2018.01.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.565.2017.1.KB
z 11 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2017 r. (data wpływu 16 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot należnych Partnerowi w postaci dodatkowego wynagrodzenia/success fee, w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących dodatkowe wynagrodzenie/success fee wystawionych przez Partnera, w zakresie opodatkowania kwot należnych Partnerom Gastronomicznym w postaci dodatkowego wynagrodzenia/success fee oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących dodatkowe wynagrodzenie/success fee wystawionych przez Partnerów Gastronomicznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot należnych Partnerowi w postaci dodatkowego wynagrodzenia/success fee, w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących dodatkowe wynagrodzenie/success fee wystawionych przez Partnera, w zakresie opodatkowania kwot należnych Partnerom Gastronomicznym w postaci dodatkowego wynagrodzenia/success fee oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących dodatkowe wynagrodzenie/success fee wystawionych przez Partnerów Gastronomicznych.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne oraz zdarzenia przyszłe.

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Spółka prowadzi działalność w branży spożywczej, będąc producentem, nabywcą od innych podmiotów oraz dostawcą produktów i towarów m.in. do odbiorców krajowych. Prowadzona przez Spółkę działalność opodatkowana jest podatkiem VAT.

1. Współpraca z sieciami

Spółka sprzedaje towary m.in. dystrybutorom, z którymi posiada umowy o współpracy handlowej w zakresie dystrybucji towarów (dalej: „Dystrybutorzy”). Dystrybutorzy dokonują dalszych dostaw towarów na rzecz kolejnych podmiotów w łańcuchu dostaw, w tym m.in. na rzecz sieci handlowych, które z kolei dokonują dalszej sprzedaży towarów na rzecz konsumentów za pośrednictwem sklepów należących do sieci. Sklepy zlokalizowane są w wielu miejscach na terytorium Polski.

Uwzględniając opisany model sprzedaży towarów, Spółka zawiera również umowy (dalej: „Umowy”) z podmiotami będącymi tzw. organizatorami sprzedaży w ramach sieci (dalej: „Organizator Sprzedaży” lub „Partner”). Umowy przewidują współpracę w zakresie szeroko rozumianych usług marketingowych świadczonych przez Organizatorów Sprzedaży na rzecz Spółki (dotyczących m.in. promocji znaków towarowych i marek Spółki w sklepach).

Organizatorzy Sprzedaży prowadzą działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT (działając jako zarejestrowany podatnik VAT czynny), w ramach której:

prowadzona jest sieć sklepów detalicznych pod określoną nazwą lub
Partner jest organizatorem dla sieci sklepów prowadzących sprzedaż towarów pod określoną nazwą.

W szczególności, Partner prowadzi zazwyczaj działalność w zakresie tzw. integracji placówek handlu detalicznego w ramach sieci handlowej, przekazuje podmiotom prowadzącym sklepy w ramach sieci rekomendacje handlowe oraz organizuje i koordynuje działania marketingowe prowadzone przez sklepy sieci i skierowane do konsumentów. Jednocześnie Partner posiada możliwość zapewnienia realizowania w sklepach usług promocyjnych określonych w Umowie.

W efekcie, świadcząc usługi na rzecz Spółki Organizator Sprzedaży może działać w różnych schematach, tj. współpraca może obejmować:

świadczenie omawianych usług na rzecz Spółki przez Partnera w sklepach własnych Partnera działających w ramach Sieci,
zapewnienie przez Partnera wykonania usług na rzecz Spółki w sklepach sieci prowadzonych przez Podmioty powiązane (tj. sklepach innych niż własne),
lub połączenie obu wariantów, tj. świadczenie omawianych usług przez Partnera w sklepach własnych działających w ramach sieci oraz jednocześnie zapewnienie przez Partnera wykonania usług w sklepach sieci prowadzonych przez Podmioty powiązane.

Za „Podmioty powiązane” w zawieranych Umowach uznaje się zazwyczaj osoby fizyczne albo prawne będące przedsiębiorcą prowadzącym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej albo w ramach przedsiębiorstwa spółki punkt lub punkty sprzedaży detalicznej, z którą Partner – jako organizator sieci handlowej sklepów detalicznych, jest związany umową o współpracy w ramach tejże sieci handlowej sklepów detalicznych działających pod wspólną nazwą i pośrednictwa przez Partnera w kontraktowaniu towarów dostarczanych do sklepów detalicznych działających w ramach sieci lub usług świadczonych przez sklepy.

Jako „Sieć” w tych przypadkach rozumie się zazwyczaj zespół placówek handlu detalicznego prowadzonych (i) przez Partnera albo (ii) przez Podmioty powiązane, które współpracują z Partnerem na podstawie umowy o współpracy w ramach sieci handlowej, działających pod wspólną nazwą.

Jako „Sklep” rozumie się punkt sprzedaży detalicznej działający w ramach Sieci, prowadzony przez Partnera albo Podmioty powiązane.

W opisanych powyżej modelach współpracy towary i produkty Spółki nabywane są przez Sieci/Sklepy Sieci od Dystrybutorów współpracujących ze Spółką (nie są nabywane bezpośrednio od Spółki).

Jak wspomniano powyżej, przedmiotem Umów jest zazwyczaj (i) prowadzenie przez Partnera w Sklepach własnych działających w ramach Sieci szeroko rozumianych usług mających przede wszystkim na celu promocję znaków towarowych Spółki lub (ii) zapewnienie przez Partnera wykonania tychże usług w Sklepach Sieci prowadzonych przez Podmioty powiązane lub (iii) wykonanie usług w obu wcześniejszych wariantach łącznie ((i) oraz (ii)) – dalej: „Usługi”.

Przy czym w przypadku, o którym mowa w punkcie (ii) oraz (iii), Umowy zawierane przez Spółkę z Partnerami zazwyczaj przewidują możliwość wyrażenia zgody przez Spółkę na powierzenie przez Partnera wykonywania Usług określonych w Umowie Podmiotom powiązanym prowadzącym Sklepy Sieci (przy czym wszelkie rozliczenia pomiędzy Partnerem a Podmiotami powiązanymi prowadzącymi Sklepy z tytułu powierzenia przez Partnera tym podmiotom świadczenia Usług objętych Umową pozostają poza zakresem Umowy i nie obciążają Spółki).

Świadczone przez Organizatora Sprzedaży Usługi obejmą najczęściej swoim zakresem (w zależności od przyjętego schematu współpracy z Sieciami, jak opisano powyżej) m.in.:

usługi promocji (lub zapewnienia promocji) znaków towarowych Spółki poprzez ich ekspozycję na półkach sklepowych zgodnie z zatwierdzonymi przez Spółkę standardami (przykładowo tzw. półka piwna),
usługi promocji (lub zapewnienia promocji) znaków towarowych Spółki poprzez ekspozycję w witrynach chłodniczych zgodnie z zatwierdzonymi przez Spółkę standardami,
usługi promocji (lub zapewnienia promocji) marek Spółki poprzez zapewnienie powierzchni w dodatkowych lokalizacjach wystawienniczych (tzw. ekspozycja podłogowa, ekspozycje stałe etc.),
usługi promocji znaków towarowych – tzw. marki specjalne – poprzez zapewnienie powierzchni w dodatkowych lokalizacjach wystawienniczych (ekspozycje stałe),
usługi promocji (lub zapewnienia promocji) znaków towarowych Spółki poprzez dodatkowe Promocje specjalne (np. promocje gazetkowe – z prezentacją wybranej marki i informacją o Spółce jako producencie, ekspozycja baneru, promocja za pośrednictwem hostess, konkursy z nagrodami dla konsumentów, akcje typu buy&get i innych ustalonych każdorazowo przez strony),
inne usługi marketingowe, mające na celu promocję towarów sprzedawanych przez Spółkę, wymienione w poszczególnych umowach zawartych z Partnerami.

Spółka pragnie wskazać, że wykonywanie wyżej opisanych działań przez Partnerów, których beneficjentem jest Spółka, ma zapewnić realizację podstawowego celu w postaci promocji znaków towarowych Spółki, w tym dotyczących tzw. marek specjalnych (tj. produkty marek premium oraz np. produkty wprowadzone do oferty handlowej Spółki w roku 2017), promocji towarów sprzedawanych przez Spółkę, zwiększenia rozpoznawalności promowanych marek oraz ugruntowania wysokiej pozycji rynkowej i pozytywnego wyobrażenia o Spółce i jej towarach. Realizacja wskazanych celów ma w efekcie prowadzić do zwiększenia sprzedaży towarów Spółki do Sklepów Sieci (za pośrednictwem Dystrybutorów), jak i dalej przez Sklepy Sieci do konsumentów. Efektywność Usług świadczonych na rzecz Spółki mierzona jest przez Spółkę właśnie poprzez analizę poziomu sprzedaży towarów oznaczonych znakami towarowymi marek dystrybuowanych przez Spółkę/marek specjalnych w Sklepach Sieci oraz jego wzrost zgodnie z przyjętymi przez Spółkę założeniami (tj. im większa efektywność świadczonych Usług tym większy wzrost sprzedaży towarów Spółki w Sklepach Sieci).

W efekcie, w zależności od bieżących potrzeb biznesowych Spółki Usługi mogą być nakierowane na (i) promocję wszystkich znaków towarowych Spółki w celu zwiększania ogólnego poziomu sprzedaży towarów opatrzonych tymi znakami towarowymi lub zapewnienie zrównoważonego wzrostu sprzedaży w odniesieniu do pełnego asortymentu towarów, lub (ii) promocję tzw. marek specjalnych itp.

Zgodnie z Umowami, w zamian za zapewnienie wykonania opisanych powyżej Usług Spółka wypłaca Partnerom wynagrodzenie w wysokości wskazanej w Umowach na podstawie faktur VAT wystawianych przez Partnera po zakończeniu ustalonego okresu rozliczeniowego (np. kwartału). Szczegółowe zasady kalkulacji wynagrodzenia przewidują każdorazowo Umowy. Zgodnie z przyjętym założeniem odnośnie analizy efektywności świadczonych Usług wynagrodzenie Partnera w danym okresie rozliczeniowym kalkulowane jest najczęściej jako % od obrotu zrealizowanego przez Sklepy Sieci towarami oznaczonymi znakami towarowymi marek dystrybuowanych przez Spółkę w tym okresie rozliczeniowym. Przy czym przez „obrót” w Umowach przyjmuje się najczęściej sumę wartości netto zakupów produktów Spółki dokonanych przez Sklepy Sieci od Dystrybutorów współpracujących ze Spółką w danym okresie rozliczeniowym, dokumentowanych wyłącznie na podstawie faktur VAT. Kalkulacja ta może dodatkowo – w zależności od uzgodnień stron – uwzględniać dodatkowe elementy (mnożniki) jak np. progi realizacji Usług weryfikowane przez Spółkę na podstawie, kontroli wykonania Usług – w oparciu o procedury przewidziane w Umowie (przykładowo – stwierdzenie w trakcie kontroli, iż nie wykonano w danym okresie żadnych Usług skutkuje brakiem wypłaty Partnerowi wynagrodzenia, nawet jeśli obrót towarami oznaczonymi logo/znakiem towarowym marki dystrybuowanej przez Spółkę wystąpił w Sklepach Sieci w danym okresie rozliczeniowym). Niemniej jednak, w wybranych przypadkach wynagrodzenie należne Partnerowi może być ustalone w Umowie kwotowo w odniesieniu do świadczonych Usług.

Ponadto, Umowy zazwyczaj przewidują dodatkowe wynagrodzenie (traktowane jako wynagrodzenie od sukcesu/success fee) dla Partnerów. W szczególności, strony Umów zakładają, że zapewnienie prawidłowego i efektywnego wykonywania Usług w Sklepach (lub zapewnienie przez Partnera efektywnego pośrednictwa, koordynacji i jednolitości wykonania usług określonych Umową w Sklepach Sieci), skutkującego zwiększeniem rezultatów świadczonych Usług określonych Umową w postaci efektywnej promocji znaków towarowych marek dystrybuowanych przez Spółkę przyczyni się do wzrostu obrotów Sieci tymi towarami, co będzie wprost i jednoznacznie przekładać się na wzrost sprzedaży tych towarów przez samą Spółkę (do Dystrybutorów, od których towary te nabywać będą Sklepy Sieci). W rezultacie, Umowy przewidują zapłatę dodatkowego wynagrodzenia (success fee) przez Spółkę na rzecz Partnera z tytułu świadczenia Usług określonych Umową, w przypadku wzrostu obrotu Sieci (np. zgodnie z założonym w Umowie planem zakupów towarów realizowanym przez Sklepy Sieci od Dystrybutorów współpracujących ze Spółką, w podziale na okresy rozliczeniowe).

Wypłata wspomnianego dodatkowego wynagrodzenia z tytułu świadczonych Usług uzależniona jest od spełnienia warunków określonych w Umowie zawartej z Partnerem (np. od osiągnięcia przez Sklepy Sieci w danym okresie rozliczeniowym uzgodnionych założeń, w tym w szczególności planu zakupów). Tym samym, jeśli Partner będzie podejmował uzgodnione działania, ale nie zostaną osiągnięte wspomniane wcześniej dodatkowe cele i warunki, dodatkowe wynagrodzenie nie będzie mu należne. Przy czym Umowy przewidywać mogą specyficzne zasady kalkulacji dodatkowego wynagrodzenia (success fee) – w zależności od założonego przez Spółkę celu biznesowego (np. ogólny wzrost sprzedaży wszystkich towarów Spółki, promocja tzw. marek specjalnych, zapewnienie wzrostu sprzedaży w odniesieniu do pełnego asortymentu towarów itp.) oraz związanego z nim planu zakupowego.

Wynagrodzenie dodatkowe (success fee) z tytułu Usług świadczonych przez Partnera na rzecz Spółki zazwyczaj wypłacane jest po zakończeniu uzgodnionego okresu rozliczeniowego na podstawie faktury VAT wystawionej przez Partnera. Przy czym w zakresie success fee faktury będą wystawianie przez Partnera (i) wraz z podstawowym wynagrodzeniem z tytułu świadczonych Usług lub (ii) odrębnie – jako dwie odrębne faktury (jedna dotycząca wynagrodzenia podstawowego, natomiast druga w zakresie success fee).

Wskazane rozliczenia uwzględniają przyjęte przez Spółkę założenie, że osiągnięcie przez Sklepy Sieci określonego z góry poziomu obrotu (tj. zakupów produktów Spółki od Dystrybutorów współpracujących ze Spółką) stanowić będzie potwierdzenie zarówno intensywności jak i skuteczności realizowanych przez Partnera na rzecz Spółki Usług. Wobec czego, dodatkowe wynagrodzenie będzie należne jedynie wówczas, gdy Usługi te okażą się efektywne i pozwolą osiągnąć zakładany przez Spółkę cel, np. poziom obrotu realizowanego przez Sklepy Sieci.

2. Współpraca z gastronomami oraz podmiotami obsługującymi imprezy

Niezależnie od wskazanego powyżej modelu, Spółka współpracuje również w ramach prowadzonej działalności z podmiotami, które:

prowadzą lokale gastronomiczne, np. restauracje, puby, bary, ogródki piwne itp.,
prowadzą obsługę gastronomiczną imprez wskazanych przez Spółkę lub zdobytych samodzielnie przez te podmioty,

(dalej łącznie: „Partnerzy Gastronomiczni”).

Partnerzy Gastronomiczni dokonują we własnym imieniu sprzedaży produktów Spółki nabytych od Spółki (za pośrednictwem dystrybutorów) – w prowadzonych przez siebie lokalach oraz w ramach obsługiwanych przez siebie imprez.

Spółka zawiera z tymi podmiotami umowy (dalej: „Umowy o współpracy”), w ramach których Partnerzy Gastronomiczni zobowiązują się do świadczenia usług promocyjnych na rzecz Spółki dotyczących produktów Spółki, zgodnie z dobrze pojętym interesem Spółki, tzn. w sposób który przyczyni się do wzrostu sprzedaży oraz ugruntowania wysokiej pozycji rynkowej oraz pozytywnego wrażenia o Spółce i jej produktach (dalej: „Usługi promocyjne”). Działania Partnerów Gastronomicznych mogą mieć w praktyce różny zakres, np. w zależności od specyfiki lokalu gastronomicznego lub np. rodzaju i specyfiki imprezy, w ramach której Partnerzy Gastronomiczni prowadzą obsługę realizując sprzedaż produktów Spółki. W każdym jednak przypadku działania te mają na celu zapewnienie odpowiednich usług na rzecz Spółki, w postaci odpowiedniej promocji Spółki i jej produktów/znaków towarowych, w celu maksymalizacji sprzedaży produktów Spółki przez Partnerów Gastronomicznych, a tym samym maksymalizacji sprzedaży tych produktów między Spółką a Partnerami Gastronomicznymi (zazwyczaj za pośrednictwem dystrybutorów).

Z tytułu świadczonych Usług promocyjnych Partnerzy Gastronomiczni otrzymują od Spółki wynagrodzenie określone w Umowach o współpracy. Wynagrodzenie to może być, określone kwotowo lub w innych formach (np. jako % od realizowanej sprzedaży produktów Spółki w lokalu gastronomicznym lub w trakcie imprezy obsługiwanej przez Partnerów Gastronomicznych).

Dodatkowo, Umowy o współpracy mogą przewidywać wypłatę wynagrodzenia dodatkowego (tzw. wynagrodzenia od sukcesu/success fee) w przypadku, gdy w efekcie świadczenia Usług promocyjnych realizowanych przez Partnerów Gastronomicznych sprzedaż produktów Spółki w lokalach gastronomicznych lub w trakcie imprez przekroczy w danym okresie założone przez Spółkę poziomy. Umowy mogą również przewidywać wynagrodzenie dodatkowe w formie premii za jakość za wykonywanie obowiązków umownych w sposób należyty w zakresie wskaźników/kryteriów wskazanych w umowie.

Zatem podobnie jak w przypadku współpracy Spółki z Sieciami i Partnerami, wypłata wspomnianego dodatkowego wynagrodzenia z tytułu świadczonych Usług promocyjnych uzależniona jest od spełnienia warunków określonych w Umowie o współpracy zawartej z Partnerem Gastronomicznym (np. od osiągnięcia w danym okresie rozliczeniowym uzgodnionych założeń odnośnie poziomu sprzedaży produktów Spółki w danym lokalu gastronomicznym lub w trakcie danej imprezy). Tym samym, jeśli Partner Gastronomiczny będzie podejmował uzgodnione działania, ale nie zostaną osiągnięte wspomniane wcześniej dodatkowe cele/warunki, dodatkowe wynagrodzenie nie będzie mu należne. Przy czym Umowy o współpracy przewidywać mogą specyficzne zasady kalkulacji dodatkowego wynagrodzenia (success fee) – w zależności od założonego przez Spółkę celu biznesowego.

Wynagrodzenie dodatkowe (success fee) z tytułu Usług promocyjnych świadczonych przez Partnera Gastronomicznego na rzecz Spółki zazwyczaj wypłacane jest po zakończeniu uzgodnionego okresu rozliczeniowego lub po zakończeniu imprezy, której dotyczą świadczone usługi, na podstawie faktury VAT wystawionej przez Partnera Gastronomicznego. Przy czym w zakresie success fee faktury będą wystawianie przez Partnera Gastronomicznego (i) wraz z podstawowym wynagrodzeniem z tytułu świadczonych Usług promocyjnych lub (ii) odrębnie – jako dwie odrębne faktury (jedna dotycząca wynagrodzenia podstawowego, natomiast druga w zakresie success fee). Wskazane rozliczenia uwzględniają przyjęte przez Spółkę założenie, że osiągnięcie przez Partnerów Gastronomicznych określonego z góry poziomu sprzedaży na rzecz gości prowadzonych przez nich lokali lub uczestników obsługiwanych przez nich imprez, stanowić będzie potwierdzenie zarówno intensywności jak i skuteczności realizowanych przez Partnera Gastronomicznego na rzecz Spółki Usług promocyjnych. Wobec czego, dodatkowe wynagrodzenie będzie należne jedynie wówczas, gdy usługi te okażą się efektywne i pozwolą osiągnąć zakładany przez Spółkę cel, np. poziom sprzedaży produktów Spółki.

Niniejszym Spółka oświadcza, że w dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie jest prowadzone postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz kontrola celno-skarbowa w zakresie podatku od towarów i usług. Spółka jednocześnie oświadcza, iż w dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prowadzona jest kontrola przez Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej opis sprawy Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania dotyczące współpracy z Sieciami i Partnerami:

Czy kwoty należne Partnerowi w zakresie wskazanego dodatkowego wynagrodzenia/success fee stanowią wynagrodzenie Partnera z tytułu świadczenia Usług i powinny analogicznie jak w przypadku wynagrodzenia zasadniczego podlegać opodatkowaniu VAT – zarówno w przypadku:
1. świadczenia Usług na rzecz Spółki przez Partnera w Sklepach własnych działających w ramach Sieci,
2. zapewnienia przez Partnera wykonania Usług na rzecz Spółki w Sklepach Sieci prowadzonych przez Podmioty powiązane (tj. Sklepach innych niż własne),
3. lub połączenia obu wariantów, tj. świadczenia Usług przez Partnera w Sklepach własnych działających w ramach Sieci oraz jednocześnie zapewnienie przez Partnera wykonania Usług w Sklepach Sieci prowadzonych przez Podmioty powiązane?
Czy w efekcie Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących dodatkowe wynagrodzenie/success fee wystawionych przez Partnera w przypadkach, o których mowa w pytaniu 1 powyżej (również w przypadku kiedy dodatkowe wynagrodzenie będzie dokumentowane odrębną fakturą)?

Jednocześnie Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania dotyczące współpracy z Partnerami Gastronomicznymi:
Czy kwoty należne Partnerom Gastronomicznym w zakresie wskazanego dodatkowego wynagrodzenia/success fee stanowią wynagrodzenie Partnera Gastronomicznego z tytułu świadczenia Usług promocyjnych i powinny analogicznie jak w przypadku wynagrodzenia zasadniczego podlegać opodatkowaniu VAT?
Czy w efekcie Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących dodatkowe wynagrodzenie/success fee wystawionych przez Partnerów Gastronomicznych w przypadkach, o których mowa w pytaniu 3 powyżej (również w przypadku kiedy dodatkowe wynagrodzenie będzie dokumentowane odrębną fakturą)?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli chodzi o współpracę Spółki z Partnerami i Sieciami, kwoty należne Partnerom w zakresie wskazanego dodatkowego wynagrodzenia/success fee stanowią wynagrodzenie Partnerów z tytułu świadczenia Usług i powinny analogicznie jak w przypadku wynagrodzenia zasadniczego podlegać opodatkowaniu VAT – zarówno w przypadku:

świadczenia Usług na rzecz Spółki przez Partnera w Sklepach własnych działających w ramach Sieci,
zapewnienia przez Partnera wykonania Usług na rzecz Spółki w Sklepach Sieci prowadzonych przez Podmioty powiązane (tj. Sklepach innych niż własne),
lub połączenia obu wariantów, tj. świadczenia Usług przez Partnera w Sklepach własnych działających w ramach Sieci oraz jednocześnie zapewnienie przez Partnera wykonania Usług w Sklepach Sieci prowadzonych przez Podmioty powiązane.

W efekcie, zdaniem Spółki, będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących dodatkowe wynagrodzenie/success fee wystawionych przez Partnerów w przypadkach, o których mowa w pytaniu 1 powyżej (również w przypadku kiedy dodatkowe wynagrodzenie będzie dokumentowane odrębną fakturą wystawioną przez Partnera).

Jednocześnie jeśli chodzi o współpracę z Partnerami Gastronomicznymi, zdaniem Spółki, kwoty należne Partnerom Gastronomicznym w zakresie wskazanego dodatkowego wynagrodzenia/success fee stanowią wynagrodzenie Partnera Gastronomicznego z tytułu świadczenia Usług promocyjnych i powinny analogicznie jak w przypadku wynagrodzenia zasadniczego podlegać opodatkowaniu VAT.

W efekcie, zdaniem Spółki, będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących dodatkowe wynagrodzenie/success fee wystawionych przez Partnerów Gastronomicznych w przypadkach, o których mowa w pytaniu 3 powyżej (również w przypadku kiedy dodatkowe wynagrodzenie będzie dokumentowane odrębną fakturą).

Poniżej Spółka przedstawia argumentację uzasadniającą jej stanowisko.

Stanowisko w zakresie dotyczącym pytania nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania VAT transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o VAT. Niemniej jednak, muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu VAT.

Powyższe stanowisko potwierdzają także organy podatkowe (np. w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 sierpnia 2014 r. znak: IPPP1/443-607/14-2/MP oraz z dnia 7 sierpnia 2013 r. znak: IPPP1/443-595/13-3/MP).

Pojęcie odpłatnego świadczenia usług na gruncie regulacji dotyczących podatku VAT było wielokrotnie przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”). Posiłkując się wskazówkami zawartymi w orzeczeniach TSUE (m.in. C-154/80 Cooperatieve Aardappelenbewaarplaats GA; C-89/81 Hong Kong Trade Development Council; C-102/86 Apple and Pear Development Council; C-16/93 R. J. Tolsma; C-215/94 Jurgen Mohr; C-276/97, C-358/97 i 408/97 Komisja Europejska vs. Francja, Irlandia, Holandia; C-174/00 Kennemer Golf Country Club; C-210/04 FCE Bank plc; C-277/05 Société thermale d’Eugénie-les-Bains) można sformułować ogólne stanowisko, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być relacje, w których:

istnieje jakiś związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Biorąc pod uwagę specyfikę działań podejmowanych przez Partnera, korzyści oczekiwane przez Spółkę w efekcie tych działań Partnera dla prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, jak również przyjęte zasady rozliczeń, zdaniem Spółki, zachodzą wszystkie przesłanki istotne z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT oraz praktyki TSUE, aby uznać, iż dodatkowe wynagrodzenie (success fee) należne Partnerowi w związku z wykonywaniem Usługi stanowić będzie wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym wystąpi bowiem odpłatne świadczenie, którego bezpośrednim konsumentem jest Spółka (jest ona odbiorcą świadczenia, z którego odniesie bezpośrednią korzyść). Wykonywane przez Partnera działania realizowane na podstawie Umów prowadzić mają bowiem do osiągnięcia określonych celów Spółki jakimi są:

kształtowanie pozytywnego wizerunku Spółki na rynku polskim,
zwiększenie rozpoznawalności Spółki, jej znaków towarowych oraz marek przez nią sprzedawanych na rynku polskim,
kształtowanie wśród konsumentów/potencjalnych konsumentów towarów sprzedawanych przez Spółkę pozytywnych skojarzeń związanych z markami towarów,
a przez to:
realizację założonych planów zakupowych przez Sklepy Sieci mającą bezpośredni wpływ na zwiększenie sprzedaży produktów Spółki oraz wzrost ilości i udziału towarów sprzedawanych przez Spółkę na rynku polskim.

Tym samym, w przedmiotowej sprawie dodatkowe wynagrodzenie (success fee) wypłacane Partnerom będzie ściśle powiązane z określonym zachowaniem Partnera działającego jako organizator sprzedaży w Sklepach Sieci, bowiem wypłata dodatkowego wynagrodzenia nastąpi tylko pod warunkiem zaistnienia przewidzianych w Umowie okoliczności, tzn. pod warunkiem, że świadczone przez Partnera Usługi okażą sie na tyle skuteczne i efektywne, iż spowodują osiągnięcie założonych celów Spółki, np. założonego planu zakupów realizowanych przez Sklepy Sieci od Dystrybutorów współpracujących ze Spółką, co skutkować będzie wprost zwiększeniem przychodów Spółki.

W tym miejscu Spółka chciałaby wskazać, że to strony dokonujące czynności cywilnoprawnych określają w zawieranych przez siebie umowach wartość – cenę, za którą dokonują transakcji. Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. z dnia 9 lutego 2017 r., Dz. U. z 2017 r., poz. 459) strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Oznacza to, iż strony mogą także swobodnie umówić się, w kwestiach dotyczących wynagrodzenia za realizację warunków umowy.

Tym samym, nie istnieją prawne przeciwwskazania by również w zakresie Usług świadczonych przez Organizatora Sprzedaży na rzecz Spółki ustalić wynagrodzenie jako wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatkowe wynagrodzenie, które jednak należne będzie Partnerowi dopiero po spełnieniu ściśle określonych warunków wskazujących na wysoką skuteczność i efektywność świadczonych przez Partnera Usług.

Mając na uwadze powyższe, Spółka chciałaby wskazać, że podejście, zgodnie z którym wynagrodzenie danego podmiotu w części uzależnione od niejako efektywności prowadzonych działań marketingowych i promocyjnych, mierzonej osiągnięciem określonego poziomu sprzedaży stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, akceptowane jest również przez organy podatkowe, co zostało potwierdzone m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych:

dnia 16 września 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-749/14-3/AP,
dnia 13 grudnia 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPP4/443-676/13-4/BM,
dnia 19 listopada 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP1/443-825/12/LSz.

Pogląd ten znajduje swoje uzasadnienie również w interpretacji indywidualnej z dnia 10 kwietnia 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP1/443-60/08/AZ, w której wnioskodawca wskazał, że do prowadzenia wszelkich spraw związanych z reklamą spółki i oferowanych towarów zatrudnił wyspecjalizowaną agencję reklamową, której w przypadku przekroczenia planu marketingowego przychodów (opracowanego do oceny skuteczności reklamy) przysługuje dodatkowe wynagrodzenie określone mianem „success fee”. Organ podatkowy stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie wypłacone agencji reklamowej dodatkowe wynagrodzenie jest ściśle powiązane z określonym zachowaniem partnerów, bowiem wypłata tego wynagrodzenia następuje tylko pod warunkiem zaistnienia przewidzianych w umowie okoliczności tzn. pod warunkiem że działania reklamowe agencji okażą się na tyle skuteczne, iż spowodują przekroczenie planu marketingowego przychodów. Tym samym to dodatkowe wynagrodzenie jest czynnikiem motywującym agencję reklamową do podejmowania czynności reklamowych przewidzianych umową w taki sposób, aby reklama okazała się jak najbardziej skuteczna. Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym. Dodatkowe wynagrodzenie jest bowiem w tym przypadku wypłacone za takie działania agencji reklamowej, które skutkuje zwiększeniem przychodów Wnioskodawcy. Określone umową o współpracy zachowanie się agencji reklamowej w stosunku do Wnioskodawcy poprzez prowadzenie działań promocyjnych w celu wsparcia procesu dystrybucji i sprzedaży produktów Wnioskodawcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Reasumując należy stwierdzić, że wyżej opisane działania Partnera obejmujące jak najefektywniejsze prowadzenie działań promocyjnych i marketingowych w celu promocji znaków towarowych Spółki, a w rezultacie wsparcie procesu sprzedaży i tym samym zwiększenia wolumenu sprzedaży towarów Spółki poprzez Dystrybutorów do Sklepów Sieci, stanowią świadczenie usług za wynagrodzeniem, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Stąd w ocenie Spółki, zarówno wynagrodzenie zasadnicze, jak i dodatkowe wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę Organizatorom Sprzedaży stanowią wynagrodzenie z tytułu świadczonej usługi podlegającej opodatkowaniu VAT.

Stanowisko w zakresie dotyczącym pytania nr 3

Zdaniem Spółki, stanowisko Spółki i argumenty wskazanie w zakresie dotyczącym pytania nr 1 znajdą analogiczne zastosowanie w przypadku pytania nr 3 dotyczącego współpracy Spółki z Partnerami Gastronomicznymi w zakresie świadczenia Usług promocyjnych.

W efekcie, opisane działania Partnerów Gastronomicznych obejmujące jak najefektywniejsze prowadzenie działań promocyjnych, a w rezultacie wsparcie procesu sprzedaży i tym samym zwiększenia wolumenu sprzedaży towarów Spółki do Partnerów Gastronomicznych, stanowią świadczenie usług za wynagrodzeniem, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Stąd w ocenie Spółki, zarówno wynagrodzenie zasadnicze, jak i dodatkowe wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę Partnerom Gastronomicznym w zakresie Usług promocyjnych stanowią wynagrodzenie z tytułu świadczonej usługi podlegającej opodatkowaniu VAT.

Stanowisko w zakresie dotyczącym pytania nr 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Należy zauważyć, że ustawodawca zastrzegł prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez podatnika zarówno tzw. przesłanek pozytywnych (m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny dostawcy wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Jak Spółka wykazała powyżej, w jej ocenie w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym ma miejsce odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT podlegających opodatkowaniu VAT, za które Spółka uiszcza stosowne wynagrodzenie, w tym dodatkowe wynagrodzenie uzależnione od efektów podejmowanych przez Organizatorów Sprzedaży działań marketingowych. Nie powinno zatem ulegać wątpliwości, że Usługi świadczone Spółce przez Partnerów, za które wypłacane jest dodatkowe wynagrodzenie/success fee powinny być dokumentowane fakturami VAT, zgodnie z art. 106b ustawy o VAT. Przy czym wynagrodzenie to może być zdaniem Spółki dokumentowane fakturą odrębną od faktury dokumentującej zasadnicze wynagrodzenie z tytułu świadczonych Usług. Stanowi bowiem samodzielny tytuł do rozliczenia między Spółką a Partnerem.

Jednocześnie Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na przedmiotowych fakturach wystawianych przez Partnerów na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ustawy o VAT, biorąc pod uwagę, iż działania Partnerów, za które wypłacane będzie tzw. success fee będą miały związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i realizowaną sprzedażą towarów, opodatkowaną podatkiem VAT.

Wskazać bowiem należy, że zgodnie z wypracowaną praktyką organów podatkowych oraz orzecznictwem sądów wskazany powyżej związek zakupów z działalnością gospodarcza może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi VAT wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarcza, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Jak wskazała Spółka w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Usługi świadczone przez Partnerów będą miały związek z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi VAT. Zaangażowanie Partnerów a tym samym poszczególnych Sklepów Sieci w realizację działań promocyjnych i marketingowych adresowanych do finalnych konsumentów będzie miało bowiem na celu promowanie znaków towarowych a tym samych towarów oferowanych przez Spółkę, co w efekcie wpływać będzie na zwiększenie wolumenu ich sprzedaży przez Spółkę. Tym samym nabywane od Partnerów Usługi dają w szczególności realną szansę na zwiększenie sprzedaży towarów Spółki. W związku zaś z tym, że wypłata dodatkowego wynagrodzenia („success fee”) będzie uzależniona od efektów działań promocyjnych podjętych przez Partnerów, doprowadzi to z pewnością, jako czynnik motywujący, do intensyfikacji podejmowanych przez Partnerów działań w celu promocji znaków towarowych Spółki zgodnie z przyjętymi założeniami i celami biznesowymi Spółki, czyli w efekcie do zwiększenia obrotów Spółki – sprzedaży stanowiącej czynności opodatkowane w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Powyższe, w ocenie Spółki, dowodzi, że w myśl art. 86 ustawy o VAT Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących dodatkowe wynagrodzenie/success fee wystawionych przez Partnera w przypadkach, o których mowa w pytaniu 1 powyżej (również w przypadku kiedy dodatkowe wynagrodzenie będzie dokumentowane odrębną fakturą).

Takie samo podejście, w stosunku do możliwości obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wynagrodzenie uzależnione w części lub w całości od efektów działań promocyjno-marketingowych wspierających sprzedaż, zaprezentowano m.in. w:

interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 31 lipca 2014 r., sygn. IBPP1/443-439/14/LSz,
interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 16 września 2014 r., sygn. IPPP1/443-749/14-3/AP,
interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 19 listopada 2012 r., sygn. IBPP1/443-825/12/LSz.

Warto dodać, że kwestia dodatkowego wynagrodzenia za świadczone usługi, niejako warunkowego, tzn. należnego w sytuacji ziszczenia się pewnych umownych okoliczności, była przedmiotem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 15 września 2015 r. o sygn. akt I SA/Łd 829/15, w którym stanowisko podatnika w zakresie istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury za dodatkowe wynagrodzenie pełnomocnika świadczącego usługi prawne (gdzie wynagrodzenie obejmowało kwotę główną oraz wynagrodzenie od sukcesu) uznano za prawidłowe. Argumentacja użyta przez Sąd wskazywała na wyraźny związek zakupu usług prawniczych z czynnościami opodatkowanymi występujący poprzez ich wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa. Przy czym Sąd podkreślił, że pozbawiona znaczenia jest okoliczność, którą niezasadnie akcentował organ interpretacyjny, że spór dotyczył tzw. dodatkowego wynagrodzenia profesjonalnego prawnika (za efekt), przy którym, w ocenie organu, nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, między wynagrodzeniem pełnomocnika a powstaniem obrotu u podatnika. Wobec czego, w opinii Sądu – uznać należało, że podatek naliczony, wynikający z dodatkowego wynagrodzenia, wypłacanego na warunkach uzgodnionych przez obie strony umowy pełnomocnictwa stanowi element zakupionej usługi prawniczej i podlega odliczeniu w trybie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Możliwość odliczenia podatku zawartego na fakturach wystawionych w odniesieniu do wynagrodzenia za efekt, czyli tzw. „success fee” potwierdzają też m.in. następujące interpretacje indywidualne:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 października 2016 r., sygn. IBPP2/4512-534/16-2/JJ (wynagrodzenie za sukces przy świadczeniu usług prawnych),
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. IPTPP1/443-151/12-5/15/S/MW (wynagrodzenie za sukces przy świadczeniu usług prawnych – interpretacja wydana w sprawie, której dotyczył wskazany powyżej wyrok WSA w Łodzi),
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 grudnia 2011 r., sygn. IPPP1/443-1509/11-2/EK (wynagrodzenie za sukces przy świadczeniu usług doradczych, konsultacyjnych i szkoleniowych).

W związku z powyższym, skoro wynagrodzenie należne Partnerom – zarówno podstawowe jak i dodatkowe – stanowi wynagrodzenie za Usługi świadczone na rzecz Spółki będące usługami w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i związane z działalnością opodatkowaną Spółki, to faktury otrzymywane od Partnerów za świadczone przez nich Usługi stanowią podstawę do odliczenia naliczonego VAT przez Spółkę, nawet jeśli wynagrodzenie będące tzw. „success fee” dokumentowane byłoby oddzielną fakturą.

Stanowisko w zakresie dotyczącym pytania nr 4

Zdaniem Spółki, stanowisko Spółki i argumenty wskazanie w zakresie dotyczącym pytania nr 2 znajdą analogiczne zastosowanie w przypadku pytania nr 4 dotyczącego współpracy Spółki z Partnerami Gastronomicznymi w zakresie świadczenia Usług promocyjnych.

Skoro zatem wynagrodzenie należne Partnerom Gastronomicznym – zarówno podstawowe jak i dodatkowe – stanowi wynagrodzenie za Usługi promocyjne świadczone na rzecz Spółki będące usługami w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i związane z działalnością opodatkowaną Spółki, to faktury otrzymywane od Partnerów Gastronomicznych za świadczone przez nich Usługi promocyjne stanowią podstawę do odliczenia naliczonego VAT przez Spółkę, nawet jeśli wynagrodzenie będące tzw. „success fee” dokumentowane byłoby oddzielną fakturą.

W świetle powyższego Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego co do zasady wydawane są w indywidualnych sprawach zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, tutejszy organ pragnie wyjaśnić, że powołany wyrok jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża. Zatem wskazany we wniosku wyrok nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Tutejszy organ informuje ponadto, że aktualnie obowiązujący publikator ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny to: Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin