2018.08.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.349.2018.1.AKO
z 13 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 6 czerwca 2018 r. (data wpływu 12 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania transakcji sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania transakcji sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
X. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
Y. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Głównym przedmiotem działalności spółki Y. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Działalność Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej, składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: 31/10 i 31/11, o łącznym obszarze 2,2489 ha. Na działce 31/10, oznaczonej w rejestrze gruntów jako „BI inne tereny zabudowane” (dalej: „Grunt”), został wzniesiony budynek centrum handlowego (dalej: „Budynek”) wraz ze związaną z nim infrastrukturą, służącą do jego eksploatacji w tym m.in. miejscami parkingowymi oraz wiatą śmietnikową (dalej: „Centrum Handlowe”). Działka 31/11 oznaczona została w rejestrze gruntów jako „BP – zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy” (dalej: „Pozostały Grunt”) przylega do Gruntu i została przeznaczona na potrzeby przyszłej rozbudowy Centrum Handlowego.

Aktualnie Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą wynajem powierzchni w Centrum Handlowym na rzecz podmiotów trzecich.

Spółka planuje sprzedaż zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym na rzecz X. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Kupujący”). Kupujący jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce. Spółka i Kupujący w dalszej części wniosku będą zwani łącznie „Zainteresowanymi”.

W dniu 7 maja 2018 r. Zainteresowani zawarli przedwstępną warunkową umowę sprzedaży przedsiębiorstwa (dalej: „Umowa Przedwstępna”). Zgodnie z Umową Przedwstępną, po ziszczeniu się warunków w niej przewidzianych, Spółka zobowiązała się zawrzeć z Kupującym umowę przyrzeczoną sprzedaży (dalej: „Umowa Przyrzeczona”), na podstawie której, w stanie wolnym od wszelkich obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich, z wyjątkiem dozwolonych obciążeń, sprzeda Kupującemu za uzgodnioną cenę przedsiębiorstwo Spółki w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego (dalej: „Przedsiębiorstwo”) to jest zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym, będących własnością Spółki, w tym w szczególności:

prawo użytkowania wieczystego Gruntu wraz ze związanym z nim prawem własności Budynku,
prawa i roszczenia Spółki z tytułu umów najmu powierzchni w Budynku (w tym wierzytelności z umów najmu o zapłatę czynszu, opłat eksploatacyjnych i innych należności za okres od dnia przypadającego bezpośrednio po dacie zamknięcia transakcji) oraz prawa i roszczenia Spółki z tytułu zabezpieczeń umów najmu,
prawo własności ruchomości,
prawa Spółki z umów rachunków bankowych oraz wszystkie znajdujące się na nich środki pieniężne,
prawa i roszczenia Spółki z tytułu umów z generalnym wykonawcą budowy Centrum Handlowego i innych umów o roboty budowlane, gwarancji budowlanych i zabezpieczeń gwarancji budowlanych,
prawa autorskie do projektów Centrum Handlowego,
prawa i roszczenia Spółki wynikające z umów operacyjnych (tj. umów o dostawę usług, w tym usług technicznych, sprzątania, wywozu odpadów, ochrony, marketingu oraz mediów do Centrum Handlowego),
dokumentacja Przedsiębiorstwa,
prawa do know-how związanego z prowadzeniem Centrum Handlowego,
tajemnica Przedsiębiorstwa (w tym między innymi nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne Przedsiębiorstwa i inne dotyczące go informacje posiadające wartość gospodarczą),
prawa z licencji upoważniającej do korzystania z nazwy Centrum Handlowego – znaku towarowego słowno-graficznego.

Ponadto, w odniesieniu do umowy z generalnym wykonawcą, nabycie praw autorskich do projektów Centrum Handlowego przez Spółkę (a zatem możliwość ich przeniesienia na Kupującego w ramach Umowy Przyrzeczonej) nastąpi po zapłacie wynagrodzenia generalnego wykonawcy, które na dzień zawarcia Umowy Przedwstępnej nie zostało w całości zapłacone. Ponadto, zgodnie z ugodą pomiędzy generalnym wykonawcą a Spółką, ta ostatnia jako zabezpieczenie roszczeń generalnego wykonawcy dokonała cesji wierzytelności z tytułu czynszu na podstawie jednej z umów najmu powierzchni w Budynku na rzecz generalnego wykonawcy, a cesja ta wygaśnie z chwilą zapłaty całego wynagrodzenia generalnego wykonawcy. W Umowie Przedwstępnej strony postanowiły więc, że jeżeli w dacie zawarcia Umowy Przyrzeczonej wynagrodzenie generalnego wykonawcy nie będzie w całości zapłacone, wówczas w Umowie Przyrzeczonej Spółka przeniesie na Kupującego prawa autorskie do projektów Centrum Handlowego w pełnym zakresie oraz wierzytelności z tytułu czynszu na podstawie wskazanej jednej z umów najmu wraz z prawami z nimi związanymi pod warunkiem zawieszającym, jakim będzie dokonanie zapłaty wynagrodzenia generalnego wykonawcy wynikającego z umowy z generalnym wykonawcą i ugody z nim zawartej.

Wraz z przeniesieniem na Kupującego praw wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, opisanych powyżej, Spółka przeniesie na Kupującego a Kupujący przyjmie przeniesienie następujących zobowiązań („Zobowiązania Przejmowane”):

zobowiązania Spółki z tytułu umów najmu (potwierdzając ich przejście na Kupującego z mocy art. 678 Kodeksu Cywilnego),
wymagalne i bezwarunkowe zobowiązania Spółki z tytułu umów operacyjnych, należne od dnia bezpośrednio przypadającego po dacie zamknięcia transakcji; przy czym Kupujący będzie zobowiązany do zapłaty należności z tytułu umów operacyjnych wyłącznie w zakresie zobowiązań wymagalnych i bezwarunkowych należnych od dnia bezpośrednio przypadającego po podpisaniu Umowy Przyrzeczonej,
zobowiązania Spółki z tytułu zwrotu zabezpieczeń gwarancji budowlanych od dnia bezpośrednio przypadającego po dacie zamknięcia transakcji,
zobowiązania Spółki z tytułu umowy licencji upoważniającej do korzystania z nazwy Centrum Handlowego – znaku towarowego słowno-graficznego, w tym do zapłaty wynagrodzenia.

Przenoszone aktywa i zobowiązania stanowią większość aktywów i zobowiązań Spółki, przy czym Zainteresowani pragną wskazać, iż Spółka jest użytkownikiem wieczystym Pozostałego Gruntu, który nie jest przedmiotem Umowy Przedwstępnej. Strony prowadzą jednak negocjacje w celu zawarcia przedwstępnej warunkowej umowy sprzedaży zobowiązującej do zawarcia umowy sprzedaży na rzecz Kupującego prawa użytkowania wieczystego Pozostałego Gruntu (dalej: „Powiązana Umowa Przedwstępna”), który bezpośrednio przylega do Gruntu, na którym posadowione jest Centrum Handlowe. Sprzedaż przewidziana w Umowie Przedwstępnej oraz sprzedaż wynikająca z Powiązanej Umowy Przedwstępnej, o ile dojdzie do skutku, winny być traktowane jako jedna transakcja mająca na celu nabycie przez Kupującego zarówno Centrum Handlowego jak i Pozostałego Gruntu (działki nr 31/11), który jest przeznaczony pod budowę II etapu Centrum Handlowego (dalej: „II Etap Centrum Handlowego”). Przy czym nabycie przez Kupującego Pozostałego Gruntu pod budowę II Etapu Centrum Handlowego, o ile strony dojdą do porozumienia w zakresie warunków transakcji, zostanie objęte odrębną Powiązaną Umową Przedwstępną, ponieważ jej realizacja będzie uzależniona od zaistnienia dodatkowych zdarzeń niezbędnych w celu zapewnienia opłacalności realizacji II Etapu Centrum Handlowego. Z uwagi na fakt, iż realizacja Powiązanej Umowy Przedwstępnej jest uzależniona od szeregu czynników (w tym na przykład odpowiedniego poziomu komercjalizacji, czy też pozyskania stosownego finansowania przez Kupującego) zawarcie umowy przyrzeczonej w stosunku do Powiązanej Umowy Przedwstępnej może w ogóle nie dojść do skutku, a w takiej sytuacji Kupujący nabędzie wyłącznie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym określonych w Umowie Przedwstępnej (dalej: „I Etap Centrum Handlowego”). W takim wypadku, a więc w sytuacji gdy nie dojdzie do realizacji Powiązanej Umowy Przedwstępnej, Spółka pozostanie użytkownikiem wieczystym Pozostałego Gruntu lub dokona jego zbycia na rzecz podmiotu innego niż Kupujący a ewentualna przyszła realizacja II Etapu Centrum Handlowego nie będzie prowadzona przez Kupującego. W takiej sytuacji Kupujący będzie prowadził działalność gospodarczą polegającą na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym.

Strony Umowy Przedwstępnej postanowiły ponadto, że przeniesieniu na podstawie Umowy Przyrzeczonej nie będą podlegać prawa, roszczenia i zobowiązania wynikające z:

emisji obligacji Spółki,
zobowiązań wynikających z jakiegokolwiek postępowania sądowego lub arbitrażowego wytoczonego przeciwko Spółce lub przez Spółkę przeciwko osobom trzecim, lub toczącego się z udziałem Spółki,
zobowiązań wynikających z jakiegokolwiek postępowania przed jakimkolwiek organem administracji lub sądem administracyjnym, którego Spółka jest stroną,
prawa i zobowiązania z tytułu umowy najmu siedziby Spółki oraz umowy o obsługę księgową Spółki.

Ponadto podkreślić należy, że po zawarciu Umowy Przyrzeczonej, dzięki nabytym składnikom materialnym i niematerialnym związanym z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, Kupujący będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w takim samym charakterze i w takim samym zakresie jak Spółka prowadzi ją obecnie.

Po zbyciu Przedsiębiorstwa Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych dotyczących Centrum Handlowego. Natomiast na podstawie odrębnych ustaleń umownych, Spółka może realizować na rzecz Kupującego lub najemców, określone działania, np. wystawienie i przesłanie faktur korygujących wcześniej wystawione faktury z tytułu czynszu najmu i opłat eksploatacyjnych, przekazanie Kupującemu nadpłaconych przez najemców kwot czynszu najmu, czy też ponoszenie w okresie przejściowym (pomiędzy dniem podpisania Umowy Przyrzeczonej a dniem przeniesienia na Kupującego praw, roszczeń i zobowiązań z umów) opłat z tytułu umów operacyjnych.

Transakcja dokonywana będzie wyłącznie na cele prowadzonej przez Kupującego działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, polegającej na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym.

Nieruchomość będąca przedmiotem transakcji nie została przypisana do działu / oddziału / wydziału w przedsiębiorstwie Spółki. Spółka nie prowadzi również osobnych ksiąg rachunkowych w stosunku do sprzedawanego Centrum Handlowego. Przy czym, podkreślić należy, że na moment transakcji zbycia Przedsiębiorstwa, wynajem powierzchni wchodzących w skład Centrum Handlowego będzie stanowić jedyną działalność Spółki (Spółka poza przychodami z najmu oraz rozliczania kosztów eksploatacyjnych nie będzie uzyskiwać innych przychodów).

Zainteresowani nie są podmiotami powiązanymi zarówno w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej transakcja sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym (zdefiniowana jako I Etap Centrum Handlowego) będzie podlegała przepisom ustawy o VAT?

W opinii Zainteresowanych, opisana powyżej transakcja dotycząca I Etapu Centrum Handlowego, tj. sprzedaż zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym (przedmiot Umowy Przedwstępnej) na gruncie przepisów ustawy o VAT winna zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii. W świetle przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nie podlega opodatkowaniu VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa”. W orzecznictwie sądów administracyjnych oraz doktrynie prawa podatkowego powszechnie przyjmuje się, iż – dla celów podatku VAT – pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55¹ Kodeksu Cywilnego.

W świetle przepisu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

koncesje, licencje i zezwolenia,

patenty i inne prawa własności przemysłowej,

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

tajemnice przedsiębiorstwa,

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że użycie przez ustawodawcę sformułowania „w szczególności” wskazuje, że wyliczenie składników ma jedynie przykładowy charakter. Tym samym, w skład „przedsiębiorstwa” mogą wchodzić również inne, dodatkowe elementy, których nie wskazano w cytowanym przepisie, z drugiej natomiast strony przedsiębiorstwem może być zespół składników majątkowych, który nie obejmuje wszystkich składników wymienionych w przywołanym przepisie Kodeksu Cywilnego.

Ponadto, wskazać należy, iż zarówno w orzecznictwie jak i w doktrynie powszechnie przyjęte jest, że „przedsiębiorstwa” nie stanowi przypadkowy zbiór składników majątku danego podatnika. W celu uznania, że dane składniki majątku tworzą przedsiębiorstwo, niezbędne jest bowiem, aby te składniki tworzyły funkcjonalną całość, służącą prowadzeniu określonej działalności gospodarczej, np. wynajmie powierzchni komercyjnej Centrum Handlowego, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie.

Tym samym, dla uznania, że dany zespół składników majątkowych stanowi „przedsiębiorstwo” kluczowe jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności, istotne jest, aby zespół taki, po nabyciu przez kupującego umożliwiał kontynuowanie działalności gospodarczej prowadzonej przez zbywającego.

Konsekwentnie, w zbywanym zespole składników materialnych i niematerialnych powinny być zachowane funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, aby przekazany zespół składników umożliwiał kontynuowaniu dotychczasowej działalności. Występowanie elementu organizacyjnego oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości, zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy, stanowi wręcz „czynnik konstytuujący” przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym (tak np. w wyroku SN z dnia 25 listopada 2010 r., sygn. akt I CSK 703/09).

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, zauważyć należy, że aktualnie Zainteresowani planują zawrzeć Umowę Przyrzeczoną, która ma obejmować sprzedaż zespołu składników materialnych i niematerialnych wskazanych w powyższym opisie zdarzenia przyszłego a przeznaczonych do prowadzenia przez Spółkę działalności w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Zainteresowanych, przedmiotem planowanej Umowy Przyrzeczonej będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, tworzący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego. Wskazane wyżej składniki materialne i niematerialne związane z prowadzoną dotychczas przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, umożliwią Kupującemu kontynuowanie działalności gospodarczej w takim samym charakterze i w takim samym zakresie jak Spółka. Nadto, Kupujący ma zamiar prowadzenia takiej działalności w oparciu o przenoszony zespół składników materialnych i niematerialnych. Opisane powyżej składniki, które w przyszłości nabędzie Kupujący będą wystarczające do kontynuowania działalności w niezmienionym charakterze.

Dodatkowym potwierdzeniem powyższego może być również okoliczność, iż po przeprowadzeniu transakcji Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych w przedmiotowym Centrum Handlowym, a działalność ta na moment transakcji będzie stanowić jedyny przedmiot działalność operacyjnej Spółki (Spółka poza przychodami z najmu oraz rozliczania kosztów eksploatacyjnych nie będzie uzyskiwać innych przychodów z działalności operacyjnej). Po zawarciu Umowy Przyrzeczonej, Spółka nie będzie posiadała majątku niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym.

Ponadto, w ocenie Zainteresowanych, dla kwalifikacji zbywanego zespołu składników materialnych i niematerialnych jako przedsiębiorstwa nie będzie miało znaczenia, że w odniesieniu do niektórych umów i dokumentów zabezpieczeń, których przeniesienie wymagać będzie zgody odpowiednich podmiotów, przeniesienie tych umów nastąpi po uzyskaniu niezbędnych zgód. Podkreślić należy, że po dokonaniu transakcji, dzięki nabytym składnikom materialnym i niematerialnym Kupujący będzie mógł kontynuować działalność prowadzoną uprzednio przez Spółkę w niezmienionym charakterze. Natomiast wskazane elementy, które nie zostaną przeniesione na Kupującego, zdaniem Zainteresowanych, albo nie są elementami niezbędnymi / kluczowymi do kontynuowania działalności Spółki w zakresie najmu powierzchni w Centrum Handlowym, albo Kupujący będzie mógł zawrzeć nowe umowy tego typu w celu kontynuowania dostaw mediów i usług do Centrum Handlowego. Do tego czasu, jeżeli takie zgody nie zostaną uzyskane przez Spółkę, Spółka rozwiąże umowy, w odniesieniu do których takie wymagane zgody nie zostały udzielone i będzie współpracowała z Kupującym w celu umożliwienia Kupującemu zawarcia nowych umów dotyczących tego samego przedmiotu w taki sposób, aby dostawa mediów i usług do Centrum Handlowego nie została zakłócona.

Dodatkowo, wskazać należy, że zgodnie z art. 55² Kodeksu Cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Tym samym, Kodeks Cywilny dopuszcza możliwość wyłączenia pewnych składników z zakresu transakcji mającej za przedmiot przedsiębiorstwo. Kluczowym jest jedynie, aby przedmiotem transakcji były elementy umożliwiające kontynuację działalności gospodarczej. W konsekwencji, zbywane przez Spółkę składniki majątkowe będą stanowiły zorganizowany zbiór rzeczy, praw i obowiązków, zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu, stanowiący o przedsiębiorstwie w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego.

Mając na uwadze powyższe, na gruncie przepisów ustawy o VAT, opisana w niniejszym wniosku Umowa Przyrzeczona dotycząca sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, w ocenie Zainteresowanych winna zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych w ostatnim czasie interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 stycznia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.697.2017.1.MN), interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 kwietnia 2017 r. (nr 0114-KDIP4.4012.11.2017.1.MK), interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 maja 2017 r. (0111-KDIB3-2.4012.37.2017.1.SR), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 stycznia 2017 r. (sygn. 1462-IPPP3.4512.949.2016.1.RM), czy też Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 czerwca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.215.2017.1.MD).

Należy również zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2012 r. (sygn. I FSK 1223/11) w którym wskazano, że „pojęcia „przedsiębiorstwo” i „zorganizowana część przedsiębiorstwa” zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwalał na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy. NSA wskazał również, że pojęcie „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu”.

Podobne stanowisko zajął również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), uznając m.in. w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita Modes (C-497/01), że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które, łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub cześć przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. TSUE podkreślił, że nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Na okoliczność, iż przekazywane aktywa powinny być wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej, TSUE zwrócił także uwagę w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie Christel Schriever (C-444/10), wskazując że: „Zastosowanie art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy wymaga również, by nabywca miał zamiar prowadzić przekazane przedsiębiorstwo lub jego część, a nie natychmiast zlikwidować działalność i ewentualnie sprzedać zapasy” (podobnie TSUE argumentował w wyroku w sprawie Zita Modes, pkt 44).

Jak wynika z orzecznictwa TSUE w tej mierze, zamiar nabywcy może, a w niektórych przypadkach powinien być brany pod uwagę przy całościowej ocenie okoliczności transakcji, o ile można go ustalić na podstawie obiektywnych wskazówek.

Również w przedmiotowej sprawie zamiarem Kupującego jest prowadzenie dotychczasowej działalności Spółki w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym w oparciu o składniki materialne i niematerialne przenoszone na podstawie planowanej Umowy Przyrzeczonej, które są wystarczające do kontynuowania tejże działalności gospodarczej. W konsekwencji, stanowią one przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego a co za tym idzie sama transakcja winna być uznana za niepodlegającą opodatkowaniu na podstawie ustawy o VAT. Na zamiar Kupującego dalszego prowadzenia nabywanego Przedsiębiorstwa Spółki wskazuje również zobowiązanie Kupującego do niewypowiadania żadnej z umów najmu na podstawie art. 678 § 1 Kodeksu Cywilnego. Zainteresowani wyjaśniają nadto, iż legitymują się interesem prawnym w zakresie zagadnienia podatkowego wskazanego w niniejszym wniosku z uwagi na ewentualne skutki podatkowe w zakresie podatku VAT dla obu stron, o ile transakcja nie zostałaby uznana za niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 2 pkt 22 powołanej ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Użyte przez ustawodawcę w powyższym przepisie pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych, należy posłużyć się definicją określoną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z poźn. zm.). Na mocy art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej – brak któregoś z tych elementów może nie pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. Nie wszystkie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne. Każdorazowo należy więc badać okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. W szczególności, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W art. 55² Kodeksu cywilnego ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednakże nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej. Przeniesione składniki materialne i niematerialne mają umożliwić funkcjonowanie w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo ich zbycia.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Y. Sp. z o.o. (Spółka) jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej, składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: 31/10 i 31/11. Na działce 31/10 (Grunt), został wzniesiony budynek centrum handlowego (Budynek) wraz ze związaną z nim infrastrukturą, służącą do jego eksploatacji w tym m.in. miejscami parkingowymi oraz wiatą śmietnikową (Centrum Handlowe). Działka 31/11 (Pozostały Grunt) przylega do Gruntu i została przeznaczona na potrzeby przyszłej rozbudowy Centrum Handlowego. Aktualnie Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą wynajem powierzchni w Centrum Handlowym na rzecz podmiotów trzecich. Spółka planuje sprzedaż zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzoną działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym na rzecz X. Sp. z o.o. (Kupujący). W maju 2018 r. Zainteresowani (tj. Spółka i Kupujący) zawarli przedwstępną warunkową umowę sprzedaży przedsiębiorstwa (Umowa Przedwstępna), zgodnie z którą, po ziszczeniu się warunków w niej przewidzianych, Spółka zobowiązała się zawrzeć z Kupującym umowę przyrzeczoną sprzedaży (Umowa Przyrzeczona), na podstawie której, w stanie wolnym od wszelkich obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich, z wyjątkiem dozwolonych obciążeń, sprzeda Kupującemu za uzgodnioną cenę przedsiębiorstwo Spółki w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego (Przedsiębiorstwo) to jest zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym, będących własnością Spółki, w tym w szczególności:

prawo użytkowania wieczystego Gruntu wraz ze związanym z nim prawem własności Budynku,

prawa i roszczenia Spółki z tytułu umów najmu powierzchni w Budynku (w tym wierzytelności z umów najmu o zapłatę czynszu, opłat eksploatacyjnych i innych należności za okres od dnia przypadającego bezpośrednio po dacie zamknięcia transakcji) oraz prawa i roszczenia Spółki z tytułu zabezpieczeń umów najmu,

prawo własności ruchomości,

prawa Spółki z umów rachunków bankowych oraz wszystkie znajdujące się na nich środki pieniężne,

prawa i roszczenia Spółki z tytułu umów z generalnym wykonawcą budowy Centrum Handlowego i innych umów o roboty budowlane, gwarancji budowlanych i zabezpieczeń gwarancji budowlanych,

prawa autorskie do projektów Centrum Handlowego,

prawa i roszczenia Spółki wynikające z umów operacyjnych (tj. umów o dostawę usług, w tym usług technicznych, sprzątania, wywozu odpadów, ochrony, marketingu oraz mediów do Centrum Handlowego),

dokumentacja Przedsiębiorstwa,

prawa do know-how związanego z prowadzeniem Centrum Handlowego,

tajemnica Przedsiębiorstwa (w tym między innymi nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne Przedsiębiorstwa i inne dotyczące go informacje posiadające wartość gospodarczą),

prawa z licencji upoważniającej do korzystania z nazwy Centrum Handlowego – znaku towarowego słowno-graficznego.

Przy czym, w odniesieniu do niektórych wskazanych powyżej umów i dokumentów zabezpieczeń, których przeniesienie wymagać będzie zgody odpowiednich podmiotów, przeniesienie tych umów i dokumentów zabezpieczeń nastąpi po uzyskaniu niezbędnych zgód. Jeżeli takie zgody nie zostaną uzyskane przez Spółkę do planowanego dnia zamknięcia transakcji, Zainteresowani będą współpracować ze sobą w celu uzyskania takich zgód lub rozwiązania rzeczonych umów przez Spółkę z jednoczesnym umożliwieniem Kupującemu zawarcia nowych umów dotyczących tego samego przedmiotu w taki sposób, aby funkcjonowanie Przedsiębiorstwa oraz dostawa mediów i usług do Centrum Handlowego nie zostały zakłócone. W odniesieniu do umowy z generalnym wykonawcą, nabycie praw autorskich do projektów Centrum Handlowego przez Spółkę (a zatem możliwość ich przeniesienia na Kupującego w ramach Umowy Przyrzeczonej) nastąpi po zapłacie wynagrodzenia generalnego wykonawcy, które na dzień zawarcia Umowy Przedwstępnej nie zostało w całości zapłacone. W Umowie Przedwstępnej strony postanowiły, że jeżeli w dacie zawarcia Umowy Przyrzeczonej wynagrodzenie generalnego wykonawcy nie będzie w całości zapłacone, wówczas w Umowie Przyrzeczonej Spółka przeniesie na Kupującego prawa autorskie do projektów Centrum Handlowego w pełnym zakresie oraz wierzytelności z tytułu czynszu na podstawie jednej z umów najmu wraz z prawami z nimi związanymi pod warunkiem zawieszającym, jakim będzie dokonanie zapłaty wynagrodzenia generalnego wykonawcy wynikającego z umowy z generalnym wykonawcą i ugody z nim zawartej. Wraz z przeniesieniem na Kupującego ww. praw wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, Spółka przeniesie na Kupującego:

zobowiązania Spółki z tytułu umów najmu (potwierdzając ich przejście na Kupującego z mocy art. 678 Kodeksu Cywilnego),

wymagalne i bezwarunkowe zobowiązania Spółki z tytułu umów operacyjnych, należne od dnia bezpośrednio przypadającego po dacie zamknięcia transakcji; przy czym Kupujący będzie zobowiązany do zapłaty należności z tytułu umów operacyjnych wyłącznie w zakresie zobowiązań wymagalnych i bezwarunkowych należnych od dnia bezpośrednio przypadającego po podpisaniu Umowy Przyrzeczonej,

zobowiązania Spółki z tytułu zwrotu zabezpieczeń gwarancji budowlanych od dnia bezpośrednio przypadającego po dacie zamknięcia transakcji,

zobowiązania Spółki z tytułu umowy licencji upoważniającej do korzystania z nazwy Centrum Handlowego – znaku towarowego słowno-graficznego, w tym do zapłaty wynagrodzenia.

Przenoszone aktywa i zobowiązania stanowią większość aktywów i zobowiązań Spółki, przy czym Zainteresowani wskazują, że Spółka jest użytkownikiem wieczystym Pozostałego Gruntu, który nie jest przedmiotem Umowy Przedwstępnej. Strony prowadzą negocjacje w celu zawarcia przedwstępnej warunkowej umowy sprzedaży zobowiązującej do zawarcia umowy sprzedaży na rzecz Kupującego prawa użytkowania wieczystego Pozostałego Gruntu (Powiązana Umowa Przedwstępna), który bezpośrednio przylega do Gruntu, na którym posadowione jest Centrum Handlowe i który przeznaczony jest pod budowę II Etapu Centrum Handlowego. Z uwagi na fakt, że realizacja Powiązanej Umowy Przedwstępnej jest uzależniona od szeregu czynników (w tym na przykład odpowiedniego poziomu komercjalizacji, czy też pozyskania stosownego finansowania przez Kupującego) zawarcie umowy przyrzeczonej w stosunku do Powiązanej Umowy Przedwstępnej może w ogóle nie dojść do skutku, a w takiej sytuacji Kupujący nabędzie wyłącznie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym określonych w Umowie Przedwstępnej (I Etap Centrum Handlowego). W sytuacji więc, gdy nie dojdzie do realizacji Powiązanej Umowy Przedwstępnej, Spółka pozostanie użytkownikiem wieczystym Pozostałego Gruntu lub dokona jego zbycia na rzecz podmiotu innego niż Kupujący a ewentualna przyszła realizacja II Etapu Centrum Handlowego nie będzie prowadzona przez Kupującego. W takiej sytuacji Kupujący będzie prowadził działalność gospodarczą polegającą na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym. Strony Umowy Przedwstępnej postanowiły ponadto, że przeniesieniu na podstawie Umowy Przyrzeczonej nie będą podlegać prawa, roszczenia i zobowiązania wynikające z:

emisji obligacji Spółki,

zobowiązań wynikających z jakiegokolwiek postępowania sądowego lub arbitrażowego wytoczonego przeciwko Spółce lub przez Spółkę przeciwko osobom trzecim, lub toczącego się z udziałem Spółki,

zobowiązań wynikających z jakiegokolwiek postępowania przed jakimkolwiek organem administracji lub sądem administracyjnym, którego Spółka jest stroną,

prawa i zobowiązania z tytułu umowy najmu siedziby Spółki oraz umowy o obsługę księgową Spółki.

Przedmiotem opisanej transakcji nie będą również pracownicy Spółki, gdyż zarówno obecnie jak i w dacie zawarcia Umowy Przyrzeczonej Spółka nie zatrudnia i nie będzie zatrudniała żadnych pracowników. Przedmiotem opisanej transakcji nie będzie również umowa zarządzania Centrum Handlowym, gdyż Spółka zarządza Centrum Handlowym samodzielnie, natomiast Kupujący będzie zarządzał nim samodzielnie albo powierzy zarządzanie innemu podmiotowi w taki sposób, aby funkcjonowanie Centrum Handlowego nie zostało zakłócone. Zainteresowani wskazują, że po zawarciu Umowy Przyrzeczonej, dzięki nabytym składnikom materialnym i niematerialnym związanym z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym, Kupujący będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w takim samym charakterze i w takim samym zakresie jak Spółka prowadzi ją obecnie. Po zbyciu Przedsiębiorstwa Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych dotyczących Centrum Handlowego. Natomiast na podstawie odrębnych ustaleń umownych, Spółka może realizować na rzecz Kupującego lub najemców, określone działania, np. wystawienie i przesłanie faktur korygujących wcześniej wystawione faktury z tytułu czynszu najmu i opłat eksploatacyjnych, przekazanie Kupującemu nadpłaconych przez najemców kwot czynszu najmu, czy też ponoszenie w okresie przejściowym (pomiędzy dniem podpisania Umowy Przyrzeczonej a dniem przeniesienia na Kupującego praw, roszczeń i zobowiązań z umów) opłat z tytułu umów operacyjnych. Transakcja dokonywana będzie wyłącznie na cele prowadzonej przez Kupującego działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, polegającej na wynajmie powierzchni w Centrum Handlowym. Nieruchomość będąca przedmiotem transakcji nie została przypisana do działu / oddziału / wydziału w przedsiębiorstwie Spółki, Spółka nie prowadzi również osobnych ksiąg rachunkowych w stosunku do sprzedawanego Centrum Handlowego. Zainteresowani nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą kwestii zastosowania art. 6 ustawy o VAT do sprzedaży ww. składników majątku niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym.

Aby można uznać, że przedmiotem dokonywanej czynności jest przedsiębiorstwo to przedmiotem tym muszą być objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej. Nie można w tym zakresie formułować jednoznacznych, uniwersalnych wzorów czy kryteriów. Będą się one zmieniały przy każdej dokonywanej czynności a okoliczności konkretnego przypadku stanowią podstawę oceny czy przedmiotem czynności prawnej jest przedsiębiorstwo czy też nie. Tym samym, ocena czy doszło do zbycia przedsiębiorstwa jest możliwa w sytuacji kiedy miarodajne będzie ustalenie czy zbyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Przy czym, strony – jak wynika z art. 55² Kodeksu cywilnego – mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące przedsiębiorstwo objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa.

W niniejszych okolicznościach przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży będzie zespół składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym. Na Kupującego przejdą wszystkie składniki majątku konieczne do podjęcia przez niego działalności gospodarczej. Jak wynika z wniosku, zamiarem Kupującego jest prowadzenie dotychczasowej działalności Spółki w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym w oparciu o składniki materialne i niematerialne przenoszone na podstawie planowanej Umowy Przyrzeczonej, które są wystarczające do kontynuowania tej działalności gospodarczej. Zatem przedmiot sprzedaży obejmował będzie wszystkie składniki majątku niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej.

Tak więc z uwagi na przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że sprzedawany zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowił będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W wyniku sprzedaży nabywca przejmie kluczowe dla dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa, w dotychczasowym kształcie, składniki majątku Spółki. Potwierdzeniem tego jest wskazanie Wnioskodawcy, że Kupujący ma zamiar prowadzenia takiej działalności na podstawie przeniesionego zespołu składników materialnych i niematerialnych. Ponadto po zbyciu Przedsiębiorstwa Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych. Należy zatem stwierdzić, że w ww. zbywanym zespole składników materialnych i niematerialnych zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami a przekazana masa będzie mogła posłużyć kontynuowaniu przez nabywcę działalności gospodarczej w zakresie podlegającym przejęciu. Bez znaczenia dla powyższej kwalifikacji zbywanych składników jako „przedsiębiorstwo” jest wyłączenie części składników. Składniki te nie są decydujące dla prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej Spółki, zatem ich brak nie wpłynie na funkcjonalne związki pomiędzy przenoszonymi składnikami, które pozwolą na kontynuację działalności. Tym samym, wyłączenie z masy majątkowej przedsiębiorstwa ww. składników nie pozbawi sprzedawanego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, oznacza to, że w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i transakcja sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie wynajmu powierzchni w Centrum Handlowym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Będący przedmiotem sprzedaży zespół składników materialnych i niematerialnych stanowił będzie zorganizowany kompleks majątkowy, którego sprzedaż nastąpi w sposób umożliwiający samodzielne funkcjonowanie i płynną kontynuację uprzednio prowadzonej przez zbywcę działalności gospodarczej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin