Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.65.2018.3.RK
z 13 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 26 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2018 r. (data wpływu 26 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji (pytanie Nr 4) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 7 marca 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.65.2018.1.RK, Nr 0113-KDIPT1-1.4012.64.2018.1.MSu, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 7 marca 2018 r. (data doręczenia 15 marca 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 20 marca 2018 r. (data wpływu 26 marca 2018 r.), nadanym za pośrednictwem Poczty …. w dniu 21 marca 2018 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca z dniem 10 stycznia 2018 r. rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEIDG, gdzie przeważającym rodzajem działalności są usługi księgowe PKD 69.20.Z - usługi rachunkowo-księgowe i w zakresie audytu, usługi doradztwa podatkowego. Wnioskodawca będzie prowadził działalność w szerszym zakresie, stopniowo zwiększając i różnicując zakres usług do tych, które ujął we wpisie do CEIDG. We wpisie do CEIDG ujął następujące PKD: 69.20.Z, 63.12.Z, 79.21.A, 79.11.B, 79.90.B, 82.11.Z, 82.19.Z, 85.52.Z, 85.59.B, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.03.Z, 93.19.Z, 93.29.Z.

Na rozpoczęcie działalności gospodarczej otrzymał dotację zwaną „Grantem na rozpoczęcie działalności gospodarczej”, udzielaną w ramach RPO Województwa …, współfinansowaną ze środków EFS, którą zasadniczo przeznaczył na zakup wyposażenia biura rachunkowego, licencji i oprogramowania.

Świadczenie usług księgowych, jako biuro rachunkowe, na chwilę obecną będzie głównym zakresem Jego działalności. Z obszaru usług księgowych będzie to działalność polegająca m.in. na świadczeniu usług księgowych jako biuro rachunkowe, prowadzeniu ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz sporządzaniu (wypełnianiu) zeznań i deklaracji podatkowych, prowadzeniu spraw pracowniczych dla Jego klientów w zakresie kadr i płac, w tym np. sporządzanie list płac, prowadzenie akt pracowników, stosownych rejestrów, wszystkich deklaracji i informacji do odpowiednich Organów (np. PIT-11 dla osób zatrudnianych przez Jego potencjalnych klientów, zaświadczeń o dochodach), a także wypełnianie deklaracji do ZUS, PFRON, GUS, zgodnie z otrzymanymi dokumentami od klientów, na podstawie których takie informacje/sprawozdania/zgłoszenia/deklaracje się sporządza i nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo, nie będzie świadczył usług doradczych, ani prawniczych (takich jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym). Tym bardziej, że nie jest prawnikiem, ani doradcą podatkowym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie zamierza wykonywać jakichkolwiek czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Będzie rozliczał się na zasadach ogólnych oraz wybiera zwolnienie z podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 20 marca 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że dotację – „Grant na rozpoczęcie działalności gospodarczej” otrzymał przelewem na rachunek bankowy w dniu 15 stycznia 2018 r. Umowa zatytułowana jest jako: Umowa o powierzenie Grantu na rozpoczęcie działalności gospodarczej w ramach Poddziałania: 8.3.1. Wsparcie na zakładanie działalności gospodarczej w formie dotacji Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … 2014-2020. Przedmiotem umowy jest przyznanie Grantobiorcy przez Beneficjenta programu grantowego jednorazowych środków finansowych na rozpoczęcie działalności gospodarczej (Grantu) współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Poddziałania 8.3.1. Wsparcie na zakładanie działalności gospodarczej w formie dotacji Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … 2014-2020. Grant polega na udzieleniu Grantobiorcy jednorazowego wsparcia finansowego na realizację zadania opisanego w biznesplanie, polegającego na rozpoczęciu i prowadzeniu działalności gospodarczej. W umowie jest zapis: Grantem w rozumieniu art. 35 ust. 5 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. 2014 r., poz. 1146), są środki finansowe programu operacyjnego, które Beneficjent programu grantowego powierzył Grantobiorcy na realizację zadań służących osiągnięciu celu projektu grantowego przez Grantobiorcow. Pomoc będąca przedmiotem umowy jest udzielana w oparciu o zasadę de minimis, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 2 lipca 2015 r. (Dz. U. 2015 r., poz. 1073). Środki zostały przekazane w wysokości 23 000,00 zł przez Stowarzyszenie „Samorządowe Centrum Przedsiębiorczości i Rozwoju” z siedzibą w … na Jego rachunek bankowy w dniu 15 stycznia 2018 r.

Wnioskodawca, środki te zaliczył jako przychody zwolnione z opodatkowania. Otrzymane środki przeznaczył na zakup: zestawu komputerowego stacjonarnego, będącego jednocześnie serwerem wraz z oprogramowaniem, komputera przenośnego (notebooka) wraz z oprogramowaniem - które zaliczył do środków trwałych, oprogramowania księgowego wraz z licencją - które zaliczył do wartości niematerialnych i prawnych oraz zakupił urządzenie wielofunkcyjne (skaner, drukarka, fax) i drobne materiały biurowe.

Zestaw komputerowy stacjonarny z oprogramowaniem - środek trwały - zakupiony został w dniu 30 stycznia 2018 r. za kwotę brutto 4 500,00 zł; notebook (laptop - komputer przenośny) wraz z oprogramowaniem - środek trwały - zakupiony został w dniu 5 lutego 2018 r. za kwotę brutto 6 418,00 zł; oprogramowanie księgowe - wartości niematerialne i prawne - zakupione w dniu 30 stycznia 2018 r. za kwotę brutto 10 350,00 zł; urządzenie wielofunkcyjne (skaner, drukarka, fax) - zakupione w dniu 30 stycznia 2018 r za kwotę 1 200,00 zł, zasilacz UPS - zakupiony w dniu 30 stycznia 2018 r. za kwotę 350,00 zł; drobne wyposażenie i materiały biurowe - zakupione w dniu 8 lutego 2018 r. za kwotę 601,22 zł. Brakującą kwotę ponad przyznany Grant w kwocie 23 000 00 zł, Wnioskodawca pokrył ze środków własnych.

Wnioskodawca wskazuje, że od wszystkich zakupionych z dotacji środków trwałych chciałby zaliczyć odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów, ale zachodzi wątpliwość, czy istnieje taka możliwość ze względu na sfinansowanie tych zakupów z pieniędzy będących Grantem na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

Środki otrzymane z dotacji zalicza się do przychodów zwolnionych z opodatkowania, ale i zakupy z nich sfinansowane nie są kosztem uzyskania przychodu, a także odpisy amortyzacyjne nie mogłyby stanowić kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca dla celów działalności gospodarczej prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w zakresie świadczenia usług, w szczególności usług księgowych jako biuro rachunkowe, mając wpisane w CEIDG przytoczone powyżej PKD, Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli do przekroczenia limitu obrotów 200 000 zł rocznie (lub w proporcji) i nie musi rejestrować się jako podatnik czynny VAT?
2. Czy w zakresie świadczenia usług, w szczególności usług księgowych jako biuro rachunkowe, mając wpisane w CEIDG przytoczone powyżej PKD, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących dla Jego działalności do tzw. limitu, czyli do dnia przekroczenia ustawowo określonego limitu obrotów ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w wysokości 20 000 zł (lub w proporcji)?
3. Czy wykonywanie usług księgowych, polegające m.in. na świadczeniu usług księgowych jako biuro rachunkowe, prowadzeniu ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz sporządzaniu (wypełnianiu) zeznań i deklaracji podatkowych, prowadzenie spraw pracowniczych dla Jego klientów w zakresie kadr i płac, w tym np.: sporządzanie list płac, prowadzenie akt osobowych pracowników, stosownych rejestrów, wszystkich deklaracji i informacji do odpowiednich Organów (np. PIT-11 dla osób zatrudnianych przez Jego potencjalnych klientów, zaświadczeń o dochodach), a także wypełnianie deklaracji do ZUS, US, PFRON, GUS, zgodnie z otrzymanymi dokumentami od klientów, na podstawie których takie informacje/sprawozdania/zgłoszenia deklaracje się sporządza oraz po uzyskaniu pełnomocnictwa do US-UPL1 i do ZUS-PEL, podpisywanie dokumentów podpisem kwalifikowanym Jego własnym lub kogoś zatrudnionego w Jego biurze, mogłyby spowodować utratę prawa do korzystania ze zwolnienia z opłacania podatku VAT (bycia podatnikiem zwolnionym z VAT) lub utratę prawa do korzystania ze zwolnienia z zainstalowania i ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej?.
4. Czy otrzymane przez Wnioskodawcę na konto bankowe pieniądze na rozpoczęcie działalności gospodarczej są przychodem z tej działalności, ale zwolnionym z opodatkowania podatkiem dochodowym i nie wpisuję ich do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a zakupione z tej dotacji rzeczy w postaci środków trwałych (zestaw komputerowy, laptop) oraz wartości niematerialnych i prawnych (oprogramowanie do prowadzenia biura rachunkowego), wyposażenie (drukarka) oraz pozostałe koszty (np.: UPS, materiały biurowe), nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, ani odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, gdyż w umowie dotacji jest zapis: „Umowa o powierzenie Grantu na rozpoczęcie działalności gospodarczej w ramach projektu (...) realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”- co ze względu na finansowanie ze środków europejskich wyklucza możliwość uznania za koszty uzyskania przychodu wydatków poniesionych z tej dotacji?
5. Czy otrzymane przez Wnioskodawcę na konto bankowe pieniądze, udzielone jako Grant na rozpoczęcie działalności gospodarczej, są przychodem zwolnionym z opodatkowania podatkiem VAT?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do pytania Nr 4 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytań oznaczonych Nr 1, Nr 2, Nr 3 i Nr 5 w zakresie podatku od towarów i usług - wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostateczne sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), otrzymane na konto bankowe pieniądze na rozpoczęcie działalności są przychodem z tej działalności, ale zwolnionym z opodatkowania i nie wpisuje ich do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a zakupione z tej dotacji rzeczy: środki trwałe (zestaw komputerowy, laptop), oprogramowanie do prowadzenia biura rachunkowego (wartość niematerialna i prawna), wyposażenie (drukarka) oraz pozostałe koszty (np. UPS, materiały biurowe), nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, ani odpisy amortyzacyjne też nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, gdyż w umowie dotacji jest zapis „Umowa o powierzenie Grantu na rozpoczęcie działalności gospodarczej w ramach projektu (…) realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … 2014-2020, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”- co ze względu na finansowanie z udziałem środków europejskich wyklucza możliwość uznania za koszty uzyskania przychodu wydatków poniesionych z tej dotacji.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870 i 1948).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

−prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższego wynika, że co do zasady, wszelkie przysporzenia majątkowe uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią przychód z tej działalności, chyba że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
  

• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują szereg zwolnień, którymi objęte zostały niektóre dotacje.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2077, z późn. zm.).

Zauważyć należy, że powyższym zwolnieniem objęci są uczestnicy projektu. Przez uczestników projektu, o których mowa w przywołanym wyżej przepisie, należy rozumieć osoby, dla których faktycznie przeznaczona jest pomoc udzielona w ramach projektu. Użyte w powyższym przepisie pojęcie „z udziałem środków europejskich” należy rozumieć, jako współfinansowanie pomocy z tych środków.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich, rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

Do środków europejskich zalicza się zatem:

1. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a) i b);
2. niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c) i d):
1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego,
2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
3. środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;
4. środki na realizację wspólnej polityki rolnej;

5a) środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;

5b) środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;

5c) środki pochodzące z instrumentu „Łącząc Europę”, o którym mowa w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument „Łącząc Europę”, zmieniającym Rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym Rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz. Urz. UE L 348 z 20 grudnia 2013 r., str. 129, z późn. zm.).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na rozpoczęcie działalności gospodarczej otrzymał dotację, zwaną „Grantem na rozpoczęcie działalności gospodarczej”, udzieloną w ramach RPO Województwa …, współfinansowaną ze środków EFS, którą przeznaczył na zakup środków trwałych (zestaw komputerowy, laptop), wartości niematerialnych i prawnych (oprogramowanie do prowadzenia biura rachunkowego) oraz wyposażenia (drukarka), a także na pozostałe koszty, np. UPS, materiały biurowe. Pomoc będąca przedmiotem umowy została udzielana w oparciu o zasadę de minimis, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 2 lipca 2015 r.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę środki pochodzące z dotacji w części nieprzeznaczonej na cele inwestycyjne (zakup środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych), stanowią przychód z działalności gospodarczej w świetle art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie cytowanego powyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast środki pochodzące z dotacji w części przeznaczonej na cele inwestycyjne (zakup środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych), nie stanowią przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym otrzymane środki z dotacji nie podlegają ujęciu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów, wskazać należy, w myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu,
  

• być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...). Zatem w świetle ww. przepisu, wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, nie mogą bezpośrednio stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym (choć pośrednio), mogą być odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Jednakże w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z treści powołanego powyżej art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została zwrócona a zatem również poprzez refundację. Dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie pomocy finansowej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne powoduje, że wartość odpisów od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Przy czym, w zakres postanowień tego artykułu wchodzą wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty, otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatki przeznaczone na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w świetle przepisu art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą bezpośrednio stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Również stwierdzić należy, że w świetle przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wydatki na nabycie pokryto z dotacji. Wobec czego odpisy amortyzacyjne nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Natomiast stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 56 cytowanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Zatem do wydatków pokrytych otrzymaną dotacją, nieprzeznaczonych na cele inwestycyjne (zakup środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych), zwolnionych od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie ww. przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 tej ustawy.

W konsekwencji, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wyposażenie (drukarka) oraz pozostałe koszty (UPS, materiały biurowe), które zostały sfinansowane z otrzymanej dotacji, nie mogą stanowić kosztów podatkowych prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę w świetle przepisu art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należało jednakże uznać za nieprawidłowe z uwagi na błędnie podaną podstawę prawną. Wnioskodawca jako uzasadnienie do niezaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych dotacją na zakup środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, wyposażenia, oraz pozostałych kosztów, wskazał bowiem art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym pominął mający w sprawie zastosowanie przepis art. 14 ust. 2 pkt 2 oraz przepisy art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b), art. 23 ust. 1 pkt 45 i art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Końcowo również należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.