Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.131.2018.1.PC
z 9 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 marca 2018 r. (data wpływu 27 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód z działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów gotowych wytworzonych z wykorzystaniem składników materialnych i niematerialnych udostępnionych w ramach Działu (w takim zakresie w jakim przedmiotowo pokrywa się z zakresem Zezwoleń zgodnie z odpowiednią klasyfikacją w świetle PKWiU), stanowi dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowych od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2018 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód z działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów gotowych wytworzonych z wykorzystaniem składników materialnych i niematerialnych udostępnionych w ramach Działu (w takim zakresie w jakim przedmiotowo pokrywa się z zakresem Zezwoleń zgodnie z odpowiednią klasyfikacją w świetle PKWiU), stanowi dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowych od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

M. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) na podstawie zezwoleń:

1. Zezwolenia nr … z 13 listopada 2007 r. (dalej: „Zezwolenie 1”);
2. Zezwolenia nr … z 7 kwietnia 2010 r. (dalej: „Zezwolenie 2”);
3. Zezwolenia nr … z 23 czerwca 2014 r. (dalej: „Zezwolenie 3”, łącznie: „Zezwolenia”).
   
   

Z uwagi na to, że Spółka nie spełniła jeszcze określonych w Zezwoleniu 3 warunków prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE dotyczących poniesienia określonej kwoty wydatków inwestycyjnych, nie korzysta ona jeszcze ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie tego zezwolenia.

Zakres przedmiotowy Zezwolenia 1 obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wytworzonych wyrobów i świadczonych usług na terenie SSE, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”):

• Konstrukcje metalowe (PKWiU 28.1);
• Metalowe cysterny, zbiorniki i pojemniki; grzejniki i kotły centralnego ogrzewania (PKWiU 28.2);
• Wytwornice pary, z wyłączeniem kotłów centralnego ogrzewania (PKWiU 28.3);
• Usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali; usługi w zakresie metalurgii i proszków (PKWiU 28.4);
• Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale; usługi w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych (PKWiU 28.5);
• Wyroby nożownicze, narzędzia i drobne wyroby metalowe ogólnego przeznaczenia (PKWiU 28.6);
• Wyroby metalowe gotowe pozostałe (PKWiU 28.7);
• Maszyny do wytwarzania i wykorzystywania energii mechanicznej, z wyłączeniem silników lotniczych, samochodowych i motocyklowych (PKWiU 29.1);
• Maszyny ogólnego przeznaczenia pozostałe (PKWiU 29.2);
• Maszyny dla rolnictwa i leśnictwa (PKWiU 29.3);
• Obrabiarki i narzędzia mechaniczne (PKWiU 29.4);
• Maszyny specjalnego przeznaczenia pozostałe (PKWiU 29.5);
• Silniki elektryczne, prądnice i transformatory (PKWiU 31.1);
• Aparatura elektryczna rozdzielcza i sterownicza (PKWiU 31.2);
• Sprzęt elektryczny, gdzie indziej niesklasyfikowany (PKWiU 31.6);
• Nadwozia do pojazdów samochodowych; przyczepy i naczepy (PKWiU 34.2);
• Sprzęt transportowy pozostały, gdzie indziej niesklasyfikowany (PKWiU 35.5);
• Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych (PKWiU 73.1);
• Usługi w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3).
  
  

Zakres przedmiotowy Zezwolenia 2 obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wytworzonych wyrobów i świadczonych usług na terenie SSE, określonych w następującej pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”):

• Metalowe elementy konstrukcyjne (PKWiU C.25.1).
  
  

Zakres przedmiotowy Zezwolenia 3 obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wytworzonych wyrobów i świadczonych usług na terenie SSE, określonych w następującej pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”):

• Metalowe elementy konstrukcyjne (PKWiU 25.1);
• Zbiorniki, cysterny i pojemniki metalowe (PKWiU 25.2);
• Wytwornice pary, z wyłączeniem kotłów centralnego ogrzewania gorącą wodą (PKWiU 25.30);
• Usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali; usługi w zakresie metalurgii proszków (PKWiU 25.5);
• Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale; usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych (PKWiU 25.6);
• wyroby nożownicze, sztućce, narzędzia i wyroby metalowe ogólnego przeznaczenia (PKWiU 25.7);
• Pozostałe wyroby gotowe metalowe (PKWiU 25.9);
• Silniki elektryczne, prądnice i transformatory oraz aparatura rozdzielcza i sterownicza energii elektrycznej (PKWiU 27.1);
• Pozostały sprzęt elektryczny (PKWiU 27.90);
• Maszyny ogólnego przeznaczenia (PKWiU 28.1);
• Pozostałe maszyny ogólnego przeznaczenia (PKWiU 28.2);
• Maszyny dla rolnictwa i leśnictwa (PKWiU 28.3);
• Maszyny i narzędzia mechaniczne (PKWiU 28.4);
• Pozostałe maszyny specjalnego przeznaczenia (PKWiU 28.9);
• Nadwozia do pojazdów silnikowych; przyczepy i naczepy (PKWiU 29.2);
• Sprzęt transportowy, gdzie indziej niesklasyfikowany (PKWiU C 30.9);
• Odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu (PKWiU 38.11.5);
• Niebezpieczne odpady chemiczne (PKWiU 38.12.24.0);
• Oleje odpadowe (PKWiU 38.12.25.0);
• Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (PKWiU M 72.1);
• Usługi w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU M 71.20).
  
  

Wnioskodawca w przyszłości planuje zawrzeć z inną spółką kapitałową podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Finansujący”) umowę leasingu (dalej: „Umowa”, „Umowa leasingu”), na podstawie której Finansujący odda Spółce do odpłatnego korzystania zespół składników materialnych i niematerialnych, przy pomocy których Finansujący prowadzi działalność gospodarczą (dalej: „Dział produkcyjno-handlowy” lub „Dział”), obejmujące m.in. zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji konstrukcji spawanych o wysokiej wytrzymałości - np. wysięgników żurawi teleskopowych, na który składać się będą m.in. środki trwałe (dalej również: „ŚT”) oraz wartości niematerialne i prawne (dalej również: „WNiP”) posiadane przez Finansującego. Zakład produkcyjny Finansującego, gdzie znajdują się składniki materialne i niematerialne składające się na Dział, jest zlokalizowany na terenie SSE, w bezpośrednim sąsiedztwie Spółki. Wnioskodawca podkreśla, że teren na którym działalność prowadzi Finansujący znajduje się na terenie tej samej SSE (Specjalnej Strefy Ekonomicznej), na której terenie działalność prowadzi Spółka.

Działanie Finansującego podyktowane jest przyczynami biznesowymi, w szczególności chęcią ochrony zespołu składników materialnych i niematerialnych, służących do prowadzenia działalności produkcyjnej, co stanowi „core business” Finansującego (tj. Działu produkcyjno-handlowego). Ma to zapewnić ciągłość produkcji. Finansujący jest zaangażowany w długotrwały spór prawny, którego drugą stroną jest instytucja finansowa. W związku z tym istnieje obawa, że w przypadku negatywnego rozstrzygnięcia procesowego, względnie w przypadku ustanowienia zabezpieczenia (niezasadnych zdaniem Finansującego) roszczeń, mogłoby dojść do zajęcia aktywów, związanych z prowadzoną działalnością produkcyjną (tj. aktywów Działu produkcyjno-handlowego). To z kolei sparaliżowałoby zdolność produkcyjną Finansującego i sprawiłoby, że przedsiębiorstwo utraciłoby zdolność generowania zysku, a w konsekwencji zagrożone mogłoby być samo istnienie Finansującego. W związku z tym zaistniała konieczność wdrożenia rozwiązania, które w sposób maksymalny, a jednocześnie zgodny z prawem (nie powodujący pokrzywdzenia wierzycieli) pozwoli zabezpieczyć ciągłość prowadzenia działalności produkcyjnej.

Ponadto, Spółka i Finansujący są częścią grupy kapitałowej, w której funkcjonują również inne podmioty. Część z nich prowadzi działalność rodzajowo tożsamą z działalnością Finansującego (co ma miejsce w przypadku Finansującego i Wnioskodawcy), a istnienie odrębnych podmiotów wynika z zaszłości historycznych i z faktu, że poszczególne spółki grupy tworzone były przez różne gałęzie holdingu, do którego należy Spółka i Finansujący. Niemniej w przypadku niektórych segmentów działalności grupy istnienie odrębnych spółek, prowadzących działalność tożsamą/pokrewną zostało uznane za niezasadne i podjęto prace zmierzające do konsolidacji tych działalności - dotyczy to właśnie działalności Spółki i Finansującego. Wśród realistycznie dostępnych opcji przeanalizowano możliwość połączenia spółek (odrzucona ze względu na czasochłonny proces i fakt, że takie działanie nie pozwoliłoby na ograniczenie ryzyka związanego ze sporem, w który jest zaangażowana Finansujący), sprzedaż przedsiębiorstwa przez Finansującego (odrzuconą z tego powodu, że wymagałaby ona poniesienia jednorazowego wydatku, co wiązałoby się z nakładami finansowymi przekraczającymi zdolności jakiegokolwiek podmiotu w ramach grupy). Rozważono ponadto możliwość dokonania wkładu niepieniężnego przez Finansującego do innego podmiotu w ramach grupy niemniej to w sposób niepożądany skomplikowałoby strukturę grupy, a ponadto nie pozwalałoby na ograniczenie ryzyka prawnego.

Z tych przyczyn (tzn. ze względu na brak możliwości zabezpieczenia się przed ryzykiem prawnym) zrezygnowano również z rozwiązania w którym to Finansujący byłaby podmiotem przejmującym/nabywającym przedsiębiorstwo drugiej ze spółek, prowadzących działalność tożsamą/pokrewną, co również prowadziłoby do konsolidacji działalności.

Analiza prawna wykazała, że najlepszą metodą ograniczenia ryzyka prawnego będzie zawarcie długookresowej umowy, w której Finansujący udostępni Dział produkcyjno-handlowy do drugiej ze spółek z grupy, prowadzącej działalność pokrewną/tożsamą. Rozważono zawarcie umowy dzierżawy albo umowy leasingu, niemniej umowa dzierżawy zakłada jedynie używanie i pobieranie pożytków z przedmiotu dzierżawy, nie pozwala natomiast na to, by po zakończeniu umowy niejako z automatu przedmiot dzierżawy przeszedł na własność dzierżawcy. Odmiennie, umowa leasingu pozwala najpierw na długotrwałe używanie przedmiotu umowy przez leasingobiorcy, a następnie, wskutek umowy na przeniesienie własności przedmiotu umowy. Wobec powyższego zdecydowano, że najlepszym rozwiązaniem, pozwalającym na osiągnięcie wszystkich zakładanych celów biznesowych, będzie zawarcie umowy leasingu, ponieważ:

• pozwala ona na prawie natychmiastową konsolidacje operacyjną (po zawarciu umowy leasingu Działu produkcyjno-handlowego i wydaniu go na rzecz leasingobiorcy, tj. Spółki dojdzie do organizacyjnej konsolidacji dwóch podobnych biznesów, co pozwoli w sposób maksymalnie szybki wykorzystać efekt synergii, płynący z konsolidacji),
• nie wymaga ona ponoszenia jednorazowych nakładów finansowych, w kwocie odpowiadającej wartości całego Działu produkcyjno-handlowego,
• pozwala na przejście własności Działu produkcyjno-handlowego w ramach leasingu (postanowienia dot. przejścia własności przedsiębiorstwa, po spłacie jego wartości początkowej będą częścią umowy leasingu),
• pozwala na zapobieżenie ryzyku sparaliżowania produkcji na skutek działań prawnych drugiej strony sporu prawnego (w przypadku przegranej przez Finansującego, bądź w przypadku ustanowienia zabezpieczenia, zajęciu będzie mogła podlegać co najwyżej wierzytelność z umowy leasingowej, lecz nie aktywa, wykorzystywane w działalności operacyjnej - bowiem one będą w sposób niezakłócony wykorzystywane przez leasingobiorcę - czyli Spółkę - na podstawie umowy leasingu).
  
  

Wobec powyższego, zdecydowano się na zawarcie Umowy. Umowa zostanie zawarta na czas określony.

W trakcie trwania Umowy składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład Działu, pozostaną w zakładzie produkcyjnym zlokalizowanym na terenie SSE, z którego, od momentu zawarcia Umowy, na mocy Umowy, korzystać będzie Spółka.

Po zawarciu Umowy i udostępnieniu składników materialnych i niematerialnych w ramach Działu, Spółka będzie prowadzić z ich wykorzystaniem działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wytworzonych na terenie SSE wyrobów obejmujących konstrukcje spawane o wysokiej wytrzymałości.

Działalność przejęta od Leasingodawcy przez Spółkę, na mocy Umowy, mieścić się będzie we wskazanych powyżej grupowaniach PKWiU.

Powyższe oznacza, że działalność przejęta od Leasingodawcy przez Spółkę będzie tożsama z działalnością prowadzoną przez Spółkę na podstawie Zezwoleń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód z działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów gotowych wytworzonych z wykorzystaniem składników materialnych i niematerialnych udostępnionych w ramach Działu (w takim zakresie w jakim przedmiotowo pokrywa się z zakresem Zezwoleń zgodnie z odpowiednią klasyfikacją w świetle PKWiU), stanowi dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowych od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „Ustawa o PDOP”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów gotowych wytworzonych z wykorzystaniem składników materialnych i niematerialnych udostępnionych w ramach Działu (w takim zakresie w jakim przedmiotowo pokrywa się z zakresem Zezwoleń zgodnie z odpowiednią klasyfikacją w świetle PKWiU), stanowi dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowych od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o PDOP.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o PDOP, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 z późn.zm.; dalej „ustawa o SSE”), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 4 Ustawy o PDOP, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z kolei zgodnie z art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zgodnie z powyższym, warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu strefowym. Przy czym działalność gospodarcza musi być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie SSE działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu strefowym, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem SSE, wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, można wyodrębnić dwa podstawowe warunki konieczne do zwolnienia z opodatkowania osiągniętego dochodu, tj.:

1. osiągniecie ww. dochodu z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej;
2. osiągniecie ww. dochodu z działalności, która mieści się w zakresie określonym w zezwoleniu.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, dla oceny możliwości uznania dochodu z działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów gotowych wytworzonych z wykorzystaniem składników materialnych i niematerialnych udostępnionych w ramach Działu jako dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o PDOP, istotne jest w ocenie Wnioskodawcy ustalenie czy sprzedaż ww. wyrobów gotowych jest związana z działalnością prowadzoną na terenie SSE oraz czy mieści się ona w zakresie określonym w Zezwoleniach.

Działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zgodnie z art. 2 Ustawy o SSE, specjalną strefą ekonomiczną, zwaną dalej „strefą”, jest wyodrębniona zgodnie z przepisami ustawy, niezamieszkała część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na której terenie może być prowadzona działalność gospodarcza na zasadach określonych ustawą.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność na terenie SSE na podstawie Zezwoleń. Wnioskodawca planuje zawrzeć z Finansującym Umowę leasingu, na podstawie której Finansujący odda Spółce do odpłatnego korzystania zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji konstrukcji spawanych o wysokiej wytrzymałości. Zakład produkcyjny, gdzie znajdują się ww. składniki materialne i niematerialne składające się na Dział, jest zlokalizowany na terenie SSE, w bezpośrednim sąsiedztwie Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe, działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych z wykorzystaniem składników tworzących Dział będzie prowadzona w zakładzie zlokalizowanym na terenie tej samej SSE, gdzie znajduje się zakład Spółki.

Zgodnie z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nie można stwierdzić, że nie jest spełniony warunek osiągnięcia dochodu z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tylko dlatego, że w toku procesu produkcyjnego będą wykorzystywane składniki materialne i niematerialne oddane Spółce do użytku w drodze leasingu finansowego, znajdujące się na terenie zakładu produkcyjnego którego właścicielem, do momentu zakończenia Umowy i przejścia własności Działu, będzie Finansujący. Istotnym z punktu widzenia oceny spełnienia kryterium miejsca prowadzenia działalności jest fakt, że zarówno Dział, jak i zakład produkcyjny Wnioskodawcy, zlokalizowane są na terenie jednej SSE. A zatem działalność produkcyjna również po zawarciu Umowy będzie przez Wnioskodawcę prowadzona w całości na terenie SSE.

Zakres działalności określony w zezwoleniu strefowym.

Podstawę udzielania pomocy publicznej przeznaczonej przedsiębiorcom działającym na terenie SSE stanowi zezwolenie strefowe. Podstawowe regulacje dotyczące zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych zawarte zostały w art. 16-20 ustawy o SSE. Zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Zgodnie z powyższym, jednym z kluczowych elementów zezwolenia strefowego jest określenie przedmiotu działalności gospodarczej prowadzonej przez inwestora na terenie SSE. Opis przedmiotu działalności inwestora jest określany w treści zezwolenia strefowego na podstawie klasyfikacji PKWiU.

Odnosząc powyższe do opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, Zezwolenia otrzymane przez Spółkę zostały wydane na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE, określonych we wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego grupowaniach PKWiU. W analizowanym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie prowadzić działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wytworzonych na terenie SSE wyrobów obejmujących konstrukcje spawane o wysokiej wytrzymałości. Wyroby gotowe wytworzone przy wykorzystaniu składników majątkowych udostępnionych w ramach leasingu finansowego będą mieścić się we wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego grupowaniach PKWiU odpowiadających treści Zezwoleń.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, dopóki Wnioskodawca będzie posiadał Zezwolenia, będzie mu przysługiwała preferencja w zakresie zwolnienia podatkowego. Jedyne ograniczenia możliwości zastosowania zwolnienia z PDOP wynikają z:

1. kwotowego limitu pomocy publicznej,
2. z faktu prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności objętej zezwoleniem strefowym poza granicami specjalnej strefy ekonomicznej lub
3. prowadzenia działalności na terenie SSE, jednakże w zakresie wykraczającym poza zakres wskazany w treści zezwolenia strefowego.
   
   

Żadna z ww. przesłanek nie będzie miała miejsca w opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym.

Zakres zwolnienia podatkowego przysługującego przedsiębiorcom strefowym został określony w powołanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz art. 17 ust. 4 Ustawy o PDOP i jest ograniczony do dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia. Tak sformułowane warunki zwolnienia podatkowego zostały zaprojektowane, aby spełniać podstawowy cel udzielania przedsiębiorcom pomocy publicznej w strefie (w formie zwolnienia z podatku dochodowego), jakim jest realizowanie w strefie nowych inwestycji skutkujących tworzeniem nowych miejsc prac (bądź zapewnieniem trwałości miejsc pracy już w strefie funkcjonujących). W załączniku do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 26 czerwca 2009 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz.U. z 2009 r. nr 158 poz. 1248, dalej: „Plan Rozwoju SSE”), została zdefiniowana m.in. misja Specjalnej Strefy Ekonomicznej (pkt 1.3) oraz cele jej ustanowienia (pkt 2). Zgodnie z Planem Rozwoju SSE „celem nadrzędnym jest tworzenie jak najlepszych warunków do realizacji przedsięwzięć inwestycyjnych oraz zwiększanie stopnia efektywności wykorzystania potencjału gospodarczego regionów, w tym zasobów ludzkich przez tworzenie atrakcyjnych miejsc pracy”.

Ponadto, do celów ustanowienia … Specjalnej Strefy Ekonomicznej (określonych w pkt 2 Planu Rozwoju SSE) należy m.in. pobudzenie działalności produkcyjnej i usługowej w regionie poprzez stworzenie nowoczesnych ośrodków przemysłowych, wspieranie rozwoju parków technologicznych, aktywizacja rynku pracy, wzrost poziomu wykształcenia i kwalifikacji pracowników. W ocenie Wnioskodawcy, udostępnienie Spółce składników majątkowych w celu prowadzenia z ich wykorzystaniem działalności na terenie SSE niewątpliwie wpłynie na dalsze wspieranie rozwoju regionu, zwiększenie efektywności wykorzystania jego potencjału gospodarczego oraz wsparcie rynku pracy (poprzez utrzymanie dotychczasowego zatrudnienia lub potencjalnie jego dalsze zwiększanie).

Nie ulega wątpliwości, że w przypadku rozpoczęcia przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego działalności z wykorzystaniem udostępnionych w ramach Działu składników majątkowych, spełnione będą zarówno cele udzielenia Zwolnień (oraz misja i cele utworzenia SSE), jak i również jego warunki: produkcja wyrobów gotowych będzie miała miejsce w całości w na terenie SSE i pozwoli realizować dochód z działalności objętej treścią Zezwoleń, zdefiniowanej klasyfikacją PKWiU wskazaną w ich treści. W efekcie dochód uzyskany ze sprzedaży wyrobów gotowych będzie stanowić dochód zwolniony z działalności prowadzonej na terenie SSE, na podstawie Zezwoleń.

Jednocześnie, Wnioskodawca zwraca uwagę na stanowisko zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 6 czerwca 2015 r., sygn. I SA/Gl 381/15, zgodnie z którym zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., podlega tylko dochód z działalności gospodarczej, prowadzonej na terenie ściśle określonej strefy, stosownie do uzyskanego zezwolenia na prowadzenie działalności w granicach konkretnej strefy. Jeżeli zatem dany rodzaj działalności gospodarczej nie został wymieniony w zezwoleniu, to uzyskany z tej działalności dochód nie korzysta ze zwolnienia podatkowego. Podobnie należy odnieść się do dochodu osiągniętego poza SSE, bądź na terenie innej SSE. Taki dochód również nie będzie podlegał zwolnieniu od opodatkowania.

Biorąc pod uwagę ww. stanowisko, Wnioskodawca podkreśla, że w opisanym w niniejszym wniosku zdarzeniu przyszłym nie wystąpi żadna ze wskazanych negatywnych przesłanek skutkujących uznaniem, że dochód ze sprzedaży wyrobów gotowych wytworzonych przy wykorzystaniu składników majątkowych udostępnionych w ramach Działu, nie będzie podlegał zwolnienia z opodatkowania PDOP, w szczególności: działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów gotowych (które będą wytwarzane z wykorzystaniem składników materialnych i niematerialnych udostępnionych w ramach Działu) mieści się w grupowaniach PKWiU wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, wymienionych w treści Zezwoleń, a wyroby te zostaną w całości wytworzone na terenie SSE (zakład produkcyjny, gdzie zlokalizowane są składniki majątkowe tworzące Dział znajduje się na terenie tej samej SSE, na terenie której zlokalizowany jest zakład produkcyjny Spółki, w jej najbliższym sąsiedztwie).

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, dochód ze sprzedaży wyrobów gotowych wytworzonych przy wykorzystaniu składników majątkowych tworzących Dział spełnia warunki do uznania go za dochód zwolniony z opodatkowania PDOP, w szczególności:

• wyroby gotowe mieszczą się w klasyfikacji PKWiU wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego wobec czego dochód ze sprzedaży tych wyrobów będzie stanowić dochód osiągnięty z działalności prowadzonej w zakresie określonym w Zezwoleniach;
• działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów gotowych (które będą wytwarzane z wykorzystaniem składników materialnych i niematerialnych udostępnionych w ramach Działu) będzie realizowana na terenie SSE. W konsekwencji, dochód ze sprzedaży wyrobów gotowych będzie stanowić dochód osiągnięty z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
  
  

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, dochód z działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów gotowych wytworzonych z wykorzystaniem składników materialnych i niematerialnych udostępnionych w ramach Działu, stanowi dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowych od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.