanie licencji pilota w związku z którymi zostaną zawarte Umowy, będą przeprowadzane na podstawie umów szkoleniowych zawartych przez Osoby Fizyczne bezpośrednio z wybranym podmiotem organizującym szkolenia lotnicze (Spółka nie będzie stroną tych umów), który będzie również stroną umowy o współpracy z podmiotem należącym do Grupy określającej odpowiednie standardy szkoleniowe kursów. Osoby Fizyczne nie będą podmiotami powiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11 ust. 1, ust. 4 i ust 5 Ustawy o CIT przed zawarciem Umów, ponieważ: 1) nie będą brać udziału bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu Spółką lub w jej kontroli ani nie będą posiadać udziału w kapitale Spółki w kwalifikowanej wysokości określonej w art. 11 ust. 5a Ustawy o CIT; 2) żadna z Osób Fizycznych nie będzie przed zawarciem Umów powiązana rodzinnie (małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia) z osobami pełniącymi w Spółce funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz nie będzie związana ze Spółką umową o pracę lub podobnym stosunkiem zatrudnienia zarówno przed, jak i w dniu zawarcia każdej z Umów. W kontekście powyższego należy zaznaczyć, że w trakcie trwania kursów szkolenia jedynym bezpośrednim powiązaniem Osób Fizycznych ze Spółką będą zawarte Umowy. Jednakże, zamiarem Spółki i efektem Programu ma być przedłożenie Osobom Fizycznym (po spełnieniu wszelkich warunków wynikających lub wskazanych w zawartych Umowach) ofert zatrudnienia od podmiotu z Grupy, nie wyłączając Spółki. W konsekwencji, w trakcie obowiązywania Umów, czyli po dniu zawarcia każdej z Umów i tym samym w ocenie Spółki dokonania transakcji w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a) Ustawy o CIT, Osoby Fizyczne mogą zostać zatrudnione w ramach Grupy, co w przypadku zatrudnienia Osób Fizycznych przez Spółkę mogłoby doprowadzić do powstania powiązań wynikających ze stosunku pracy po dniu zawarcia każdej z Umów. Zawarcie Umów i ich obsługa prawno-administracyjna będzie jedyną aktywnością i celem istnienia Spółki. Innymi słowy, Spółka nie będzie prowadzić jakiejkolwiek działalności, której przedmiot wykraczałby poza opisany powyżej zakres wynikający bezpośrednio z funkcjonowania Programu. Jednocześnie, inne podmioty z Grupy nie będą prowadzić na terytorium Polski analogicznej aktywności gospodarczej do tej prowadzonej przez Spółkę, w szczególności nie będą udzielać finansowania na rzecz innych osób fizycznych (niż wyżej wymienione Osoby Fizyczne, które będą związane Umowami ze Spółką) mających miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 25 Kodeksu Cywilnego. Żaden podmiot z Grupy, w tym Spółka, nie będzie stanowić w momencie zawarcia Umów, jak również w okresie ich obowiązywania któregokolwiek z podmiotów bądź jednostek organizacyjnych wskazanych w art. 4 pkt 1-8 Ustawy o Podatku Bankowym.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz uwzględniając przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że jeżeli strony umowy pożyczki ustalą, że pożyczka zostanie udzielona nieodpłatnie, tj. umowa nie będzie przewidywała obowiązku naliczania oraz płatności odsetek, to oznacza, że udzielona pożyczka ma charakter nieodpłatny. Skoro tak, to zawierane przez Wnioskodawcę umowy nieoprocentowanych pożyczek nie spowodują powstania po stronie pożyczkobiorcy przychodów a tym samym po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika o których mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14 na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.