Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.329.2017.1.ZK
z 15 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 listopada 2017 r. (data wpływu 16 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (zwana dalej: „Spółką”), zawarł z polskim kontrahentem z branży IT (dostawca usługi zwany dalej: „Spółką IT”) umowę na wdrożenie w Spółce zintegrowanego systemu ERP SAP. Spółka nie nabyła licencji ww. programu, jednak korzysta z licencji udostępnianej przed jednostkę powiązaną, za coroczną opłatą. W związku z wdrożeniem w Spółce systemu SAP przez Spółkę IT, Spółka poniosła koszty, m.in. dostosowania funkcjonalności systemu do polskich regulacji prawnych oraz organizacyjnych, dokonania odpowiednich testów sytemu przez pracowników Spółki IT oraz dokonania odpowiedniej konfiguracji. Przedmiotem umowy jest również szkolenie pracowników Spółki z zasad działania SAP oraz przygotowania odpowiednich instrukcji użytkowania systemu SAP w języku polskim.

Wynagrodzenie za wdrożenie systemu ERP SAP zostało ustalone ryczałtowo. Spółka użytkuje system ERP SAP wyłącznie do własnych celów prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki poniesione na nabycie usługi wdrożenia systemu ERP SAP, Spółka powinna zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów - jako koszty pośrednie, w oparciu o art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w dacie ich poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisanym stanie faktycznym wydatki związane z realizacją umowy o wdrożenie systemu ERP SAP są kosztami uzyskania przychodów innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie) i powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, zgodnie z regulacjami art. 15 ust. 4d i 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), w momencie ich poniesienia.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z powyższej regulacji wynika, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Zatem kosztem uzyskania przychodów będzie koszt, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. został pokryty z jego zasobów majątkowych,
• charakter wydatku jest definitywny, tj. wydatek nie został podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócony,
• wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą i poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• wydatek jest w odpowiedni sposób udokumentowany,
• wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W opinii Wnioskodawcy, nowoczesny system informatyczny ERP SAP w sposób znaczący usprawni bieżące i długoterminowe zarządzanie Spółką, umożliwiając m.in. lepsze wykorzystywanie zasobów firmy, efektywniejsze planowanie, sprawniejsze i dokładniejsze raportowanie. Wobec powyższego w opinii Wnioskodawcy, wszystkie warunki uznania wydatków związanych z umową o wdrożenie systemu ERP SAP za koszty uzyskania przychodów zostały spełnione, ponieważ są one w całości i definitywnie poniesione przez Spółkę, są ekonomicznie uzasadnione i ściśle wiążą się z działalnością Spółki, mając na celu osiągnięcie i zachowanie źródła przychodów Spółki, jak również zostały odpowiednio udokumentowane oraz nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Ponieważ Spółka nie nabyła licencji na wymieniony program komputerowy, a poniosła jedynie wydatki na dostosowanie, konfigurację i wdrożenie systemu, jak również przeszkolenie użytkowników, kosztów tych nie można zakwalifikować jako wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji w oparciu o art. 16b ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z przywołanym art. 16b ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
   
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
   
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
   
5. licencje,
   
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
   
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
   

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
  
  

Spółka nie zawarła umowy, która stanowi o udzieleniu licencji bądź sublicencji, a zgodnie z zasadami prawa autorskiego do udzielenia sublicencji konieczne jest zawarcie umowy. Ponadto w ocenie Wnioskodawcy, nie dochodzi w opisanej sytuacji do udzielenia "dorozumianej" licencji, zgodnie z art. 65 ustawy prawo autorskie, ponieważ takiej może udzielić tylko właściciel prawa autorskiego, a nie licencjobiorca, jakim jest spółka z grupy.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, który wymienia kategorie wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Dlatego Spółka zakwalifikowała wydatki związane z wdrożeniem systemu ERP SAP do kosztów pośrednich, do których mają zastosowanie przepisy art. 15 ust. 4d oraz 4e ustawy o CIT.

W celu ustalenia momentu zaliczenia ponoszonych wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, ważne jest rozpoznanie rodzaju powiązania kosztów z przychodami. Opierając się na kryterium stopnia tego powiązania, koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
  
  

Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ponoszenie tych wydatków warunkuje uzyskanie przychodu. Kosztami takimi są więc w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika, wynikające z konieczności wywiązywania się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, czy warunkujące prowadzenie tej działalności. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami.

Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów. Ustalenie czy dany wydatek ma bezpośredni, czy pośredni związek z uzyskiwanymi przychodami ma podstawowe znaczenie dla rozstrzygnięcia momentu ujęcia kosztów uzyskania przychodu. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki poniesione w związku z umową o wdrożenie systemu ERP SAP stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, których nie można powiązać z konkretnym przychodem.

Zasady potrącalności kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie) są określone w przepisach art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o CIT.

Według art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jednocześnie w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż na przestrzeni ostatnich lat ukształtowała się jednolita linia interpretacyjna prezentowana przez organy podatkowe, zgodnie z którą wydatki poniesione w związku z umową o wdrożenie systemu ERP SAP bez nabycia licencji stanowią jednorazowe koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia, inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, których nie można powiązać z konkretnym przychodem.

Stanowisko takie potwierdzają liczne interpretacje indywidualne, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 20 lutego 2015 r., Znak: ILPB4/423-561/14-2/DS dotyczącej zbliżonego do opisywanego stanu faktycznego potwierdził, iż: wszystkie poniesione przez Spółkę Koszty Wdrożeniowe, związane z wdrożeniem systemu SAP, należy uznać za tzw. koszty pośrednie i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki w dacie ich poniesienia (w dniu ujęcia poszczególnych faktur za usługi obce w księgach rachunkowych Wnioskodawcy).

Analogiczne stanowisko zaprezentował także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 9 marca 2016 r., Znak: IBPB-1-3/4510-744/15/PC w zbliżonym stanie faktycznym do opisanego w niniejszym wniosku wskazał, że: (...) wydatki na wdrożenie systemu informatycznego stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop. Wydatki te stanowią koszty pośrednie, potrącane w dacie poniesienia (...).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również m.in. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 stycznia 2014 r., Znak: IPTPB3/423-413/13-2/IR, jak również w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 stycznia 2013 r., Znak: IPPB5/423-1219/12-3/MK.

Wnioskodawca podkreśla, że nie nabył licencji na system ERP SAP, a jedynie korzysta z licencji udostępnianej przed jednostkę powiązaną, za coroczną opłatą. Spółka poniosła wydatki na koszty wynikające z realizacji umowy o wdrożenie zintegrowanego systemu ERP SAP.

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki na wdrożenie ww. systemu informatycznego nie będą stanowić wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji podatkowej. Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki te należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT jednorazowo, w dacie poniesienia zgodnie z przepisami art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.

Równocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w wydanej w zbliżonym stanie faktycznym interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 8 maja 2013 r., Znak: ILPB4/423-37/13-4/MC, w której organ wskazał, że: (...) wydatki poniesione z tytułu wdrożenia systemu, w tym głównie koszty usług obcych, wykonanych przez wyspecjalizowaną firmę polegających m.in. na instalacji systemu, wdrożeniu, przystosowaniu do potrzeb Spółki, przeniesieniu danych i testowaniu, na który Spółka nie zakupi licencji ani nie nabędzie żadnych innych praw własności i będzie użytkowała ww. system na podstawie umowy najmu, Spółka może - w myśl art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.